-
81 perfero
I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):B.lapis nec pertulit ictum,
did not bring the blow home, did not reach the mark, Verg. A. 12, 907:hasta perlata sub papillam,
id. ib. 11, 803:per arma pertulit ictum,
Sil. 5, 326:partum,
to go the full time, Plin. 7, 13, 11, § 58.— Pass., Plin. 7, 11, 9, § 49; cf.:ventrem perferre,
Col. 6, 24, 2; 6, 27, 7:Aeneas tulit patrem per ignes, et pertulit,
Sen. Ben. 3, 37, 1.—Transf.1.To carry, bring, convey (class.;b.syn.: refero, defero): perferre mandata alicujus ad aliquem,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:cum has quam primum ad te perferri litteras vellemus,
id. Fam. 2, 6, 1:alicui nuntium alicujus rei,
id. Q. Fr. 1, 1, 1; 2, 11, 1; Verg. A. 11, 825:epistulam,
Nep. Paus. 4, 1.— Pass.: perferri, to be brought, conveyed to a person or place, to reach, arrive, come: cum ad eum fama tanti exercitūs perlata esset, Liv. 28, 13:perfertur circa collem clamor,
resounds round the hill, id. 7, 36, 12; Curt. 5, 12, 13; Liv. 5, 28, 12:ad urbem terror,
id. 3, 3.—In partic., to convey news, to announce, state, etc. (class.):2. II.et litteris multorum et sermone omnium perfertur ad me, incredibilem tuam virtutem et fortitudinem esse,
I am informed, Cic. Fam. 14, 1, 1; Nep. Lys. 4, 1:nuntius perfert incensas naves,
Verg. A. 5, 665; Cic. Att. 4, 1; Liv. 3, 23.—Trop.A.To bear, support, or endure to the end:B.decem annorum poenam,
Nep. Arist. 1 fin.:onus,
Hor. Ep. 1, 17, 41:intrepidos ad fata novissima vultus,
kept, maintained, Ov. M. 13, 478:leve est miserias ferre, perferre est grave,
Sen. Thyest. 307.—To bring to an end, to carry through, carry out; to complete, accomplish:C.laborem,
Stat. Th. 12, 406:id quod suscepi, quoad potero, perferam,
Cic. Rosc. Am. 4, 10:jussa omnia,
Prop. 1, 18, 26:suum imperium,
i. e. to do what one bids others do, Sil. 1, 250:est utique jus vetandi, cum lex feratur, quamdiu non perfertur, Cic. Cornel. Fragm. ap. Ascon.: legem pertulit, ut, etc.,
carried it through, got it passed, Liv. 33, 46; cf. id. 2, 56:actionem,
Dig. 48, 16, 11:causam,
ib. 5, 2, 6:rogationem,
Cic. Q. Fr. 2, 2; Liv. 36, 1.—To carry out, conduct, manage (post-Aug.):D.patronum perferendae pro se legationis eligere,
Suet. Claud. 6.—In gen., to bear, suffer, put up with, brook, submit to, endure (class.; cf.:E.patior, sino, tolero): perfer, si me amas,
Cic. Att. 5, 21, 7:perfero et perpetior omnes,
id. de Or. 2, 19, 77:pati, perferre, non succumbere,
id. Tusc. 2, 7, 17:frigore, et fame, et siti, ac vigiliis perferendis,
id. Cat. 2, 5, 9:luxuriem, crudelitatem, avaritiam, superbiam,
id. Verr. 2, 2, 3, § 8:pauperiem,
Verg. A. 6, 437:perfer et obdura,
Ov. Am. 3, 11, 7; Cat. 8, 11:omnes indignitates contumeliasque,
Caes. B. G. 2, 14:laborem,
Verg. G. 2, 343:monstra,
id. A. 3, 584.—(Like pati.) To permit, suffer; with an object-clause:F.excindi urbes suas seque cremari pertulerunt,
Tac. H. 4, 58:Achilles Cessare in Teucros pertulit arma sua,
Prop. 2, 8, 30 (8, b, 14).—Transf., to bear the penalty of (eccl. Lat.):qui peccata nostra ipse pertulit in corpore,
Vulg. 1 Pet. 2, 24.—Hence, perfĕrens, entis, P. a., bearing, brooking, patient; with gen., analog. to patiens:injuriarum,
Cic. de Or. 2, 43, 184. -
82 poplice
pūblĭcus (in inscrr. also POBLICVS and POPLICVS), a, um, adj. [contr. from populicus, from populus], of or belonging to the people, State, or community; that is done for the sake or at the expense of the State; public, common.I.Lit.: multi suam rem bene gessere et publicam patriā procul, the business of the State, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. v. 295 Vahl.):B.publica magnificentia (opp. privata luxuria),
Cic. Mur. 36, 76:sacrificia publica ac privata,
Caes. B. G. 6, 12:injuriae,
done to the State, id. ib. 1, 12:litterae testimonium,
Cic. Verr. 2, 3, 31, § 74:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
id. Mil. 27, 73:pecunia,
id. Agr. 2, 30, 82:publicum funus,
at the public expense, Plin. Ep. 2, 1 init.:defunctum senatus publico funere honoravit,
Suet. Vit. 3:causa,
an affair of State, Liv. 2, 56;also,
a criminal process, Cic. Rosc. Am. 21, 59:in causis judiciisque publicis,
id. Div. in Caecil. 1, 1:largitiones,
Sall. C. 37, 7: res publica, the commonwealth, the State; v. publicus ludus, Hor. C. 4, 2, 42:in publica commoda peccare,
id. Ep. 2, 1, 3:incisa notis marmora publicis,
id. C. 4, 8, 13.—Subst.1.pūblĭcūs, i, m.a.A public officer, public functionary, magistrate:b.si quis aut privatus aut publicus, etc.,
Caes. B. G. 6, 12: metuit publicos, the police, Plaut. Truc. 2, 7, 6.—A public slave or servant, an attendant upon a college of augurs, etc., Inscr. Orell. 24, 68 sq.; 2470; 2853 al.—2.publĭcum, i, n.a.Possessions of the State, public territory, communal property:b.publicum Campanum,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—The public purse, the public coffers or treasury, public income, revenue, etc.: solitus non modo in publico ( in public, openly; v. under II. b.), sed etiam de publico convivari, at public cost, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 105:(β).bona alicujus vendere et in publicum redigere,
into the public treasury, for public use, Liv. 4, 15 fin.:in publicum emere,
id. 39, 44; 26, 27:mille et ducenta talenta praedae in publicum retulit,
Nep. Timoth. 1, 2:publicis male redemptis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 33:conducere publica,
to farm the public revenues, Hor. Ep. 1, 1, 77:habere publicum,
to be a farmer of the public revenues, Plaut. Truc. 1, 2, 41:frui publico,
Cic. Prov. Cons. 5, 12; Dig. 39, 4, 1, § 1:publicum quadragesimae in Asiā egit,
Suet. Vesp. 1:publicum agitare,
Sen. Ep. 119, 5:pessimo publico facere,
to the injury of the State, Liv. 2, 1, 1.—Transf.: qui hoc salutationum publicum exercet, who receives pay (like a porter) for admitting to an audience, Sen. Const. 14, 4. —c.The archives of the State, public records:d.ut scriptum in publico in litteris exstat,
Varr. R. R. 2, 11, 10.—The commonwealth, State, community, city:II.consulere in publicum,
to deliberate for the public weal, Plin. Ep. 9, 13, 21.—Transf., common, general, public (as adj. rare, and mostly poet.):2.publica lex hominum,
Pers. 5, 98:juvenum Publica cura,
Hor. C. 2, 8, 7:usus,
id. Ep. 2, 1, 92:favor,
the favor of all, Ov. P. 4, 14, 56:lux publica mundi,
the sun, id. M. 2, 35:verba,
common, usual, id. Am. 3, 7, 12; id. A. A. 1, 144; Sen. Ep. 3, 1; 59, 1:moneta,
current, Vulg. Gen. 23, 16.— Hence,Substt. *a.publica, ae, f., a public woman, Sen. Ep. 88, 37.—b.pu-blicum, i, n., a public place, publicity (freq. and class.):B.NEVE IN POPLICOD NEVE IN PREIVATOD, S. C. de Bacchan.: IN. POPLICO, Tab. Bantin. lin. 3: in publico esse non audet, includit se domi,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:summa in publico copia,
id. Tusc. 5, 35, 102:epistulam in publico proponere,
publicly, id. Att. 8, 9, 2:prodire in publicum,
to go out in public, id. Verr. 2, 1, 31, § 80:egredi,
Tac. H. 4, 49:carere publico,
not to go out in public, to remain at home, Cic. Mil. 7, 18:abstinere publico,
Tac. A. 3, 3; Suet. Claud. 36:lectica per publicum vehi,
id. Ner. 9:oratio, quam nuper in publicum dedi,
published, Plin. Ep. 8, 3, 2.—General, in a bad sense, i. e. common, ordinary, bad (very rare):A.structura carminis,
Ov. P. 4, 13, 4:vatem, cui non sit publica vena,
Juv. 7, 53:sermo non publici saporis,
Petr. 3.—Hence, adv.: pu-blĭcē ( poplice).On account, at the cost, in behalf, or in charge of the State:B.haud scio mali quid ortum ex hoc sit publice,
Ter. Ad. 3, 3, 89:AES. ARGENTVM. AVRVMVE. PVPLICE. SIGNANTO,
to provide with the public stamp, Cic. Leg. 3, 3, 6: VT BONA EIVS POPLICE POSSIDEANTVR FACITO, for the State, in charge of the State, Tab. Bantin. lin. 9:sunt illustriora, quae publice fiunt,
Cic. Rep. 3, 12, 21:disciplina puerilis publice exposita,
on the part of the State, by the State, id. ib. 4, 3, 3:publice interfici,
by order of the State, id. Brut. 62, 224:legationis princeps publice dixit,
in the name of the State, id. Verr. 2, 3, 44, § 105:publice maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
in a national point of view, Caes. B. G. 4, 3:frumentum, quod Aedui essent publice polliciti,
for the State, in the name of the State, id. ib. 1, 16:gratiam atque amicitiam publice privatimque petere,
on behalf of the public, and as individuals, id. ib. 5, 55 fin.; id. B. C. 2, 16:ea privatim et publice rapere,
Sall. C. 11, 6:potius publice quam privatim amicitiam populi Ron ani colere,
id. J. 8, 2; id. C. 49, 3:Minucius eandem publice curationem agens, quam Maelius privatim agendam susceperat,
Liv. 4, 13:neque publice neque privatim,
Cic. Verr. 2, 1, 6, § 16:ut filiae ejus publice alerentur,
at the public expense, Nep. Arist. 3, 3: in urbe, celeberrimo loco elatus publice, id. Dion, 10, 3; cf. Liv. 5, 55; Plin. 33, 1, 4, § 11.—Generally, all together, universally:C.exulatum publice ire,
Liv. 5, 53 fin.; Dig. 39, 2, 24:Labeo consulentibus de jure publice responsitavit,
all without exception, Gell. 13, 10, 1.—Before the people, openly, publicly, = palam (only post-class.):publice disserere,
Gell. 17, 21, 1:virtutem Claudii publice praedicare,
Treb. Pol. Claud. 17:rumor publice crebuerat,
App. M. 10, p. 247, 16; id. Mag. p. 276, 35; id. M. 2, p. 118, 10. -
83 publica
pūblĭcus (in inscrr. also POBLICVS and POPLICVS), a, um, adj. [contr. from populicus, from populus], of or belonging to the people, State, or community; that is done for the sake or at the expense of the State; public, common.I.Lit.: multi suam rem bene gessere et publicam patriā procul, the business of the State, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. v. 295 Vahl.):B.publica magnificentia (opp. privata luxuria),
Cic. Mur. 36, 76:sacrificia publica ac privata,
Caes. B. G. 6, 12:injuriae,
done to the State, id. ib. 1, 12:litterae testimonium,
Cic. Verr. 2, 3, 31, § 74:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
id. Mil. 27, 73:pecunia,
id. Agr. 2, 30, 82:publicum funus,
at the public expense, Plin. Ep. 2, 1 init.:defunctum senatus publico funere honoravit,
Suet. Vit. 3:causa,
an affair of State, Liv. 2, 56;also,
a criminal process, Cic. Rosc. Am. 21, 59:in causis judiciisque publicis,
id. Div. in Caecil. 1, 1:largitiones,
Sall. C. 37, 7: res publica, the commonwealth, the State; v. publicus ludus, Hor. C. 4, 2, 42:in publica commoda peccare,
id. Ep. 2, 1, 3:incisa notis marmora publicis,
id. C. 4, 8, 13.—Subst.1.pūblĭcūs, i, m.a.A public officer, public functionary, magistrate:b.si quis aut privatus aut publicus, etc.,
Caes. B. G. 6, 12: metuit publicos, the police, Plaut. Truc. 2, 7, 6.—A public slave or servant, an attendant upon a college of augurs, etc., Inscr. Orell. 24, 68 sq.; 2470; 2853 al.—2.publĭcum, i, n.a.Possessions of the State, public territory, communal property:b.publicum Campanum,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—The public purse, the public coffers or treasury, public income, revenue, etc.: solitus non modo in publico ( in public, openly; v. under II. b.), sed etiam de publico convivari, at public cost, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 105:(β).bona alicujus vendere et in publicum redigere,
into the public treasury, for public use, Liv. 4, 15 fin.:in publicum emere,
id. 39, 44; 26, 27:mille et ducenta talenta praedae in publicum retulit,
Nep. Timoth. 1, 2:publicis male redemptis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 33:conducere publica,
to farm the public revenues, Hor. Ep. 1, 1, 77:habere publicum,
to be a farmer of the public revenues, Plaut. Truc. 1, 2, 41:frui publico,
Cic. Prov. Cons. 5, 12; Dig. 39, 4, 1, § 1:publicum quadragesimae in Asiā egit,
Suet. Vesp. 1:publicum agitare,
Sen. Ep. 119, 5:pessimo publico facere,
to the injury of the State, Liv. 2, 1, 1.—Transf.: qui hoc salutationum publicum exercet, who receives pay (like a porter) for admitting to an audience, Sen. Const. 14, 4. —c.The archives of the State, public records:d.ut scriptum in publico in litteris exstat,
Varr. R. R. 2, 11, 10.—The commonwealth, State, community, city:II.consulere in publicum,
to deliberate for the public weal, Plin. Ep. 9, 13, 21.—Transf., common, general, public (as adj. rare, and mostly poet.):2.publica lex hominum,
Pers. 5, 98:juvenum Publica cura,
Hor. C. 2, 8, 7:usus,
id. Ep. 2, 1, 92:favor,
the favor of all, Ov. P. 4, 14, 56:lux publica mundi,
the sun, id. M. 2, 35:verba,
common, usual, id. Am. 3, 7, 12; id. A. A. 1, 144; Sen. Ep. 3, 1; 59, 1:moneta,
current, Vulg. Gen. 23, 16.— Hence,Substt. *a.publica, ae, f., a public woman, Sen. Ep. 88, 37.—b.pu-blicum, i, n., a public place, publicity (freq. and class.):B.NEVE IN POPLICOD NEVE IN PREIVATOD, S. C. de Bacchan.: IN. POPLICO, Tab. Bantin. lin. 3: in publico esse non audet, includit se domi,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:summa in publico copia,
id. Tusc. 5, 35, 102:epistulam in publico proponere,
publicly, id. Att. 8, 9, 2:prodire in publicum,
to go out in public, id. Verr. 2, 1, 31, § 80:egredi,
Tac. H. 4, 49:carere publico,
not to go out in public, to remain at home, Cic. Mil. 7, 18:abstinere publico,
Tac. A. 3, 3; Suet. Claud. 36:lectica per publicum vehi,
id. Ner. 9:oratio, quam nuper in publicum dedi,
published, Plin. Ep. 8, 3, 2.—General, in a bad sense, i. e. common, ordinary, bad (very rare):A.structura carminis,
Ov. P. 4, 13, 4:vatem, cui non sit publica vena,
Juv. 7, 53:sermo non publici saporis,
Petr. 3.—Hence, adv.: pu-blĭcē ( poplice).On account, at the cost, in behalf, or in charge of the State:B.haud scio mali quid ortum ex hoc sit publice,
Ter. Ad. 3, 3, 89:AES. ARGENTVM. AVRVMVE. PVPLICE. SIGNANTO,
to provide with the public stamp, Cic. Leg. 3, 3, 6: VT BONA EIVS POPLICE POSSIDEANTVR FACITO, for the State, in charge of the State, Tab. Bantin. lin. 9:sunt illustriora, quae publice fiunt,
Cic. Rep. 3, 12, 21:disciplina puerilis publice exposita,
on the part of the State, by the State, id. ib. 4, 3, 3:publice interfici,
by order of the State, id. Brut. 62, 224:legationis princeps publice dixit,
in the name of the State, id. Verr. 2, 3, 44, § 105:publice maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
in a national point of view, Caes. B. G. 4, 3:frumentum, quod Aedui essent publice polliciti,
for the State, in the name of the State, id. ib. 1, 16:gratiam atque amicitiam publice privatimque petere,
on behalf of the public, and as individuals, id. ib. 5, 55 fin.; id. B. C. 2, 16:ea privatim et publice rapere,
Sall. C. 11, 6:potius publice quam privatim amicitiam populi Ron ani colere,
id. J. 8, 2; id. C. 49, 3:Minucius eandem publice curationem agens, quam Maelius privatim agendam susceperat,
Liv. 4, 13:neque publice neque privatim,
Cic. Verr. 2, 1, 6, § 16:ut filiae ejus publice alerentur,
at the public expense, Nep. Arist. 3, 3: in urbe, celeberrimo loco elatus publice, id. Dion, 10, 3; cf. Liv. 5, 55; Plin. 33, 1, 4, § 11.—Generally, all together, universally:C.exulatum publice ire,
Liv. 5, 53 fin.; Dig. 39, 2, 24:Labeo consulentibus de jure publice responsitavit,
all without exception, Gell. 13, 10, 1.—Before the people, openly, publicly, = palam (only post-class.):publice disserere,
Gell. 17, 21, 1:virtutem Claudii publice praedicare,
Treb. Pol. Claud. 17:rumor publice crebuerat,
App. M. 10, p. 247, 16; id. Mag. p. 276, 35; id. M. 2, p. 118, 10. -
84 publicum
pūblĭcus (in inscrr. also POBLICVS and POPLICVS), a, um, adj. [contr. from populicus, from populus], of or belonging to the people, State, or community; that is done for the sake or at the expense of the State; public, common.I.Lit.: multi suam rem bene gessere et publicam patriā procul, the business of the State, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. v. 295 Vahl.):B.publica magnificentia (opp. privata luxuria),
Cic. Mur. 36, 76:sacrificia publica ac privata,
Caes. B. G. 6, 12:injuriae,
done to the State, id. ib. 1, 12:litterae testimonium,
Cic. Verr. 2, 3, 31, § 74:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
id. Mil. 27, 73:pecunia,
id. Agr. 2, 30, 82:publicum funus,
at the public expense, Plin. Ep. 2, 1 init.:defunctum senatus publico funere honoravit,
Suet. Vit. 3:causa,
an affair of State, Liv. 2, 56;also,
a criminal process, Cic. Rosc. Am. 21, 59:in causis judiciisque publicis,
id. Div. in Caecil. 1, 1:largitiones,
Sall. C. 37, 7: res publica, the commonwealth, the State; v. publicus ludus, Hor. C. 4, 2, 42:in publica commoda peccare,
id. Ep. 2, 1, 3:incisa notis marmora publicis,
id. C. 4, 8, 13.—Subst.1.pūblĭcūs, i, m.a.A public officer, public functionary, magistrate:b.si quis aut privatus aut publicus, etc.,
Caes. B. G. 6, 12: metuit publicos, the police, Plaut. Truc. 2, 7, 6.—A public slave or servant, an attendant upon a college of augurs, etc., Inscr. Orell. 24, 68 sq.; 2470; 2853 al.—2.publĭcum, i, n.a.Possessions of the State, public territory, communal property:b.publicum Campanum,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—The public purse, the public coffers or treasury, public income, revenue, etc.: solitus non modo in publico ( in public, openly; v. under II. b.), sed etiam de publico convivari, at public cost, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 105:(β).bona alicujus vendere et in publicum redigere,
into the public treasury, for public use, Liv. 4, 15 fin.:in publicum emere,
id. 39, 44; 26, 27:mille et ducenta talenta praedae in publicum retulit,
Nep. Timoth. 1, 2:publicis male redemptis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 33:conducere publica,
to farm the public revenues, Hor. Ep. 1, 1, 77:habere publicum,
to be a farmer of the public revenues, Plaut. Truc. 1, 2, 41:frui publico,
Cic. Prov. Cons. 5, 12; Dig. 39, 4, 1, § 1:publicum quadragesimae in Asiā egit,
Suet. Vesp. 1:publicum agitare,
Sen. Ep. 119, 5:pessimo publico facere,
to the injury of the State, Liv. 2, 1, 1.—Transf.: qui hoc salutationum publicum exercet, who receives pay (like a porter) for admitting to an audience, Sen. Const. 14, 4. —c.The archives of the State, public records:d.ut scriptum in publico in litteris exstat,
Varr. R. R. 2, 11, 10.—The commonwealth, State, community, city:II.consulere in publicum,
to deliberate for the public weal, Plin. Ep. 9, 13, 21.—Transf., common, general, public (as adj. rare, and mostly poet.):2.publica lex hominum,
Pers. 5, 98:juvenum Publica cura,
Hor. C. 2, 8, 7:usus,
id. Ep. 2, 1, 92:favor,
the favor of all, Ov. P. 4, 14, 56:lux publica mundi,
the sun, id. M. 2, 35:verba,
common, usual, id. Am. 3, 7, 12; id. A. A. 1, 144; Sen. Ep. 3, 1; 59, 1:moneta,
current, Vulg. Gen. 23, 16.— Hence,Substt. *a.publica, ae, f., a public woman, Sen. Ep. 88, 37.—b.pu-blicum, i, n., a public place, publicity (freq. and class.):B.NEVE IN POPLICOD NEVE IN PREIVATOD, S. C. de Bacchan.: IN. POPLICO, Tab. Bantin. lin. 3: in publico esse non audet, includit se domi,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:summa in publico copia,
id. Tusc. 5, 35, 102:epistulam in publico proponere,
publicly, id. Att. 8, 9, 2:prodire in publicum,
to go out in public, id. Verr. 2, 1, 31, § 80:egredi,
Tac. H. 4, 49:carere publico,
not to go out in public, to remain at home, Cic. Mil. 7, 18:abstinere publico,
Tac. A. 3, 3; Suet. Claud. 36:lectica per publicum vehi,
id. Ner. 9:oratio, quam nuper in publicum dedi,
published, Plin. Ep. 8, 3, 2.—General, in a bad sense, i. e. common, ordinary, bad (very rare):A.structura carminis,
Ov. P. 4, 13, 4:vatem, cui non sit publica vena,
Juv. 7, 53:sermo non publici saporis,
Petr. 3.—Hence, adv.: pu-blĭcē ( poplice).On account, at the cost, in behalf, or in charge of the State:B.haud scio mali quid ortum ex hoc sit publice,
Ter. Ad. 3, 3, 89:AES. ARGENTVM. AVRVMVE. PVPLICE. SIGNANTO,
to provide with the public stamp, Cic. Leg. 3, 3, 6: VT BONA EIVS POPLICE POSSIDEANTVR FACITO, for the State, in charge of the State, Tab. Bantin. lin. 9:sunt illustriora, quae publice fiunt,
Cic. Rep. 3, 12, 21:disciplina puerilis publice exposita,
on the part of the State, by the State, id. ib. 4, 3, 3:publice interfici,
by order of the State, id. Brut. 62, 224:legationis princeps publice dixit,
in the name of the State, id. Verr. 2, 3, 44, § 105:publice maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
in a national point of view, Caes. B. G. 4, 3:frumentum, quod Aedui essent publice polliciti,
for the State, in the name of the State, id. ib. 1, 16:gratiam atque amicitiam publice privatimque petere,
on behalf of the public, and as individuals, id. ib. 5, 55 fin.; id. B. C. 2, 16:ea privatim et publice rapere,
Sall. C. 11, 6:potius publice quam privatim amicitiam populi Ron ani colere,
id. J. 8, 2; id. C. 49, 3:Minucius eandem publice curationem agens, quam Maelius privatim agendam susceperat,
Liv. 4, 13:neque publice neque privatim,
Cic. Verr. 2, 1, 6, § 16:ut filiae ejus publice alerentur,
at the public expense, Nep. Arist. 3, 3: in urbe, celeberrimo loco elatus publice, id. Dion, 10, 3; cf. Liv. 5, 55; Plin. 33, 1, 4, § 11.—Generally, all together, universally:C.exulatum publice ire,
Liv. 5, 53 fin.; Dig. 39, 2, 24:Labeo consulentibus de jure publice responsitavit,
all without exception, Gell. 13, 10, 1.—Before the people, openly, publicly, = palam (only post-class.):publice disserere,
Gell. 17, 21, 1:virtutem Claudii publice praedicare,
Treb. Pol. Claud. 17:rumor publice crebuerat,
App. M. 10, p. 247, 16; id. Mag. p. 276, 35; id. M. 2, p. 118, 10. -
85 publicus
pūblĭcus (in inscrr. also POBLICVS and POPLICVS), a, um, adj. [contr. from populicus, from populus], of or belonging to the people, State, or community; that is done for the sake or at the expense of the State; public, common.I.Lit.: multi suam rem bene gessere et publicam patriā procul, the business of the State, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. v. 295 Vahl.):B.publica magnificentia (opp. privata luxuria),
Cic. Mur. 36, 76:sacrificia publica ac privata,
Caes. B. G. 6, 12:injuriae,
done to the State, id. ib. 1, 12:litterae testimonium,
Cic. Verr. 2, 3, 31, § 74:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
id. Mil. 27, 73:pecunia,
id. Agr. 2, 30, 82:publicum funus,
at the public expense, Plin. Ep. 2, 1 init.:defunctum senatus publico funere honoravit,
Suet. Vit. 3:causa,
an affair of State, Liv. 2, 56;also,
a criminal process, Cic. Rosc. Am. 21, 59:in causis judiciisque publicis,
id. Div. in Caecil. 1, 1:largitiones,
Sall. C. 37, 7: res publica, the commonwealth, the State; v. publicus ludus, Hor. C. 4, 2, 42:in publica commoda peccare,
id. Ep. 2, 1, 3:incisa notis marmora publicis,
id. C. 4, 8, 13.—Subst.1.pūblĭcūs, i, m.a.A public officer, public functionary, magistrate:b.si quis aut privatus aut publicus, etc.,
Caes. B. G. 6, 12: metuit publicos, the police, Plaut. Truc. 2, 7, 6.—A public slave or servant, an attendant upon a college of augurs, etc., Inscr. Orell. 24, 68 sq.; 2470; 2853 al.—2.publĭcum, i, n.a.Possessions of the State, public territory, communal property:b.publicum Campanum,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—The public purse, the public coffers or treasury, public income, revenue, etc.: solitus non modo in publico ( in public, openly; v. under II. b.), sed etiam de publico convivari, at public cost, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 105:(β).bona alicujus vendere et in publicum redigere,
into the public treasury, for public use, Liv. 4, 15 fin.:in publicum emere,
id. 39, 44; 26, 27:mille et ducenta talenta praedae in publicum retulit,
Nep. Timoth. 1, 2:publicis male redemptis,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 33:conducere publica,
to farm the public revenues, Hor. Ep. 1, 1, 77:habere publicum,
to be a farmer of the public revenues, Plaut. Truc. 1, 2, 41:frui publico,
Cic. Prov. Cons. 5, 12; Dig. 39, 4, 1, § 1:publicum quadragesimae in Asiā egit,
Suet. Vesp. 1:publicum agitare,
Sen. Ep. 119, 5:pessimo publico facere,
to the injury of the State, Liv. 2, 1, 1.—Transf.: qui hoc salutationum publicum exercet, who receives pay (like a porter) for admitting to an audience, Sen. Const. 14, 4. —c.The archives of the State, public records:d.ut scriptum in publico in litteris exstat,
Varr. R. R. 2, 11, 10.—The commonwealth, State, community, city:II.consulere in publicum,
to deliberate for the public weal, Plin. Ep. 9, 13, 21.—Transf., common, general, public (as adj. rare, and mostly poet.):2.publica lex hominum,
Pers. 5, 98:juvenum Publica cura,
Hor. C. 2, 8, 7:usus,
id. Ep. 2, 1, 92:favor,
the favor of all, Ov. P. 4, 14, 56:lux publica mundi,
the sun, id. M. 2, 35:verba,
common, usual, id. Am. 3, 7, 12; id. A. A. 1, 144; Sen. Ep. 3, 1; 59, 1:moneta,
current, Vulg. Gen. 23, 16.— Hence,Substt. *a.publica, ae, f., a public woman, Sen. Ep. 88, 37.—b.pu-blicum, i, n., a public place, publicity (freq. and class.):B.NEVE IN POPLICOD NEVE IN PREIVATOD, S. C. de Bacchan.: IN. POPLICO, Tab. Bantin. lin. 3: in publico esse non audet, includit se domi,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:summa in publico copia,
id. Tusc. 5, 35, 102:epistulam in publico proponere,
publicly, id. Att. 8, 9, 2:prodire in publicum,
to go out in public, id. Verr. 2, 1, 31, § 80:egredi,
Tac. H. 4, 49:carere publico,
not to go out in public, to remain at home, Cic. Mil. 7, 18:abstinere publico,
Tac. A. 3, 3; Suet. Claud. 36:lectica per publicum vehi,
id. Ner. 9:oratio, quam nuper in publicum dedi,
published, Plin. Ep. 8, 3, 2.—General, in a bad sense, i. e. common, ordinary, bad (very rare):A.structura carminis,
Ov. P. 4, 13, 4:vatem, cui non sit publica vena,
Juv. 7, 53:sermo non publici saporis,
Petr. 3.—Hence, adv.: pu-blĭcē ( poplice).On account, at the cost, in behalf, or in charge of the State:B.haud scio mali quid ortum ex hoc sit publice,
Ter. Ad. 3, 3, 89:AES. ARGENTVM. AVRVMVE. PVPLICE. SIGNANTO,
to provide with the public stamp, Cic. Leg. 3, 3, 6: VT BONA EIVS POPLICE POSSIDEANTVR FACITO, for the State, in charge of the State, Tab. Bantin. lin. 9:sunt illustriora, quae publice fiunt,
Cic. Rep. 3, 12, 21:disciplina puerilis publice exposita,
on the part of the State, by the State, id. ib. 4, 3, 3:publice interfici,
by order of the State, id. Brut. 62, 224:legationis princeps publice dixit,
in the name of the State, id. Verr. 2, 3, 44, § 105:publice maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
in a national point of view, Caes. B. G. 4, 3:frumentum, quod Aedui essent publice polliciti,
for the State, in the name of the State, id. ib. 1, 16:gratiam atque amicitiam publice privatimque petere,
on behalf of the public, and as individuals, id. ib. 5, 55 fin.; id. B. C. 2, 16:ea privatim et publice rapere,
Sall. C. 11, 6:potius publice quam privatim amicitiam populi Ron ani colere,
id. J. 8, 2; id. C. 49, 3:Minucius eandem publice curationem agens, quam Maelius privatim agendam susceperat,
Liv. 4, 13:neque publice neque privatim,
Cic. Verr. 2, 1, 6, § 16:ut filiae ejus publice alerentur,
at the public expense, Nep. Arist. 3, 3: in urbe, celeberrimo loco elatus publice, id. Dion, 10, 3; cf. Liv. 5, 55; Plin. 33, 1, 4, § 11.—Generally, all together, universally:C.exulatum publice ire,
Liv. 5, 53 fin.; Dig. 39, 2, 24:Labeo consulentibus de jure publice responsitavit,
all without exception, Gell. 13, 10, 1.—Before the people, openly, publicly, = palam (only post-class.):publice disserere,
Gell. 17, 21, 1:virtutem Claudii publice praedicare,
Treb. Pol. Claud. 17:rumor publice crebuerat,
App. M. 10, p. 247, 16; id. Mag. p. 276, 35; id. M. 2, p. 118, 10. -
86 recordor
rĕ-cordor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [cor].I.To think over, bethink one ' s self of, be mindful of a thing (as the result of the reminisci, the recalling of it to memory), to call to mind, remember, recollect (freq. and class.; cf.(α).recognosco): quod jam pueri ita celeriter res innumerabiles arripiant, ut eas non tum primum arripere videantur, sed reminisci et recordari. Haec sunt Platonis fere,
Cic. Sen. 21, 78; cf. id. Tusc. 1, 24, 57:sed parum est me hoc meminisse: spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, reminiscentem recordari,
id. Lig. 12, 35.— Constr.With acc. (so most freq.):(β).pueritiae memoriam,
Cic. Arch. 1, 1:omnes gradus aetatis tuae (with considero),
id. de Or. 3, 22, 82:desperationes eorum,
id. Fam. 2, 16, 6:hujus meritum in me,
id. Planc. 28, 69 Wund. N. cr.:tua consilia,
id. Att. 8, 12, 5: derreis, id. ib. 4, 17, 1:excusationem legationis obeundae,
id. Phil. 9, 4, 8:communes belli casus,
Caes. B. C. 3, 72 fin.:virtutes (Manlii),
Liv. 6, 20 fin.:acta pueritiae,
Quint. 11, 2, 6:priorem libertatem,
Tac. Agr. 82:feralem introitum,
id. H. 1, 37:bene facta priora,
Cat. 76, 1:vocem Anchisae magni voltumque,
Verg. A. 8, 156:antiqua damna,
Ov. M. 15, 774 et saep.:tuam virtutem animique magnitudinem,
Cic. Fam. 5, 17, 1; so,tua in me studia et officia multum tecum,
id. ib. 15, 21, 5; cf.:alicujus vitam et naturam,
id. Clu. 25, 70; id. Tusc. 5, 5, 14:si rite audita recordor,
Verg. A. 3, 107:cum recorder non M. Brutum... sed legiones nostras in eum locum saepe profectas,
Cic. Sen. 20, 75.— With quod:recordatus quod nihil cuiquam toto die praestitisset,
Suet. Tit. 8:ad ea, quae... recordanda et cogitanda,
Cic. Sull. 9, 26.—With obj.-clause: recordabantur, eadem se superiore anno in Hispaniā perpessos, Caes. B. C. 3, 47; Ov. M. 13, 705: hoc genus poenae saepe in improbos civis esse usurpatum recordatur. Cic. Cat. 4, 4, 7; id. Ep. ad Brut. 1, 5; and, acc. to the analogy of memini, with inf. pres.:(γ).ego recordor longe omnibus unum anteferre Demosthenem,
id. Or. 7, 23.—With rel.-clause:(δ).admonitus re ipsā recordor, quantum hae quaestiones punctorum nobis detraxerint,
Cic. Mur. 34, 72; Plaut. Most. 1, 2, 1:recordor unde ceciderim,
Att. 4, 16, 10; Caes. B. C. 3, 73, 3; Quint. 11, 2, 38.—With gen. (freq. in late Lat.; in Cic. only in two foll. passages, for in Cic. Planc. 28, 69, the true read. is meritum):(ε).recordans superioris tuae transmissionis,
Cic. Att. 4, 19, 1:flagitiorum suorum recordabitur,
id. Pis. 6, 12:pacti mei,
Vulg. Ezech. 16, 60:nominis Domini, id. Amos, 6, 11: verborum,
id. Luc. 24, 6 et saep.—With de:(ζ).tu si meliore memoriā es, velim scire, ecquid de te recordere,
Cic. Tusc. 1, 6, 13; id. Planc. 42, 104; id. Q. Fr. 2, 1, 7, § 23; id. Sest. 1, 1; id. Lig. 12, 35.—Absol.:II.et, ut recordor, tibi meam (epistulam) misi,
Cic. Att. 13, 6, 3.—To think of, meditate, ponder something future (rare):► a.nunc ego non tantum, quae sum passura, recordor,
Ov. H. 10, 79:omnium captivitatem et miserrimam servitutem,
Just. 5, 7, 10.Act. collat. form recordavit, Quadrig. ap. Non. 475, 27; Varr. L. L. 6, 6, 46.—b.Part. perf. in a pass. signif.:ad recordata poenalis vitae debita,
preserved in the memory, Sid. Ep. 9, 3 med. -
87 rumpo
rumpo, rūpi, ruptum ( inf. paragog. rumpier, Afran. Com. 127), 3, v. a. [root rup], to break, burst, tear, rend, rive, rupture; to break asunder, burst in pieces, force open, etc. (very freq. and class.; a favorite word of the Aug. poets; cf. frango).I.Lit.: SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab. ap. Fest. S. V. TALIO, p. 274; and ap. Gell. 20, 1, 14; cf. Cato ap. Prisc. p. 710 P.:II.vincula,
Lucr. 3, 83; Cic. Cat. 4, 4, 8; id. Tusc. 1, 30, 74; Prop. 4, 10, 4; Verg. A. 10, 233 al.:catenas,
Prop. 3, 13, 11; Hor. S. 2, 7, 70; Ov. Am. 3, 11, 3:frena pudoris,
Prop. 4, 18, 3:obstantia claustra,
Hor. Ep. 1, 14, 9:teretes plagas (aper),
id. C. 1, 1, 28:pontem,
to break down, Liv. 7, 9; cf.:rupti torrentibus pontes,
Quint. 2, 13, 16:montem aceto (Hannibal),
Juv. 10, 153:Alpes,
Sil. 11, 135:arcum,
Phaedr. 3, 14, 10:plumbum (aqua),
Hor. Ep. 1, 10, 20:carinam (sinus Noto remugiens),
id. Epod. 10, 20:tenta cubilia tectaque,
id. ib. 12, 12:vestes,
Ov. M. 6, 131; cf.:tenues a pectore vestes,
id. A. A. 3, 707:sinus pariterque capillos,
id. M. 10, 722:linum ruptum aut turbata cera,
Quint. 12, 8, 13:praecordia ferro,
to penetrate, Ov. M. 6, 251; 5, 36; cf.:guttura cultro,
to cut, id. ib. 15, 465:colla securi,
id. ib. 12, 249:nubem (vis venti),
to sunder, rive, Lucr. 6, 432:fulmen nubes rumpit,
Sen. Q. N. 2, 58, 1:spiritus rumpit nubes,
id. ib. 2, 54, 3:ruptae nubes et in pronum solutae,
id. ib. 5, 12, 1:caelum,
Sil. 3, 196:polum,
id. 1, 135: turbo ruptus, breaking or bursting forth, Verg. A. 2, 416 et saep.:tuā causā rupi ramices,
burst, ruptured, Plaut. Merc. 1, 2, 30:suos ramices,
id. Poen. 3, 1, 37:inflatas vesiculas,
Cic. Div. 2, 14, 33:pectora fremitu (leones),
Lucr. 3, 297:illius immensae ruperunt horrea messes,
filled to repletion, Verg. G. 1, 49; Col. 10, 307:frugibus rupta congestis horrea,
Sid. 1, 6:ilia,
Cat. 11, 20; 80, 7; Verg. E. 7, 26; cf. with a personal object:rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc.,
Hor. Ep. 1, 19, 15.—Esp. reflexively, to burst or split one ' s self, to burst, split, etc.:me rupi causā currendo tuā,
Plaut. Merc. 1, 2, 43; id. Capt. prol. 14; Lucil. ap. Non. 88, 11; 382, 23:ut me ambulando rumperet,
Ter. Hec. 3, 4, 21:non, si te ruperis, Par eris,
Hor. S. 2, 3, 319.— Mid.: ego misera risu clandestino rumpier, to burst, split, Afran. ap. Non. 382, 21 (Com. Rel. p. 154 Rib.); so,frigidus in pratis cantando rumpitur anguis,
Verg. E. 8, 71:quā (licentiā audacium) ante rumpebar, nunc ne movear quidem,
could have burst, Cic. Q. Fr. 3, 9, 1:et inflatas rumpi vesiculas,
id. Div. 2, 14, 33; cf.:rumpantur iniqui, Vicimus,
Prop. 1, 8, 27:miser Rumperis (sc. irā) et latras,
Hor. S. 1, 3, 136: rumpere viam, iter, etc., to force a passage, make one ' s way by force: ferro rumpenda per hostes Est via, a passage must be burst or forced through, Verg. A. 10, 372; cf.:eo nisi corporibus armisque rupere cuneo viam,
Liv. 2, 50:rupta via,
Quint. 9, 4, 63:viam igne,
Stat. Th. 8, 469:iter ferro,
Sil. 4, 196 (with reserare viam);15, 782: Alpes,
id. 11, 135:rupto sonuit sacer aequore Titan,
Val. Fl. 2, 37:cursus,
id. ib. 1, 3; Sil. 7, 568 et saep.:rumpere media agmina,
to burst through, break through, Verg. A. 12, 683; cf.:proelia misso equo,
Prop. 3, 11, 64 (4, 10, 62):ruptā mersum caput obruit undā,
Ov. M. 11, 569:mediam aciem,
Liv. 26, 5:pugnantibus acies rumpenda,
Just. 1, 6, 11:ordines,
Liv. 6, 13:aditus,
Verg. A. 2, 494:parvos hiatus,
Sil. 5, 616:fontem,
to break open, cause to break forth, Ov. M. 5, 257:fontes abyssae magnae,
Vulg. Gen. 7, 11: se rumpere, to break out, burst forth ( = erumpere):ubi sub lucem densa inter nubila sese Diversi rumpent radii,
Verg. G. 1, 446:tantus se nubibus imber Ruperat,
id. A. 11, 548:unde altus primum se erumpit Enipeus,
id. G. 4, 368; so,rumpi, in mid. force: dum amnes ulli rumpuntur fontibus,
id. ib. 3, 428:alicui reditum,
to cut off, Hor. Epod. 13, 15.— Absol.: offendit, fregit, rumpit, icit poculo, wounds, Afran. ap. Non. 124, 6 (Com. Rel. p. 173 Rib.); so, si quis rumpet occidetve insciens ne fraus esto, an ancient form of rogation in Liv. 22, 10, 5; cf. Dig. 9, 2, 27, § 17. —Trop., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt, etc.:hunc quisquam... foedera scientem neglexisse, violasse, rupisse dicere audebit?
Cic. Balb. 5, 13; so,foedera,
Lucr. 2, 254; Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10; Hor. Ep. 1, 3, 35:foedus,
Liv. 3, 25, 5; 42, 40, 3:imperium,
Curt. 10, 2, 15; Tac. A. 13, 36; id. H. 3, 19:sacramenti religionem,
Liv. 28, 27:reverentiam sacramenti,
Tac. H. 1, 12:fidem induciarum, pacis, etc.,
Liv. 9, 40 fin.; 24, 29; Verg. G. 4, 213; Flor. 4, 2, 16:jus gentium,
Liv. 4, 17:hostium jus et sacra legationis et fas gentium,
Tac. A. 1, 42:rogationes vos rogatas rumpitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 24:edicta,
Hor. C. 4, 15, 22:decreta,
Ov. M. 15, 780:leges,
Luc. 4, 175:constat, agnascendo rumpi testamentum,
is made void, Cic. de Or. 1, 57, 241; cf.:jura testamentorum ruptorum aut ratorum,
id. ib. 1, 38, 173:nuptias,
Hor. C. 1, 15, 7:amores,
Verg. A. 4, 292:condiciones pacis,
Vell. 2, 48, 5:obsequium,
Suet. Galb. 16:fata aspera,
Verg. A. 6, 882:fati necessitatem humanis consiliis,
Liv. 1, 42:ne me e somno excitetis et rumpatis visum,
break in upon, interrupt, Cic. Rep. 6, 12, 12; so,somnum,
Verg. A. 7, 458; cf. Sen. Ep. 51, 12:sacra,
Verg. A. 8, 110:carmina,
Tib. 2, 3, 20:novissima verba,
Ov. A. A. 1, 539:ut vero amplexus fessi rupere supremos,
Val. Fl. 5, 32:strepitu silentia rumpi,
Lucr. 4, 583:silentia (verbis),
Verg. A. 10, 64; Ov. M. 1, 208; 11, 598; Hor. Epod. 5, 85; Val. Fl. 3, 509; Plin. Pan. 55, 4:diutinum silentium,
App. M. 10, p. 239, 14:taciturnitatem,
Tac. A. 1, 74:patientiam,
Suet. Tib. 24:en age, segnes Rumpe moras,
break off, end delay, Verg. G. 3, 43; so,rumpe moras,
id. A. 4, 569; 9, 13; Ov. M. 15, 583 Bach, N. cr.; Val. Fl. 1, 306; Mart. 2, 64, 9; Plin. Ep. 5, 11, 2; cf.:rumpunt moras,
Luc. 1, 264:otia,
Verg. A. 6, 813.— Poet.: rumpit has imo pectore voces, breaks forth, breaks out in, gives vent to, utters, etc., Verg. A. 11, 377; so,vocem,
id. ib. 2, 129; 3, 246; Sil. 8, 301; Tac. A. 6, 20:questus,
Verg. A. 4, 553; Claud. Rapt. Pros. 2, 249:gemitum,
Sil. 4, 458. -
88 sepono
sē-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 ( part. perf. sync. sepostus, Sil. 8, 378; 17, 281; but, sepositus, Hor. S. 2, 6, 84), v. a., to lay apart or aside; to put by, separate, pick out, select, etc. (class.; not in Cæs.; syn.: sejungo, segrego, recondo).I.Lit.A.In gen.:B.seponi et occultari,
Cic. Att. 11, 24, 2; cf.:aliquid habere sepositum et reconditum,
id. Verr. 2, 4, 10, § 23; so (with conditus) id. Div. 2, 54, 112; cf.:ornamenta seposita (for which, just before, recondita),
id. de Or. 1, 35, 162:id ego ad illud fanum (sc. ornandum) sepositum putabam,
id. Att. 15, 15, 3:captivam pecuniam in aedificationem templi,
Liv. 1, 53, 3:primitias magno Jovi,
Ov. F. 3, 730:nonnullos ex principibus legit ac seposuit ad pompam,
Suet. Calig. 47:se et pecuniam et frumentum in decem annos seposuisse,
Liv. 42, 52, 12:sors aliquem seponit ac servat, qui cum victore contendat,
Plin. Ep. 8, 14, 21:interesse pugnae imperatorem an seponi melius foret, dubitavere,
to place himself at a distance, withdraw, Tac. H. 2, 33:de mille sagittis Unam seposuit,
picked out, selected, Ov. M. 5, 381.—In partic., to send into banishment, to banish, exile (post-Aug.; cf.II. B.relego): aliquem a domo,
Tac. A. 3, 12:aliquem in provinciam specie legationis,
id. H. 1, 13 fin.:aliquem in secretum Asiae,
id. ib. 1, 10:in insulam,
id. ib. 1, 46 fin.; 1, 88; 2, 63; id. A. 4, 44; Suet. Aug. 65; id. Tib. 15; id. Oth. 3; id. Tit. 9.—To set apart, assign, appropriate, reserve, for any purpose, etc.:C.ut alius aliam sibi partem, in quā elaboraret, seponeret,
Cic. de Or. 3, 33, 132:sibi ad eam rem tempus,
to fix, id. Or. 42, 143; cf.:quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur,
Tac. A. 14, 54:materiam senectuti seposui,
have set apart, reserved for my old age, id. H. 1, 1:seposuit Aegyptum,
he sequestered Egypt, made it forbidden ground, id. A. 2, 59 fin.:sepositus servilibus poenis locus,
id. ib. 15, 60:quā de re sepositus est nobis locus,
made it a special division of the subject, Quint. 1, 10, 26.—To remove, take away from others, exclude, select, etc.: Jovem diffusum nectare curas Seposuisse graves, had laid aside, i. e. had discarded for a while, Ov. M. 3, 319:A. B. C.(Graecos) seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae, etc.,
to have separated, Cic. de Or. 1, 6, 22:ratio suadendi ab honesti quaestione seposita est,
Quint. 12, 2, 16.— Poet. with simple abl.: si modo Scimus inurbanum lepido seponere dicto, to separate, i. e. distinguish, Hor. A. P. 273.—Hence, sē-pŏsĭtus, a, um, P. a. (only poet. and rare). -
89 testificatio
testĭfĭcātĭo, ōnis, f. [testificor], a bearing witness, giving testimony, testifying, testification (Ciceron.; whereas testatio is found in the jurists and in Quint.; v. testatio, I.).I.Lit.:II.si ejus rei testificatio tolleretur,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 92; 2, 5, 39, § 102.—In plur., Cic. Mur. 24, 49; id. Brut. 80, 277.—Transf., a giving evidence, attestation, proof, evidence:egit causam tuam... cum summā testificatione tuorum in se officiorum et amoris erga te sui,
Cic. Fam. 1, 1, 2:sempiterna repudiatae legationis,
id. Phil. 9, 6, 15. -
90 ἀρχιπρεσβευτής
ἀρχι-πρεσβευτής, erster Gesandter, princeps legationis
См. также в других словарях:
LEGATION — legationis … Abbreviations in Latin Inscriptions
Ogier Ghislain de Busbecq — Ogier Ghislain de Busbecq, Stich aus dem 17. Jahrhundert Ogier Ghislain de Busbecq (* 1522 in Comines bei Lille; † 28. Oktober 1592 auf Schloss Maillot in Saint Germain sous Cailly bei Rouen), auch bekannt unter der latinisierten Form seines… … Deutsch Wikipedia
Антони де Монсеррат — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Монсеррат. Антони де Монсеррат (кат. Antoni de Montserrat; 1536(1536), Вик, Каталония 1600, Сальсете (совр. Мумбаи), Индия) португальский и каталонский путешественник, монах … Википедия
Ogier Ghiselin de Busbecq — Ogier Ghislain de Busbecq from a 17th century engraving Ogier Ghiselin de Busbecq (1522, Comines October 28, 1592; Latin: Augerius Gislenius Busbequius; sometimes Augier Ghislain de Busbecq) was a 16th century Flemish writer, herbalist and… … Wikipedia
Ogier Ghislain de Busbecq — à partir d une gravure du XVIIe siècle Ogier Ghiselin de Busbecq (né en 1522 à Comines, Flandre mort le 28 octobre 1592; en latin: Augerius Gislenius Busbequius ; de temps en temps Augier Ghislain de Busbecq) … Wikipédia en Français
Ogier de Busbecq — Ogier Ghislain de Busbecq Ogier Ghislain de Busbecq à partir d une gravure du XVIIe siècle Ogier Ghiselin de Busbecq (né en 1522 à Comines, Flandre mort le 28 octobre 1592; en … Wikipédia en Français
Ogier ghislain de busbecq — à partir d une gravure du XVIIe siècle Ogier Ghiselin de Busbecq (né en 1522 à Comines, Flandre mort le 28 octobre 1592; en … Wikipédia en Français
APOCRISIARIATUS — apud Humbertum contra Graecδγ. calumnias, dignitas Apocrisiarii est. Erant autem Apocrisiarii Zosimo, τῶ ἔξωςεν Φερομένων ἀποκρίσεων μηνυταὶ, quos Vopiscus in Aureliano, c. 36 Notarios secretorum. Recentiores Latini, barbaros Graecos imitati.… … Hofmann J. Lexicon universale
DIVICO Helvetius — Princeps legationis ad Caesarem missus. Caes. de Bell. Gall. l. 1. c. 13. cuius legationis Divico Princeps fuit … Hofmann J. Lexicon universale
XENOCRATES — I. XENOCRATES Philosophus, Platonis auditor, praeceptor Polemonis, cum princeps quondam intentatae legationis iret ad Antipatrum, a quo omnium exspectatio erat, nihil non illô orante impetrari posse, reliquis sociis humaniter exceptis, in… … Hofmann J. Lexicon universale
Diplomatic recognition — in international law is a unilateral political act with domestic and international legal consequences, whereby a state acknowledges an act or status of another state or government in control of a state (may be also an unrecognised state).… … Wikipedia