Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

levāmentum

  • 1 levamentum

    lĕvāmentum, i, n. [1. levo], an alleviation, mitigation, consolation, comfort (class.):

    miseriarum,

    Cic. Fin. 5, 19, 53:

    doloris,

    Plin. Ep. 8, 19:

    sine levamento,

    Tac. A. 4, 66:

    tributi,

    id. H. 1, 8:

    nec aliud levamentum quam si certis sub legibus militia iniretur,

    id. A. 1, 17:

    praestare,

    Plin. 30, 3, 8, § 23:

    mihi illam rem fore levamento,

    Cic. Att. 12, 43, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > levamentum

  • 2 levāmentum

        levāmentum ī, n    [1 levo], an alleviation, mitigation, consolation: miseriarum: mihi illam rem fore levamento.
    * * *
    alleviation, mitigation, consolation

    Latin-English dictionary > levāmentum

  • 3 levamentum

    comfort, easing, alleviation, consolation.

    Latin-English dictionary of medieval > levamentum

  • 4 aequamen

    aequāmen, ĭnis, n. [aequo], an instrument for levelling or smoothing, as explanation of amussis, and syn. to levamentum, Varr. ap. Non. 9, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > aequamen

  • 5 levamentarius

    lĕvāmentārĭus, a, um, adj. [levamentum], of or for lightening (post-class.), Cod. Th. 13, 5, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > levamentarius

  • 6 unicus

    ūnĭcus, a, um, adj. [id.], one and no more, only, sole, single (class.).
    I.
    Lit., of number:

    tuus unicus gnatus,

    Plaut. As. 1, 1, 1:

    gnatus,

    id. Poen. prol. 68; Ter. Heaut. 1, 1, 79; 3, 2, 29:

    gnata,

    id. And. 3, 3. 8;

    1, 1, 73: filius,

    Plaut. Poen. prol. 65; id. Cas. 2, 3, 45; Ter. Heaut. 1, 1, 41; Cic. Rosc. Am. 14, 41:

    quid me patrem par facere'st, quoi ille'st unicus?

    Plaut. Capt. 1, 2, 38 (44):

    filia,

    Ter. Phorm. 4, 3, 41; Cic. Verr. 2, 1, 41, § 104; Verg. Cir. 334; Just. 1, 4, 2:

    consul,

    Liv. 7, 25, 11:

    maritus,

    Hor. C. 3, 14, 5:

    vestis,

    Plaut. Stich. 2, 2, 26:

    anser erat,

    Ov. M. 8, 684:

    orbis,

    id. ib. 13, 853:

    ancillula,

    App. M. 1, p. 112, 6.—Strengthened by unus:

    qui me unum atque unicum amicum habuit,

    Cat. 73, 6:

    idque unum et prae omnibus unicum effice,

    App. M. 4, p. 156, 32.—By solus:

    quamlubet esto Unica res quaedam nativo corpore sola,

    Lucr. 2, 542:

    unica solaque res,

    id. 2, 1078.—
    B.
    In partic., of abstract subjects:

    spes unica imperii populi Romani, L. Quinctius,

    Liv. 3, 26, 8:

    unicum doloris levamentum studia,

    Plin. Ep. 8, 19, 1:

    satis tutum praesidium, quod unicum est,

    Cels. 7, 33:

    unicum afflictae mihi solamen hoc est,

    Sen. Troad. 703; id. Phoen. 89.—
    II.
    Trop., of nature, character, or quality, alone of its kind, singular, uncommon, unparalleled, unique (cf.: egregius, eminens): homo unica est natura ac singularia, Turp. ap. Non. 491, 3:

    quis tam... ingenio unico? Afran. ap. Fest. s. v. sagaces, p. 321 Müll.: eximius imperator, unicus dux,

    Liv. 7, 12, 13; so,

    imperator,

    id. 6, 6, 17:

    vir unicus in omni fortunā,

    id. 7, 1, 9:

    juvenis,

    id. 8, 32, 13:

    dictator,

    id. 22, 14, 9:

    spectator caeli siderumque (Archimedes),

    id. 24, 34, 2:

    ultor Romanae ignominiae,

    id. 9, 15, 10:

    puer,

    Ov. M. 3, 454:

    volucris,

    id. ib. 8, 239; cf. id. ib. 12, 531:

    liberalitas,

    Cic. Quint. 12, 41:

    fides,

    Liv. 33, 21, 4:

    spes,

    Quint. 6, praef. §

    2: mors,

    Luc. 4. 509:

    concordia,

    Liv. 3, 33, 8:

    exemplum,

    id. 1, 21, 21:

    nam tu poëta es prorsus ad eam rem unicus,

    singularly fit, Plaut. As. 4, 1, 3:

    tibi ille unicu'st, mihi etiam unico magis unicus,

    more than an orly one, more than a darling, Plaut. Capt. 1, 2, 47; id. Bacch. 3, 3, 3.—
    B.
    Esp., in a bad sense, singularly bad, detestable (rare):

    unica malitia atque nequitia,

    Auct. Her. 3, 6, 11:

    scelus,

    Vell. 2, 7, 2: luxuria, Fest. s. v. Sardanapalus, p. 322 Müll.—Hence, adv.: ūnĭcē, alone, solely, singularly, especially, in an extraordinary degree:

    aliquem unice diligere,

    Cic. Or. 1, 1:

    eximie et unice delectare,

    Gell. 11, 13, 4:

    eo ornamento P.Vergilius unice est usus,

    Quint. 8, 3, 24:

    cujus amator unice Vergilius fuit,

    id. 9, 3, 14:

    quid Tiridaten terreat, unice Securus,

    i. e. utterly regardless, Hor. C. 1, 26, 5:

    mammarum vitiis aizoum unice medetur,

    Plin. 26, 15, 92, § 163.—In Plaut. with unus:

    me unice unum ex omnibus te atque illam amare aiebas mihi,

    Plaut. As. 1, 3, 56:

    immo unice unum plurimi pendit,

    id. Bacch. 2, 2, 29; id. Stich. 1, 1, 12; id. Truc. 1, 2, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > unicus

  • 7 uxorium

    uxōrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to a wife or married woman.
    I.
    In gen.
    A.
    Adj.:

    in arbitrio rei uxoriae,

    Cic. Off. 3, 15, 61; id. Top. 17, 66:

    abhorrens ab re uxoriā,

    i. e. averse to marriage, Ter. And. 5, 1, 10:

    dos,

    Ov. A. A. 2, 155:

    quam formam modicam et modestam Favorinus non inscite appellabat uxoriam,

    appropriate for a wife, Gell. 5, 11, 13.— Poet.:

    imber,

    i. e. tears for the death of a wife, Stat. S. 5, 1, 31:

    jus,

    Dig. 32, 29 pr.:

    levamentum,

    Tac. A. 3, 34:

    nomen,

    Suet. Calig. 25.—
    B.
    Subst.: uxōrĭum, ii, n., a tax laid on old-bachelors, the old-bachelor tax, Fest. p. 379 Müll.—
    II.
    In partic., excessively fond of one's wife, uxorious:

    pulcramque uxorius urbem Exstruis,

    Verg. A. 4, 266:

    amnis (Tiberis), as the husband of Ilia,

    Hor. C. 1, 2, 19: Vulcanus, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 59: juvenis, Auct. Paneg. ad Maxim. et Constantin. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > uxorium

  • 8 uxorius

    uxōrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to a wife or married woman.
    I.
    In gen.
    A.
    Adj.:

    in arbitrio rei uxoriae,

    Cic. Off. 3, 15, 61; id. Top. 17, 66:

    abhorrens ab re uxoriā,

    i. e. averse to marriage, Ter. And. 5, 1, 10:

    dos,

    Ov. A. A. 2, 155:

    quam formam modicam et modestam Favorinus non inscite appellabat uxoriam,

    appropriate for a wife, Gell. 5, 11, 13.— Poet.:

    imber,

    i. e. tears for the death of a wife, Stat. S. 5, 1, 31:

    jus,

    Dig. 32, 29 pr.:

    levamentum,

    Tac. A. 3, 34:

    nomen,

    Suet. Calig. 25.—
    B.
    Subst.: uxōrĭum, ii, n., a tax laid on old-bachelors, the old-bachelor tax, Fest. p. 379 Müll.—
    II.
    In partic., excessively fond of one's wife, uxorious:

    pulcramque uxorius urbem Exstruis,

    Verg. A. 4, 266:

    amnis (Tiberis), as the husband of Ilia,

    Hor. C. 1, 2, 19: Vulcanus, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 59: juvenis, Auct. Paneg. ad Maxim. et Constantin. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > uxorius

См. также в других словарях:

  • levamentum — index mitigation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Lichter, der — Der Lichter, des s, plur. ut nom. sing. in den Seestädten, kleine Schiffe oder Fahrzeuge, vermittelst deren größere gelichtet, d.i. entladen, werden, besonders in seichten Häfen, wo jene mit voller Ladung nicht würden einlaufen können. Engl.… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • mitigation — I noun abatement, abridgment, adjustment, alleviation, assuagement, attenuation, comforting, decrease, diminishment, diminution, easing, lessening, levamentum, levatio, lightening, mitigatio, moderation, palliation, reduction, relaxation, relief …   Law dictionary

  • levain — [ ləvɛ̃ ] n. m. • 1130; lat. levamen « soulagement », p. ê. « levain » en lat. pop., de levare « lever » 1 ♦ Pâte de farine qu on a laissée fermenter ou qu on a mélangée à de la levure. Le levain sert en boulangerie à faire lever le pain. Pain au …   Encyclopédie Universelle

  • levamiento — (ant.) m. Sublevación. ≃ Levantamiento. * * * levamiento. (Del lat. levamentum). m. desus. Levantamiento, sedición …   Enciclopedia Universal

  • levamiento — (Del lat. levamentum). m. desus. Levantamiento, sedición …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»