Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

locum+obsĭdere

  • 1 obsideo

    obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer.    - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b]    - obsidere vias: couper les routes.    - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance.    - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.
    * * *
    obsidĕo, ēre, obsedi, obsessum [ob + sedere] [st1]1 - intr. - être assis, se tenir auprès, rester, s'installer.    - obsidere domi, Ter.: rester à la maison. [st1]2 - tr. - [abcl][b]a - être assis devant, être installé devant; se tenir devant, faire obstacle, s'opposer à. - [abcl]b - se tenir (près d'un lieu), occuper (un lieu), ne pas s'éloigner de. - [abcl]c - occuper (une position militaire), assiéger, bloquer, cerner, investir, tenir assiégé, attaquer, s'emparer de, être maître de. - [abcl]d - tenir sous sa dépendance, tenir en respect. - [abcl]e - intercepter, barrer. - [abcl]f - guetter, épier, se tenir aux aguets.[/b]    - obsidere vias: couper les routes.    - (arx) quam munierat Dionysius ad urbem obsidendam, Nep.: (citadelle) que Dionysius avait fortifiée pour tenir la ville sous sa dépendance.    - obsidere alicujus tempus: empiéter sur le temps de qqn.
    * * *
        Obsideo, obsides, pe. cor. obsedi, pen. prod. obsessum, obsidere. Sallust. Tenir le siege devant une ville, Assieger.
    \
        Aditus armati obsident. Cic. Tiennent et occupent les passages par où on peult entrer.
    \
        Obsidere itinera. Curtius. Tenir de main forte et empescher les chemins.
    \
        Qui meum tempus obsideret. Cic. Occupoit le temps que je debvoye.
    \
        Obsidere. Cic. Environner.
    \
        Locus omnis obsidetur corporibus. Cic. Est occupé, etc.
    \
        Spatium vel locum obsidere. Cels. Occuper.
    \
        Stuprum obsidere. Cic. Espier le temps pour coucher avec la femme d'aultruy.
    \
        Obsidere, Estre assis. Terent.

    Dictionarium latinogallicum > obsideo

  • 2 occupo

    occŭpo, āvi, ātum, 1 (occupassis for occupaveris, Plaut. Most. 5, 1, 48:

    occupassit for occupaverit,

    id. As. 4, 2, 9), v. a. [obcapio; lit., to lay hold of; hence], to take possession of, seize, occupy any thing (esp. a place; class.; cf.: expugno, obsideo).
    I.
    Lit.:

    totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare cogitat,

    Cic. Agr. 2, 28, 75:

    locum,

    id. Fin. 3, 20, 67:

    possessiones,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    urbes,

    Liv. 33, 31:

    montem,

    Tac. A. 4, 47:

    portum,

    Hor. C. 1, 14, 2:

    aditum,

    to go in, enter, Verg. A. 6, 424:

    regnum,

    Cic. Lael. 12, 40:

    tyrannidem,

    id. Off. 3, 23, 90:

    familiam optimam occupavit,

    has got hold of, has got into, Plaut. Trin. 5, 2, 11:

    occupando adquirere aliquid,

    Gai. Inst. 2, 66 sqq.; cf. id. ib. 2, 215:

    vindemia occupabit sementem,

    shall reach to, Vulg. Lev. 26, 5.— Poet.:

    aliquem amplexu,

    to clasp in one's arms, to embrace, Ov. F. 3, 509.—
    B.
    Transf.
    1.
    To occupy, i. e. to take up, fill with any thing:

    atrā nube polum,

    Hor. C. 3, 29, 44:

    urbem (sc. aedificiis),

    Liv. 5, 55:

    caementis Tyrrhenum mare,

    Hor. C. 3, 24, 3.—
    2.
    To fall upon, attack one with any thing (syn. invado):

    Latagum saxo... Occupat os faciemque adversam,

    Verg. A. 10, 699:

    aliquem gladio,

    id. ib. 9, 770:

    aliquem morsu,

    Ov. M. 3, 48:

    canes ense,

    Prop. 4, 4, 82 (5, 4, 84):

    ne occupet te pluvia,

    Vulg. 3 Reg. 18. 44: caligo, id. Job, 3, 5.— Poet., in a friendly sense, to surprise:

    Volteium Philippus Vilia vendentem Occupat,

    Hor. Ep. 1, 7, 64.—
    3.
    To get the start of, to be beforehand with, to anticipate, to do a thing first, to outstrip:

    occupat egressas quamlibet ante rates,

    Ov. Tr. 1, 10, 6:

    volo, tu prior ut occupes adire,

    that you should present yourself the first, Plaut. Ps. 4, 1, 15:

    praeloqui,

    id. Rud. 1, 4, 18:

    bellum facere,

    to begin the war first, Liv. 1, 14:

    rapere oscula,

    Hor. C. 2, 12, 28.—
    II.
    Trop.
    A.
    To seize, take possession of, fill, invade, engross:

    tantus timor omnem exercitum occupavit,

    Caes. B. G. 1, 39:

    tremor occupat artus,

    Ov. M. 3, 40:

    sopor occupat artus,

    Verg. G. 4, 190:

    animos magnitudine rei,

    Cic. Font. 5, 20:

    pallor ora,

    Verg. A. 4, 499.—
    B.
    To take up, occupy, employ: haec causa primos menses occupabit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:

    cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi,

    Liv. 31, 1, 3:

    in funambulo Animum,

    Ter. Hec. prol. 1, 4:

    contio, quae homines occupatos occupat,

    Plaut. Men. 2, 1, 7:

    tanta superstitio mentis Siculorum occupavit,

    Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: pecuniam, to put out or lay out money:

    pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti,

    have loaned it at a high rate, id. Fl. 21, 51:

    pecunias apud populos,

    id. Verr. 2, 1, 36, § 91:

    pecuniam animalibus,

    to lay out, invest in cattle, Col. 1, 8, 13:

    pecuniam in pecore,

    id. 11, 1:

    argentum,

    Plaut. Ep. 2, 2, 13.— Pass.:

    ante occupatur animus ab iracundiā,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 38; Liv. 22, 15, 6.—Hence, oc-cŭpātus, a, um, P. a., taken up, occupied, employed, busy, engaged (class.):

    ut si occupati profuimus aliquid civibus nostris, prosimus etiam otiosi,

    Cic. Tusc. 1, 3, 5:

    in eo, ut,

    Nep. Alc. 8, 1:

    tempora,

    Cic. Planc. 27, 66:

    qui in patriā delendā occupati et sunt et fuerunt,

    id. Off. 1, 17, 57:

    hostibus opere occupatis,

    Liv. 21, 45, 2: Nep. Hann. 7, 1.—Hence, married, occupatae (opp. to vacuae), Quint. Decl. 376.— Comp.: comitiorum dilationes occupatiorem me habebant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3.— Sup.:

    non dubito, quin occupatissimus fueris,

    very much occupied, Cic. Att. 12, 38, 1; Plin. Ep. 9, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > occupo

См. также в других словарях:

  • ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EXCUBIAE — antiquitus institutae erant incendiis arcendis: Unde Paulus IC. L. 1. ff. de offic. Praefecti vigil. Apud vetustiores, inquit, incendiis arcendis Triumviri praeerant, qui ab eo, quod excubias agebant, Nocturni dicti sunt. Item civitati ab… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • temps — Temps, m. Vient du Latin Tempus par syncope de la voyelle u, Tempus, Tempestas, l Espagnol et l Italien s esloignent trop dudit mot Latin, disant le premier Tiempo, et l autre Tempo. Le temps, ou jour, Dies. Le temps soit d un an, d un jour, ou d …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»