-
1 labes
lābes, lābis, f. [labor, labi] - abl. arch. labi, Lucr. 5, 928. [st1]1 [-] chute, effondrement. - dare labem, Lucr. 2, 1145: s'écrouler. - labes agri, Cic. Div. 1, 43, 97: affaissement du sol. - labes terrae, Liv. 42, 15: éboulement de terre. - ut multis locis labes factae sint, Cic. Div. 1, 35, 78: tellement qu'en bien des endroits il y eut des glissements de terrain. [st1]2 [-] dégât, ruine, perte, destruction, abîme, gouffre. - hinc mihi prima mali labes, Virg. En. 2, 97: c'est ainsi que j'ai commencé à glisser dans le malheur. - metuo legionibus labem, Plaut.: je crains un désastre pour nos légions. - innocentiae labes ac ruina, Cic. Fl. 10, 24: écroulement et ruine de l'innocence. - nec novitate cibi nec labi corporis ullā, Lucr. 5, 1145: ni par le changement de nourriture ni par la maladie. [st1]3 [-] marque, tache; au fig. tache, flétrissure, souillure, déshonneur. - sine labe toga, Ov.: toge immaculée. - victima labe carens, Ov.: victime sans tache. - ego perpetuo famam sine labe tenebo, Ov. H. 17: je conserverai éternellement sans tache ma réputation. - alicui labem inferre, Cic.: flétrir qqn, couvrir qqn de honte. - labem sceleris in familia relinquere, Cic. Sull. 88: laisser la tache d'un crime sur une famille. - est haec saeculi quaedam labes, Cic.: c'est la honte de ce siècle. - hunc tu quas conscientiae labes in animo censes habuisse? Cic. Off. 3: quels stigmates la conscience ne lui avait-elle pas imprimés dans l'âme, à ton avis? [st1]4 [-] qqf. personne funeste, fléau; homme infâme, ignoble. - labes atque pernicies provinciae Siciliae, Cic. Verr. 1, 1, 2: (Verrès) le fléau et la ruine de la province de Sicile. - labes popli, pecuniae accipiter, Plaut.: fléau du peuple, vautour d'argent. - caenum illud ac labes, Cic. Sest. 26: cet homme qui n'est que boue et souillure.* * *lābes, lābis, f. [labor, labi] - abl. arch. labi, Lucr. 5, 928. [st1]1 [-] chute, effondrement. - dare labem, Lucr. 2, 1145: s'écrouler. - labes agri, Cic. Div. 1, 43, 97: affaissement du sol. - labes terrae, Liv. 42, 15: éboulement de terre. - ut multis locis labes factae sint, Cic. Div. 1, 35, 78: tellement qu'en bien des endroits il y eut des glissements de terrain. [st1]2 [-] dégât, ruine, perte, destruction, abîme, gouffre. - hinc mihi prima mali labes, Virg. En. 2, 97: c'est ainsi que j'ai commencé à glisser dans le malheur. - metuo legionibus labem, Plaut.: je crains un désastre pour nos légions. - innocentiae labes ac ruina, Cic. Fl. 10, 24: écroulement et ruine de l'innocence. - nec novitate cibi nec labi corporis ullā, Lucr. 5, 1145: ni par le changement de nourriture ni par la maladie. [st1]3 [-] marque, tache; au fig. tache, flétrissure, souillure, déshonneur. - sine labe toga, Ov.: toge immaculée. - victima labe carens, Ov.: victime sans tache. - ego perpetuo famam sine labe tenebo, Ov. H. 17: je conserverai éternellement sans tache ma réputation. - alicui labem inferre, Cic.: flétrir qqn, couvrir qqn de honte. - labem sceleris in familia relinquere, Cic. Sull. 88: laisser la tache d'un crime sur une famille. - est haec saeculi quaedam labes, Cic.: c'est la honte de ce siècle. - hunc tu quas conscientiae labes in animo censes habuisse? Cic. Off. 3: quels stigmates la conscience ne lui avait-elle pas imprimés dans l'âme, à ton avis? [st1]4 [-] qqf. personne funeste, fléau; homme infâme, ignoble. - labes atque pernicies provinciae Siciliae, Cic. Verr. 1, 1, 2: (Verrès) le fléau et la ruine de la province de Sicile. - labes popli, pecuniae accipiter, Plaut.: fléau du peuple, vautour d'argent. - caenum illud ac labes, Cic. Sest. 26: cet homme qui n'est que boue et souillure.* * *Labes, labis, foem. gen. Cic. Grande ouverture de terre, comme un abysme. C'est aussi ruine, et grande cheute.\Labes. Festus. Une tache, Macule, Souillure, Note.\Labes conscientiae. Cic. Remors de conscience.\Labes innocentiae et ruina. Cic. Corruption, Destruction, Degastement.\Labes Reipublicae. Cic. La ruine de, etc.\Dare labem. Lucret. Cheoir lourdement, Trebucher, Ruiner.\Inferre labem integris. Cic. Leur mettre à sus quelque cas, Les diffamer. -
2 labes
lābēs, is, f. (1. lābor), das Hinsinken, Einsinken, der Fall, Sturz, Einsturz, I) eig., u. zwar zunächst v. Erdfällen, labes terrae, Liv.: agri Privernatis, Cic.: absol., labes (Plur.) aut repentini terrarum hiatus, Cic.: multis locis labes factae sunt, Cic. – aber auch v. Bergstürzen, labes montis, Corp. inscr. Lat 9, 5947, 10: pontium ruinae et montium labes, Symm. epist. 6, 17. – v. Mauersturz, moenia mundi expugnata dant labem, sinken (stürzen) ein, Lucr. 2, 1145. – v. Regenfall, labes imbris e caelo, Arnob. 5, 40. – v. Samenerguß, permixi lectum, inposui pede pellibus labes, Lucil. 1248. – II) übtr.: A) im allg.: prima labes mali, der erste Unglücksfall, Verg. Aen. 2, 97. Iustin. 17, 1, 5. – B) insbes.: 1) Sturz = hereinbrechendes Unheil, Schaden, Nachteil, verderblicher Einfluß od. Geist, Verderben, Untergang, a) im allg.: Mursina labes, die Schlappe bei Mursia, Aur. Vict.: metuo legionibus labem, Plaut.: hic innocentiae labem aliquam aut ruinam fore putatis? Cic.: videtis in tabella, quanta sit facta labes? Cic.: hominis enim scelere et furore notato similis a re publica labes in posterum demovebatur, konnte der Staat gegen ähnliche verderbliche Mißgriffe in Zukunst verwahrt werden, Cic.: Plur., naufragia, labes generis, Tragic. inc. fr.: labes imperii tui stragesque provinciae, Cic. – meton., v. einem verderblichen Gesetze, labes atque eluvies civitatis, Cic. de domo 53. – v. verderblichen Personen, labes popli, Plaut.: eadem ista labes, Cic.: labes atque pernicies provinciae, Cic.: labes atque flamma rei publicae, Cic. – b) insbes.: α) Gebrechlichkeit des Körpers, konkr. = Gebrechen, corporis, Lucr. u. Suet.: aegri corporis, Cod. Theod.: vitiatorum corporum, Salv. – β) Unheil = Seuche, Amm. 19, 4, 6. Ser. Samm. 1018. Gratt. cyn. 468: Tartarea, Sil. 14, 596: bildl., dedit hanc contagio labem, diese Seuche (= diese Verzärtelung der Sitten), Iuven. 2, 78. – 2) der auf etw. fallende od. gefallene verunreinigende Fleck, Flecken, Schmutzflecken, Makel, a) der physische, labem remittunt atramenta, Klecks, Hor.: sit sine labe toga, ohne Untätchen, Ov.: u. so purum et sine labe salinum, Pers.: victima labe carens, Ov. – b) der moralische Flecken, Schandfleck, die Schande und Schmach, illa labes atque ignominia rei publicae, Cic.: est haec saeculi quaedam labes atque macula virtuti invidere, das gehört so ganz zum schmachvoll entehrenden Geiste unseres Zeitalters, Cic.: aspergitur labes ex indignitate alcis dignitati alcis, Cic.: hanc labem turpitudinis et inconstantiae poterit populi Romani dignitas sustinere vivo senatu, Cic.: alci labem inferre, Cic., od. imponere, Liv.: felicitati labem imponere, das Glück trüben, Curt.: abolere labem prioris ignominiae, die früher empfangene Scharte auswetzen, Tac.: carent mores labe, Ov.: nos quoque praeteritos sine labe peregimus annos, Ov.: Plur., hunc tu quas conscientiae labes in animo censes habuisse? quae vulnera? Cic. – meton., v. Pers., labes illa atque caenum, caenum illud ac labes, jener schmutzige Unhold, Cic. Sest. 20 u. 26; vgl. Paul. ex Fest. 121, 10. – / Abl. labi, Lucr. 5, 927 (930).
-
3 labes
lābēs, is, f. (1. lābor), das Hinsinken, Einsinken, der Fall, Sturz, Einsturz, I) eig., u. zwar zunächst v. Erdfällen, labes terrae, Liv.: agri Privernatis, Cic.: absol., labes (Plur.) aut repentini terrarum hiatus, Cic.: multis locis labes factae sunt, Cic. – aber auch v. Bergstürzen, labes montis, Corp. inscr. Lat 9, 5947, 10: pontium ruinae et montium labes, Symm. epist. 6, 17. – v. Mauersturz, moenia mundi expugnata dant labem, sinken (stürzen) ein, Lucr. 2, 1145. – v. Regenfall, labes imbris e caelo, Arnob. 5, 40. – v. Samenerguß, permixi lectum, inposui pede pellibus labes, Lucil. 1248. – II) übtr.: A) im allg.: prima labes mali, der erste Unglücksfall, Verg. Aen. 2, 97. Iustin. 17, 1, 5. – B) insbes.: 1) Sturz = hereinbrechendes Unheil, Schaden, Nachteil, verderblicher Einfluß od. Geist, Verderben, Untergang, a) im allg.: Mursina labes, die Schlappe bei Mursia, Aur. Vict.: metuo legionibus labem, Plaut.: hic innocentiae labem aliquam aut ruinam fore putatis? Cic.: videtis in tabella, quanta sit facta labes? Cic.: hominis enim scelere et furore notato similis a re publica labes in posterum demovebatur, konnte der Staat gegen ähnliche verderbliche Mißgriffe in Zukunst verwahrt werden, Cic.: Plur., naufragia, labes generis, Tragic. inc. fr.: labes imperii tui stragesque provinciae, Cic. – meton., v. einem verderblichen Gesetze, labes atque————eluvies civitatis, Cic. de domo 53. – v. verderblichen Personen, labes popli, Plaut.: eadem ista labes, Cic.: labes atque pernicies provinciae, Cic.: labes atque flamma rei publicae, Cic. – b) insbes.: α) Gebrechlichkeit des Körpers, konkr. = Gebrechen, corporis, Lucr. u. Suet.: aegri corporis, Cod. Theod.: vitiatorum corporum, Salv. – β) Unheil = Seuche, Amm. 19, 4, 6. Ser. Samm. 1018. Gratt. cyn. 468: Tartarea, Sil. 14, 596: bildl., dedit hanc contagio labem, diese Seuche (= diese Verzärtelung der Sitten), Iuven. 2, 78. – 2) der auf etw. fallende od. gefallene verunreinigende Fleck, Flecken, Schmutzflecken, Makel, a) der physische, labem remittunt atramenta, Klecks, Hor.: sit sine labe toga, ohne Untätchen, Ov.: u. so purum et sine labe salinum, Pers.: victima labe carens, Ov. – b) der moralische Flecken, Schandfleck, die Schande und Schmach, illa labes atque ignominia rei publicae, Cic.: est haec saeculi quaedam labes atque macula virtuti invidere, das gehört so ganz zum schmachvoll entehrenden Geiste unseres Zeitalters, Cic.: aspergitur labes ex indignitate alcis dignitati alcis, Cic.: hanc labem turpitudinis et inconstantiae poterit populi Romani dignitas sustinere vivo senatu, Cic.: alci labem inferre, Cic., od. imponere, Liv.: felicitati labem imponere, das Glück trüben, Curt.: abolere labem prioris ignominiae, die früher empfangene Scharte auswetzen, Tac.: carent mores labe, Ov.: nos————quoque praeteritos sine labe peregimus annos, Ov.: Plur., hunc tu quas conscientiae labes in animo censes habuisse? quae vulnera? Cic. – meton., v. Pers., labes illa atque caenum, caenum illud ac labes, jener schmutzige Unhold, Cic. Sest. 20 u. 26; vgl. Paul. ex Fest. 121, 10. – ⇒ Abl. labi, Lucr. 5, 927 (930). -
4 lābēs
lābēs is, f [2 LAB-], a falling, sinking in, subsidence: ut multis locis labes factae sint: terrae, L.— A fall, stroke, ruin, destruction: innocentiae: prima mali, first stroke of misfortune, V. — A spot, blot, stain, blemish, defect (poet.): tractata notam labemque remittunt Atramenta, H.: Victima labe carens, spotless, O.—Fig., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: domestica: labem integris inferre: domus sine labe, Iu.: vita sine labe peracta, O.: conscientiae labīs in animo habere.— A cause of ruin, disgrace, scandal, reproach: (Verres) provinciae, scourge: civitatis (of a bad law): labes illa atque caenum, filthy wretch.* * *landslip/subsidence; disaster/debacle; fault/defect/blot/stain/blemish/dishonor -
5 labes
labes labes, is f позор, стыд -
6 labes
labes labes, is f пятно -
7 labes
labes labes, is f обвал -
8 labes
labes labes, is f порча -
9 labes
labes labes, is f провал, падение -
10 labes
lābēs, is (abl. редко labi) f. [ labor I \]1) оседание, провал, обвал ( terrae L)labem dare Lcr — обваливаться, обрушиваться2) падение ( imbris e caelo Eccl)3) порча, пагуба, гибель ( innocentiae C)prima l. măli V — начало бедствияVerres l. provinciae C — Веррес — бедствие провинции.5) недуг (corporis Lcr, Su, CTh)6) пятно (toga sine labe O; purus et sine labe Pers)перен. стыд, позор (l. saeculi, civitatis C)labem alicui inferre C (imponere L, aspergere C) — опозорить кого-л., запятнать чьё-л. имяlabe carens — без порока, безупречный ( victima O) -
11 labes
1.lābes, is (abl. labi for labe, Lucr. 5, 930), f. [1. lābor], a fall, falling down, sinking in.I.Lit. (rare but class.):II.dare labem,
Lucr. 2, 1145:motus terrae Rhodum... gravi ruinarum labe concussit,
Just. 30, 4, 3:tantos terrae motus in Italia factos esse, ut multis locis labes factae sint terraeque desederint,
subsidences of the earth, Cic. Div. 1, 35, 78; cf.:labes agri,
id. ib. 1, 43, 97:terrae,
Liv. 42, 15; so absol.:si labes facta sit, omnemque fructum tulerit,
Dig. 19, 2, 15, § 2:labes imbris e caelo,
Arn. 5, 185.—Transf.A.A fall, stroke, ruin, destruction:B.hinc mihi prima mali labes,
the first blow of misfortune, Verg. A. 2, 97:haec prima mali labes, hoc initium impendentis ruinae fuit,
Just. 17, 1, 5: metuo legionibu' labem, Enn. ap. Diom. p. 378 P. (Ann. v. 283 Vahl.):quanta pernis pestis veniet, quanta labes larido,
Plaut. Capt. 4, 3, 3:innocentiae labes ac ruina,
Cic. Fl. 10, 24:labes in tabella,
id. Lael. 12, 41:regnorum labes,
Val. Fl. 5, 237.—Meton., ruin, destruction; of a dangerous person, one who causes ruin:2.(Verres) labes atque pernicies provinciae Siciliae,
Cic. Verr. 1, 1, 2: labes popli, Plant. Pers. 3, 3, 4.—Of a bad law:labes atque eluvies civitatis,
Cic. Dom. 20, 53.—In partic., the falling sickness, epilepsy, Ser. Samm. 57, 1018.—2.Hence, in gen.,
disease, sickness, Grat. Cyneg. 468.lābes, is, f. [Gr. lôbê, lôbeuô; cf. Curt. Griech. Etym. p. 372]. a spot, blot, stain, blemish, defect.I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.tractata notam labemque remittunt Atramenta,
Hor. Ep. 2, 1, 235:sine labe toga,
Ov. A. A. 1, 514:purum et sine labe salinum,
Pers. 3, 25:victima labe carens,
Ov. M. 15, 130:aliqua corporis labe insignis,
Suet. Aug. 38: item quae (virgo) lingua debili sensuve aurium deminuta, aliave qua corporis labe insignita sit, Gell. 1, 12, 3.—Trop., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: labes macula in vestimento dicitur, et deinde metaphorikôs transfertur in homines vituperatione dignos, Paul. ex Fest. p. 121 Müll. (freq. and class.):b.animi labes nec diuturnitate evanescere, nec amnibus ullis elui potest,
Cic. Leg. 2, 10, 24:saeculi labes atque macula,
id. Balb. 6, 15:labem alicujus dignitati aspergere,
a stain, disgrace, id. Vatin. 6, 15:labem alicui inferre,
id. Cael. 18, 42:famae non sine labe meae,
Prop. 4 (5), 8, 20:domus sine labe,
Juv. 14, 69:vita sine labe peracta,
Ov. P. 2, 7, 49:abolere labem prioris ignominiae,
Tac. H. 3, 24:donec longa dies... concretam eximit labem, purumque relinquit sensum,
Verg. A. 6, 746. —Of an immoral custom:dedit hanc contagio labem,
Juv. 2, 78.— Plur.:conscientiae labes habere,
Cic. Off. 3, 21, 85:peccatorum labibus inquinati,
Lact. 4, 26; id. Ira Dei, 19.—Meton. (abstr. pro concreto), a disgrace, i. e. a good-for-nothing fellow, a wretch:habeo quem opponam labi illi atque caeno,
Cic. Sest. 8, 20:caenum illud ac labes,
id. ib. 11, 26. -
12 labes
1) падение, провал (1. 15 § 2. 1. 62 D. 19, 2). 2) болезнь (1. 7 pr. C. 12, 58). 3) пятно, порок;maleficiorum labe pollutus (1. 9 C. 9, 18. 1. 15 C. 2, 12. 1. 17 C. 5, 62. 1. 9 C. 2, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > labes
-
13 labes
stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune. -
14 labecula
-
15 concretus
I 1. concrētus, a, umpart. pf. к concresco2. adj.1) сгущённый, густой, уплотнённый (aēr, umor C)lac concretum V, T, PM — свернувшееся молокоdolor c. O — немая скорбь (без слёз)vultus c. Tert — неподвижное (суровое) лицо2) сросшийся, слежавшийсяII concrētus, ūs m. [ concresco ]сгущение, уплотнение ( suci PM) -
16 labecula
lābēcula, ae f. [demin. к labes ]пятнышко C -
17 Mursinus
Mursīnus, a, um [ Mursa ] -
18 supersum
super-sum, fuī, esse1) оставаться в живых, уцелеть ( ex pugnā bH)ex eo proelio circiter milia hominum octoginta superfuerunt Cs — после этого сражения уцелело около 80 000 человек2) пережить, жить послеs. patri L — пережить отца3) быть ещё в живых, сохранитьсяsupersint aliqui nuntii et hostium cladis et nostrae virtutis L — пусть сохранятся некоторые вестники и поражения врагов, и нашей доблести ( слова консула Ливия)4) оставаться, быть в остатке ( supersunt labes et luctus VF)non multum aestatis supererat C — лета оставалось немного, т. е. лето близилось к концу5) быть в избытке, изобиловать ( verba alicui supersunt C)cui tanta erat res et supererat? Ter — (Демифон,) у которого было столько денег, да ещё в избытке?6) быть лишним, ненужнымut neque absit quicquam, neque supersit C — чтобы ничего не отсутствовало и ничего не было бы лишнего7) быть сильнее, совладатьs. dolori O — перенести страданиеs. temporibus Nep — пережить тяжёлое время8) превосходить, быть выше ( aliquā re VF)9) не хватать, недоставать (quid superest ad honoris mei tribunal et columen? Ap)10) оказывать поддержку, помогать Su11) находиться во главе, управлять (alicui и alicui rei Su etc.) -
19 caenum
caenum (cēnum), ī, n. (viell. zu cunio, inquino), der Schmutz, Kot, Unflat (stets mit dem Nbbgr. des Ekelhaften; vgl. limus, lutum), limus ac caenum, Lucil. fr.: caeno peius, Plaut.: caenum acervatum, Lucil. fr.: res cruenta aut caeno oblita, Cornif. rhet.: male olēre omne c., Cic.: volvi in caeno, eig. b. Lucr. 6, 978; bildl. (= in Niedrigkeit leben) b. Lucr. 3, 77: e caeno emersus, Cic. Vatin. 17: ex caeno plebeio consulatum extrahere, Liv. 10, 15, 9. – als Schimpfwort, caenum! Plaut. Pseud. 366: o caenum! Cic. de domo 47: labes illa atque caenum, Cic. Sest. 20.
-
20 concresco
con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam concrevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – / Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.
См. также в других словарях:
Labes — (pluriel labēs) est un mot d origine latine désignant une forte déclinaison ou un effondrement, en particulier au niveau du sol. Utilisé sur Mars pour désigner d énormes glissements de terrain, tous localisés sans exception au sein de Valles… … Wikipédia en Français
Labes — is also the German name of Łobez, Poland. Labes (plural: labes ) is a Latin word used by exogeologists to refer to chaotic regions, featuring ridges and steep valleys, in the Valles Marineris region of Mars … Wikipedia
Labes — Labes, polnisch Łobez [ u̯ɔbɛs], Stadt in der Woiwodschaft Westpommern (bis 1998 in der aufgelösten Woiwodschaft Szczecin [Stettin]), Polen, an der Rega, 11 000 Einwohner; Kartoffel , Milch , Metallverarbeitung, Mischfutterwerk. Geschichte: … Universal-Lexikon
Labes — Labes, Kreisstadt im Kreise Regenwalde des Regierungsbezirks Stettin der preußischen Provinz Pommern, am Zusammenfluß der Lotznitz u. Rega; Tuch u. Raschweberei; 4300 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Labes — Labes, Hauptstadt des Kreises Regenwalde im preuß. Regbez. Stettin, an der Rega, Knotenpunkt der Staatsbahnlinie Stettin Belgard und der Kleinbahn Daber L., hat eine evang. Kirche, Synagoge, Amtsgericht, Landgestüt, Fabrikation von… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Labes — Labes, Kreisstadt im preuß. Reg. Bez. Stettin, an der Rega, (1905) 5183 E., Amtsgericht, Landesgestüt … Kleines Konversations-Lexikon
Labes — Łobez … Deutsch Wikipedia
Labes — Recorded in many spelling forms including the French and English Abba, Abbay, Abbe, Abbate, Abbatt, Labb, Labbe, Labbey, Labes, Labey, Abade, the Scottish Abbie and Abbe, and the Italian Abbattini, Dell Abate or Degli Abbati, this most… … Surnames reference
Labes'sche Brücken — Labes sche Brücken, Art hölzerner Brücken, s.d. B) b) ff) … Pierer's Universal-Lexikon
labes realis — an inherent defect in title to property. Stolen goods or goods obtained by fraud, common examples, cannot be transferred, even to an innocent third party. Sometimes also called a vitium reale. Collins dictionary of law. W. J. Stewart. 2001 … Law dictionary
Labės Pyskovcai — Sp Lãbės Pýskovcai Ap Labské Pískovce L kraštovaizdis Čekijoje … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė