Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

mācero

  • 1 macero

    mācero, āvī, ātum, āre (vgl. μάσσω, ich knete, μαγίς, Backtrog), 1) mürbe machen, wässern, einweichen, beizen, salsamenta, Ter.: lupinum, Varro: lini virgas, rösten, Plin.: calcem, calcis glebas, wässern, den Kalk durch Bedecken mit angefeuchtetem Sande löschen, Vitr.: fimum assiduo liquore, Colum.: alqd fumo, Plin. – II) übtr., mürbe machen, d.i. 1) körperlich, schwächen, entkräften, abmergeln, multos iste morbus macerat, Plaut.: alqm fame, Liv.: siti maceratus, Curt. – 2) geistig, abhärmen, abgrämen, abquälen (vgl. Drak. Liv. 5, 54, 3), illorum me alter cruciat alter macerat, Plaut.: me macerat Phryne, Hor.: nec (infelix sollicitudo) oratorem macerat et coquit, Quint.: quae vos, cum reliqueritis, macerent desiderio, Liv.: im Passiv macerari, abgehärmt werden, oft medial = sich abhärmen, abgrämen, abängstigen, macerari desiderio, Sen.: ex desiderio magis magisque, Afran. fr.: macerari lentis ignibus, vom Liebesfeuer abgezehrt werden, Hor.: quā nunc ego maceror unā, die ich einzig (u. heftig) nur liebe, Calp.: excrucior, male mihi est, male maceror, Plaut.: maceror, quod etc., Ov.: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Caes. fr. – u. refl. macerare se, zB. cur me excrucio? cur me macero? Ter.: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. – bildl., non tamen exspectationem vostram macerabo singulos producendo, eure E. auf die Folter spannen = allzulange hinhalten, Sen. exc. contr. 4. praef. § 2.

    lateinisch-deutsches > macero

  • 2 macero

    mācĕro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] amollir, faire tremper, faire macérer. [st2]2 [-] affaiblir, épuiser. [st2]3 [-] consumer, miner (l'esprit), tourmenter.
    * * *
    mācĕro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] amollir, faire tremper, faire macérer. [st2]2 [-] affaiblir, épuiser. [st2]3 [-] consumer, miner (l'esprit), tourmenter.
    * * *
        Macero, maceras, penul. corr. macerare. Horat. Faire maigre, Amaigrir, Macerer, Mortifier.
    \
        Macerare se. Terent. S'amaigrir, et macerer son corps de cure et chagrin qu'on prend, Se chemer, Ronger son frain.
    \
        Macerare. Terent. Amollir et attendrir en l'eaue, Destremper, Mollifier, Assouplir, Rassouplir, Rouir, Pestrir, Desleer.
    \
        Macerare. Plin. Fort mouiller, et laver ou tremper, Baigner.

    Dictionarium latinogallicum > macero

  • 3 macero

    mācero, āvī, ātum, āre (vgl. μάσσω, ich knete, μαγίς, Backtrog), 1) mürbe machen, wässern, einweichen, beizen, salsamenta, Ter.: lupinum, Varro: lini virgas, rösten, Plin.: calcem, calcis glebas, wässern, den Kalk durch Bedecken mit angefeuchtetem Sande löschen, Vitr.: fimum assiduo liquore, Colum.: alqd fumo, Plin. – II) übtr., mürbe machen, d.i. 1) körperlich, schwächen, entkräften, abmergeln, multos iste morbus macerat, Plaut.: alqm fame, Liv.: siti maceratus, Curt. – 2) geistig, abhärmen, abgrämen, abquälen (vgl. Drak. Liv. 5, 54, 3), illorum me alter cruciat alter macerat, Plaut.: me macerat Phryne, Hor.: nec (infelix sollicitudo) oratorem macerat et coquit, Quint.: quae vos, cum reliqueritis, macerent desiderio, Liv.: im Passiv macerari, abgehärmt werden, oft medial = sich abhärmen, abgrämen, abängstigen, macerari desiderio, Sen.: ex desiderio magis magisque, Afran. fr.: macerari lentis ignibus, vom Liebesfeuer abgezehrt werden, Hor.: quā nunc ego maceror unā, die ich einzig (u. heftig) nur liebe, Calp.: excrucior, male mihi est, male maceror, Plaut.: maceror, quod etc., Ov.: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Caes. fr. – u. refl. macerare se, zB. cur me excrucio? cur me macero? Ter.: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. – bildl., non tamen exspectationem vostram macerabo singulos producendo, eure E. auf
    ————
    die Folter spannen = allzulange hinhalten, Sen. exc. contr. 4. praef. § 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > macero

  • 4 macero

    mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    brassicam in aquam,

    Cato, R. R. 156, 5:

    salsamenta,

    Ter. Ad. 3, 3, 27:

    in piscina lupinum,

    Col. 1, 6, 21:

    semen lacte,

    id. 11, 3, 51:

    (ramos genistae) marinā aquā,

    Plin. 24, 9, 40, § 66:

    (siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,

    id. 18, 11, 27, § 106:

    grana (cacaliae) in oleo,

    id. 25, 11, 85, § 135:

    intestina piscium sale,

    id. 31, 7, 43, § 93:

    podagrici crura macerantes,

    Vitr. 18, 3.—
    II.
    Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    A.
    Of the body:

    multos iste morbus homines macerat,

    Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:

    quam lentis macerer ignibus,

    Hor. C. 1, 13, 8; cf.:

    Macedo siti maceratus,

    Curt. 5, 13, 24:

    pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,

    Vell. 2, 112, 4:

    Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,

    i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:

    muscus crura vitium situ et veterno macerat,

    Col. 4, 22, 6:

    cor solum viscerum vitiis non maceratur,

    Plin. 11, 37, 69, § 182.—
    B.
    Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:

    crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,

    fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:

    quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?

    Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:

    noli te macerare,

    id. And. 4, 2, 2:

    cura satis me lacrumis maceravi,

    Plaut. Capt. 5, 1, 8:

    hoc me facinus miserum macerat,

    id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:

    quae vos macerent desiderio,

    Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:

    consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,

    Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:

    maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,

    Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

    Lewis & Short latin dictionary > macero

  • 5 macero

    macero macero, avi, atum, are вымачивать

    Латинско-русский словарь > macero

  • 6 mācerō

        mācerō āvī, ātus, āre    [2 MAC-], to make soft, make tender, soften, soak, steep, macerate: salsamenta, T.— To weaken, waste, enervate: nos fame, L.: macerari ignibus, H.: siti maceratus, Cn.— To fret, vex, torment, distress, torture, pain: quor me macero? T.: vos desiderio, L.: Maceror interdum, quod, etc., am vexed, O.
    * * *
    macerare, maceravi, maceratus V
    make wet/soft, soak/steep/bathe; soften; wear down, exhaust; worry, annoy/vex

    Latin-English dictionary > mācerō

  • 7 macero

    mācero, āvī, ātum, āre
    1) делать мягким, размягчать ( salsamenta Ter)
    размачивать, мочить ( lini virgas PM); гасить ( calcem Vtr)
    2) ослаблять, обессиливать, истощать, изнурять (morbus macĕrat aliquem Pl, m. aliquem fame L)
    3) томить, мучить, изводить (aliquem Pl, H etc.)
    se m. или pass. macerari — томиться, терзаться, мучиться, изнывать (desiderio Sen; lentis ignibus H)
    macĕror, quod sim tibi causa dolendi O — я терзаюсь оттого, что являюсь причиной твоих страданий

    Латинско-русский словарь > macero

  • 8 macero

    are, первое спряжение вымачивать

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > macero

  • 9 macero

    to soften, weaken, reduce, torment.

    Latin-English dictionary of medieval > macero

  • 10 вымачивать

    macero,avi,atum,are

    Latin-Russian dictionary > вымачивать

  • 11 emacero

    ē-macero, —, ātum, āre
    истощать (terram satu PM; morborum variis generibus Sen)

    Латинско-русский словарь > emacero

  • 12 maceratio

    mācerātio, ōnis f. [ macero ]
    1) вымачивание, размачивание, т. е. гашение ( calcis Vtr)

    Латинско-русский словарь > maceratio

  • 13 maceresco

    mācerēsco, —, —, ere [ macero ]

    Латинско-русский словарь > maceresco

  • 14 permacero

    per-mācero, —, —, āre
    совершенно размягчать, размачивать ( calculos Vtr)

    Латинско-русский словарь > permacero

  • 15 praemacero

    Латинско-русский словарь > praemacero

  • 16 commacero

    com-mācero, ātus, āre, völlig zerweichen, -auflösen, Marc. Emp. 36 extr.: übtr., Ambros. in Luc. 5, 6: languore commacerati, Heges. 5, 27. p. 339, 82 W.

    lateinisch-deutsches > commacero

  • 17 coquo

    coquo, coxī, coctum, ere (aus *quequo, altind. pácati, kocht, bäckt, brät; vgl. griech. πέσσω, koche, verdaue; πέπων reif, πόπανον, Gebäck), kochen = durch Feuer zubereiten, unser kochen, sieden, backen, brennen, dörren, schmelzen, zeitigen, reifen, I) eig.: A) tr.: 1) kochen, sieden, backen, is, quiilla coxerat, Cic.: c. cibaria (Brot), Liv. (so auch cibaria cocta, cibaria in quinque dies cocta, quindecirm dierum cibaria cocta, Liv.; vgl. Drak. Liv. 44, 32, 11): cibum, Varro (so auch cibus coctus, Sall.): vasa coquendis cibis utilia, Plin.: cochleam od. cochleas, Cels. u. Varro: cenam, Komik.: alci cenam, Plaut. u. Nep. (vgl. die quinti in Capitolio tibi cena cocta erit, Cato fr.): humana exta. Hor.: medicamenta, Liv.: alcis obsonia, gar kochen (scherzh. = faul machen, vom heißen Schirokko), Hor.: ova columbina, Cels.: panem, Varro fr. u. Plin.: pavonem, Hor.: venena, Liv.: caro cocta (Ggstz. caro salsa), Apic. 1. § 8 u. 10: lupinus coctus (Ggstz. crudus), Edict. Diocl. – c. alqd bene, leniter, leviter, modice, recte, Cels.: alqd sic, ut etc., Cels.: simul coquuntur mel, galbanum, resina etc., Cels.: alqd eodem modo, Cels.: alqd pluribus modis, Plin.: alqd ad carbones leniter paululum, Veget. mul.: alqd clementer, Ser. Samm.: alqd lente, Plin.: alqd igni leni od. lento, Cato u. Plin.: alqd lentis vaporibus, Hier.: c. alqd bis, Cels.: denuo, Cato: de integro, Col.: c. cibos turis ligno, Plin. – c. alqd in tecto, sub dio, Cato: c. liba in subito foco, Ov.: alqd carbonibus, Plin.: alqd in olla od. in aeneo vase, Plin. u. Cels.: multifariam in patellis cepe, Varro fr.: vitulus aëno coctus, Petron. – m. Angabe womit? (= mit welchem Stoffe zusammen?) durch cum u. Abl., od. m. Ang. worin? (= in welchem Stoffe?) durch in od. ex u. Abl., alqd cum aqua, in od. ex aqua, Cels.: alqd ex oleo, ex lacte, Cels.: gemmam in lacte, Plin.: alqd cum vino, in od. ex vino, Cels. – m. Angabe woraus? durch ex u. Abl. od. durch bl. Abl., picem liquidam e taeda, Plin.: alqd tostā polentā, Ov. – m. Ang. bis zu welchem Grade? alqd usque ad mellis crassitudinem, Plin.: tres heminas ad unam, Cels.: c. alqd usque eo, donec etc., Cels.: c. alqd, donec etc., Cels. – absol., ire coctum, Plaut.: coquendo sit faxo, Ter.: difficilis in coquendo cyma, Plin.: vas ad coquendum, ICt. – Partic. Perf. subst., a) coctum, ī, n. u. Plur. cocta ōrum, n., Gekochtes, = gekochte Speisen (Ggstz. crudum, cruda), quid tu, malum, curas utrum crudumque an coctum edim, Plaut. aul. 430: ne quid in popinis cocti praeter legumina aut olera veniret, Suet. Ner. 16, 2: cocta vendere, Suet. Claud. 38, 2. – b) cocta, ae, f., α) ein abgekochter Trank, ein Kräutertrank, Mart. 2, 85, 1. – β) gekochtes Fleisch, Apic. 1, 9. – 2) kochen = kochend machen, zum höchsten Hitzegrad bringen, v. der Sonne, iam non solum calet unda, sed coquitur, Sidon. ep. 2, 2, 1. – 3) auf dem Rost braten, rösten, als Marter, Lact. de mort. pers. 13, 3; vgl. (zur Sache) 21. § 7 u. 8. – 4) brennen, dörren, schmelzen, calcem, Cato u. Vitr.: carbones, Cato: laterculos, Cato: coctus later, gebrannter Ziegelstein, Backstein (Ggstz. crudus later), Vitr. u. Iustin.; vgl. agger coctus, aus ausgebrannten Ziegelsteinen, Prop. – c. robur, durch Feuer härten, Verg.: ligna cocta (= coctilia u. acapna, w. vgl.), ausgetrocknetes Holz, das keinen Rauch gibt, ICt.: coctus pulvis, Puzzolanerde, Stat. – c. aurum cum plumbo, schmelzen, Plin.: so aera fornacibus, Lucan.: rastra et sarcula, schmieden, Iuven. – u. v. Ausdörren, Austrocknen der Sonne u. des Windes, locus is melior, quem non coquit sol, Varro: coquit glebas aestas matutinis solibus, Verg.: rosaria cocta matutino noto, Prop. – 5) (wie πεπαίνω) zur Reife bringen, reifen, zeitigen, von der Sonne usw., eas (arbores) aequabiliter ex omnibus partibus sol ac luna coquunt; quo fit, ut uvae et oleae plures nascantur et ut celerius coquantur, Varro: cum frumentum aestas et debita maturitas coxit, Sen.: fructus (fici) solibus coctus, Plin.: et alte mitis in apricis coquitur vindemia saxis, Verg.: poma matura et cocta, Cic. – 6) in Gährung bringen, zersetzen, v. äußerer Wärme, balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui, Plin. 29, 26. – von der organischen Wärme des Körpers, calore et spiritu omnia cocta et confecta, Cic. de nat. deor. 2, 136; vgl. 2, 137. Lact. de opif. dei 14, 5. – B) intr. kochen = gekocht werden, aqua, ubi radix eius coxerit, Dynamid. 1, 21; u. so ibid. 1, 49; 2, 90 u. 106. – II) übtr.: 1) gleichsam etw. brauen, etw., ersinnen, über etw. brüten, auf etw. sinnen, consilia secreto ab aliis, Liv.: bellum, Liv. – 2) jmd. (jmds. Herz, Busen) schmerzlich ängstigen, abhärmen, quae (cura) nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ann. 336: femineae ardentem curaeque iraeque coquebant, Verg. Aen. 7, 345: nec (sollicitudo) oratorem macerat et coquit, Quint. 12, 10, 77. – egomet me coquo (mache mir den Kopf warm) et macero et defetigo, Plaut. trin. 225. – 3) Partiz. Perf. im Kompar. m. Genet., hodie iuris coctiores (im R. geriebener) non sunt, quam qui lites creant, Plaut. Poen. 586 sq. – / in guten Handschriften auch quoquo, zB. quoquat, Hor. de art. poët. 186 K. u. M. – coco, wov. cocuntur, Suet. Aug. 87, 1.

    lateinisch-deutsches > coquo

  • 18 defatigo

    dē-fatīgo (in guten Hdschrn. u. Ausgg. auch dēfetīgo), āvī, ātum, āre, erschöpfen, bis zur gänzlichen Erschöpfung ermüden, abmatten, ganz mürbe machen, I) im allg.: a) körperl.: α) act.: augebat iter, ut serius subsequentes defatigaret, Suet.: def. se ita, ut etc., Tert.: def. nostros assiduo labore, Caes.: Pompeii exercitum cotidianis itineribus, Caes.: tirones in labore, Auct. b. Afr. – β) pass.: opus faciam, ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. – gew. im Partiz. Perf., defatigati cursu et spatio (lange Dauer) pugnae, Caes.: miles defatigatus labore, Curt.: defatigati proelio ac fugā, Curt.: iumenta ex nausea recenti, siti, labore defatigata, Auct. b. Afr.: milites sub onere ac sarcinis defatigati, Auct. b. Afr. – absol., puella defatigata petit a matertera, ut sibi concederet, paulipser ut in eius sella requiesceret, Cic.: u. Plur. defatigati oft subst. (v. Soldaten), Ggstz. integri, recentes atque integri, zB. integros semper defatigatis submittere, Caes.: defatigatis in vicem integri succedunt, Caes. – übtr. v. Lebl., ubertate nimiā prioris aevi defatigatum et effetum solum, Col. 1. praef. § 1. – b) geistig: α) act.: ne te adulescens mulier defatiget, dich müde spricht, Ter.: ego me et macero et defatigo, Plaut.: ille (ordo) non modo censores, sed etiam iudices omnes potest defatigare, Cic.: ne de eodem plura enumerando defatigemus lectores, Nep. – β) pass.: animo defatigato tuo, Cic.: defatigatis licitatoribus (durch Mehrgebot ermüdet, so daß sie vom Weiterbieten abstanden), Cic.: cum eum socii... ne defatigaretur (ermüde, nämlich in der Verteidigung ihrer Sache), oravissent, Cic.: defatigari clamore, Plaut.: nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic.: animi defatigati ab adversariis multitudine verborum, Cic.: noli igitur in conservandis bonis viris defatigari, Cic. – profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante quam etc., Cic. de or. 3, 145. – m. folg. Infin., non despero nec defatigabor permanere non solum in studio libertatis, sed etiam in labore et periculis, Lentul. in Cic. ep. 12, 14, 7. – II) prägn., ermüdend zu schaffen machen, hart zusetzen, rem publicam, Aur. Vict. epit. 48, 5.

    lateinisch-deutsches > defatigo

  • 19 emacero

    ē-macero, ātus, āre, ausmergeln, terram emacerari hoc satu existimantes, Plin. 18, 101 D.: morborum variis generibus emacerati, Sen. ad Marc. 10, 6.

    lateinisch-deutsches > emacero

  • 20 maceratio

    mācerātio, ōnis, f. (macero), das Mürbemachen, Arnob. 4, 35. – dah. das Einweichen, Wässern des Kalkes, Vitr. 7, 2, 1.

    lateinisch-deutsches > maceratio

См. также в других словарях:

  • Macero — del ayuntamiento de Madrid Se llama macero a un funcionario que encabeza las comitivas municipales o de otras corporaciones luciendo un uniforme de antiguo origen y llevando en su mano una maza. La presencia del macero en determinadas… …   Wikipedia Español

  • macero — / matʃero/ s.m. [der. di macerare ]. 1. [l azione e l effetto del macerare: il m. della canapa ] ▶◀ macerazione. 2. (estens.) [luogo o recipiente in cui si esegue la macerazione] ▶◀ maceratoio …   Enciclopedia Italiana

  • macero — sustantivo masculino 1. Uso/registro: restringido. Funcionario público que lleva la maza delante de las personas que usan esta señal de dignidad: Cuatro maceros de librea precedían al alcalde …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • macero — m. Hombre que lleva la maza delante de los cuerpos o personas autorizadas que usan esta señal de dignidad …   Diccionario de la lengua española

  • Macero — Teo Macero (1996) Attilio Joseph „Teo“ Macero (* 30. Oktober 1925 in Glens Falls, New York; † 19. Februar 2008 in Riverhead, New York) war ein US amerikanischer Komponist, Arrangeur, Musikproduzent und Saxophonist. Er wurde vor allem als… …   Deutsch Wikipedia

  • macero — ► sustantivo masculino El que, en ciertas corporaciones, asiste a actos solemnes o precede a algún personaje llevando la maza o bastón. * * * macero m. Empleado de ciertas corporaciones, por ejemplo del ayuntamiento, que, vestido con dalmática y… …   Enciclopedia Universal

  • macero — 1mà·ce·ro s.m. 1. CO macerazione 2. TS industr. luogo o recipiente in cui si esegue la macerazione delle fibre tessili Sinonimi: maceratoio. 3. TS industr. nell industria cartaria, vasca in cui vengono immessi gli stracci e le cartacce per… …   Dizionario italiano

  • macero — {{hw}}{{macero}}{{/hw}}A agg. 1 Che ha subito macerazione: lino –m. 2 (fig.) Spossato, sfinito: corpo macero dalle fatiche. B s. m. 1 Macerazione: mandare al –m; carta da –m. 2 Fosso per macerarvi materiali …   Enciclopedia di italiano

  • macero — {{#}}{{LM M24333}}{{〓}} {{[}}macero{{]}}, {{[}}macera{{]}} ‹ma·ce·ro, ra› {{《}}▍ s.{{》}} Persona que asiste a determinados actos solemnes llevando una maza o precediendo a alguna personalidad: • Al entrar en la sala, el alcalde iba precedido por… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Macero Dominatus — is a little known and historically obscure secret order. The direct translation of the name is Macero: to soften, weaken, reduce, torment, and Dominatus: rule, mastery, tyranny, domination. [sunsite.ubc.ca/LatinDictionary/HyperText/latin dict… …   Wikipedia

  • macero — (лат.) размягчаю …   Словарь ботанических терминов

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»