Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

let+me+out!

  • 121 rekja

    (rek, rakta, rakiðr or raktr), v.
    1) to spread out, unwind, unfold, = r. í sundr (hón rakti motrinn ok leit á um hríð);
    refl., rekjast, to unwind itself (en þráðrinn raktist af tvinnahnoðanu); lát hendr þínar rekjast niðr fyrir þik, let they arms hang straight down; rekjast ór svefni, to start from sleep;
    2) to track, trace (þeir rekja spor sem hundar); r. kyn, ættir, to trace a pedigree; r. fram, to expound (bað hann fram r. guðs lög); r. minni til, to remember.
    * * *
    u, f. [rakr], wet, rain, dew, as good for mowing; það er bezta rekja; slá í rekju.

    Íslensk-ensk orðabók > rekja

  • 122 sálda

    að, to sift; s. e-u, to let drop as out of a sieve.

    Íslensk-ensk orðabók > sálda

  • 123 SKAUT

    I) n.
    1) corner of a square cloth (hann var borinn í fjórum skautum til búðar);
    feldr fimm alna í s., a cloak five ells square;
    of the heaven (þeir gerðu þar af himin ok settu hann upp yfir jörðina með fjórum skautum);
    byrr beggja skauta, a fair wind (right astern);
    fig., hann mun verða yðr þungr í skauti, hard to deal with;
    3) flap, skirt of a cloak (hón hafði yfir sik skallats-skikkju hlaðbúna í s. niðr);
    4) lap (sitja, liggja í skauti e-s);
    5) a square piece of cloth, kerchief (menn báru þá hluti sína í s., ok tók jarlinn upp);
    6) a lady’s hood.
    II) from skjóta.
    * * *
    n. [Ulf. skauts = κράσπεδον, Matth. ix. 20, Mark vi. 56, Luke viii. 44; A. S. sceât; Engl. sheet; O. H. G. skoza; Germ. schoss; Dan. sköd]:—the sheet, i. e. the corner of a square cloth or other object; hann sá niðr síga dúk mikinn af himni með fjórum skautum, 656 C. 8 (Acts xi. 5); hann var borinn í fjórum skautum til búðar, Glúm. 395, Fbr. 95 new Ed.; var hann fluttr heim í fjórum skautum, Vígl. 24; feldr fimm álna í skaut, a cloak of five ells square, Korm. 86: of the heaven, þeir görðu þar af himinn ok settu hann yfir jörðina með fjórum skautum, with four ‘sheets,’ i. e. corners (east, west, north, south), Edda; whence himin-skaut, the airts, four quarters of the heavens; or heims-skaut, the poles, norðr-skaut or norðr-heims-skaut, the north pole; jarðar-skaut, the earth’s corner, outskirt of the earth, Edda (in a verse).
    2. the sheet, i. e. the rope fastened to the corner of a sail, by which it is let out or hauled close, N. G. L. ii. 283; þeir létu landit á bakborða ok létu skaut horfa á land, Fb. i. 431; skautin ok líkin, Hem. (Gr. H. Mind. ii. 662): the phrase, beggja skauta byrr, a fair wind (right astern), Bs. ii. 48, freq. in mod. usage.
    3. the skirt or sleeve of a garment; of a cloak, hann hafði rauða skikkju ok drepit upp skautunum, Fms. vii. 297, cp. Eb. 226; skikkju hlaðbúna í skaut niðr, Nj. 48, 169; hence, bera hlut í skaut, to throw the lot into the skirt of the cloak, Grág. i. 37, Eg. 347 (see hlutr; or is skaut here = a kerchief (skauti) tied together to make a purse?); ef fé liggr í skauti, Karl. 170: hann hafði und skauti sér leyniliga handöxi, Fms. x. 397: whence the phrases, hafa brögð undir skauti, of a cunning person (cp. hafa ráð undir hverju rifi), Bs. i. 730; hafa ráð und skauti, Sturl. i. 35 (in a verse); hann mun verða yðr þungr í skauti, heavy in the flap, hard to deal with, Fb. ii. 130: hence the bosom, Dan. skjöd (cp. Lat. sinus), hvern dag sitr hann ok liggr í hennar skauti, ok leikr sér, Mar.; Abrahams-skaut, Bible. A new-born infant used to be taken into the ‘skaut’ of his parents, and was thenceforth counted as legitimate; hence the phrases, sá maðr er borinn er skauta á meðal, skal taka slíkan rétt sem faðir hans hafði, N. G. L. i. 212: the same ceremony was also a token of adoption, þann mann skal leiða á rekks skaut ok rýgiar, 209; möttul-skaut, q. v.
    4. of a head-dress, a hood, thrown round the head with the ends hanging down; klæði með hettu ok mjófu skauti bak ok fyrir, Mar.; skaut eða húfu, Karl. 60; síðfaldin skaut á höfði … lyptir hón skautinu brott ór höfðinu, id.; haf þat þér fyrir skaut ok höfuð-dúk, Stj. 127; kasta af höfði þér skautum ok höfuð-dúk, 208; krúsat skaut, D. N. iv. 359, 363; skaut, höfuð-dúkr, 217; kvenna-skaut, Bs. ii. 358; hálsa-skaut, a ‘neck-sheet,’ the flap of the hood, Vtkv. 12 (in a riddle); Ránar skaut, poët. of the waves, Edda (in a verse).
    COMPDS: skautafaldr, skautasegl, skautasigling.

    Íslensk-ensk orðabók > SKAUT

  • 124 SKENKJA

    (-ta, -tr), v.
    1) with dat. to serve with drink (fjórir menn skenktu konum);
    2) to pour out, serve (drink), to one (skenkja e-m mjöð).
    * * *
    t, [Dan. skjœnke; Germ. schenken, einschenken], to serve drink, fill one’s cup, often with dat. of pers.; Orkn. 216; hann skenkti honum með fríðu horni búnu, Fms. iv. 49; drekka silfri skenkt it fagra vín, Edda (H.); Freyja fór þá at s. honum …, eða hví Freyja skal s. honum sem at gildi Ása, Edda 57; s. mjöð, 76; þann mann er þar hafði skenkt um kveldit, Eg. 557; s. drykk, Flóv. 12; öll minni þau er bændr skenktu, Fms. i. 37; at hann skyldi s. sjálfum honum, Stj. 201; hann lét standa fyrir borði sínu skutil-sveina at s. sér með borðkerum, Fms. vi. 442, N. G. L. ii. 447: to give drink, skenkta ek þyrstanda, Sks. 632: mod., skenkja kaffé, to give one a cup of coffee.
    II. to make presents, mod.

    Íslensk-ensk orðabók > SKENKJA

  • 125 SKÚTA

    I)
    (gen. pl. skúatna), f. a small craft, skiff (hrundu þeir fram skútu).
    f. taunt; drepa e-m skútu um e-t, to taunt one with.
    (-tti, -tt), v. to jut out (bjargit skútti yfir fram).
    * * *
    u, f. [Dan. skude], a small craft or cutter; a number of such used to accompany a fleet for use in rivers or on the coasts; they were distinguished from the byrðingar or ships of burden, which carried the supplies; þeir höfðu sex langskip. fimm skútur, en þrjá byrðinga, Orkn. 256; hann fór með skútu alskipaða norðr í Fjörðu, Eg. 155, Fms. i. 60; gakk á skútu er hér liggr útborða langskipinu, Eg. 354; skútur ok róðrar-ferjur, id.: hann hafði skútu er hann átti, ok á þrjá tigi manna, 23; hrundu þeir fram skútu ok hljópu þar á sex karlar, Nj. 18; þá reyri skúta at skipi jarls, Fms. vi. 317: kom borð skútunnar á kinnung karfans, Eg. 386; ganga á skútur ok sigla vestr til Orkneyja, eðr allt til Suðreyja, Fms. viii; skútu góða, réru á borð tíu menn eða tólf, Ó. T.; hann lét búa snekkju tvítug-sessu ok með skútu fimtán-sessu, ok enn vista-byrðing, Fms. vii. 310; skútu fimmtán-sessu með öllum reiða, Hkr. i. 201; hann spurði at Varbelgir vóru fyrir sunnan á þremr skútum, Fms. ix. 474: létti-s., hleypi-s., róðrar-s., lagnar-s.
    COMPDS: skútnaherr, skútnalið, skútnamenn.

    Íslensk-ensk orðabók > SKÚTA

  • 126 smíða

    (að), v. to work in wood or metals, to make, build, erect (s. skála, kirkju);
    refl., smíðast, to proceed, take shape, in a smith’s hands (tók hann ok smíðaði, ok smíðaðist ekki sem hann vildi).
    * * *
    að, [Dan. smede], to work in wood or metals; fara upp í smiðju ok s. þar, Ísl. ii. 315; auð smíðuðu, Vsp. 7; belti ok kníf… ek lét s. þessa gripi í Englandi, Fb. ii. 76; hagliga smíðað, Fms. vi. 217; konungs-garðrinn var þá eigi upp smíðaðr, ix. 338, Stj. 50; smíða skála, s. kirkju, Anal. 203; hann smíðaði himin ok jörð, Edda (pref.): mun ek yfir þann stein s. ( build) Kristni mína, 656 C. 3: metaph., smíða sér ráð, Fms. xi. 445.
    II. reflex. to proceed, turn out, take shape, in a smith’s hands; þá tók hann ok smíðaði, ok smíðaðisk ekki sem hann vildi, hann mælti, aldri smíðaðisk mér svá fyrr, sagði hann, Gestrinn mælti, smíðaðu sem sjálft vill fara, Fms. ix. 55.

    Íslensk-ensk orðabók > smíða

  • 127 STRJÚKA

    * * *
    (strýk; strauk, strukum; strokinn), v.
    1) to stroke, rut, wipe; s. hendinni um ennit, s. um ennit, to stroke one’s forehead; s. aldri frjálst höfuð, never to be a free man;
    2) to stroke gently (gekk hann jafnan ok strauk hrossunum);
    3) to smooth, brush (en húskona strauk of ripti);
    4) to flog (s. e-n til blóðs);
    5) to dash off, run away (hann strýkr út jafnskjótt ok braut í skóg þegar); þau eru öll strokin, they are all gone.
    * * *
    (strykja, Ó. H. 61, Fms. viii. 217), pres. strýk; pret. strauk, straukt, strauktu, Fms. vi. (in a verse); mod. straukst; plur. struku; subj. stryki; imperat. strjúk. strjúktu; part. strokinn: [Dan. stryge; Engl. stroke]:—to stroke, rub, wipe; hann strauk blóð af sverðinu, Sæm. 135; strauktu um mækis munn, Fms. vi. (in a verse); hann strauk diskinn með dúknum, Ó. H. 154; þá stökk Sigurðr af baki, en ek strauk hest hans ok þó ek leir af honum, Fb. i. 354; tók dúkinn, strauk hann sér kurteisliga á miðjum, Hkr. 597 new Ed.; lét konungr göra sér laug ok strykja (strjúka, strykva, v. l.) klæði sín, to brush, beat his clothes, Fms. viii. 217; en húskona strauk of ripti, smoothed it, brushed it. Rm.; nú tekr hann enn ör ok strýkr blaðit ok fiðrit, Þiðr. 88; hann strauk höfuð-beinin, Gísl. 47; þreifaði um hendr þeim ok strauk um lófana, Fms. vi. 73; strauk hann hendi sinni um augu honum ok bein, Ó. H. 250: in the phrase, strjúka aldri frjálst höfuð, ‘never to stroke a free head,’ to live in worry and work, cp. the Engl. ‘no one dared to call his life his own,’ Fms. viii. 412 (v. l.), Sturl. ii. 124; aldri strykum (sic) vér frjálst höfuð meðan Ólafr er á lífi, Ó. H. 61; Skarphéðinn strauk um ennit, Nj. 190: with prepp., strjúk þoku ok mörkva frá augum þér, Barl. 116, 180.
    2. to stroke gently, with dat.; gékk hann jafnan ok strauk hrossunum, Finnb. 280; strjúka ketti (or kött), to stroke a cat; kött at strjúka og kemba lömb, Jón Þorl.
    II. metaph. [Dan. stryge], to stroke, flog, Clar.;, strjúka af e-m alla húð milli hæls ok hnakka, id.; strjúka e-n til blóðs, Bs. ii. 149; see strýkja, húð-strýkja.
    2. to strike out, dash off; strýkr hann út jambrátt til skógs, Hom. 120; at morni vill hann s., Skíða R. 20, 33; s. brott (cp. Dan. stryge af sted), Skálda (in a verse); strauk hann yðr (dat.) þar, grautnefr, Sturl. iii. 219; strauk Rögvaldr oss (dat.) nú, Mag. 120: to absent oneself, þeir struku brott í myrkrinu, Stj. 351; enn hann strjúki veg sinn, Rb. 174; þau eru öll strokin, all gone, Fms. xi. 423; gózin strjúka, Mar.: so also of a horse or sheep running away from a new owner or pasture to its old home, hestrinn strauk frá mér (strok-hestr).

    Íslensk-ensk orðabók > STRJÚKA

  • 128 TÁR

    * * *
    n. tear (hrundu tárin á kinnr honum); fella tár, to shed tears.
    * * *
    n., pl. tár, old pl. t́r; [Goth. tagr; A. S. teâr; Engl. tear; O. H. G. zakar; Germ. zähre; Swed. tår; Dan. taare; Lat. lacryma; Gr. δάκρυ]:—a tear, tears; móðug tár, moody tears, Gh.; fella tár, to let fall tears, Stj.; tárin hrundu, Fms. vi. 235; hrutu ór augum honum tár þau sem því vóru lík sem hagl þat er stórt er, Glúm. 342 (cp. þá fann Páll at hann leit frá, ok stökk ór andlitiuu sem haglkorn væri, Sturl. iii. 193); hvat berr nú þat við, faðir minn, er þér hrynja tár, Ld. 132: the instances of this word in the Sagas are rare, bearing out the remarks of Tacitus—lamenta et lacrymas cito, dolorem et tristitiam tarde ponunt; feminis lugere honestum est, viris meminisse, Germ. ch. 27, words which call to mind the scene in Fær. S. ch. 7—sveinarnir sátu á klettimun ok sá upp á þessi tíðendi. ok grét Þórir, en Sigmundr mælti, grátum eigi, frændi, en munum lengr; víg-tár, ‘war-tears,’ tears boding revenge, Sighvat: in poets ‘tears’ are called the brá-regn, brú-dögg, skúrir, él kinna, brá, i. e. rain, dew, shower, hail of the cheeks, brows, see Edda: gold is called Freyju-tár, i. e. tears of Freyja; ‘tears of the wound’ = blood, ‘the tears of the sky’ = rain, etc., Lex. Poët.: the mod. Dan. and Swed. usage, calling a drop of wine or spirits ‘en taare,’ god tår, is curious.
    COMPDS: tárblandinn, tárdöggr, tárafall, tárfella, tárfelldr, tárfelling, tármelti, tármildr, társtokkinn.

    Íslensk-ensk orðabók > TÁR

Страницы

См. также в других словарях:

  • Let Me Out — «Let me out» Sencillo de Dover del álbum Follow the city lights Formato CD Single comercial Género(s) Electropop Dance Duración 4:23 …   Wikipedia Español

  • let somebody out — ˌlet sb ˈout derived to make sb stop feeling that they are involved in sth or have to do sth • They think the attacker was very tall so that lets you out. related noun ↑let out Main entry: ↑letderived …   Useful english dictionary

  • Let It Out — Infobox Album Name = Let It Out Type = video Artist = Hoobastank Released = November 23 2004 Genre = Alternative rock, hard rock Length = 99 minutes Label = Island Last album = none This album = Let It Out (2004) Next album = noneLet It Out is a… …   Wikipedia

  • let someone out — they let me out of the hospital on Monday Syn: release, liberate, (set) free, let go, discharge; set/turn loose, allow to leave …   Thesaurus of popular words

  • let something out — 1 I let out a cry of triumph: UTTER, emit, give (vent to), produce, issue, express, voice, release. 2 she let out that he d given her a lift home: REVEAL, make known …   Useful english dictionary

  • let something out — 1) I let out a cry of triumph Syn: utter, emit, give, give vent to, produce, issue, express, voice, release 2) she let out that he d given her a lift home Syn: reveal, make known, tell …   Thesaurus of popular words

  • let something out — 1) I let out a cry of triumph Syn: utter, emit, give (vent to), produce, issue, express, voice, release 2) she let out that he d given her a lift home Syn: reveal, make known, tell …   Synonyms and antonyms dictionary

  • let someone out — RELEASE, liberate, (set) free, let go, discharge; set/turn loose, allow to leave. → let * * * release someone from obligation or suspicion they ve started looking for motives that lets me out …   Useful english dictionary

  • ˈlet sth ˌout — phrasal verb to make a noise As he walked away, he let out a sigh of relief.[/ex] …   Dictionary for writing and speaking English

  • let someone out — release someone from obligation or suspicion. → let …   English new terms dictionary

  • let something out — 1》 utter a sound or cry. 2》 make a garment looser or larger. 3》 reveal information. → let …   English new terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»