Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

mímica

  • 1 mimica

    mimica
    mimica ['mi:mika] <- che>
      sostantivo Feminin
  • 2 mímica

    'mimika
    f
    mímica
    mímica ['mimika]
    num1num (facial) Mimik femenino
    num2num (señas) Gebärdensprache femenino
    num3num (ademanes) Gestik femenino

    Diccionario Español-Alemán > mímica

  • 3 mimicus

    mīmicus, a, um (μιμικός), I) mimisch, actor, Schol. Iuven.: iocus, übertrieben, Cic.: haec non debent esse mimica, mimisch, komödiantenmäßig, possenhaft, Quint.: genus, Sen. rhet.: vere mimicae nuptiae, Sen. contr. 2, 4 (12), 5 K. – II) übtr., affektiert, nur scheinbar, Schein-, currus (triumphalis), Plin. pan.: mors, Petron.: quam essent mimica et inepta, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > mimicus

  • 4 mímico

    'mimiko
    adj
    ( femenino mímica) adjetivo
    ————————
    mímica sustantivo femenino
    mímico
    mímico , -a ['mimiko, -a]
    mimisch; teatro schauspielerisch

    Diccionario Español-Alemán > mímico

  • 5 mimicus

    mīmicus, a, um (μιμικός), I) mimisch, actor, Schol. Iuven.: iocus, übertrieben, Cic.: haec non debent esse mimica, mimisch, komödiantenmäßig, possenhaft, Quint.: genus, Sen. rhet.: vere mimicae nuptiae, Sen. contr. 2, 4 (12), 5 K. – II) übtr., affektiert, nur scheinbar, Schein-, currus (triumphalis), Plin. pan.: mors, Petron.: quam essent mimica et inepta, Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mimicus

  • 6 cavillatio

    cavillātio, ōnis, f. (cavillor), I) das scherzhafte Aufziehen, Hänseln, die Neckerei, Stichelei, Ironie in Scherz od. Ernst (vgl. Cic. de or. 2, 218), Plaut., Liv. u.a.: c. mimica, Solin. – II) das leere, sophistische Gerede, die Sophisterei (vgl. Sen. ep. 111 in. Ulp. dig. 50, 16, 177), inepta, Quint.: infelix verborum, Wortmäkelei, Quint.: cavillationes iuris, sophistische Rechtsfragen, Quint.: syllogismi et cavillationes, Sen.

    lateinisch-deutsches > cavillatio

  • 7 Satyrus

    Satyrus, ī, m. (Σάτυρος), I) der Satyr, Gefährte des Bacchus, mit langgespitzten Ohren u. hörnerartigen Knoten dahinter, mit Pferdeschwanz, struppigem Haare u. stumpfnäsig. In späterer Zeit mit den Panen und Panisken u. bes. von den röm. Dichtern mit den den Panen entsprechenden latein. Waldgöttern, den Faunen, identifiziert, dah. auch mit Bocksfüßen u. langen Hörnern, Hor. ep. 2, 2, 125. Ov. met. 6, 110 u. 383. Cic. Verr. 4, 135: im Plur. bei Lucr. 4, 583 (580). Hor. carm. 2, 19, 4. Ov. met. 1, 193. Cic. de nat. deor. 3, 43. – v. Marsyas, Satyrus Phryx, Ov. ex Pont. 3, 3, 42. – v. Tänzer Bathyllus, als Satyr, Pers. 5, 123. – II) übtr.: A) wegen der Ähnlichkeit, eine Art geschwänzter Affe, Plin. 7, 24 u.a. Solin. 27, 60. – B) meton., eine Art Drama bei den Griechen, worin Satyrn den Chor bildeten, das Satyrspiel, satyrorum scriptor, Hor. de art. poët. 235: satyri dicaces, protervi, ibid. 226 u. 233. – Dav. Satyricus, a, um (Σατυρικός), satyrisch, d.i. a) zum Satyr gehörig, satyrartig, signa, Bilder von satyrähnlichen Mißgestalten, Plin. 19, 50. – b) zum Satyrspiele gehörig, genus scaenarum ( neben tragicum, comicum), Vitr. 5, 6, 9: ebenso scaenae, ibid.: fabulae, dramata, Acro Hor. art. poët. 216: satyrica vel mimica levitas, Augustin. de civ. dei 5, 26, 2. p. 241, 22 D.2

    lateinisch-deutsches > Satyrus

  • 8 cavillatio

    cavillātio, ōnis, f. (cavillor), I) das scherzhafte Aufziehen, Hänseln, die Neckerei, Stichelei, Ironie in Scherz od. Ernst (vgl. Cic. de or. 2, 218), Plaut., Liv. u.a.: c. mimica, Solin. – II) das leere, sophistische Gerede, die Sophisterei (vgl. Sen. ep. 111 in. Ulp. dig. 50, 16, 177), inepta, Quint.: infelix verborum, Wortmäkelei, Quint.: cavillationes iuris, sophistische Rechtsfragen, Quint.: syllogismi et cavillationes, Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cavillatio

  • 9 Satyrus

    Satyrus, ī, m. (Σάτυρος), I) der Satyr, Gefährte des Bacchus, mit langgespitzten Ohren u. hörnerartigen Knoten dahinter, mit Pferdeschwanz, struppigem Haare u. stumpfnäsig. In späterer Zeit mit den Panen und Panisken u. bes. von den röm. Dichtern mit den den Panen entsprechenden latein. Waldgöttern, den Faunen, identifiziert, dah. auch mit Bocksfüßen u. langen Hörnern, Hor. ep. 2, 2, 125. Ov. met. 6, 110 u. 383. Cic. Verr. 4, 135: im Plur. bei Lucr. 4, 583 (580). Hor. carm. 2, 19, 4. Ov. met. 1, 193. Cic. de nat. deor. 3, 43. – v. Marsyas, Satyrus Phryx, Ov. ex Pont. 3, 3, 42. – v. Tänzer Bathyllus, als Satyr, Pers. 5, 123. – II) übtr.: A) wegen der Ähnlichkeit, eine Art geschwänzter Affe, Plin. 7, 24 u.a. Solin. 27, 60. – B) meton., eine Art Drama bei den Griechen, worin Satyrn den Chor bildeten, das Satyrspiel, satyrorum scriptor, Hor. de art. poët. 235: satyri dicaces, protervi, ibid. 226 u. 233. – Dav. Satyricus, a, um (Σατυρικός), satyrisch, d.i. a) zum Satyr gehörig, satyrartig, signa, Bilder von satyrähnlichen Mißgestalten, Plin. 19, 50. – b) zum Satyrspiele gehörig, genus scaenarum ( neben tragicum, comicum), Vitr. 5, 6, 9: ebenso scaenae, ibid.: fabulae, dramata, Acro Hor. art. poët. 216: satyrica vel mimica levitas, Augustin. de civ. dei 5, 26, 2. p. 241, 22 D.2

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Satyrus

См. также в других словарях:

  • mimică — mímică s. f., g. d. art. mímicii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  MÍMICĂ f. 1) Artă de exprimare a gândurilor şi a sentimentelor prin gesturi sau prin modificarea expresiei feţei. 2) Ansamblu de gesturi şi de modificări …   Dicționar Român

  • Mimica — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • mímica — sustantivo femenino 1. (no contable) Arte y técnica de expresarse por medio de gestos o movimientos del cuerpo: La mímica se enseña en muchas escuelas de arte dramático. 2. (no contable) Conjunto de gestos o movimientos expresivos de una persona …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • mimica — / mimika/ s.f. [femm. sost. dell agg. mimico ]. 1. (teatr., non com.) [arte propria dei mimi di esprimere i sentimenti mediante i gesti e gli atteggiamenti del corpo: l arte della m. ] ▶◀ mimo. 2. (estens.) [complesso dei gesti con cui si… …   Enciclopedia Italiana

  • mímica — s. f. 1. Expressão do pensamento ou representação teatral por meio de gestos. 2. Gesticulação …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Mimica — Mìmica, Vatroslav (1923) DEFINICIJA hrv. filmski redatelj crtanih filmova (Samac, Mala kronika i dr.) i cjelovečernjih igranih filmova (Prometej s otoka Viševice, Ponedjeljak ili utorak, Kaja, ubit ću te!) …   Hrvatski jezični portal

  • Mímica — Bharatanatyam, danza tradicional de la India donde la mímica tiene un rol esencial. La mímica (del griego mimos, actor ) es la comunicación a través de gestos o ademanes. Generalmente acompaña al habla, y sirve para complementar la comunicación,… …   Wikipedia Español

  • Mímica — ► sustantivo femenino Arte y técnica de imitar, representar o expresarse mediante gestos y ademanes: ■ se servía de la mímica porque no podía hablar . SINÓNIMO gesticulación * * * mímica (del lat. «mimĭca») f. Arte de *expresarse con *gestos y… …   Enciclopedia Universal

  • mimica — mì·mi·ca s.f. 1. TS teatr. l arte del mimo, basata sull imitazione e sull espressione gestuale per esprimere i sentimenti o per riprodurre e rappresentare fatti, azioni e vicende, senza fare ricorso alla parola 2. CO estens., la gestualità con… …   Dizionario italiano

  • mímica — {{#}}{{LM M45746}}{{〓}} {{[}}mímica{{]}} ‹mí·mi·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{M25945}}{{上}}mímico, mímica{{下}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • mímica — s f Conjunto de los gestos que hace alguien para manifestar sentimientos, emociones e ideas sin hablar; arte que enseña a realizarlos con elegancia y precisión: Carolina fue condiscípula suya, algo más joven que ella, excelente en su mímica,… …   Español en México

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»