-
41 Kühlung
-
42 lassen
lassen <lässt, ließ, gelassen> ['lasən]1. vt1) (unverändert \lassen, unter\lassen) bırakmak;lass doch das Gejammer! bırak bu yakınma tiradını!;\lassen wir das! bırakalım bunu!;lass mich! ( fam) bırak beni!;lass mich in Ruhe! ( fam) beni rahat bırak!;er kann es einfach nicht \lassen bir türlü ondan vazgeçemiyor;tu, was du nicht \lassen kannst! ( fam) ne hâlin varsa gör!;\lassen wir es dabei bunu böylece bırakalım2) (zurück\lassen) bırakmak;sein Leben \lassen ( geh) hayatını vermek3) ( zugestehen)jdm Zeit \lassen birine zaman bırakmak [o tanımak];jdm seinen Willen \lassen birinin istediğini yapmasına izin vermek;das muss man ihr \lassen bu işten anladığını kabul etmek gerekiyor4) (irgendwohin \lassen)Wasser in die Wanne \lassen tekneye su doldurmak;jdm die Luft aus den Reifen \lassen birinin lastikleri söndürmek;lass mich mal vorbei! bırak da bir geçeyim!wir sollten nichts unversucht \lassen denemediğimiz şey bırakmayalım2. <lässt, ließ, lassen> ['lasən] vt mit einem Infinitivlass mich nur machen! bırak beni yapayım!;lass hören! söyle!;so kannst du dich sehen \lassen ortaya böyle çıkamazsın;lass dir das gesagt sein! benden günah gitti!;sich nicht stören \lassen istifini bozmamak;\lassen Sie das nur meine Sorge sein bırakın bana, dert etmeyin kendinize;\lassen Sie mich bitte ausreden bırakın da sözümü bitireyim;einen fahren \lassen ( fam) yellenmek;jdn laufen \lassen ( fam) birisini serbest bırakmak;etw geschehen \lassen bir şeyi oluruna bırakmak;lass ihn nur kommen! bırak da bir gelsin!;2) ( veranlassen)sich scheiden \lassen boşanmak;ich lasse bitten buyurun;er lässt dich grüßen sana selamları var;ich habe mir sagen \lassen, dass... bana dediler ki...3) (unverändert \lassen)etw sein [o bleiben] \lassen bir şeyi değiştirmemek, bir şeyi aynen [o olduğu gibi] bırakmak;jdn hängen \lassen birini atlatmak [o ekmek];sich hängen \lassen kendini bırakmak;etw liegen \lassen ( nicht wegnehmen) bir şeyi yerinde bırakmak; ( vergessen) bir şeyi bırakmak; ( unerledigt lassen) bir işi yüzüstü bırakmak;jdn links liegen \lassen birine yüz vermemek, birini es geçmek;stecken \lassen üstünde bırakmak; ( Schlüssel) kilidin üstünde bırakmak;lass dein Geld stecken! bırak, ben ödeyeceğim!;stehen \lassen ( nicht wegnehmen, vergessen) bırakmak; ( nicht zerstören) bozmamak; ( Essen) yememek; ( sich abwenden) sırt çevirmek (-e); ( bei einem Termin) bekletmek4) ( Imperativ)lass uns gehen! haydi gidelim!;lasset uns beten bırakın, dua edelim;lass es dir schmecken afiyet olsun;lass es dir gut gehen esen kal5) (lassen + sich: möglich sein)das wird sich einrichten \lassen bu yapılır;das lässt sich nicht vermeiden bundan kaçınılmaz;ich will sehen, was sich tun lässt bakayım, ne yapılır;der Wein lässt sich trinken şarap içilir;das lässt sich hören söz söylemek buna derler -
43 Loch
1) ( allgemein) delik; (Schlag\Loch) çukur; ( Öffnung) delik; ( Vertiefung, beim Golf) delik; ( Hohlraum) delik, kovuk;ein schwarzes \Loch astron siyah delik;jdm ein \Loch in den Bauch fragen ( fam) birine ahret sualleri sormak, birine gereksiz ve usandırıcı sorular sormak;Löcher in die Luft starren ( fam) gözü dalmak;wie ein \Loch saufen ( fam) çok içki içmek;aus dem letzten \Loch pfeifen nefes nefese kalmak, pestili çıkmak -
44 Mief
-
45 miefen
hier mieft es sehr burası çok pis kokuyor; ( Luft) havasız olmak;hier mieft es sehr burası çok havasız -
46 mild
eine \milde Gabe sadaka;jdn \mild(e) stimmen birinin gönlünü almak -
47 pumpen
vt1) pompalamak;Luft in die Reifen \pumpen lastiklere hava basmakjdm etw \pumpen birine bir şeyi ödünç vermek;kannst du mir 20 Euro \pumpen? bana 20 euro borç verebilir misin? -
48 rau
-
49 Raum
eine Frage steht im \Raum bir sorun ortada kalmak;eine These in den \Raum stellen bir tezi ortaya atmak3) ( Gebiet) bölge, havza, çevre; (Luft\Raum) saha;im \Raum Frankfurt Frankfurt bölgesinde [o çevresinde];toter \Raum mil ölü açı4) sport (Straf\Raum) alan, sahaluftleerer \Raum phys boşluk2) ( Platz) yer, mekân; (Heizungs\Raum, Maschinen\Raum) daire;zu viel \Raum einnehmen fazla yer kaplamak -
50 ringen
-
51 Röhre
Röhre <-n> ['rø:rə] f2) (Back\Röhre) fırın; (Luft\Röhre) boru; (Harn\Röhre) kanalin die \Röhre gucken ( fernsehen) televizyon seyretmek; ( das Nachsehen haben) hava almak -
52 Schicht
1) (Luft\Schicht); katman; geo katman2) (Farb\Schicht) tabaka, kat3) (Gesellschafts\Schicht) tabaka4) (Arbeits\Schicht) vardiya;er arbeitet \Schicht vardiya (ile) çalışıyor -
53 schlecht
schlecht [ʃlɛçt]I adj1) ( nicht gut) kötü, fena;etw S\schlechtes über jdn sagen birini kötülemek, biri hakkında kötü şeyler söylemek;mir ist \schlecht fenayım\schlecht werden kötüleşmekein \schlechter Mensch kötü bir adamII adv;\schlecht von jdm \schlecht reden biri hakkında kötü konuşmak;hier ist die Luft sehr \schlecht burası çok havasız;auf jdn \schlecht zu sprechen sein birinin adını duymak istememek;er ist \schlecht zu verstehen güç anlaşılıyor;\schlecht und recht iyi kötü;er spielt mehr \schlecht als recht Klavier pek iyi piyano çalmıyor;nicht \schlecht! fena değil!, fena sayılmaz! -
54 schnappen
schnappen ['ʃnapən]I vinach Luft \schnappen ( fam) soluk almaya çalışmakdie Tür schnappt ins Schloss kapı kapanıverdi -
55 schneiden
schneiden <schneidet, schnitt, geschnitten> ['ʃnaıdən]I vt1) ( allgemein) kesmek;etw klein \schneiden bir şeyi doğramak;die Luft ist hier zum S\schneiden burası çok havasız2) ( eingravieren) oymak4) ( kreuzen) kesmek5) ( meiden) görmezden gelmek6) sport;den Ball \schneiden topu kesmekII vrsich \schneiden1) ( verletzen) kesmek (an -ini);sich in den Finger \schneiden parmağını kesmek2) ( sich kreuzen) kesişmek -
56 Schwaden
Schwaden <-s, -> ['ʃva:dən] m( in der Luft) bulut -
57 schwängern
-
58 starren
starren ['ʃtarən]viLöcher in die Luft \starren ( fam) gözü dalmak2) ( strotzen)das Zimmer starrte vor Schmutz odayı pislik götürüyordu, oda pislikten geçilmiyordu -
59 stickig
-
60 tanken
vi, vt benzin almak;10 Liter \tanken 10 litre benzin almak;frische Luft \tanken ( fam) temiz hava almak;er hat ordentlich getankt ( fam) iyice içki içti
См. также в других словарях:
Luft- — Luft … Deutsch Wörterbuch
Luft — (s. ⇨ Lucht). 1. Auf schwüle Luft folgt Donnerwetter. 2. Aus Luft wird kein Speck. – Sprichwörtergarten, 455. 3. Dat die de Loft vergeit, seggt de Bunkus, wenn he en Kopp afhaut. – Frischbier2, 2473. Bunkus war Scharfrichter in Danzig. 4. Dat gaw … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Luft — Luft: deutsche Briefmarke von 2011 zum Thema Die vier Elemente Als Luft bezeichnet man das Gasgemisch der Erdatmosphäre. Trockene Luft besteht hauptsächlich aus den zwei Gasen Stickstoff (rund 78 Vol%) und Sauerstoff (rund 21 Vol%). Daneben gibt… … Deutsch Wikipedia
Luft — Luft, die atmosphärische, das Lebenselement aller organischen Wesen, umgibt den Erdball und höchst wahrscheinlich alle Gestirne, insofern wir sie als bewohnt annehmen, von allen Seiten. Nach der Lehre der Alten war sie eins der vier Elemente, aus … Damen Conversations Lexikon
luft — LUFT, lufturi, s.n. 1. Distanţă sau spaţiu liber dintre două elemente (piese fixe sau mobile) situate foarte aproape unul de altul; interstiţiu. 2. (Sport) Eroare comisă de un jucător care şutează pe lângă minge, puc etc. – Din germ. Luft. Trimis … Dicționar Român
Luft — Sf std. (8. Jh.), mhd. luft, ahd. luft, as. luft m./f. Stammwort Aus g. * luftu m. Luft , auch in gt. luftus, ae. lyft m./f./n. Herkunft unklar, aber wohl zusammenhängend mit Wörtern, die Oberstock u.ä. bedeuten, vgl. anord. lopt, loft n. Luft,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Luft — Luft: Die Herkunft des gemeingerm. Wortes mhd., ahd. luft, got. luftus, niederl. lucht, aengl. lyft, aisl. lopt ist nicht sicher geklärt. Mit dieser gemeingerm. Bezeichnung für das die Erde umgebende Gasgemisch ist vermutlich identisch das germ.… … Das Herkunftswörterbuch
Luft — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Die Luft machte mich müde. • Lass uns an die frische Luft gehen … Deutsch Wörterbuch
Luft — Luft, im allgemeinen jeder gasförmige Körper, weshalb man auch von Luftarten spricht (s. Gase); im engern Sinne die atmosphärische L., das Gasgemenge, das die Atmosphäre der Erde bildet. Die L. ist ein farbloses Gas; 1 cbm L. wiegt bei 0° und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Luft — Luft, im engeren Sinne die atmosphärische Luft (s. Atmosphäre), im weiteren Sinne die Körper von gasigem Aggregatzustand, die Luftarten (s. Gase) … Lexikon der gesamten Technik
Luft — Luft, jeder gasförmige Körper; insbes. das die Atmosphäre (s.d.) bildende Gasgemenge. (S. auch Flüssige Luft.) … Kleines Konversations-Lexikon