-
1 obsideo
obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer. - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b] - obsidere vias: couper les routes. - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance. - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.* * *obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer. - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b] - obsidere vias: couper les routes. - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance. - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.* * *Obsideo, obsides, pe. cor. obsedi, pen. prod. obsessum, obsidere. Sallust. Tenir le siege devant une ville, Assieger.\Aditus armati obsident. Cic. Tiennent et occupent les passages par où on peult entrer.\Obsidere itinera. Curtius. Tenir de main forte et empescher les chemins.\Qui meum tempus obsideret. Cic. Occupoit le temps que je debvoye.\Obsidere. Cic. Environner.\Locus omnis obsidetur corporibus. Cic. Est occupé, etc.\Spatium vel locum obsidere. Cels. Occuper.\Stuprum obsidere. Cic. Espier le temps pour coucher avec la femme d'aultruy.\Obsidere, Estre assis. Terent. -
2 occupo
occŭpo, āvi, ātum, 1 (occupassis for occupaveris, Plaut. Most. 5, 1, 48:I.occupassit for occupaverit,
id. As. 4, 2, 9), v. a. [obcapio; lit., to lay hold of; hence], to take possession of, seize, occupy any thing (esp. a place; class.; cf.: expugno, obsideo).Lit.:B.totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare cogitat,
Cic. Agr. 2, 28, 75:locum,
id. Fin. 3, 20, 67:possessiones,
id. Phil. 13, 5, 12:urbes,
Liv. 33, 31:montem,
Tac. A. 4, 47:portum,
Hor. C. 1, 14, 2:aditum,
to go in, enter, Verg. A. 6, 424:regnum,
Cic. Lael. 12, 40:tyrannidem,
id. Off. 3, 23, 90:familiam optimam occupavit,
has got hold of, has got into, Plaut. Trin. 5, 2, 11:occupando adquirere aliquid,
Gai. Inst. 2, 66 sqq.; cf. id. ib. 2, 215:vindemia occupabit sementem,
shall reach to, Vulg. Lev. 26, 5.— Poet.:aliquem amplexu,
to clasp in one's arms, to embrace, Ov. F. 3, 509.—Transf.1.To occupy, i. e. to take up, fill with any thing:2.atrā nube polum,
Hor. C. 3, 29, 44:urbem (sc. aedificiis),
Liv. 5, 55:caementis Tyrrhenum mare,
Hor. C. 3, 24, 3.—To fall upon, attack one with any thing (syn. invado):3.Latagum saxo... Occupat os faciemque adversam,
Verg. A. 10, 699:aliquem gladio,
id. ib. 9, 770:aliquem morsu,
Ov. M. 3, 48:canes ense,
Prop. 4, 4, 82 (5, 4, 84):ne occupet te pluvia,
Vulg. 3 Reg. 18. 44: caligo, id. Job, 3, 5.— Poet., in a friendly sense, to surprise:Volteium Philippus Vilia vendentem Occupat,
Hor. Ep. 1, 7, 64.—To get the start of, to be beforehand with, to anticipate, to do a thing first, to outstrip:II.occupat egressas quamlibet ante rates,
Ov. Tr. 1, 10, 6:volo, tu prior ut occupes adire,
that you should present yourself the first, Plaut. Ps. 4, 1, 15:praeloqui,
id. Rud. 1, 4, 18:bellum facere,
to begin the war first, Liv. 1, 14:rapere oscula,
Hor. C. 2, 12, 28.—Trop.A.To seize, take possession of, fill, invade, engross:B.tantus timor omnem exercitum occupavit,
Caes. B. G. 1, 39:tremor occupat artus,
Ov. M. 3, 40:sopor occupat artus,
Verg. G. 4, 190:animos magnitudine rei,
Cic. Font. 5, 20:pallor ora,
Verg. A. 4, 499.—To take up, occupy, employ: haec causa primos menses occupabit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi,
Liv. 31, 1, 3:in funambulo Animum,
Ter. Hec. prol. 1, 4:contio, quae homines occupatos occupat,
Plaut. Men. 2, 1, 7:tanta superstitio mentis Siculorum occupavit,
Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: pecuniam, to put out or lay out money:pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti,
have loaned it at a high rate, id. Fl. 21, 51:pecunias apud populos,
id. Verr. 2, 1, 36, § 91:pecuniam animalibus,
to lay out, invest in cattle, Col. 1, 8, 13:pecuniam in pecore,
id. 11, 1:argentum,
Plaut. Ep. 2, 2, 13.— Pass.:ante occupatur animus ab iracundiā,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 38; Liv. 22, 15, 6.—Hence, oc-cŭpātus, a, um, P. a., taken up, occupied, employed, busy, engaged (class.):ut si occupati profuimus aliquid civibus nostris, prosimus etiam otiosi,
Cic. Tusc. 1, 3, 5:in eo, ut,
Nep. Alc. 8, 1:tempora,
Cic. Planc. 27, 66:qui in patriā delendā occupati et sunt et fuerunt,
id. Off. 1, 17, 57:hostibus opere occupatis,
Liv. 21, 45, 2: Nep. Hann. 7, 1.—Hence, married, occupatae (opp. to vacuae), Quint. Decl. 376.— Comp.: comitiorum dilationes occupatiorem me habebant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3.— Sup.:non dubito, quin occupatissimus fueris,
very much occupied, Cic. Att. 12, 38, 1; Plin. Ep. 9, 21, 2.
См. также в других словарях:
ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… … Hofmann J. Lexicon universale
EXCUBIAE — antiquitus institutae erant incendiis arcendis: Unde Paulus IC. L. 1. ff. de offic. Praefecti vigil. Apud vetustiores, inquit, incendiis arcendis Triumviri praeerant, qui ab eo, quod excubias agebant, Nocturni dicti sunt. Item civitati ab… … Hofmann J. Lexicon universale
temps — Temps, m. Vient du Latin Tempus par syncope de la voyelle u, Tempus, Tempestas, l Espagnol et l Italien s esloignent trop dudit mot Latin, disant le premier Tiempo, et l autre Tempo. Le temps, ou jour, Dies. Le temps soit d un an, d un jour, ou d … Thresor de la langue françoyse