Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

luctātio

  • 1 luctatio

    luctātĭo, ōnis, f. [luctor], a wrestling.
    I.
    Lit.:

    sine adversario nulla luctatio est,

    Cic. Fat. 13, 30:

    quid prodest multos vincere luctatione vel caestu, ab iracundia vinci,

    Sen. Ep. 88, 19; Hyg. Fab. 273; Scrib. 101.—
    B.
    Transf., a struggle, contest, fight:

    tetra ibi luctatio erat,

    Liv. 21, 36, 7; Sen. Q. N. 5, 13, 1:

    plurium ventorum inter ipsos,

    id. ib. 7, 9, 2; cf. Cic. Leg. 2, 15, 38.—
    II.
    Trop., of mental or moral wrestling, a struggle, contest:

    nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant,

    Cic. Fin. 2, 14, 43; id. Fat. 6, 12; Lact. 2, 19, 2:

    una tamen veluti luctatio civitatis fuit, pugnantis cum Caesare senatus populique Romani, ut, etc.,

    Vell. 2, 124, 2:

    una nobis et magna et praecipua cum carne est,

    Lact. 4, 25, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > luctatio

  • 2 luctatio

    luctātio, ōnis, f. (luctor), I) das Ringen, der Ringkampf, Cic. de fato 30. Sen. ep. 88, 19. Hyg. fab. 273. Scrib. Larg. 101. – II) übtr.: A) das Ringen = das physische Ankämpfen gegen Schwierigkeiten, der Kampf, Liv. 21, 36, 7. Sen. nat. qu. 5, 12, 5 u. 7, 9, 2: luct. fortunae (mit dem Schicksal), Val. Max. 6, 9, 14: plurium ventorum inter ipsos luctatio, Sen. nat. qu. 7, 9, 2: una nobis et magna et praecipua cum carne luctatio est, Lact. 4, 25, 9. – B) das geistige Ankämpfen gegen Widerspruch, der Wortstreit, der Kampf, magna od. maior cum alqo, Cic. de fato 12. Lact. 2, 19, 2: incerta cum alqo, Cic. de fin. 2, 43: una tamen veluti luctatio civitatis fuit, pugnantis cum Caesare senatus populique Romani, ut etc., Vell. 2, 124, 2.

    lateinisch-deutsches > luctatio

  • 3 luctatio

    luctātio, ōnis, f. (luctor), I) das Ringen, der Ringkampf, Cic. de fato 30. Sen. ep. 88, 19. Hyg. fab. 273. Scrib. Larg. 101. – II) übtr.: A) das Ringen = das physische Ankämpfen gegen Schwierigkeiten, der Kampf, Liv. 21, 36, 7. Sen. nat. qu. 5, 12, 5 u. 7, 9, 2: luct. fortunae (mit dem Schicksal), Val. Max. 6, 9, 14: plurium ventorum inter ipsos luctatio, Sen. nat. qu. 7, 9, 2: una nobis et magna et praecipua cum carne luctatio est, Lact. 4, 25, 9. – B) das geistige Ankämpfen gegen Widerspruch, der Wortstreit, der Kampf, magna od. maior cum alqo, Cic. de fato 12. Lact. 2, 19, 2: incerta cum alqo, Cic. de fin. 2, 43: una tamen veluti luctatio civitatis fuit, pugnantis cum Caesare senatus populique Romani, ut etc., Vell. 2, 124, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luctatio

  • 4 luctatio

    luctātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] lutte, combat (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] effort. [st2]3 [-] effort (de l'air comprimé), ressort.
    * * *
    luctātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] lutte, combat (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] effort. [st2]3 [-] effort (de l'air comprimé), ressort.
    * * *
        Luctatio, Aliud verbale. Cic. Luitement, Efforcement.

    Dictionarium latinogallicum > luctatio

  • 5 luctatio

    luctātīo, ōnis f. [ luctor ]
    1) борьба, состязание в борьбе (sine adversario nulla l. est C)
    2) борьба, схватка ( taetra L)
    3) спор, диспут ( cum aliquo C)

    Латинско-русский словарь > luctatio

  • 6 luctātiō

        luctātiō ōnis, f    [luctor], a wrestling: sine adversario nulla est.— A struggle, contest, fight: taetra, L.: cum Academicis incerta.

    Latin-English dictionary > luctātiō

  • 7 lucta

    lucta lucta, ae f (luctatio, onis f) борьба

    Латинско-русский словарь > lucta

  • 8 taeter

    taeter ( nicht tēter), tra, trum (zu taedet), häßlich, garstig, I) eig., für die äußeren Sinne: color, Lucr.: sapor, Lucr.: odor, Cic.: cruor, Verg.: morbus, Catull.: spiritus, Hor.: spectaculum, Cic.: tenebrae, Cic.: taeterrima hiems, Cael. in Cic. ep. – m. 2. Supin., illud taeterrimum non modo aspectu, sed etiam auditu, Cic. Phil. 5, 18. – subst. mit Ggstz., taeter (fertur certavisse) cum decoro, Apul. flor. 3. p. 4, 1 Kr. – II) übtr., für das innere Gefühl, häßlich, garstig, abscheulich, schändlich, mens, Catull.: homo, Cic.: facinus, Cic. u. Val. Max.: legatio, Cic.: taetra ibi luctatio erat, Liv.: earum (legum et libertatis) oppressio taetra et detestabilis, Cic.: regnandi cupiditates, quibus nihil nec taetrius nec foedius excogitari potest, Cic.: appositā ad os manu nescio quid taetrum sibilavit, zischte er abscheuliche Gassenhauer durch die Finger, Petron. 64, 5. – taetrior hostis, Cic.: taeterrimus in alqm, sich sehr schändlich aufführend, Cic.: sententia taeterrima, Cic.: foedissimum et taeterrimum parricidium patriae, Cic. – neutr. taetrum statt des Adv., taetrum flagrat, Prud. cath. 4, 22. – / Nbf. taetrus, Gloss. II, 198, 7; verworfen von Prob. (IV) inst. art. 59, 38 u. app. 198, 26.

    lateinisch-deutsches > taeter

  • 9 balgen, sich

    balgen, sich, luctari, mit jmd., cum alqo, untereinander, [323] inter se. Balgen, das, Balgerei, die, luctatio.

    deutsch-lateinisches > balgen, sich

  • 10 Kampf

    Kampf, pugna (der Widerstand, den der Gegner dem Gegner, sei es nun im Zweikampf od. in der Schlacht, leistet; dann auch von dem Kampf od. Widerspruch Gelehrter untereinander in Meinungssachen, z.B. hic quanta pugna est doctissimorum hominum). – certamen. certatio (das Sich-Messen = der mit Wetteifer geführte Kampf, Wettkampf, Wettstreit, es sei nun in der Schlacht od. bei andern Gelegenheiten, mit Waffen, Worten, Instrumenten oder durch Körperstärke). – proelium (die ganze Aktion, wenn zwei Parteien aneinander geraten sind, sowohl vom K. einzelner Haufen, Gefecht, Scharmützel, als ganzer Heere, Treffen, Schlacht, während welcher Aktion sowohl die pugna, der Widerstand, als das certamen, der Wetteifer, in Anwendung kommt). – acies (der Kampf, die Schlacht im offenen Felde, die Feldschlacht[auch Seeschlacht], im Gegensatzzu anderen Kriegsoperationen, z.B. zueiner Belagerung od. zu einem ganzen Kriege). – proelii concursus od. auch bl. concursus, congressus (das Aneinandergeraten der feindlichen Heere). – proelii dimicatio od. gew. bl. dimicatio (eig. das Schwankende, Ungewisse des Kampfes in bezug auf den Ausgang; also der Kampf, den man eingeht auf die Gefahr hin, den kürzeren zu ziehen; daher dimicatio auch u. bes. = Kampf mit Gefahren u. Widerwärtigkeiten, auch im Plur. dimicationes, sofern er dauernd ist). – der K. des Klopffechters (mit dem Zästus), pugilatio; pugi latus: der K. des Ringers, luctatio; luctatus: der K. mit Tieren (im röm. Zirkus), venatio: ein K. auf Leben u. Tod mit jmd., dimicatio adversus alqm (z.B. adv. elephantum): ein K. zu Lande, proelium terrestre: ein K. zu Wasser. zur See, s. Seeschlacht: ein ordentlicher K. (ein ord. Treffen), proelium iustum: ein ungleicher K., impar certamen atque iniusta contentio; iniqua certatio: ein hitziger, heißer [1415] K. (ein h. Gefecht, Treffen, eine h. Schlacht), s. heiß. – der K. für etwas (bildl.), propugnatio alcis rei oder pro alqa re. – ein immerwährender innerer K., assiduus animi labor: im K. mit dem Mißgeschick (begriffen), cum fortuna mala compositus.

    in den K. gehen, in proelium ire. in proelium od. in aciem prodire. in aciem od. certamen descendere (in einen einzelnen K., letzteres auch = sich in einen Streit übh. einlassen); in castra od. ad bellum proficisci (übh. ins Feld rücken, in den Krieg ziehen): mit dem Heere in den K. (die Schlacht) gehen, ziehen, das Heer in den K. führen, exercitum in aciem educere. – jmd. zum K. nötigen, alqm invitum dimicare cogere. – den K. annehmen, sich auf einen K. einlassen, dem Feinde den K. anbieten, hosti pugnandi facultatem od. copiam dare: den K. nicht annehmen, den K. ablehnen, sich auf keinen K. einlassen, certamen abnuere; pugnam od. certamen od. proelium detrectare: sich nirgends in einen K. einlassen, se nusquam committere proelio: sich nie in einen offenen K. (eine offene Feldschlacht) einlassen, numquam in campo sui facere potestatem: es auf einen K. (eine Schlacht) ankommen lassen, rem in aciem committere. – einen offenen K. (eine offene Schlacht, eine Feldschlacht) wagen, acie decernere audere. – der K. beginnt, proelium incipitur: der K. wird allgemein, proelium ab omni parte conseritur. – sich zum K. (Treffen) anschicken, proelio sese expedire: den K. anfangen, beginnen, pugnam od. certamen od. proelium inire (übh. sich in den K. einlassen, von jeder Partei sie einzeln gedacht); proelium committere. manum conserere (den K. beginnen und angreifen, sowohl vom Feldherrn als von den Soldaten); inter se concurrere. acie concurrere (aneinander geraten, von beiden Parteien); primus proelium committit alqs (von der Heeresabteilung, von dem Schiffe, das zuerst angreift). – einen K. (ein Gefecht, Treffen, eine Schlacht) liefern, proelium oder pugnam facere od. edere. proeliari (im allg.); proelio decertare oder decernere oder dimicare (eine Entscheidungsschlacht): einige glückliche Kämpfe (Treffen) liefern, proeliaaliquot secunda facere: einen unentschiedenen K. (ein unentsch. Treffen) liefern, ancipitiqproelio dimicare: dem Feinde einen K. (ein Treffen) liefern, acie cum hostibus confligere (vgl. »kämpfen mit etc.«). – den Kampf fortsetzen, pugnam excipere (von frischen Truppen, die an die Stelle der ermüdeten treten). – den K. (die Schlacht, das Treffen) erneuern, wieder erneuern; wieder anfangen, wieder aufnehmen, in pugnam redire (übh. in den K. zurückkehren); certamen od. pugnamrepetere (nach eingetretener längerer oder kürzerer Unterbrechung den K. wiederholen); pugnam novam integrare. proelium integrare od. redintegrare od. renovare (den K. von vorn anfangen); pugnam iterare (eine zweite Schlacht liefern, z.B. postero die). – den K. (das Treffen, die Schlacht) aufgeben, pugnam od. certamen omittere; pugnā od. ex pugna, proelio od. e proelio, acie u. ex [1416] acie excedere (den K. verlassen): ben K. beendigen, proelium finire: den K. aussetzen, proelium intermittere. – den K. (das Treffen, die Schlacht) gewinnen, proelio od. pugnā superiorem discedere; victorem proelio excedere; gegen jmd., alqm proelio vincere: den K. (das Treffen, die Schlacht) verlieren, inferiorem esse od. discedere; proelio vinci od. superari.

    deutsch-lateinisches > Kampf

  • 11 Ringen [2]

    Ringen, das, I) intr.luctatio; luctatus. – im R. über jmd. siegen, luctando vincere alqm. – das R. (Sich-Anstrengen) nach einem Ziel, contentio – das R. mit dem Tode, s. Todeskampf. – II) tr. z.B. das R. der Hände. durch Umschr. mit manus torquere.

    deutsch-lateinisches > Ringen [2]

  • 12 lucta

    lucta, ae, f. [st2]1 [-] lutte, exercice de la lutte. [st2]2 [-] lutte (morale), combat.
    * * *
    lucta, ae, f. [st2]1 [-] lutte, exercice de la lutte. [st2]2 [-] lutte (morale), combat.
    * * *
        Lucta, siue Luctatio. Luite.

    Dictionarium latinogallicum > lucta

  • 13 taeter

    taeter ( nicht tēter), tra, trum (zu taedet), häßlich, garstig, I) eig., für die äußeren Sinne: color, Lucr.: sapor, Lucr.: odor, Cic.: cruor, Verg.: morbus, Catull.: spiritus, Hor.: spectaculum, Cic.: tenebrae, Cic.: taeterrima hiems, Cael. in Cic. ep. – m. 2. Supin., illud taeterrimum non modo aspectu, sed etiam auditu, Cic. Phil. 5, 18. – subst. mit Ggstz., taeter (fertur certavisse) cum decoro, Apul. flor. 3. p. 4, 1 Kr. – II) übtr., für das innere Gefühl, häßlich, garstig, abscheulich, schändlich, mens, Catull.: homo, Cic.: facinus, Cic. u. Val. Max.: legatio, Cic.: taetra ibi luctatio erat, Liv.: earum (legum et libertatis) oppressio taetra et detestabilis, Cic.: regnandi cupiditates, quibus nihil nec taetrius nec foedius excogitari potest, Cic.: appositā ad os manu nescio quid taetrum sibilavit, zischte er abscheuliche Gassenhauer durch die Finger, Petron. 64, 5. – taetrior hostis, Cic.: taeterrimus in alqm, sich sehr schändlich aufführend, Cic.: sententia taeterrima, Cic.: foedissimum et taeterrimum parricidium patriae, Cic. – neutr. taetrum statt des Adv., taetrum flagrat, Prud. cath. 4, 22. – Nbf. taetrus, Gloss. II, 198, 7; verworfen von Prob. (IV) inst. art. 59, 38 u. app. 198, 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > taeter

  • 14 Борьба

    certatio; concertatio; lucta, luctatio, certamen; colluctatio; rixa; bellum;

    • борьба за существование - certatio pro existentia;

    • вся борьба происходит в Брундизии - Brundisii omne certamen vertitur;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Борьба

  • 15 Кончина

    - summa, suprema dies; exitus; obitus; mors; agonia; supremus morientis conflictus; suprema cum morte luctatio; ultimae morientis angustiae;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Кончина

  • 16 CONTEST

    [N]
    CERTAMEN (-INIS) (N)
    CERTATIO (-ONIS) (F)
    CERTATUS (-US) (M)
    LIS (LITIS) (F)
    PROELIUM (-I) (N)
    PRAELIUM (-I) (N)
    CONFLICTIO (-ONIS) (F)
    CONFLICTUS (-US) (M)
    CONGRESSUS (-US) (M)
    CONGRESSIO (-ONIS) (F)
    LUCTAMEN (-INIS) (N)
    LUCTATIO (-ONIS) (F)
    DECERTATIO (-ONIS) (F)
    AGON (-ONIS) (M)
    COMPULSATIO (-ONIS) (F)
    CONFLICTATIO (-ONIS) (F)
    [V]
    EXPLAUDO (-ERE -PLAUSI -PLAUSUM)
    RELEGO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXPLODO (-ERE -PLOSI -PLOSUM)
    REICIO (-ERE -IECI -IECTUM)
    REJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)
    REIECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    REJECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    - WITH CONTEST

    English-Latin dictionary > CONTEST

  • 17 EFFORT

    [N]
    MOLIMEN (-INIS) (N)
    MOLIMENTUM (-I) (N)
    NISUS (-US) (M)
    NIXUS (-US) (M)
    CONTENTIO (-ONIS) (F)
    INTENTIO (-ONIS) (F)
    PROCURATIO (-ONIS) (F)
    PULVIS (-ERIS) (MF)
    CONATIO (-ONIS) (F)
    CONATUM (-I) (N)
    CONATUS (-US) (M)
    CONAMEN (-MINIS) (N)
    TENDOR (-ORIS) (M)
    LUCTAMEN (-INIS) (N)
    LUCTATIO (-ONIS) (F)
    MANUS (-US) (F)
    MOLES (-IS) (F)
    LABOR (-ORIS) (M)
    LABOS (-ORIS) (M)
    OPUS (-PERIS) (N)
    - EFFORTS
    - MAKE A GREAT EFFORT
    - MAKE AN EFFORT
    - MAKE AN EFFORT TO DO
    - MAKE AN EFFORT TO OBTAIN
    - MAKE AN EFFORT TO REACH
    - MAKE A STRONG EFFORT
    - USE EVERY EFFORT
    - WITH EFFORT

    English-Latin dictionary > EFFORT

  • 18 STRUGGLE

    [N]
    CERTAMEN (-INIS) (N)
    CONATUM (-I) (N)
    PUGNA (-AE) (F)
    LUCTATIO (-ONIS) (F)
    CERTATUS (-US) (M)
    LUCTAMEN (-INIS) (N)
    COLLUCTATIO (-ONIS) (F)
    CONLUCTATIO (-ONIS) (F)
    BELLUM (-I) (N)
    CONTENTIO (-ONIS) (F)
    DIMICATIO (-ONIS) (F)
    CONFLICTUS (-US) (M)
    CONFLICTIO (-ONIS) (F)
    CONATIO (-ONIS) (F)
    TENDOR (-ORIS) (M)
    CONAMEN (-MINIS) (N)
    CONATUS (-US) (M)
    COLLUCTIO (-ONIS) (F)
    CONFLICTATIO (-ONIS) (F)
    CONLUCTIO (-ONIS) (F)
    DELUCTIO (-ONIS) (F)
    [V]
    TENDO (-ERE TETENDI TENSUM)
    CONTENDO (-ERE -TENDI -TENTUM)
    CERTO (-ARE -AVI -ATUM)
    LUCTOR (-ARI -ATUS SUM)
    LUCTO (-ARE -AVI)
    COLLUCTOR (-ARI -LUCTATUS SUM)
    CONLUCTOR (-ARI -LUCTATUS SUM)
    ILLUCTOR (-ARI -ATUS SUM)
    INLUCTOR (-ARI -ATUS SUM)
    OBLUCTOR (-ARI -ATUS SUM)
    OBNITOR (-NITI -NIXUS SUM)
    PROELIOR (-ARI -ATUS SUM)
    PRAELIOR (-ARI -ATUS SUM)
    DIMICO (-ARE -AVI -ATUM)
    IMPUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    INPUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    RENITOR (-NITI -NISUS SUM)
    PROPUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    ELUCTOR (-ARI -ATUS SUM)
    NITOR (NITI NISUS SUM)
    CONNITOR (-NITI -NISUS SUM)
    CONITOR (-NITI -NISUS SUM)
    ENITOR (-NITI -NISUS SUM)
    NIXOR (-ARI)
    PUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    COMPUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONPUGNO (-ARE -AVI -ATUM)
    MOLIOR (-IRI -ITUS SUM)
    ADMOLIOR (-IRI -MOLITUS SUM)
    AMMOLIOR (-IRI -ITUS SUM)
    BELLOR (-ARI)
    CONFLICTOR (-ARI -ATUS SUM)
    AGONIO (-ARE -AVI -ATUS)
    AGONIZO (-ARE -AVI -ATUS)
    - WITH STRUGGLE

    English-Latin dictionary > STRUGGLE

  • 19 STRUGGLING

    [N]
    LUCTAMEN (-INIS) (N)
    LUCTATIO (-ONIS) (F)
    COLLUCTIO (-ONIS) (F)
    CONLUCTIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > STRUGGLING

  • 20 TUSSLE

    [N]
    DIMICATIO (-ONIS) (F)
    LUCTATIO (-ONIS) (F)
    LUCTAMEN (-INIS) (N)
    [V]
    PROELIOR (-ARI -ATUS SUM)
    PRAELIOR (-ARI -ATUS SUM)
    LUCTO (-ARE -AVI)
    LUCTOR (-ARI -ATUS SUM)

    English-Latin dictionary > TUSSLE

См. также в других словарях:

  • luctatio — index struggle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Luctation — Luc*ta tion, n. [L. luctatio, fr. luctari to wrestle, strive.] Effort to overcome in contest; struggle; endeavor. [R.] Farindon. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • struggle — I noun affray, agitation, attempt, battle, broil, certamen, clash, combat, competition, conflict, confrontation, contention, contestation, controversy, disagreement, dissension, effort, encounter, endeavor, engagement, essay, exertion, feud,… …   Law dictionary

  • ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUCIVS Veturius Philo — Cos. cum C. Luctatio Scaevola, A. U. C. 534 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SERVI — vetustum nomen, et a Noahi usque temporibus deductum, sacra Biblia testantur, Gen. c. 9. v. 25. Maledictus Chanaan, servus servorum erit, fratribus suis. Quod expressit eleganter Alcimus Avitus l. 4. Primum inde repertium Servitii nomen: cuncti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • STRAVA seu STRABA — STRAVA, seu STRABA apud Iornandem de rebus Geticis c. 49. ubi de Attilae funere, quid sit Luctatio Statii Intepreti, vidimus supra, in voce Straba. At Wormius in Monumentis Danic. l. 1. c. 6. p. 36. ipsum convivium, in honorem defuncti celebratum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VELINA — regio urbis Romae monti Palatino iuncta. Hinc Velina tribus, aliis a lacu Velino, in Sabinis dicta: cum Quitina an. Urb. Cond. 512. Consulib. A. Manliô II. et Q. Luctatiô, a Censoribus C. Aurelio Cotta et N. Fabio Buteone addita, triginta quinque …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԸՄԲՇԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0762 Chronological Sequence: 6c, 12c գ. ԸՄԲՇԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ ԸՄԲՇԱՄՐՑՈՒԹԻՒՆ. ἅθλησις certatio, athletica, lucta, luctatio, luctamen որ եւ ՆԱՀԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ, ՇԱՀԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ ՅԱՍՊԱՐԻԶԻ. Մարտ եւ մրցանք եւ արուեստ ըմբշաց. գօտեմարտութիւն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • luictement — Luictement, Luctatio …   Thresor de la langue françoyse

  • luctation — noun ( s) Etymology: Latin luctation , luctatio, from luctatus (past participle of luctari to struggle) + ion , io ion more at lock obsolete : endeavor, struggle …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»