-
1 lucro
lucro, āvī, ātum, āre (lucrum), gewinnen, Vorteil ziehen, quidquid ex nuptiis lucratum est, Cod. Iust. 5, 17, 8. § 7. – übtr., quam multas tecum miserias lucraverim, habe erdulden müssen, *Plaut. Stich. 420 (nach A. Spengels Vermutung).
-
2 lucro
lucro, āvī, ātum, āre (lucrum), gewinnen, Vorteil ziehen, quidquid ex nuptiis lucratum est, Cod. Iust. 5, 17, 8. § 7. – übtr., quam multas tecum miserias lucraverim, habe erdulden müssen, *Plaut. Stich. 420 (nach A. Spengels Vermutung). -
3 lucro
—, —, āre CJ = lucror -
4 Avarus animus nullo satiatur lucro
Latin Quotes (Latin to English) > Avarus animus nullo satiatur lucro
-
5 lucrum cessans
lucro cesante◘ Ganancia dejada de obtener como consecuencia del incumplimiento de una obligación, por la infracción de un deber, o por un sacrificio patrimonial legítimo. Normalmente debe ser indemnizada por el causante del daño. -
6 lucrum
lŭcrum, i, n. [st2]1 [-] gain, profit, bénéfice. [st2]2 [-] gain, lucre, richesse, or. [st2]3 [-] butin (fait sur l'ennemi). [st2]4 [-] utilité, avantage. [st2]5 [-] avarice, soif du gain. - lucra facere: faire des bénéfices. - in lucro ponere (in lucris ponere): regarder comme un profit. - de lucro vivere, Cic. Fam. 9, 17, 1: vivre comme par miracle (par charité). - amanti amoenitas malost (malo est), nobis lucrost (lucro est), Plaut. Men.: le luxe est une perte pour l'amoureux, mais pour nous, c'est un bénéfice. - avec double datif - lucro esse alicui: être avantageux pour qqn, rapporter à qqn. - nobis lucro fuisti potius quam decori tibi, Plaut. As.: tu nous as rapporté plus d'argent que tu n'as recueilli de l'honneur. - lŭcrī făcĕre (lŭcrĭfăcĕre): faire du bénéfice, gagner, profiter de, bénéficier. - lucri aliquid facere: gagner qqch. - lŭcrī fĭĕri (lŭcrĭfĭĕri): être gagné. - omne lucrum tenebris alta premebat humus, Ov.: toutes les richesses étaient enfouies dans les profondeurs ténébreuses de la terre.* * *lŭcrum, i, n. [st2]1 [-] gain, profit, bénéfice. [st2]2 [-] gain, lucre, richesse, or. [st2]3 [-] butin (fait sur l'ennemi). [st2]4 [-] utilité, avantage. [st2]5 [-] avarice, soif du gain. - lucra facere: faire des bénéfices. - in lucro ponere (in lucris ponere): regarder comme un profit. - de lucro vivere, Cic. Fam. 9, 17, 1: vivre comme par miracle (par charité). - amanti amoenitas malost (malo est), nobis lucrost (lucro est), Plaut. Men.: le luxe est une perte pour l'amoureux, mais pour nous, c'est un bénéfice. - avec double datif - lucro esse alicui: être avantageux pour qqn, rapporter à qqn. - nobis lucro fuisti potius quam decori tibi, Plaut. As.: tu nous as rapporté plus d'argent que tu n'as recueilli de l'honneur. - lŭcrī făcĕre (lŭcrĭfăcĕre): faire du bénéfice, gagner, profiter de, bénéficier. - lucri aliquid facere: gagner qqch. - lŭcrī fĭĕri (lŭcrĭfĭĕri): être gagné. - omne lucrum tenebris alta premebat humus, Ov.: toutes les richesses étaient enfouies dans les profondeurs ténébreuses de la terre.* * *Lucrum, lucri. Terent. Gaing.\In lucro deputare. Terent. Estimer gaing.\Dare lucrum vel addere. Cic. Donner le prouffit et le gaing.\Vt sciam lucri quantum factum sit. Cic. Combien on a gaigné.\Ponere in lucro aliquid. Cic. En faire son prouffit.\Id ego in lucris pono, non ferre hominem pestilentiorem patria sua. Cic. J'estime grand gaing et prouffit.\Quibus vtri nostrum ceciderint, lucro futurum est. Cic. Fera, ou portera prouffit.\Quid mihi lucri est te fallere? Terent. Que gaigneroye je de te tromper? -
7 lucrum
lū̆crum, i, n. [root laf-; Gr. laô, apolauô; Goth. Laun; Germ. Lohn; cf. Laverna], gain, profit, advantage (syn.: quaestus, compendium; cf.: commodum, fructus).I.Lit.:II.rem gero et facio lucrum,
Plaut. Pers. 4, 3, 34:quoi di sunt homini propitii lucrum ei obiciunt,
id. Curc. 4, 2, 44:non ego omnino lucrum omne esse utile homini existumo,
id. Capt. 2, 2, 75:lucrum facere (opp. damnum facere),
id. ib. 2, 2, 77:vendendi quaestu et lucro ducerentur,
Cic. Tusc. 5, 3, 9:aliquid ad praedam lucrumque revocare,
id. Phil. 3, 12, 30:qui ex publicis vectigalibus tanta lucra fecit,
id. Verr. 2, 3, 38, § 86:frumentaria lucra exigere,
id. ib. 2, 3, 37, §85: dat de lucro, nihil detrahit de vivo: minus igitur lucri facit,
id. Fl. 37, 91:lucri bonus est odor ex re qualibet,
Juv. 14, 208: lucro est, it is profitable, advantageous:nobis lucro fuisti potius quam decori tibi,
Plaut. As. 1, 3, 40:amanti amoenitas malo est, nobis lucro,
id. Men. 2, 3, 5:quod in divinis rebus sumptumst sapienti lucrost,
id. Mil. 3, 1, 81; id. Cist. 1, 1, 52: ponere or deputare in lucro, to count as gain:omne id deputare esse in lucro,
Ter. Phorm. 2, 1, 16; 21:id ego in lucris pono,
Cic. Fam. 7, 24, 1; cf.:quem sors dierum cunque dabit lucro Appone,
Hor. C. 1, 9, 14:in lucro, quae datur hora, mihi est,
Ov. Tr. 1, 3, 67: lucri facere, to gain, get the credit of:quae ille universa naturali quodam bono fecit lucri,
Nep. Thras. 1;v. lucrifacio: lucrum et damnum,
profit and loss, Gai. Inst. 3, 150; Ulp. Fragm. 25, 15; cf.:qui mensis damnis, quae dentur tempora lucro,
Juv. 6, 571: quom scis jam senex, tum in otium Te conloces, dum potis ames;id jam lucrist, Quor vivas,
Plaut. Merc. 3, 2, 10:de lucro prope jam quadriennium vivimus,
i. e. as by a miracle, in constant, imminent danger of death, Cic. Fam. 9, 17, 1:de lucro tibi vivere me scito,
Liv. 40, 8, 2:qui (Mercurius) me in mercimoniis Juvit lucrisque quadruplicavit rem meam,
Plaut. Stich. 3, 1, 4.—Transf.A.Love of gain, avarice:B.lucri pallida tabes,
Luc. 4, 96:impius lucri furor,
Sen. Hippol. 4, 540.—Wealth, riches:omne lucrum tenebris alta premebat humus,
Ov. Am. 3, 8, 35:periculosum semper putavi lucrum,
Phaedr. 5, 4, 8:non turpe lucrum sectantes,
Vulg. 1 Tim. 3, 8. -
8 lucrum
lucrum, ī, n. (aus *lutlom zu Wz. *lāu-, gewinnen, genießen, griech. ἀπο-λαύω), der Gewinn, Vorteil bei etwas (Ggstz. damnum), I) eig.: lucri causā, Cic.: lucri cupidus, Capit.: id de lucro putato esse omne, Ter.: accepto lucro discedere, Cic.: cum aliquanto plus ipsi lucri auferant, quam quantum populo Romano decumarum nomine daturi sunt, Cic.: cogis eos plus lucri addere quam quanti venierant (decumae), Cic.: avulsum enim est praeter spem, quod erat spe devoratum lucrum, Cic.: ponere in lucro od. in lucris, Cic., od. deputare esse in lucro, Ter., od. lucro apponere, Hor., für einen Gewinn rechnen: revocare ad lucrum praedamque, etwas sich zunutze machen, zu seinem Nutzen verwenden, Cic.: lucrum facere, Nutzen ziehen, gewinnen, Plaut.: so auch lucra facere ex vectigalibus, Cic.: minus lucri facere, Cic.: magnum lucrum facere (Ggstz. damnum facere), Cic.: lucrum ingens facere, Plaut.: lucro esse alci, Plaut. u. Anton. b. Cic., od. in lucro esse, Ov., vorteilhaft sein. – lucri bei dare, facere, addere, conferre, numerare, auferre, als Gewinn, Cic. (s. Kühnast Liv. Synt. S. 71. A. 46), iubes HS XXX lucri dari, Cic. – lucri facere, m. Akk. der Summe, teils eig. = etw. zum Vorteil haben, gewinnen, zB. tritici modios centum, Cic.: omnem illam ex aerario pecuniam lucri factam videtis, Cic.: me esse hos trecentos Philippos facturum lucri, Plaut.; teils bildl. = etw. zum Vorteile haben, die Vorteile von etw. einernten, hoc nomen, vor anderen voraus, allein bekommen, Varro: iniuriam, ungestraft zufügen, verüben, Plin.: so auch maleficium, Auct. b. Hisp.: censoriam notam, als Gewinn betrachten, ihr entgehen, Val. Max.: quae ille naturali bono fecit lucri, Nep. – de lucro vivere, von Glück zu sagen haben, daß man noch lebt, durch Gnade u. Barmherzigkeit anderer leben, sein Leben der Schonung anderer danken, Cic. u.a.: u. so id iam lucro est, quod vivis, Plaut. – II) meton.: 1) die Gewinnsucht, Habsucht, der Wucher, Hor. carm. 2, 4, 19 u. 3, 16, 12; sat. 1, 1, 39. Lucan. 4, 96. – 2) der (durch Gewinn erworbene) Reichtum, Hor. epod. 11, 11. Ov. am. 3, 8, 36. Phaedr. 5, 4, 8.
-
9 lucrum
lucrum, ī, n. (aus *lutlom zu Wz. *lāu-, gewinnen, genießen, griech. ἀπο-λαύω), der Gewinn, Vorteil bei etwas (Ggstz. damnum), I) eig.: lucri causā, Cic.: lucri cupidus, Capit.: id de lucro putato esse omne, Ter.: accepto lucro discedere, Cic.: cum aliquanto plus ipsi lucri auferant, quam quantum populo Romano decumarum nomine daturi sunt, Cic.: cogis eos plus lucri addere quam quanti venierant (decumae), Cic.: avulsum enim est praeter spem, quod erat spe devoratum lucrum, Cic.: ponere in lucro od. in lucris, Cic., od. deputare esse in lucro, Ter., od. lucro apponere, Hor., für einen Gewinn rechnen: revocare ad lucrum praedamque, etwas sich zunutze machen, zu seinem Nutzen verwenden, Cic.: lucrum facere, Nutzen ziehen, gewinnen, Plaut.: so auch lucra facere ex vectigalibus, Cic.: minus lucri facere, Cic.: magnum lucrum facere (Ggstz. damnum facere), Cic.: lucrum ingens facere, Plaut.: lucro esse alci, Plaut. u. Anton. b. Cic., od. in lucro esse, Ov., vorteilhaft sein. – lucri bei dare, facere, addere, conferre, numerare, auferre, als Gewinn, Cic. (s. Kühnast Liv. Synt. S. 71. A. 46), iubes HS XXX lucri dari, Cic. – lucri facere, m. Akk. der Summe, teils eig. = etw. zum Vorteil haben, gewinnen, zB. tritici modios centum, Cic.: omnem illam ex aerario pecuniam lucri factam videtis, Cic.: me esse hos trecentos Philippos facturum lucri, Plaut.;————teils bildl. = etw. zum Vorteile haben, die Vorteile von etw. einernten, hoc nomen, vor anderen voraus, allein bekommen, Varro: iniuriam, ungestraft zufügen, verüben, Plin.: so auch maleficium, Auct. b. Hisp.: censoriam notam, als Gewinn betrachten, ihr entgehen, Val. Max.: quae ille naturali bono fecit lucri, Nep. – de lucro vivere, von Glück zu sagen haben, daß man noch lebt, durch Gnade u. Barmherzigkeit anderer leben, sein Leben der Schonung anderer danken, Cic. u.a.: u. so id iam lucro est, quod vivis, Plaut. – II) meton.: 1) die Gewinnsucht, Habsucht, der Wucher, Hor. carm. 2, 4, 19 u. 3, 16, 12; sat. 1, 1, 39. Lucan. 4, 96. – 2) der (durch Gewinn erworbene) Reichtum, Hor. epod. 11, 11. Ov. am. 3, 8, 36. Phaedr. 5, 4, 8. -
10 lucrum
lucrum ī, n [2 LV-], gain, profit, advantage: hoc paulum lucri quantum ei damni adportet, T.: unius anni: ex publicis vectigalibus lucra facere: improbissima lucra liguriens: lucri bonus est odor ex re quālibet, Iu.: omne id deputare esse in lucro, count as gain, T.: alqd lucro apponere, H.: lucri fieri tritici modios centum, made (as profit): alqd facere lucri, to reap the benefit of, N.: in lucro est quae datur hora mihi, O.: de lucro prope iam quadriennium vivimus, i. e. as by miracle: de lucro tibi vivere me scito, L.— The pursuit of gain, avarice: te demovere lucro, H.: domus ob lucrum Demersa exitio, i. e. avarice, H.— Wealth, riches: Contra lucrum nil valere ingenium, H.: Omne lucrum tenebris alta premebat humus, O.* * *gain, profit; avarice -
11 lucrum
ī n.1) выгода, прибыль, польза, наживаl. facere ex aliquā re C — извлечь из чего-л. выгодуponere in lucro и in lucris C (тж. lucro apponere H) — считать прибыльюrevocare aliquid ad l. C — воспользоваться чём-л., использовать что-л., обратить что-л. в свою пользуlucri facere aliquid Pl, T — употребить что-л. в свою пользу (извлечь из чего-л. пользу, нажиться на чём-л.) (см. lucrifacio)2) жажда наживы, корыстолюбиеlucro aversus H — бескорыстный3) поэт. богатство H, O, Ph -
12 vivo
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. jīvati, lebt, griech. βίομαι, βίος), leben, am Leben sein oder bleiben, das Leben haben, I) eig.: A) im allg.: a) v. Pers.: ad summam senectutem, Cic.: annum, ein Jahr, Cic.: tres et sexaginta annos, Liv. epit.: triginta annis, Cic.: annis LXXXV, Inscr.: non amplius quam uno die vivere, Plin.: non ut edam vivo, sed ut vivam edo, Cornif. rhet.: postquam comperit eum vivere posse, am Leben bleiben, Cic.: studia illa nostra, quibus antea delectabamur, nunc etiam vivimus, das Leben zu verdanken haben, Cic. ep. 13, 28, 2: Partiz. subst., viventes, die Lebenden (Ggstz. mortui), Lact. 5, 19, 25: factor altorque viventium, Lact. 5, 3, 25. – secum viventes, ihre Zeitgenossen, Curt. 8, 5 (18), 11. – m. Adi., lepidus vivis, Plaut.: si liberae ac pudicae vivere licitum fuisset, Liv.: isdem obnoxios vivere, Liv. – m. homog. Acc., vitam tutiorem, Cic.: vitam duram, Ter.: inhumanam vitam, Apul.: mei memineris, dum vitam vivas, Plaut.: vitam, quam tum vivebat, Cic.: Passiv, tertia vivitur aetas, man lebt, Ov. – Besondere Formeln: α) vivere de lucro, sein Leben der Schonung, Gnade eines anderen zu danken haben, de lucro iam prope quadriennium vivimus, Cic. ep. 9, 17, 1: de lucro tibi vivere me scito, Liv. 40, 8, 2. – β) vivere ex alcis more, nach jmds. Willen leben, Ter. heaut. 203: u. so vivere alieno more, nach einer anderen (der Gattin) Willen, Ter. Andr. 152. – γ) vixisse, euphemist. v. Verstorbenen, Plaut. Bacch. 150 G.; most. 1002. – δ) si vivo od. si vivam, wenn ich das Leben habe, wenn ich am Leben bleibe, bei meinem Leben, als Drohung, Komik.; vgl. Spengel Ter. Andr. 866. Wagner Ter. heaut. 918. – ε) als Ausdruck der Beteuerung, ita vivam, so wahr ich lebe, Cic. u. Sen.: ne vivam, ich will das Leben nicht haben, ich will sterben, wenn usw., Cic. – b) übtr.: α) v. lebl. Subjj., leben, seine natürliche Kraft haben oder behalten, v. Pflanzen u. Bäumen, vivit vitis, Cic.: vivit arbor, kommt fort, bekleibt, Colum.: saepes vivit, es ist ein lebendiger Zaun, Varro. – β) v. Feuer, leben = brennen, cinis vivet, Ov.: bene vivitis ignes, Ov. – γ) von Bildern und Gemälden, wenn sie gleichs. leben, nach dem Leben getroffen sind, Claud. IV. cons. Hon. 589. – B) prägn.: 1) leben = wohl od. vergnügt leben, das Leben genießen, vivamus, mea Lesbia, Catull.: quando vivemus? Muße haben, Cic.: prius quaeso disce, quid sit vivere, Ter.: dah. vive, vivite, als Abschiedswort, lebe ( lebet) wohl! vive, vale, Hor., vive valeque, Hor.: vivite silvae, Verg. – 2) leben, fortdauern, nicht untergehen, vivunt scripta, Ov.: eius mihi vivit auctoritas, Cic.: vivit vulnus, Verg.: vivunt cucumeres, bleiben im Magen, Plin. – II) meton.: 1) von etwas od. irgendwie leben, a) von etw. sich näh ren, das Leben erhalten, piscibus, Caes.: cortice, Caes.: lacte et carne, lacte atque pecore, Caes.: rapto, Sall. fr., Liv. u.a., od. ex rapto, Ov.: rapto viventes (volucres), Raubvögel, Plin.: ut sit, quī vivat, daß er etwas zu leben habe, Unterhalt habe, Ter. – b) irgendwie leben, -sein Leben zubringen, sic vivitur, so lebe ich, Cic.: nemo aliter Romae potest vivere, Sen.: quia vivi aliter non potest, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 4, 24, 17): v. cum timore, Cic.: v. in regno, Cic.: v. sub rege, Liv.: v. more regio, Liv.: in amore iocisque, Hor.: in caede et ex caede, Cic.: in litteris, in den Büchern, Cic.: in tenui pecunia, Cic.: in omnibus miseriis contumeliaque, Lact.: in paupertate, Cic. part. or. 63: in humilitate, in egestate, in contemptu, in ignominia, Lact. 7, 9, 17: bene, gut leben (= sich kein Vergnügen entgehen lassen), Komik.: parvo bene, Hor.: male, ärmlich, in ärmlichen Verhältnissen, Cic. u. Hor.: miserrime, Plaut.: e natura, Cic.: naturae convenienter, Cic.: luxuriose, Nep.: sapienter, Cic.: in diem (s. dies), Cic.: alci soli (für jmd. allein), Ter.: so auch sibi, Ter. – m. dopp. Nom., vivo miserrimus, Cic.: vivite fortes, Hor.: ecquis vivit fortunatior? Ter.: illā sorte contentus vivat, Hor.: Theophrasti servus et Zenonis servus philosophi (als Ph.) non incelebres vixerunt, Gell. 2, 18, 8. – 2) irgendwo od. mit irgend jmd. leben, a) irgendwo leben, sich befinden, sich aufhalten, vixit Syracusis, Nep.: in Thracia, Nep. – b) mit jmd. leben, umgehen, Umgang haben, zusammen sein, cum alqo, Cic.: cum alqo valde familiariter, Cic.: cum alqo coniunctissime et amantissime, Cic.: cum Pansa vixi in Pompeiano, Cic.: aliter cum tyranno, aliter cum amico vivitur, Cic. – Sprichw., secum vivere, sich mit sich selbst abgeben, -beschäftigen, Cic. de sen. 49. – / Vulg. bibo, wov. bibat, Corp. inscr. Lat. 9, 6090, 6: bixit, Corp. inscr. Lat. 8, 252 u. 282: bixsit, Corp. inscr. Lat. 8, 57, 3 u. 670, 3: beixit, ibid. 8, 284, 3 u. 5: bisit, Corp. inscr. Lat. 14, 3423: bibere, Corp. inscr. Lat. 10, 2496, 1: bibens, Fabretti inscr. 546, 4 (bibenti): Fut. vivebo, Nov. com. 10: vivebunt, Ps. Cypr. de Sina et Sion 8: Fut. ex. viveritis, Itala (Amiat.) Coloss. 3, 7: synk. vixet = vixisset, Verg. Aen. 11, 118. Vgl. Georges Lexikon der lat. Wortformen S. 736.
-
13 prostituo
prostĭtŭo, ĕre, stĭtŭi, stĭtūtum [pro + statuo] - tr. - [st1]1 [-] placer devant, exposer aux yeux. - Plaut. Ps. 178 ; Arn. 5, 177. [st1]2 [-] prostituer, mettre en vente. - prostituere pudicitiam suam, Suet. Ner. 29: se prostituer. - prostituere faciem suam lucro, Ov. Am. 1, 10, 42: faire commerce de sa beauté. - sese toto corpore prostituere, Catul. 110: prostituer toute sa personne. - cf. Lact. 3, 21, 6; Petr. 126; Lact. 5, 9, 16; 1, 20, 15; Just. 21, 3, 2. [st1]3 [-] fig. prostituer, déshonorer, salir. - prosituere ejus famam, Cato, d. Gell. 17, 13: salir sa réputation. - prostituere vocem, Ov. Am. 1, 15, 5: prostituer son éloquence.* * *prostĭtŭo, ĕre, stĭtŭi, stĭtūtum [pro + statuo] - tr. - [st1]1 [-] placer devant, exposer aux yeux. - Plaut. Ps. 178 ; Arn. 5, 177. [st1]2 [-] prostituer, mettre en vente. - prostituere pudicitiam suam, Suet. Ner. 29: se prostituer. - prostituere faciem suam lucro, Ov. Am. 1, 10, 42: faire commerce de sa beauté. - sese toto corpore prostituere, Catul. 110: prostituer toute sa personne. - cf. Lact. 3, 21, 6; Petr. 126; Lact. 5, 9, 16; 1, 20, 15; Just. 21, 3, 2. [st1]3 [-] fig. prostituer, déshonorer, salir. - prosituere ejus famam, Cato, d. Gell. 17, 13: salir sa réputation. - prostituere vocem, Ov. Am. 1, 15, 5: prostituer son éloquence.* * *Prostituo, prostituis, prostitui, pen. cor. prostitutum, pen. prod. prostituere. S'abbandonner à paillardise, Prostituer.\Faciem suam lucro prostituere. Ouid. Gaigner argent pour sa beaulté.\Voces prostituere ignato foro. Ouid. Plaider et advocasser pour gaigner argent. -
14 vivo
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. jīvati, lebt, griech. βίομαι, βίος), leben, am Leben sein oder bleiben, das Leben haben, I) eig.: A) im allg.: a) v. Pers.: ad summam senectutem, Cic.: annum, ein Jahr, Cic.: tres et sexaginta annos, Liv. epit.: triginta annis, Cic.: annis LXXXV, Inscr.: non amplius quam uno die vivere, Plin.: non ut edam vivo, sed ut vivam edo, Cornif. rhet.: postquam comperit eum vivere posse, am Leben bleiben, Cic.: studia illa nostra, quibus antea delectabamur, nunc etiam vivimus, das Leben zu verdanken haben, Cic. ep. 13, 28, 2: Partiz. subst., viventes, die Lebenden (Ggstz. mortui), Lact. 5, 19, 25: factor altorque viventium, Lact. 5, 3, 25. – secum viventes, ihre Zeitgenossen, Curt. 8, 5 (18), 11. – m. Adi., lepidus vivis, Plaut.: si liberae ac pudicae vivere licitum fuisset, Liv.: isdem obnoxios vivere, Liv. – m. homog. Acc., vitam tutiorem, Cic.: vitam duram, Ter.: inhumanam vitam, Apul.: mei memineris, dum vitam vivas, Plaut.: vitam, quam tum vivebat, Cic.: Passiv, tertia vivitur aetas, man lebt, Ov. – Besondere Formeln: α) vivere de lucro, sein Leben der Schonung, Gnade eines anderen zu danken haben, de lucro iam prope quadriennium vivimus, Cic. ep. 9, 17, 1: de lucro tibi vivere me scito, Liv. 40, 8, 2. – β) vivere ex alcis more, nach jmds. Willen leben, Ter. heaut. 203: u. so vivere alieno————more, nach einer anderen (der Gattin) Willen, Ter. Andr. 152. – γ) vixisse, euphemist. v. Verstorbenen, Plaut. Bacch. 150 G.; most. 1002. – δ) si vivo od. si vivam, wenn ich das Leben habe, wenn ich am Leben bleibe, bei meinem Leben, als Drohung, Komik.; vgl. Spengel Ter. Andr. 866. Wagner Ter. heaut. 918. – ε) als Ausdruck der Beteuerung, ita vivam, so wahr ich lebe, Cic. u. Sen.: ne vivam, ich will das Leben nicht haben, ich will sterben, wenn usw., Cic. – b) übtr.: α) v. lebl. Subjj., leben, seine natürliche Kraft haben oder behalten, v. Pflanzen u. Bäumen, vivit vitis, Cic.: vivit arbor, kommt fort, bekleibt, Colum.: saepes vivit, es ist ein lebendiger Zaun, Varro. – β) v. Feuer, leben = brennen, cinis vivet, Ov.: bene vivitis ignes, Ov. – γ) von Bildern und Gemälden, wenn sie gleichs. leben, nach dem Leben getroffen sind, Claud. IV. cons. Hon. 589. – B) prägn.: 1) leben = wohl od. vergnügt leben, das Leben genießen, vivamus, mea Lesbia, Catull.: quando vivemus? Muße haben, Cic.: prius quaeso disce, quid sit vivere, Ter.: dah. vive, vivite, als Abschiedswort, lebe ( lebet) wohl! vive, vale, Hor., vive valeque, Hor.: vivite silvae, Verg. – 2) leben, fortdauern, nicht untergehen, vivunt scripta, Ov.: eius mihi vivit auctoritas, Cic.: vivit vulnus, Verg.: vivunt cucumeres, bleiben im Magen, Plin. – II) meton.: 1) von etwas od. irgendwie leben, a) von etw. sich näh-————ren, das Leben erhalten, piscibus, Caes.: cortice, Caes.: lacte et carne, lacte atque pecore, Caes.: rapto, Sall. fr., Liv. u.a., od. ex rapto, Ov.: rapto viventes (volucres), Raubvögel, Plin.: ut sit, quī vivat, daß er etwas zu leben habe, Unterhalt habe, Ter. – b) irgendwie leben, -sein Leben zubringen, sic vivitur, so lebe ich, Cic.: nemo aliter Romae potest vivere, Sen.: quia vivi aliter non potest, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 4, 24, 17): v. cum timore, Cic.: v. in regno, Cic.: v. sub rege, Liv.: v. more regio, Liv.: in amore iocisque, Hor.: in caede et ex caede, Cic.: in litteris, in den Büchern, Cic.: in tenui pecunia, Cic.: in omnibus miseriis contumeliaque, Lact.: in paupertate, Cic. part. or. 63: in humilitate, in egestate, in contemptu, in ignominia, Lact. 7, 9, 17: bene, gut leben (= sich kein Vergnügen entgehen lassen), Komik.: parvo bene, Hor.: male, ärmlich, in ärmlichen Verhältnissen, Cic. u. Hor.: miserrime, Plaut.: e natura, Cic.: naturae convenienter, Cic.: luxuriose, Nep.: sapienter, Cic.: in diem (s. dies), Cic.: alci soli (für jmd. allein), Ter.: so auch sibi, Ter. – m. dopp. Nom., vivo miserrimus, Cic.: vivite fortes, Hor.: ecquis vivit fortunatior? Ter.: illā sorte contentus vivat, Hor.: Theophrasti servus et Zenonis servus philosophi (als Ph.) non incelebres vixerunt, Gell. 2, 18, 8. – 2) irgendwo od. mit irgend jmd. leben, a) irgendwo leben, sich befinden, sich aufhalten, vixit Syracusis, Nep.: in————Thracia, Nep. – b) mit jmd. leben, umgehen, Umgang haben, zusammen sein, cum alqo, Cic.: cum alqo valde familiariter, Cic.: cum alqo coniunctissime et amantissime, Cic.: cum Pansa vixi in Pompeiano, Cic.: aliter cum tyranno, aliter cum amico vivitur, Cic. – Sprichw., secum vivere, sich mit sich selbst abgeben, -beschäftigen, Cic. de sen. 49. – ⇒ Vulg. bibo, wov. bibat, Corp. inscr. Lat. 9, 6090, 6: bixit, Corp. inscr. Lat. 8, 252 u. 282: bixsit, Corp. inscr. Lat. 8, 57, 3 u. 670, 3: beixit, ibid. 8, 284, 3 u. 5: bisit, Corp. inscr. Lat. 14, 3423: bibere, Corp. inscr. Lat. 10, 2496, 1: bibens, Fabretti inscr. 546, 4 (bibenti): Fut. vivebo, Nov. com. 10: vivebunt, Ps. Cypr. de Sina et Sion 8: Fut. ex. viveritis, Itala (Amiat.) Coloss. 3, 7: synk. vixet = vixisset, Verg. Aen. 11, 118. Vgl. Georges Lexikon der lat. Wortformen S. 736. -
15 vīvō
vīvō vīxī ( subj pluperf. vīxet for vīxisset, V.), —, ere [VIV-], to live, be alive, have life: Valet atque vivit (gnatus), T.: vivere ac spirare: is demum mihi vivere atque frui animā videtur, qui, etc., S.: Annos bis centum, O.: ad centesimum annum: nisi cum virtute vivatur, unless we live virtuously: non sibi soli postulat, Te vivere, for him alone, T.: nos in diem vivimus, i. e. from hand to mouth: vitam duram, quam vixi usque adhuc, T.: tutiorem vitam: Bacchanalia vivunt, Iu.: nunc tertia vivitur aetas, O.: et vivere vitem et mori dicimus: ignes, O.—To survive, be still alive: si viveret, verba eius audiretis: si viveret, mihi cum illo nulla contentio iam maneret: constitueram, neminem includere in dialogos eorum, qui viverent: hic tamen vivit. vivit? immo vero etiam in senatum venit.—In phrases of asseveration: nam, ita vivam, putavi, as I live: quid poteris, inquies, pro iis dicere? ne vivam, si scio, may I die, if, etc.: ego hodie, si vivo, tibi Ostendam, etc., as sure as I live, T.—In the phrase, de lucro vivere, i. e. to owe life to favor, live at another's mercy: de lucro prope iam quadrennium vivimus: de lucro tibi vivere me scito, L.—In the phrase, ex alicuius more vivere, to conform to one's ways, live according to one's wishes: Huncine erat aequom ex illius more an illum ex huius vivere? T.—To live, support life, feed, be supported, sustain oneself: stirpibus palmarum: piscibus, Cs.: cortice ex arboribus, Cs.: herbis et urticā, H.: rapto, V.: Parcius, H.: Vivitur ex rapto, O.; cf. studia, quibus antea delectabamur, nunc etiam vivimus, which were formerly my delight, are now my life.—To live, pass the time, reside, dwell, be: extra urbem: Cypri, N.: in litteris vivere: unis moribus et numquam mutatis legibus: convenienter naturae: cum Pansā vixi in Pompeiano: ecquis me hodie vivit fortunatior? T.: ego vivo miserrimus: illā (sorte) Contentus vivat, H.: quoniam vivitur non cum perfectis hominibus, sed, etc.—Prov.: animum secum esse secumque ut dicitur, vivere, i. e. for its own sake.—To live well, live at ease, enjoy life: quando vivemus?: vive valeque, farewell, H.: vivite, silvae, fare ye well, V.—To live, last, endure, remain, be remembered: Vivet extento Proculeius aevo, H.: per omnia saecula famā, O.: tacitum vivat sub pectore volnus, V.: das nostro victurum nomen amori, O.: mihi Scipio vivit tamen semperque vivet.* * *vivere, vixi, victus Vbe alive, live; survive; reside -
16 malum
[st1]1 [-] mālum, i, n.: pomme (parfois: coing, grenade, orange...). - [gr]gr. μῆλον --- dor. μᾶλον. [st1]2 [-] mălum, i, n.: - [abcl][b]a - mal, malheur, calamité. - [abcl]b - dureté, rigueur, châtiment. - [abcl]c - maladie.[/b] - avec double dat. - alicui malo esse: être un malheur pour qqn. - amanti amoenitas malo est, nobis lucro est, Plaut. Men. 2, 3, 5: le confort est un malheur pour l'amant, un profit pour nous. [st1]3 [-] mălum (interj. exprimant la colère): malheur ! diantre ! diable !* * *[st1]1 [-] mālum, i, n.: pomme (parfois: coing, grenade, orange...). - [gr]gr. μῆλον --- dor. μᾶλον. [st1]2 [-] mălum, i, n.: - [abcl][b]a - mal, malheur, calamité. - [abcl]b - dureté, rigueur, châtiment. - [abcl]c - maladie.[/b] - avec double dat. - alicui malo esse: être un malheur pour qqn. - amanti amoenitas malo est, nobis lucro est, Plaut. Men. 2, 3, 5: le confort est un malheur pour l'amant, un profit pour nous. [st1]3 [-] mălum (interj. exprimant la colère): malheur ! diantre ! diable !* * *Malum terrae, herba Plinio. L'aristologie: et en y a de quatre sortes, entre lesquelles sont comprinses les coques de levant. -
17 appono
ap-pōno, posuī, positum, ere1)a. modum alicui rei C — положить предел чему-лб) приставлять ( scalas L); прикладывать ( manus ad os C)a. onus Pl — сбросить (свалить) с себя бремяaēr omnibus est rebus circumdātus appositusque Lcr — воздух окружает всё и со всем соприкасаетсяpaenulam ad vulnus a. Su — закрыть рану плащомa. alicui nomen Treb — давать кому-л. имя (прозвище)2) приставлять, назначать ( custodem alicui aliquem C); выставлять ( calumnialores C)3) добавлять, прибавлять ( annos alicui H)exemplum a. Q — добавить (привести) примерsyllabae apĭcem a. Q — поставить над слогом знак долготыa. notam ad versum C — поставить знак возле стиха, пометить стих знаком4) причислять (к чему-л.). т. е. рассматривать, считатьa. aliquid lucro H — считать что-л. выигрышем, записать в приход -
18 aucto
—, —, āre [frequ. к augeo ]1) непрерывно увеличивать, приумножать, всё больше обогащать ( omnes res Lcr)a. perpetuo lucro res Pl — постоянно обогащатьсяte bona Juppiter auctet ope Ctl — да будет Юпитер милостив к тебе -
19 auspico
āvī, ātum, āre [ auspex ]1) заниматься птицегаданием, совершать ауспиции (alicui rei Pl, alicujus rei gratiā, super aliquā re AG)2) предвещать, пророчить ( lacrimas Ap)3) принять за хорошую примету ( aliquid Pl). — см. тж. auspicato и auspicor -
20 aversus
1. āversus, a, umpart. pf. к averto2. adj.1) отвернувшийся, обращённый в другую сторону, повернувшийся спинойaversum hostem videre Cs — видеть, как враг обратился в бегствоaliquem aversum aggrĕdi C — напасть на кого-л. сзадиmilites aversi a proelio Cs — солдаты, выведенные из бояa. et adversus погов. C — и сзади и впереди, с какой стороны (его) ни взять, во всех отношениях3) несклонный, нерасположенный, питающий отвращение, враждебный (a Musis, a vero C)voluntas aversa V — неприязнь, враждаlucro a. H — бескорыстный. — см. тж. aversa и aversum
См. также в других словарях:
lucro — sustantivo masculino 1. (en singular; no contable) Uso/registro: elevado. Pragmática: peyorativo. Provecho o ganancia económica que se obtiene con algo, especialmente con un negocio: Es una asociación cultural sin ánimo de lucro. No estamos aquí… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
lucro — cesante Derecho. Ganancia o provecho que se obtiene de una cosa. Cantidad de dinero que se deja de ganar por no haber llegado a producirse la prestación prometida. Es adicional al daño emergente. El lucro cesante suele ser objeto de una cláusula… … Diccionario de Economía Alkona
lucro — s.m. [dal lat. lucrum ]. [il guadagnare denaro, spec. illecitamente: persona bramosa di l. ] ▶◀ ⇑ guadagno, profitto, ricavo. ◀▶ passivo, perdita. ▲ Locuz. prep.: a scopo (o fine) di lucro [con il fine di guadagnare, spec. illecitamente: fondare… … Enciclopedia Italiana
lucro — cesante Derecho. Ganancia o provecho que se obtiene de una cosa. Cantidad de dinero que se deja de ganar por no haber llegado a producirse la prestación prometida. Es adicional al daño emergente. El lucro cesante suele ser objeto de una cláusula… … Diccionario de Economía
lucro — (Del lat. lucrum). m. Ganancia o provecho que se saca de algo. lucro cesante. m. Der. Ganancia dejada de obtener como consecuencia del incumplimiento de una obligación, por la infracción de un deber, o por un sacrificio patrimonial legítimo.… … Diccionario de la lengua española
lucro — s. m. 1. Ganho líquido, benefício. 2. Utilidade; vantagem … Dicionário da Língua Portuguesa
lucro — (Del lat. lucrum.) ► sustantivo masculino 1 Ganancia o provecho sacado de una cosa: ■ es evidente que tiene afán de lucro. ANTÓNIMO pérdida FRASEOLOGÍA lucro cesante DERECHO El regulado por lo que podría producir el dinero en el tiempo que ha… … Enciclopedia Universal
lucro — sustantivo masculino ganancia*, provecho, utilidad, beneficio, producto, logro, negocio redondo. ≠ generosidad, desinterés, pérdida. «Ganancia es la utilidad o interés que se adquiere por el trato, el comercio o por otra cosa; y lucro significa… … Diccionario de sinónimos y antónimos
lucro — lù·cro s.m. CO guadagno di natura economica, profitto, ottenuto spec. illecitamente: un associazione filantropica senza scopo di lucro, ha tratto lucro da attività illecite {{line}} {{/line}} DATA: fine XIII sec. ETIMO: dal lat. lŭcru(m).… … Dizionario italiano
lucro — {{#}}{{LM L24236}}{{〓}} {{SynL24830}} {{[}}lucro{{]}} ‹lu·cro› {{《}}▍ s.m.{{》}} Ganancia o beneficio que se obtiene en un asunto, especialmente en un negocio: • afán de lucro.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín lucrum (ganancia). {{#}}{{LM … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
lucro — s m Ganancia o beneficio económico que se obtiene del comercio, de negocios o de la prestación de servicios: Los doctores debemos actuar sin afán de lucro , Aparentan motivos políticos pero persiguen el lucro ilícito … Español en México