Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

litō

  • 1 litō

        litō āvī, ātus, āre,    to make an acceptable sacrifice, obtain favorable omens: nec auspicato nec litato, without favorable omens, L.: non facile litare, L.: ut litetur (diis) aliis, aliis non litetur: proxumā hostiā litatur saepe pulcherrime: humanis hostiis, Ta.: exta ovis, Pr.: sacra, to perform acceptably, O.: sacris litatis, V.—Of a victim, to give favorable omens: Victima nulla litat, O.—To make atonement, propitiate, appease, satisfy: Lentulo: animā litandum Argolicā, V.
    * * *
    litare, litavi, litatus V
    obtain/give favorable omens from sacrifice; make (acceptable) offering (to)

    Latin-English dictionary > litō

  • 2 lito

    lĭto, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to make an offering which exhibits favorable prognostics, to sacrifice under favorable auspices, to obtain favorable omens.
    I.
    Lit.
    A.
    Neutr.:

    si istuc umquam factum est, tum me Juppiter Faciat, ut semper sacrificem nec umquam litem,

    Plaut. Poen. 2, 41:

    nec auspicato, nec litato instruunt aciem,

    without favorable omens, Liv. 5, 38:

    Manlium egregie litasse,

    id. 8, 9, 1:

    non facile litare,

    id. 27, 23; 29, 10, 6; Suet. Caes. 81;

    curt. 7, 7, 29: impia tam saeve gesturus bella litasti,

    Luc. 7, 171.—Prov.: mola tantum salsa litant, qui non habent tura, i. e. a man can give no more than he has, Plin. praef. § 11.—
    (β).
    With dat.:

    cum pluribus dis immolatur, qui tandem evenit, ut litetur aliis, aliis non litetur,

    Cic. Div. 2, 17, 38:

    litatum est ei deo,

    Plin. 10, 28, 40, § 75.—
    (γ).
    With abl.:

    proximā hostiā litatur saepe pulcherrime,

    Cic. Div. 2, 15, 36; so Plin. 8, 45, 70, § 183:

    humanis hostiis,

    Tac. G. 9.—
    2.
    Of the victim itself, to give a favorable omen, promise a successful event:

    victima Diti patri caesa litavit,

    Suet. Oth. 8; id. Aug. 96:

    non quacunque manu victima caesa litat,

    Mart. 10, 73, 6.—
    3.
    Transf., in gen., to make an offering, offer sacrifice:

    qui hominem immolaverint, exve ejus sanguine litaverint... capite puniuntur,

    Paul. Sent. 5, 23, 16.—
    B.
    Act., to offer acceptably ( poet. and in post-class. prose):

    exta litabat ovis,

    Prop. 4 (5), 1, 24:

    sacra bove,

    Ov. F. 4, 630:

    sacris litatis,

    Verg. A. 4, 50:

    sacris ex more litatis,

    Ov. M. 14, 156:

    Phoebe, tibi enim haec sacra litavi,

    Stat. Th. 10, 338:

    tibi litavi hoc sacrum,

    Luc. 1, 632:

    diis sanguinem humanum,

    Flor. 3, 4, 2:

    hostias,

    Just. 20, 2, 14.—
    II.
    Trop.
    A.
    To bring an offering to, to make atonement to, to propitiate, appease, satisfy:

    litemus Lentulo, parentemus Cethego,

    Cic. Fl. 38, 96:

    publico gaudio,

    Plin. Pan. 52, 4: aliquid poenā, Auct. B. Hisp. 24. — Impers. pass.:

    sanguine quaerendi reditus, animāque litandum Argolicā,

    Verg. A. 2, 118:

    postquam litatum est Ilio Phoebus redit,

    Sen. Agm. 577:

    de alicujus sanguine legibus,

    App. M. 2, p. 132 fin.
    B.
    To devote, consecrate: plura non habui, dolor, tibi quae litarem, Sen. Med. fin.:

    honorem deo,

    Tert. Patient. 10:

    victimam,

    Prud. Cath. 7, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > lito

  • 3 per-litō

        per-litō āvī, ātus, āre,     to offer sacrifices till favorable omens appear: bove, L.: primis hostiis perlitatum est, i. e. the first victims yielded favorable auspices, L.: diu non perlitatum tenuerat dictatorem, the long delay of a favorable omen, L.

    Latin-English dictionary > per-litō

  • 4 litātiō

        litātiō ōnis, f    [lito], a propitiation, success in sacrifice: maioribus hostiis usque ad litationem sacrificari, L.

    Latin-English dictionary > litātiō

  • 5 litabilis

    lĭtābĭlis, e, adj. [lito], fit for sacrifice, with which a successful offering can be made (post-class.):

    victima,

    Lact. 1, 21, 25:

    hostia,

    Min. Fel. 32, 2:

    litabilior victima,

    Lact. Epit. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > litabilis

  • 6 litatio

    lĭtātĭo, ōnis, f. [lito], a fortunate or successful sacrifice, Plaut. Ps. 1, 3, 100:

    per dies aliquot hostiae majores sine litatione caesae, diuque non impetrata pax deorum,

    Liv. 27, 23, 4:

    sacrificare,

    id. 41, 15, 4; Inscr. Fratr. Arval. ap. Orell. 2271.

    Lewis & Short latin dictionary > litatio

  • 7 litato

    lĭtātō, abl. absol., v lito, I. A.

    Lewis & Short latin dictionary > litato

  • 8 parento

    părento, āvi, ātum, 1, v. a. [2. parens], to offer a solemn sacrifice in honor of deceased parents or relatives (cf.: lito, sacrifico).
    I.
    Lit.:

    cujus sepulcrum usquam exstet, ubi parentetur,

    Cic. Phil. 1, 6, 13:

    parentemus Cethego,

    id. Fl. 38, 96:

    Februario mense mortuis parentari voluerunt,

    id. Leg. 2, 21, 54:

    hostiā maximā parentare,

    id. ib. 2, 21, 54; Cenot. Pis. in Inscr. Orell. 643:

    mortuis certe interdiu parentatur,

    Sen. Ep. 122, 3; Plin. 18, 12, 30, § 118:

    non sacrificamus, nec parentamus: sed neque de sacrificato et parentato edimus,

    Tert. Spect. 13.—
    II.
    Transf., to revenge the death of a parent or near relative by that of another, to make therewith an offering to his manes:

    praestare omnes perferre acerbitates, quam non civibus Romanis, qui Genabi perfidiā Gallorum interissent, parentarent,

    Caes. B. G. 7, 17 fin.:

    parentandum regi sanguine conjuratorum esse,

    Liv. 24, 21; Curt. 7, 2, 29; 5, 6, 1:

    viginti legionum sanguine fratri parentare,

    Sen. Polyb. 16 (35), 2; Just. 12, 15, 6:

    ejus supplicio uxoris Manibus parentavit,

    id. 39, 3, 12; so, Manibus eorum vastatione Italiae, etc., Flor. 2, 6, 8; 3, 21, 20:

    Memnonis umbris sollenni caede,

    Ov. Am. 1, 13, 3:

    eorum manibus sanguine,

    Amm. 15, 8, 6.—
    B.
    Trop., to appease, satisfy, etc.:

    internecione hostium justae irae parentatum est,

    Curt. 9, 5, 20; Flor. 2, 6, 8; 3, 21, 20; Just. 13, 3, 10; Petr. 81.

    Lewis & Short latin dictionary > parento

  • 9 perlito

    per-lĭto, āvi, ātum, 1, v. n., to sacrifice very auspiciously, or with very favorable omens: res divinae recte perlitatae, Val. Antias ap. Gell. 1, 7, 10:

    saluti,

    Liv. 41, 15:

    bove perlitare jussus,

    id. 41, 14.— Impers. pass.:

    primis hostiis perlitatum est,

    Liv. 36, 1:

    diu non perlitatum tenuerat dictatorem,

    it being long before the sacrifices gave a favorable omen, id. 7, 8, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > perlito

См. также в других словарях:

  • Lito — is a given name, and may refer to: *Cláudio Aguiar, Cape Verde footballer known as Lito *José Carlos Fernandes Vidigal, Angolan footballer known as Lito *Lito Sheppard, American football player for the Philadelphia Eagles *Lito y Polaco, a Puerto …   Wikipedia

  • Lito — ist eine historische Motorradmarke der schwedischen Motorradmanufaktur Litoverken A.B. Motorräder dieser Marke wurden von 1959 bis 1965 in Helsingborg hergestellt. Unter dem Namen Lito entstanden in den frühen 60er Jahren in Schweden… …   Deutsch Wikipedia

  • Lito — (Коккари,Греция) Категория отеля: Адрес: Kokkari, Коккари, 83100, Греция Опи …   Каталог отелей

  • Lito — (Лутра Эдипсу,Греция) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Ermou 25, Лутра Эдипсу, 34300, Греция …   Каталог отелей

  • -lito — o lito. (Del gr. λίθος, piedra). elem. compos. Significa piedra , fósil . Litografía, litófago. Megalito, osteolito …   Enciclopedia Universal

  • lito- — Prefijo que significa piedra. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • lito — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia piatră , pietros . var. lit . / < fr. litho , cf. gr. lithos]. Trimis de LauraGellner, 18.05.2005. Sursa: DN  LITO elem. lit2(o) . Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • -lito — o lito (Del gr. λίθος, piedra). elem. compos. Significa piedra , fósil . Litografía, litófago. [m6]Megalito, osteolito …   Diccionario de la lengua española

  • lito- — o lito (Del gr. λίθος, piedra). elem. compos. Significa piedra , fósil . Litografía, litófago. [m6]Megalito, osteolito …   Diccionario de la lengua española

  • -lito- — (var. «lit ») Elemento prefijo o sufijo del gr. «líthos», piedra: ‘litosfera, litografía, coprolito, osteolito’ …   Enciclopedia Universal

  • LITO — in Charta Rudesindi Ep. Dumiensis Aerae 930. apud Anton. Yepezium Chron. Ord. S. Bened. Tom. V. p. 424. vasisspecies est, cuius in sacris usus. Vide C. du Fresne in Gloss …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»