-
1 largitio
largītĭo, ōnis, f. [largior], a giving freely, a granting, bestowing, dispensing, distributing, imparting.I.Lit.A.In gen. (class.):B.largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit,
Cic. Off. 2, 15, 52:largitione redemit militum voluntates,
Caes. B. C. 1, 39 fin.:his pauca ad spem largitionis addidit,
id. ib. 2, 28:maximas largitiones fecit,
id. ib. 3, 31:largitio et communicatio civitatis,
a granting, Cic. Balb. 13, 31:aequitatis,
a distributing, dispensing, id. Mur. 20, 41.—Prov.:largitio fundum non habet,
there is no end of giving, Cic. Off. 2, 15, 55; v. fundus.—In partic., in a bad sense.1.Bribery, corruption, esp. to obtain a public office:* 2.liberalitatem ac benignitatem ab ambitu atque largitione sejungere,
Cic. de Or. 2, 25, 55:tribum turpi largitione corrumpere,
id. Planc. 15, 37:tribus largitione devinctas habere,
id. ib.:perniciosa,
id. Mur. 37, 80:profusissima,
Suet. Caes. 13:nullum largitionis genus omisit,
id. ib. 26.—Profusion, prodigality:II.nullius rei, minime beneficiorum, honesta largitio est,
Sen. Ben. 1, 2, 1.—Meton., concr., largitiones, the imperial treasury, public chest, or imperial fund for presents and distributions, Eutr. 8, 13; Cod. Just. 7, 62, 21;both sacrae (for public or state purposes) and privatae (for personal outlay),
id. 10, 23, 2; Cod. Th. 12, 6, 13. -
2 largitio
largītio, ōnis, f. (largior), I) das reichliche-, freigebige Schenken, die Freigebigkeit, das Spendieren (in unreiner Absicht, um des eigenen Vorteils willen, bes. um jmds. Gunst zu gewinnen, ihn zu bestechen), 1) eig.: a) übh.: aedilicia, Liv.: in cives, Cic.: in milites, Auct. b. Alex.: largitione benevolentiam alcis consectari, Cic.: m. Genet., minime beneficiorum (im Wohltun) honesta largitio est, Sen de. ben. 1, 2, 1. – Sprichw., largitio fundum non habet, Schenken hat keinen Boden, Cic. de off. 2, 55. – b) insbes., das Spendieren = die Bestechung bei Amtsbewerbungen, larg. pessimi exempli (der schlechtesten Art), Liv.: larg. magistratuum, Nep.: largitiones effusae, Cic.: largitioni resistere, Cic.: largitionis suspicionem recipere, Cic. – 2) übtr., die Zugestehung, Verleihung, civitatis, des Bürgerrechts, Cic.: aequitatis, Erweisung der Billigkeit, Cic. – II) meton., largitiones, die Kasse des Kaisers für Geschenke und Spenden, die Spendenkasse, Gnadenkasse, Eutr. 8, 13. Cod. Iust. 7, 62, 21. Cod. Theod. 12, 6, 13: teils sacrae, zum gemeinen Besten (zu Verpflegung der Soldaten usw.), teils privatae (zu besonderen Verwendungen), Cod. Iust. 10, 23, 2: comes largitionum, Vorsteher der kaiserl. Spendenkasse, Amm. 14, 7, 9. Augustin. conf. 6, 10.
-
3 largitio
largītĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] distribution, largesses, libéralité. [st2]2 [-] largesses intéressées, corruption. [st2]3 [-] C. Just. distribution faite au peuple (sous les empereurs). [st2]4 [-] don (d'une ch.), concession. [st2]5 [-] au fig. répartition.* * *largītĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] distribution, largesses, libéralité. [st2]2 [-] largesses intéressées, corruption. [st2]3 [-] C. Just. distribution faite au peuple (sous les empereurs). [st2]4 [-] don (d'une ch.), concession. [st2]5 [-] au fig. répartition.* * *Largitio, largitionis. Cic. Largesse ou Prodigalité de dons.\Largitione redemit militum voluntates. Caes. Par sa liberalité et largesse. -
4 largitio
largītio, ōnis, f. (largior), I) das reichliche-, freigebige Schenken, die Freigebigkeit, das Spendieren (in unreiner Absicht, um des eigenen Vorteils willen, bes. um jmds. Gunst zu gewinnen, ihn zu bestechen), 1) eig.: a) übh.: aedilicia, Liv.: in cives, Cic.: in milites, Auct. b. Alex.: largitione benevolentiam alcis consectari, Cic.: m. Genet., minime beneficiorum (im Wohltun) honesta largitio est, Sen de. ben. 1, 2, 1. – Sprichw., largitio fundum non habet, Schenken hat keinen Boden, Cic. de off. 2, 55. – b) insbes., das Spendieren = die Bestechung bei Amtsbewerbungen, larg. pessimi exempli (der schlechtesten Art), Liv.: larg. magistratuum, Nep.: largitiones effusae, Cic.: largitioni resistere, Cic.: largitionis suspicionem recipere, Cic. – 2) übtr., die Zugestehung, Verleihung, civitatis, des Bürgerrechts, Cic.: aequitatis, Erweisung der Billigkeit, Cic. – II) meton., largitiones, die Kasse des Kaisers für Geschenke und Spenden, die Spendenkasse, Gnadenkasse, Eutr. 8, 13. Cod. Iust. 7, 62, 21. Cod. Theod. 12, 6, 13: teils sacrae, zum gemeinen Besten (zu Verpflegung der Soldaten usw.), teils privatae (zu besonderen Verwendungen), Cod. Iust. 10, 23, 2: comes largitionum, Vorsteher der kaiserl. Spendenkasse, Amm. 14, 7, 9. Augustin. conf. 6, 10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > largitio
-
5 largītiō
largītiō ōnis, f [largior], a giving freely, granting, bestowing, dispensing, generosity, largess: largitio, quae fit ex re familiari: largitione redemit militum voluntates, Cs.: maximas largitiones fecit, Cs.: civitatis, grant of citizenship: aequitatis, distribution: largitiones inde praedaeque, L. —Prov.: largitio fundum non habet, there is no end of giving.—Bribery, corruption: per largitionem magistratūs adipisci: perniciosa.* * *generosity, lavish giving, largess; bribery; distribution of dole/land -
6 largitio
largitio largitio, onis f щедрость -
7 largitio
largitio largitio, onis f подкуп -
8 largitio
largītio, ōnis f. [ largior ]1) щедрая раздача, щедрость (in aliquem C, bAl)largitione benevolentiam alicujus consectari C — стараться снискать чьё-л. расположение щедрыми даяниямиl. fundum non habet погов. C — даяниям (никогда) нет конца3) дарованиеl. civitatis C — предоставление права гражданстваl. aequitatis C — проявление справедливости4) pl. largitiones особый императорский фонд наград, подарков Eutr, CTh, CJ -
9 largitio
1) щедрость (1. 24 C. 5, 16. 1. 2 C. 7, 18). 2) largitiones обозн. в последнее время империи казну, государственное имущество, фиск, напр. comes (sacrarum) largit. (см. comes s. 3);largitionum comitatenses (см.), palatini, palatina officia (1. 2 C. 10, 23. rubr. C. 12, 24. 1. 1 C. 10, 23. 1. un. § 1 C. 1, 32. 1. 17 C. 1, 9. 1. 21 C. 7, 62. 1. 13 C. 11, 7);
largitionalis (adi.) казенный, = fiscalis, напр. aurum largit. (1. 13 C. 10, 70. 1. 12 C. 4, 61. rubr. C. 10, 23). - (subst.) управляющий публичной кассой (1. 1 C. Th. 8, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > largitio
-
10 largitio
, onis fщедрая раздача, щедрость -
11 largitionalis
I largītiōnālis, e [ largitio 4. \] II largītiōnālis, is m. [ largitio 4. \]казначей, чиновник наградного фонда Vop -
12 ausspenden
ausspenden, largiri (ausschenken). – dilargiri (reichlich ausschenken). – freigebig etw. an jmd. au., large effuseque donare alci alqd. – Ausspenden, das, largitio. – Ausspender, largītor. – Ausspendung, die, largitio.
-
13 Getreideacker
Getreideacker, ager frumentarius. – solum frumentarium (zum Getreidebau geeigneter, benutzter Boden, Getreideboden) Getreideähre, spica frumentaria. – Getreideankauf, frumenti emptio. – Getreideanweisung, tessera frumentaria. – Getreideart, frumentispecies. – Getreideausfuhr, *frumenti exportatio. – die G. verbieten, *frumentum exportari vetare. – Getreideausteilung, frumentatio. – largitio frumentaria. [1107] largitio frumenti (bes. um zu bestechen etc.). – annonae divisio. cura frumenti populo dividendi (die G. an das Volk als Obliegenheit).
-
14 Schenkung
-
15 accommodo
accommŏdo (adcommŏdo), āre, āvi, ātum, tr. [st1]1 [-] adapter, ajuster. - aliquid alicui rei accommodare: adapter qqch à qqch. - rem rei accomodare, Cic. Tim. 26: ajuster une chose à une autre. - sibi personam accommodare, Cic. Off. 1, 115: s'adapter un rôle, une personnalité. - umeris alas accommodare, Ov. M. 8, 209: ajuster des ailes aux épaules. - aliquid ad aliquam rem accommodare: adapter qqch à qqch. - sibi coronam ad caput accommodare, Cic. de Or. 2, 250: s'ajuster une couronne à la tête. --- cf. Plaut. Trin. 719. [st1]2 [-] accommoder, approprier, conformer à. - avec dat. accommodare orationem multitudinis auribus, Cic. de Or. 2, 159: approprier son éloquence aux oreilles de la foule. - naturae se accommodare, Sen. Ep. 17, 9: s'accommoder à la nature. - avec ad: accommodare ad virium imbecillitatem dicendi genus, Cic. Br. 202: adapter sa manière oratoire à la faiblesse de ses forces physiques. - ad aliquem exacuendum orationem suam accommodare, Cic. de Or. 1, 131: destiner ses paroles à aiguillonner qqn. - accommodare testes ad crimen, Cic. Verr. pr. 55: produire les témoins appropriés à un chef d'accusation. - accommodare aliquem ad sententiam, Cic. Fin. 1, 34: mettre qqn d'accord avec une maxime. - largitio ad facultates accommodanda est, Cic.: il faut proportionner ses libéralités à sa fortune. - accomodari in + acc.: s'adapter à, s'appliquer à. - in omnem eventum consilia accommodabantur, Liv. 40, 57, 8: le plan s'adaptait à toute éventualité. - cf. Cic. Inv. 1, 26 ; 2, 155 ; Div. 2, 111. - se accommodare: s'adapter, se conformer. - accommodare se dicenti, Quint.: conformer son attitude au discours de qqn. - ad hanc notionem nihil video quod potius accommodem, quam... Cic.: de cette notion je ne vois pas de meilleure conclusion à tirer que... - accommodare operam studiis, Quint, 1, 10, 15: consacrer son activité aux études, se consacrer aux études. - alicui accommodare de aliqua re, Cic. Fam. 13, 2: donner des accommodements à qqn à propos de qqch, se montrer accommodant à l'égard de qqn à propos de qqch. [st1]3 [-] employer, appliquer (son attention, ses soins...) - lapis dentifriciis accommodatur, Plin.: cette pierre est utilisée pour les dentifrices. - accommodare se ad rempublicam, Cic.: se consacrer aux affaires publiques. - accommodare operam fabulis, Quint.: s'occuper de sornettes. - accommodare se alicui assertorem, Suet.: se faire le défenseur de qqn. - accommodare animum negotio, Suet. Aug. 98: appliquer son esprit à une affaire. - accommodare operam studiis, Quint. 1, 10, 15: consacrer son activité aux études. - accommodare pecoribus curam, Quint. 1, 12, 7: donner ses soins aux troupeaux. [st1]4 [-] accorder; faire une concession, accorder des facilités. - alicui actionem accommodare, Dig. 39, 3, 22: accorder le droit d'instance à qqn. - fidem accommodare, Dig. 34, 9, 10: interposer sa parole. - accomodare tempus orandi, Cic.: donner tout le temps de plaider. - accomodare mendacium alicui, Cic.: obliger qqn par un mensonge. - accommodare alicui de habitatione, Cic. Fam. 13, 2: mettre un logement à la disposition de qqn.* * *accommŏdo (adcommŏdo), āre, āvi, ātum, tr. [st1]1 [-] adapter, ajuster. - aliquid alicui rei accommodare: adapter qqch à qqch. - rem rei accomodare, Cic. Tim. 26: ajuster une chose à une autre. - sibi personam accommodare, Cic. Off. 1, 115: s'adapter un rôle, une personnalité. - umeris alas accommodare, Ov. M. 8, 209: ajuster des ailes aux épaules. - aliquid ad aliquam rem accommodare: adapter qqch à qqch. - sibi coronam ad caput accommodare, Cic. de Or. 2, 250: s'ajuster une couronne à la tête. --- cf. Plaut. Trin. 719. [st1]2 [-] accommoder, approprier, conformer à. - avec dat. accommodare orationem multitudinis auribus, Cic. de Or. 2, 159: approprier son éloquence aux oreilles de la foule. - naturae se accommodare, Sen. Ep. 17, 9: s'accommoder à la nature. - avec ad: accommodare ad virium imbecillitatem dicendi genus, Cic. Br. 202: adapter sa manière oratoire à la faiblesse de ses forces physiques. - ad aliquem exacuendum orationem suam accommodare, Cic. de Or. 1, 131: destiner ses paroles à aiguillonner qqn. - accommodare testes ad crimen, Cic. Verr. pr. 55: produire les témoins appropriés à un chef d'accusation. - accommodare aliquem ad sententiam, Cic. Fin. 1, 34: mettre qqn d'accord avec une maxime. - largitio ad facultates accommodanda est, Cic.: il faut proportionner ses libéralités à sa fortune. - accomodari in + acc.: s'adapter à, s'appliquer à. - in omnem eventum consilia accommodabantur, Liv. 40, 57, 8: le plan s'adaptait à toute éventualité. - cf. Cic. Inv. 1, 26 ; 2, 155 ; Div. 2, 111. - se accommodare: s'adapter, se conformer. - accommodare se dicenti, Quint.: conformer son attitude au discours de qqn. - ad hanc notionem nihil video quod potius accommodem, quam... Cic.: de cette notion je ne vois pas de meilleure conclusion à tirer que... - accommodare operam studiis, Quint, 1, 10, 15: consacrer son activité aux études, se consacrer aux études. - alicui accommodare de aliqua re, Cic. Fam. 13, 2: donner des accommodements à qqn à propos de qqch, se montrer accommodant à l'égard de qqn à propos de qqch. [st1]3 [-] employer, appliquer (son attention, ses soins...) - lapis dentifriciis accommodatur, Plin.: cette pierre est utilisée pour les dentifrices. - accommodare se ad rempublicam, Cic.: se consacrer aux affaires publiques. - accommodare operam fabulis, Quint.: s'occuper de sornettes. - accommodare se alicui assertorem, Suet.: se faire le défenseur de qqn. - accommodare animum negotio, Suet. Aug. 98: appliquer son esprit à une affaire. - accommodare operam studiis, Quint. 1, 10, 15: consacrer son activité aux études. - accommodare pecoribus curam, Quint. 1, 12, 7: donner ses soins aux troupeaux. [st1]4 [-] accorder; faire une concession, accorder des facilités. - alicui actionem accommodare, Dig. 39, 3, 22: accorder le droit d'instance à qqn. - fidem accommodare, Dig. 34, 9, 10: interposer sa parole. - accomodare tempus orandi, Cic.: donner tout le temps de plaider. - accomodare mendacium alicui, Cic.: obliger qqn par un mensonge. - accommodare alicui de habitatione, Cic. Fam. 13, 2: mettre un logement à la disposition de qqn.* * *Accommodo, accommodas, pen. corr. accommodare, Ex ad, et commodo compositum. Approprier, Appliquer, Accommoder, Faire rapporter une chose à une autre, Adapter.\Ad rempub. et ad magnas res gerendas se accommodare. Cic. S'addonner, S'appliquer à gouverner la chose publique, et à, etc.\Accommodare animum literis. Suet. Quintil. Appliquer son esprit à l'estude, S'addonner à l'estude.\Iusiurandum ad alicuius rei testimonium. Cic. Jurer, Prester serment en tesmoignage.\Suum consilium ad consilium alterius. Cic. S'accorder à l'advis d'autruy. \ Coronam sibi ad caput accommodare. Cic. Se mettre bien proprement une couronne sur la teste.\Curam auribus. Quintil. Ouir diligemment.\Curam pecoribus et agris. Quintil. Appliquer son soing et sa solicitude à, etc.\Ensem lateri accommodare. Virg. Ceindre une espee à son costé comme il appartient.\Ferulas accommodare. Celsus. Esclisser un bras ou jambe rompue, Mettre et appliquer des esclisses ou atelles.\Intentionem accommodare. Plin. iunior. Attentivement faire quelque chose.\Illud si scissem, ad id meas literas accommodassem. Cic. J'eusse accommodé mes lettres à cela.\Mendacium suum alicui. Cic. Mentir pour faire plaisir à autruy, Luy prester un mensonge.\Operam studio literarum, et Accommodare curam literis. Quint. Mettre et employer sa peine et son labeur à l'estude.\Orationem auribus multitudinis. Cic. Attremper son parler selon la fantasie du commun.\Patientiam accommodare. Laisser faire. B.\Patientiam accommodare vtenti, vel vsurpanti. Souffrir et laisser jouyr. B.\Vt sumptus huius peregrinationis accommodet ad mercedes Argileti. Cic. Qu'il ne despende point plus à ce voyage que monte le revenu de la ferme, Qu'il taille et mesure la despense de ce voyage selon le revenu, etc.\Tempus alicui rei, et ad aliquam rem. Cic. Appliquer le temps. et l'employer.\Testes ad crimen. Cic. Amener et produire les tesmoings, et s'en servir à la preuve du crime.\Vocem veritati. Quintil. Accommoder sa voix et pronontiation à la nature de la chose dont on parle, Prononcer selon que requiert la matiere subjecte.\Accommodare et fingere se ad alicuius arbitrium et nutum. Cic. S'accommoder et desguiser selon, etc.\Accommodare aliquid in rem aliquam, vt In plures causas accommodare idem exordium. Cic. Faire servir et venir à propos.\Pyxinum eodem accommodatum est. Celsus. Est propre, utile, et convenable à cela mesme.\Accommodare alicui de habitatione. Cic. Luy bailler logis, Luy faire ce plaisir de luy prester ou trouver logis.\Accommodare alicui aedes ad nuptias. Cic. Prester sa maison pour faire nopces. -
16 benignitas
bĕnignĭtās, ātis, f. [benignus] [st1]1 [-] bonté, bienveillance. - summa cum benignitate aliquem audire, Cic. Sest. 31: écouter qqn avec une extrême bienveillance. - si... in eum benignitatis plurimum conferetur, Cic. Off. 1, 50: si on lui accorde le plus de bienveillance. [st1]2 [-] obligeance, bienfaisance, générosité. - largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 52: les largesses, qui se puisent dans le patrimoine, tarissent la source même de la bienfaisance. - beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet, Cic. Off. 1, 20: la bienfaisance que l'on peut appeler aussi ou obligeance ou générosité. - benignitas in aliquem, Cic. Clu. 196: générosité à l'égard de qqn. - fig. benignitas terrae, Col. 4, 24, 12: générosité du sol. - benignitas naturae, Plin. 1, 29, 30: générosité de la nature.* * *bĕnignĭtās, ātis, f. [benignus] [st1]1 [-] bonté, bienveillance. - summa cum benignitate aliquem audire, Cic. Sest. 31: écouter qqn avec une extrême bienveillance. - si... in eum benignitatis plurimum conferetur, Cic. Off. 1, 50: si on lui accorde le plus de bienveillance. [st1]2 [-] obligeance, bienfaisance, générosité. - largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 52: les largesses, qui se puisent dans le patrimoine, tarissent la source même de la bienfaisance. - beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet, Cic. Off. 1, 20: la bienfaisance que l'on peut appeler aussi ou obligeance ou générosité. - benignitas in aliquem, Cic. Clu. 196: générosité à l'égard de qqn. - fig. benignitas terrae, Col. 4, 24, 12: générosité du sol. - benignitas naturae, Plin. 1, 29, 30: générosité de la nature.* * *Benignitas, pen. cor. Plaut. Liberalité, Largesse.\Nuncubi meam benignitatem sensisti in te claudier? Terent. As tu en quelque endroict aperceu que je n'aye esté liberal envers toy?\Benignitas, Clementia. Plaut. Doulceur, Courtoisie, Benignité.\Dei benignitate. Cic. Par le bien et grace de Dieu.\Naturae benignitas. Cic. Liberalité, ou Largesse de nature. -
17 frumentarius
frūmentārĭus, a, um [frumentum] [st2]1 [-] qui concerne le blé, qui convient au blé. [st2]2 [-] riche en blé. - frumentaria navis: navire chargé de blé. - res frumentaria: approvisionnement en blé. - frumentaria lex, Cic.: loi frumentaire. - caritas rei frumentariae: cherté du blé. - inimicos, locis patentibus maximeque frumentariis, finitimos habere, Caes. BG. 1: avoir un peuple hostile sur la frontière d’un pays sans défenses naturelles et très riche en blé. - finitimas frumentariasque provincias in potestatem redigere, Caes. BC. 3: soumettre les provinces voisines riches en blé. - largitio frumentaria: distribution de blé. - frumentārĭus, ii, m.: - [abcl]a - marchand de blé, blatier. - [abcl]b - Hirt. pourvoyeur de vivres. - [abcl]c - Aur.-Vict. surveillant que les empereurs employaient comme espion.* * *frūmentārĭus, a, um [frumentum] [st2]1 [-] qui concerne le blé, qui convient au blé. [st2]2 [-] riche en blé. - frumentaria navis: navire chargé de blé. - res frumentaria: approvisionnement en blé. - frumentaria lex, Cic.: loi frumentaire. - caritas rei frumentariae: cherté du blé. - inimicos, locis patentibus maximeque frumentariis, finitimos habere, Caes. BG. 1: avoir un peuple hostile sur la frontière d’un pays sans défenses naturelles et très riche en blé. - finitimas frumentariasque provincias in potestatem redigere, Caes. BC. 3: soumettre les provinces voisines riches en blé. - largitio frumentaria: distribution de blé. - frumentārĭus, ii, m.: - [abcl]a - marchand de blé, blatier. - [abcl]b - Hirt. pourvoyeur de vivres. - [abcl]c - Aur.-Vict. surveillant que les empereurs employaient comme espion.* * *Frumentarius, Adiectiuum: vt Res frumentaria. Cic. Appartenant au faict du blé.\Locus frumentarius. Caesar. Où il croist du blé.\Frumentarium solum. Plin. Terre à semer toute sorte de blé, Terre à blé.\Frumentarius. Plaut. Marchant de blé. -
18 fundus
fundus, i, m. - cf. gr. πυθμήν. [st1]1 [-] le fond. - le fond d'une marmite, Plin. 15, 60. - le fond d'une armoire, Cic. Clu. 179. - dolium a fundo pertusum, Liv.: tonneau percé par le fond. - in imo scrinii fundo, Sid.: au fin fond de la cassette. - cenae fundus, Gell. 17, 8, 2: le plat de résistance. - poét. vertere fundo, Virg. En. 10, 88: ruiner de fond en comble. - prov. largitio fundum non habet, Cic. Off. 2, 55: la libéralité est un gouffre sans fond, ne connaît pas de mesure. [st1]2 [-] fonds de terre, bien-fonds, bien, ferme, propriété, domaine. - Cic. Verr. 3, 119; Agr 3, 8 ; 9 ; de Or. 1, 249. [st1]3 [-] fond d'une coupe, coupe. - Mart. 8, 6, 9. [st1]4 [-] qui confirme, qui autorise, qui est garant. - fundum esse alicui rei (fundum fieri alicui rei), Plaut. être, se faire le garant d'une chose (la confirmer, la ratifier). - fundum alicujus rei fieri, Gell. 19: se faire le garant d'une chose (la confirmer, la ratifier). - nisi is populus fundus factus esset, Cic. Balb. 8, 19: à moins que le peuple n'y eût consenti. - ut ei rei fundus pater sit potior, Plaut. Trin. 5, 1, 7: pour que le père en soit un garant plus solide. - fundum fieri, Cic.: accepter une loi, souscrire à une loi. - Gell. 16, 13, 6; cf. P. Fest. 89.* * *fundus, i, m. - cf. gr. πυθμήν. [st1]1 [-] le fond. - le fond d'une marmite, Plin. 15, 60. - le fond d'une armoire, Cic. Clu. 179. - dolium a fundo pertusum, Liv.: tonneau percé par le fond. - in imo scrinii fundo, Sid.: au fin fond de la cassette. - cenae fundus, Gell. 17, 8, 2: le plat de résistance. - poét. vertere fundo, Virg. En. 10, 88: ruiner de fond en comble. - prov. largitio fundum non habet, Cic. Off. 2, 55: la libéralité est un gouffre sans fond, ne connaît pas de mesure. [st1]2 [-] fonds de terre, bien-fonds, bien, ferme, propriété, domaine. - Cic. Verr. 3, 119; Agr 3, 8 ; 9 ; de Or. 1, 249. [st1]3 [-] fond d'une coupe, coupe. - Mart. 8, 6, 9. [st1]4 [-] qui confirme, qui autorise, qui est garant. - fundum esse alicui rei (fundum fieri alicui rei), Plaut. être, se faire le garant d'une chose (la confirmer, la ratifier). - fundum alicujus rei fieri, Gell. 19: se faire le garant d'une chose (la confirmer, la ratifier). - nisi is populus fundus factus esset, Cic. Balb. 8, 19: à moins que le peuple n'y eût consenti. - ut ei rei fundus pater sit potior, Plaut. Trin. 5, 1, 7: pour que le père en soit un garant plus solide. - fundum fieri, Cic.: accepter une loi, souscrire à une loi. - Gell. 16, 13, 6; cf. P. Fest. 89.* * *Fundus, fundi, masc. gen. Plaut. Un champ et piece de terre sans bastiment, ou avec bastiment. -
19 agrarius
agrārius, a, um [ ager ]аграрный, земельныйleges agrāriae C — аграрные законы ( о распределении общественных земель — ager publicus — между бедными гражданами)triumvir a. L — член тройки, ведавшей распределением общественных земель -
20 inconsultus
I incōnsultus, a, um1) незапрошенный (о совете), неспрошенный (senatu inconsulto aliquid facere L)2) не получивший совета, без советаi. abiit V — он ушёл, не получив совета3) опрометчивый, необдуманный, безрассудный (homo C, turba, largitio L)II in-cōnsultus, (ūs) m.отсутствие совета или нежелание посоветоваться
См. также в других словарях:
LARGITIO — plus quam donatio; velenim sic dicitur intempestiva donatio, aut flagitiosa, apud Tac. Ann. l. 1. c. 36. vel profusio: Apud Claud. de 4. Cons. Honor. Carm. 8. v. 117. Largitor opum, largitor honorum Pronus et in melius gaudens convertere fata.… … Hofmann J. Lexicon universale
Largitĭo — (röm. Ant.), 1) jede freiwillige Gabe von Vornehmen u. Reichen für das Volk, wie Kampfspiele, Gastmähler, bes. Austheilung an Getreide, Öl, Geld etc.; bes. 2) L. frumentarĭa, die Vertheilung von Getreide an das Volk, entweder um einen niedrigeren … Pierer's Universal-Lexikon
Largitio — • Largitio, в тесном смысле называлась всякая тороватость в отношение к народу, как то: игры, состязания, угощения, особенно же раздача хлеба, денег, елея и т. п. I. Largetio frumentaria. Уже с древних времен государство снабжало… … Реальный словарь классических древностей
largitio — index largess (generosity) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Largitio — Darstellung der Freigiebigkeit von Constantius II. im Chronographen des Jahres 354. Als Largitio (lateinisch „Freigebigkeit“) werden Spenden und Geschenke in römischer Zeit bezeichnet, die zu einem soziopolitischen System gehörten.… … Deutsch Wikipedia
OLEI Largitio — populo facta a Severo Imperat. memoratur Spartiano m vita eius, c. 18. Tripolim, unde oriundus erat, contusis bellicosisimts gentibus securissimam reddidit, ac pacem diuturnam, oleum gratitum et fecundissimum agrum donavit. Ad usum videl.… … Hofmann J. Lexicon universale
Arch of Constantine — The Arch of Constantine (Italian: Arco di Costantino) is a triumphal arch in Rome, situated between the Colosseum and the Palatine Hill. It was erected to commemorate Constantine I s victory over Maxentius at the Battle of Milvian Bridge on… … Wikipedia
Arc De Constantin — Arc de Constantin … Wikipédia en Français
Arc de Constantin — Vue de l arc depuis la Via Triumphalis Lieu de construction Voie triomphale Date de construction 315 ap. J. C. Ordonné par … Wikipédia en Français
Arc de constantin — Arc de Constantin … Wikipédia en Français
Arcus Constantini — Arc de Constantin Arc de Constantin … Wikipédia en Français