latarka

См. также в других словарях:

• latarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. latarkarce; lm D. latarkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży przenośny przyrząd do wytwarzania sztucznego światła, składający się z obudowy i żarówki zasilanej baterią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latarka elektryczna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• latarka — ż III, CMs. latarkarce; lm D. latarkarek «urządzenie świetlne w obudowie, zwykle metalowej, dające się łatwo przenosić» Latarka elektryczna. Latarka ręczna, kieszonkowa. Oświetlać sobie drogę latarką. Oczy jak latarki. ∆ Ślepa latarka «latarka z… …   Słownik języka polskiego

• błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… …   Słownik języka polskiego

• zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… …   Słownik języka polskiego

• kieszonkowy — «mogący się zmieścić w kieszeni, noszony w kieszeni; mały, podręczny» Kalendarzyk kieszonkowy. Latarka kieszonkowa. Lusterko kieszonkowe. ∆ Edycja, seria kieszonkowa, wydawnictwo kieszonkowe, słownik kieszonkowy; format kieszonkowy «edycja, seria …   Słownik języka polskiego

• oślepiająco — «rażąc wzrok światłem utrudniać widzenie, patrzenie; jaskrawo» Latarka błysnęła oślepiająco …   Słownik języka polskiego

• oświetlać — ndk I, oświetlaćam, oświetlaćasz, oświetlaćają, oświetlaćaj, oświetlaćał, oświetlaćany oświetlić dk VIa, oświetlaćlę, oświetlaćlisz, oświetl, oświetlaćlił, oświetlaćlony «czynić coś jasnym, widocznym, rzucać światło na coś, oblewać coś światłem»… …   Słownik języka polskiego

• poświecić — dk VIa, poświecićcę, poświecićcisz, poświecićświeć, poświecićcił «popalić światło przez pewien czas oświetlając coś; oświetlić komuś drogę na pewien czas» Poświecić sobie (latarką) w piwnicy …   Słownik języka polskiego

• przyświecać — ndk I, przyświecaćam, przyświecaćasz, przyświecaćają, przyświecaćaj, przyświecaćał rzad. przyświecić dk VIa, przyświecaćcę, przyświecaćcisz, przyświecaćświeć, przyświecaćcił 1. «oświetlać (czymś) drogę lub określone miejsce w ciemnym… …   Słownik języka polskiego

• ręczny — ręcznyni 1. «wykonywany, wykonany ręką, rękami, bez użycia maszyny lub skomplikowanego przyrządu; niemechaniczny, nie zmechanizowany» Haft ręczny. Koronka ręczna. Pismo, pisanie ręczne. Praca ręczna. Ręczny transport bagażu. Sweter ręcznej roboty …   Słownik języka polskiego

• sygnalizować — ndk IV, sygnalizowaćzuję, sygnalizowaćzujesz, sygnalizowaćzuj, sygnalizowaćował, sygnalizowaćowany 1. «informować o czymś za pomocą sygnałów; nadawać, dawać sygnały» Sygnalizować chorągiewkami, latarką, morsem, semaforem. 2. pot. «informować,… …   Słownik języka polskiego