-
1 latrōcinor
latrōcinor —, ārī, dep. [2 latro], to practise freebooting, plunder, rob on the highway: inpune: maritumi, alteri mercandi causā, alteri latrocinandi, piracy.* * *latrocinari, latrocinatus sum V DEP -
2 latrocinor
(dep) serve as a mercenary / to rob, steal -
3 latrocinor
lā̆trōcĭnor, ātus, 1, v. dep. [2. latro].I.To perform military service for pay, to be a hired soldier (ante-class.):II.ibit aliquo Latrocinatum,
Plaut. Trin. 2, 4, 198; id. Mil. 2, 6, 19: qui regi latrocinatus decem annos Demetrio, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 52 Müll.—To practise freebooting, robbery, or highway-robbery, to rob on the highway:B.Catilina latrocinantem se interfici mallet, quam exsulem vivere,
Cic. Cat. 2, 7 fin.:ubi impune sui posteri latrocinarentur,
id. Mil. 7, 17:vitae instituta sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent,
id. Rep. 3, 9, 15.— To commit piracy:maritimi, alteri mercandi causa, alteri latrocinandi,
Cic. Rep. 2, 4, 9.—Transf.* 1.Of a fish preying upon others, to hunt, seize:* 2.pastinaca latrocinatur ex occulto,
Plin. 9, 42, 67, § 144.—Of a physician who dissects a body:mortui praecordia et viscus omne in conspectum,
Cels. 1 praef. —Hence. lā̆trōcĭnanter, adv., like a robber, Aug. Ep. 35, 3. -
4 latrōcinium
latrōcinium ī, n [latrocinor], freebooting, robbery, highway-robbery, piracy: apertum: domesticum: latrocinium potius quam bellum: latrocini modo caeca militia, etc., L.: in latrocinio comprehensi, robbery, Cs.: latrocinii imago, i. e. the game of war (chess or draughts), O.— Villany, roguery, outrage: furtim et per latrocinia ad inperia niti, S.: latrocinium, non iudicium, futurum. — A band of robbers: si ex tanto latrocinio iste unus tolletur.* * *brigandage, robbery, highway robbery; piracy, freebooting; villainy -
5 Furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
6 furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
7 latrocinatio
lā̆trōcĭnātĭo, ōnis, f. [latrocinor], a robbing, highway-robbery:multitudinis saeva,
Plin. 19, 4, 19, § 59.
См. также в других словарях:
Medecine sous la Rome antique — Médecine sous la Rome antique Statue symbolique d Asclépios tenant son bâton. Dans des périodes postérieures, il a été confondu avec le caducée, qui est entouré de deux serpents. Le serpent pouvait être à l origine un ver parasite que l on retire … Wikipédia en Français
Médecine Sous La Rome Antique — Statue symbolique d Asclépios tenant son bâton. Dans des périodes postérieures, il a été confondu avec le caducée, qui est entouré de deux serpents. Le serpent pouvait être à l origine un ver parasite que l on retire avec un bâton. Le serpent a… … Wikipédia en Français
Médecine sous la Rome antique — Statue symbolique d Asclépios tenant son bâton. Dans des périodes postérieures, il a été confondu avec le caducée, qui est entouré de deux serpents. Le serpent pouvait être à l origine un ver parasite que l on retire avec un bâton. Le serpent a… … Wikipédia en Français
Médecine sous la rome antique — Statue symbolique d Asclépios tenant son bâton. Dans des périodes postérieures, il a été confondu avec le caducée, qui est entouré de deux serpents. Le serpent pouvait être à l origine un ver parasite que l on retire avec un bâton. Le serpent a… … Wikipédia en Français
Médecine durant l'Antiquité romaine — Statue symbolique d Asclépios tenant son bâton. Dans des périodes postérieures, il a été confondu avec le caducée, qui est entouré de deux serpents. Le serpent pouvait être à l origine un ver parasite que l on retire avec un bâton. Le serpent a… … Wikipédia en Français