Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

la+superba

  • 41 великолепный лирохвост

    adj
    ornit. Graurücken-Leierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba), Prachtleierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba)

    Универсальный русско-немецкий словарь > великолепный лирохвост

  • 42 обыкновенный лирохвост

    adj
    ornit. Graurücken-Leierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba), Prachtleierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba)

    Универсальный русско-немецкий словарь > обыкновенный лирохвост

  • 43 уэльский лирохвост

    adj
    ornit. Graurücken-Leierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba), Prachtleierschwanz (Menura novaehollandiae, Menura superba)

    Универсальный русско-немецкий словарь > уэльский лирохвост

  • 44 черноспинная питта

    Универсальный русско-немецкий словарь > черноспинная питта

  • 45 lyrebird

    ˈlaɪəbə:d зоол. лирохвост (зоология) лирохвост (Menura superba) lyrebird птица-лира, лирохвост

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > lyrebird

  • 46 lyrebird

    [ʹlaıəbɜ:d] n зоол.

    НБАРС > lyrebird

  • 47 Krill

    m -(e)s зоол.
    криль (Euphausia superba; излюбленная пища китов)

    БНРС > Krill

  • 48 superbo

    Большой итальяно-русский словарь > superbo

  • 49 superbo

    supèrbo agg 1) гордый; высокомерный, надменный, спесивый 2) гордый (+ S) essere superbo di qc -- гордиться чем-л 3) высочайший le superbe vette -- высочайшие горы 4) великолепный, прекрасный; торжественный 5) la Superba -- горделивая (эпитет г Генуи)

    Большой итальяно-русский словарь > superbo

  • 50 superbo

    supèrbo agg 1) гордый; высокомерный, надменный, спесивый 2) гордый (+ S) essere superbo di qc гордиться чем-л 3) высочайший le superbe vette — высочайшие горы 4) великолепный, прекрасный; торжественный 5): la Superba — горделивая ( эпитет г Генуи)

    Большой итальяно-русский словарь > superbo

  • 51 aulaeum

    ī n. (греч.)
    a. premĭtur H (mittītur Ph) — занавес опускается ( в начале представления)
    cena sine aulaeis H — трапеза без балдахина, т. е. скромный обед
    4) ирон. роскошная одежда J

    Латинско-русский словарь > aulaeum

  • 52 exosus

    ex-ōsus, a, um [ odi ]
    1) ненавидящий (aliquem V; verba superba O)
    2) ненавидимый, ненавистный (universis ob scelĕra Eutr; omnibus castris Spart)

    Латинско-русский словарь > exosus

  • 53 Roma

    Rōma, ae f.
    1) Рим, столица Латия, a затем и всей Римской империи, на левом берегу Тибра, в 16 римск. милях (ок. 24 км) от моря; основан, по преданию, Ромулом в 753 г. до н. э. (у римлян обычно наз. Urbs Vr, C etc.); обычные эпитеты: aeterna Tib, pulcherrima V, superba Prp, princeps urbium H, beata H, domina H, septemgemina St, но тж. ferox H
    2) Рома, богиня-покровительница города Рима L, T

    Латинско-русский словарь > Roma

  • 54 superbus

    I a, um [ super ]
    1) высокомерный, надменный (insolens et s. C; superba fastidia pati V); горделивый, чванный, важный ( gallus M); гордый, чванящийся (aliquā re H, QC)
    2) беспощадный, грозный ( bellum V)
    3) неумолимый, строгий (oculi O; jura L)
    4) щепетильный, разборчивый, своенравный, взыскательный (dens H; aures, quarum est judicium superbissimum C)
    5) гордый, благородный, славный (populus V; animae virtute superbae Sil)
    6) великолепный, пышный (apparatus L; triumphus H)
    7) превосходный, отличный ( pira Col)
    II Superbus, ī m.
    Суперб, cognomen Тарквиния II, последнего (седьмого) римского царя C, L, O

    Латинско-русский словарь > superbus

  • 55 Tristes Amaryllidis irae

    Горькие вспышки гнева Амариллиды.
    Вергилий, "Буколики", II, 14-15:
    "Разве не легче было бы переносить горькие вспышки гнева Амариллиды и ее высокомерное пренебрежение?"
    - Пастух Коридон жалуется на суровость прекрасного Алексида.
    Как согласовать признание Эффи Дине, сделанное ею до родов, с таинственною обстановкой родов, с исчезновением младенца, а может, и убийством его - ибо я вынужден допустить это убийство, раз не могу начисто его опровергнуть. Объяснение - надо искать в кротости и покорности женщин. Как вам хорошо известно - dulcis Amaryllidis irae [ Ошибка в цитате у В. Скотта (dulcis - милой - с нарушением метрики) объясняется ассоциацией с образом Амариллиды из другой эклоги Вергилия (Буколики, I, 1-5). - авт. ] легко укротимы. (Вальтер Скотт, Эдинбургская темница.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Tristes Amaryllidis irae

  • 56 aulaeum

    aulaeum, ī, n. (αυλαία, ἡ), die prachtvolle, meist gestickte od. bunt durchwebte Decke, Purpurdecke als Vorhang, Überhang, Teppich, gew. im Plur., a) übh.: aulaea Attalica, Varr. fr., Val. Max. u.a.: aulaea superba, Verg.: aulaea purpurā auroque fulgentia, Curt.: aulaea lectis obducere, Curt.: exsertare aurem subinde per aulaeum, Amm.: im Bilde, omnia aulaea reducere, Augustin. c. sec. resp. Iulian. 1, 48 in. – b) als eine Art »Baldachin«, da bei den Alten in den Sälen, die keine kostbaren Decken (lacunaria) hatten, der Reinlichkeit (damit kein Staub herabfalle) und der Pracht wegen Purpurdecken an der Decke aufgespannt wurden, Hor. carm. 3, 29, 15; sat. 2, 8, 54; vgl. Prop. 3, 32, 12. – c) als Theatervorhang, der bei den Alten, wie die Fenster an unsern Wagen, unten befestigt war, dah. beim Anfange des Stückes od. Aktes herabgelassen wurde, aulaeum premitur, Hor. ep. 2, 1, 189, od. mittitur, Phaedr. 5, 7, 23; hingegen beim Ende des Stückes hinaufgezogen, aulaeum tollitur, Cic. Cael. 65. Ov. met. 3, 111. Später jedoch, wie bei uns, aulaeum deponitur, der Vorhang fällt [beim Schlusse des Stückes], Amm. 16, 6, 3; 28, 6, 29. Vgl. auch aulaeum tragicum dimovere, Apul. met. 1, 8, u. aulaeum subducere, Apul. met. 10, 29: aulaea (die aufgezogenen V.) miranda monstrantia, Amm. 16, 12, 57. Gew. waren solchen Vorhängen Götter- od. Menschen-, bes. Heldenfiguren eingewebt, die gleichsam den Vorhang heraufzuziehen schienen; dah. utque purpurea intexti tollant aulaea Britanni, und des Vorhangs Purpur rauscht aufgezogen von eingewebten Britanniern, Verg. georg. 3, 25. – d) sarkastisch v. einem übertrieben weiten Obergewande, pictae Sarrana aulaea togae, Iuven. 10, 39. – / Nbf. aulaea, ae, f., Pacian. epist. 3, 27.

    lateinisch-deutsches > aulaeum

  • 57 flatus

    flātus, ūs, m. (flo), I) das Blasen des Windes, der wehende Wind, 1) im allg., eig.: flatus etesiarum, Plin.: aurae, Lact.: aëris, Cael. Aur.: flatus secundus aurae od. ventorum, Vulg. u. Amm.: flatus secundus, Ov., Ggstz. adversus, Plin.: flatus antelucanus, ganz frühe Morgenluft, Sen. – Plur., flatus austri, Catull.: Alpini boreae, Verg.: ventorum, Sen. u. Iustin.: flatus hiberni, Verg. – im Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu fortunae uti, Cic.; vgl. is demum vir erit, cuius animum nec prospera (fortuna) flatu suo efferet, nec adversa infringet, Liv.: si (fatorum ordo) adfuisset flatu tandem secundo, Amm.: tamen superba et impotens flatu nimis fortuna magno spiritus tumidos daret, Sen. poët.; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. 2, 13 extr. – 2) insbes., das Blasen einer Blähung, cum aliquid immundum flatu explodis, einen streichen läßt, Tert. ad ux. 2, 5. – dah. der Wind = die leise, lautlose Blähung (griech. βδέσμα, hingegen crepitus, der laute Knall, griech. πορδή), flatum crepitumque ventris emittere, Suet. Claud. 32. – II) das Blasen = das Herausstoßen des Atems, A) eig.: 1) im allg.: flatu figuratur vitrum, durch Blasen, Plin. – dah. meton.: a) der Hauch, Atem, Verg. u.a.: flatus vitae, Lebenshauch, Odem, Augustin. serm. 378. – b) die Seele, Prud. perist. 3, 169. – 2) insbes.: a) das Schnauben, equorum, Verg. u. Amm.: flatus validi, Cic. poët. – b) das Blasen auf der Flöte, das Flötenspiel, Hor. de art. poët. 205. Phaedr. 5, 7, 14. – B) übtr., die Aufgeblasenheit, das Sich-Blähen, gew. im Plur., Verg. u.a. Dicht. – / heterokl. Dat. flato, Commod. instr. 1, 12, 5; ebenso Abl. flato, Aethicus cosmogr. 3, 37. p. 24, 25 Wuttke.

    lateinisch-deutsches > flatus

  • 58 iacio

    iacio, iēcī, iactum, ere (zu griech. ιημι = *ji-jemi), werfen, I) übh. werfen, A) eig.: 1) im allg.: rem in manus, Lucr.: lapides in murum, Caes.: totas arbores in altum, Curt.: fulmen in terras, in mare, Lucr. u. Cic.: lapides post terga, Ov.: armorum magnam multitudinem de muro in fossam, Caes.: faces atque aridam materiem de muro in aggerem eminus, Caes.: in alqm scyphum de manu, Cic.: alqm in praeceps, stürzen, Tac.: u. so se in profundum, Cic.: se ex muris in praeceps, Curt.: se e culmine turris, Ov.: tela, Lucr. u. Ov.: tela manu, Verg.: tela tormentis, Caes.: plumbum (fundā), Ov.: leae iaciebant corpora saltu undique, Lucr.: ciconiae pedes ante se iaciunt, Plin. – 2) insbes.: a) als t. t. des Würfelspiels, einen Würfel werfen, talos, Plaut.: talum ita, ut rectus assistat, Cic.: prägn., einen Wurf werfen, iacit volturios quattuor, Plaut. Curc. 357: tu male iactato, tu male iacta dato, Ov. art. am. 2, 204: iacta alea est, s. 2. āleaalea. – b) auswerfen, ancoram, Caes. u.a.: ancoram de prora, Verg. – dah. über Bord werfen, merces, ICt. – c) herab-, hinabstürzen, in profundum, Cic.: se e culmine turris, Ov. – d) wegwerfen, von sich werfen, scuta, Plaut. trin. 1034: vestem procul (weit), Ov. met. 4, 357. – e) zuwerfen, oscula, Tac. hist. 1, 36. – f) vorwerfen, alqm canibus dilaniandum, Dict. 3, 14 u. 4, 3. – g) hin-, ausstreuen, verbreiten, flores, Verg.: umorem in corpus, Lucr.: odorem, Lucan.: arbor poma iacit, Ov. – dah. ausstreuen = äen, triticum, Varro LL.: semen, Verg. u. Ov.: farra, Ov. – B) bildl.: 1) im allg., werfen, schleudern, alcis caput in mediam contentionem dissensionemque civilem, Cic.: in alcis caput verba superba, Prop.: iacere et immittere iniuriam in alqm, Cic.: contumeliam in alqm, Cic.: probra in feminas illustres, Tac.: futuris caedibus semina, Tac.: odia in longum, Tac.: talia verba favillae, Prop. – per ambages insidiarum minas, ausstoßen, Liv. – iacere mittereque ridiculum, Cic. – 2) insbes., in der Rede, im Gespräche hinwerfen, fallen lassen, vorbringen, sich verlauten lassen, äußern, assiduas querelas, Cic. poët.: suspicionem, Cic.: quod iacis obscure, Cic.: condicionum mentionem, Vell.: vera ac vana, Liv. – m. Acc. u. Infin., inter alias res iacit oportere decreta omnia rescindi, Sall.: finem adesse imperio inter se aut inter amicos iaciunt, Tac. – absol. m. de u. Abl., per ambages de lacu Albano, Liv.: de habitu cultuque, Tac. – II) prägn., aufwerfen, aufrichten, errichten, gründen, setzen, legen, aggerem, Caes.: moles in mare, Auct. b. Afr.: vallum, Liv.: fundamenta urbi, Liv.: muros, Verg. – im Bilde, fundamenta pacis, Cic.: gradum atque aditum ad rem, Cic.: salutem in arte, Verg.

    lateinisch-deutsches > iacio

  • 59 insolens

    īn-solēns, entis, Abl. gew. ente (in u. soleo), ungewöhnlich, I) wider Gewohnheit, quid tu Athenas insolens? Ter. Andr. 907. – II) ungewohnt, A) einer Sache ungewohnt, infamiae, Cic.: belli, Caes.: audiendi, quae faceret, Tac.: in dicendo, ungeübt im Reden, Cic.: poet., insolens emiratur, staunt des Anblicks ungewohnt mit Befremdung an, Hor. – B) gegen Gewohnheit u. Sitte verstoßend, -verfahrend, 1) von Worten, ungewöhnlich, auffallend, übertrieben, verbum, Cic. u.a. – 2) vom Benehmen: a) übertrieben, unmäßig im Aufwande = verschwenderisch, v. Pers., in aliena re (Ggstz. in sua re egentissimus), Cic.: non fuisse insolentem in pecunia, Cic. – b) im Benehmen gegen andere, sich überhebend, keck, schnöde, unverschämt, lästig, übermütig, α) v. Pers.u. personif. Abstr., Cic. u.a.: exercitus, siegesstolz, Hor.: ne in re nota et pervulgata multus et insolens sim, Cic. de or. 2, 358; u. so Cic. de sen. 31: utrum secundis rebus insolentiores, an adversis timidiores essent, Hirt. b. G.: Pannonia insolens bonis longae pacis, Vell.: victoria, quae naturā insolens et superba est, Cic.: homines insolentissimi, Cael. in Cic. ep.: insolentissimi Numantinae artis spiritus, Val. Max. – β) vom Benehmen selbst, alacritas, Cic.: laetitia, Hor.: ostentatio, Cic.: nomen insolentissimum, Quint. – C) nicht an Besucher gewöhnt, einsam, Pallad. 12, 4, 2: loca, Apul. de mund. 18.

    lateinisch-deutsches > insolens

  • 60 reboo

    re-boo, āre, I) v. Tieren, zurückbrüllen, greges per depasta buceta reboantes, Sidon. epist. 2, 2 14: m. Dat. wem? reboatque ursa superba lupis, brummt zu den W., Val. Flacc. 3, 631. – II) v. Lebl., zurückschallen oderhallen, widerschallen, widerhallen, einen Widerhall (ein Echo) geben, reboant silvae, Verg. georg. 3, 222: ubi cymbalûm sonat vox, ubi tympana reboant, Catull. 63, 21: Melpomene reboans, Anthol. Lat. 88, 4 (616, 4); vgl. Mart. Cap. 2. § 121. – m. Acc., nec citharae reboant laqueata tecta, lassen widerschallen d. g. D., schallen zurück von d. g. D., Lucr. 2, 28: aber et reboat raucum regio cita barbara bombum, hallt wider von usw., Lucr. 4, 544.

    lateinisch-deutsches > reboo

См. также в других словарях:

  • šuperba — šùpērba m <N mn e> DEFINICIJA reg. ekspr. onaj koji se drži oholo, nadmeno; oholica [velika šuperba] ETIMOLOGIJA mlet. superbo ← tal …   Hrvatski jezični portal

  • Superba — Heatsetting (auch Thermofixierung) ist ein Begriff aus der Textilindustrie und bezeichnet den thermischen Prozess der meist in Dampfatmosphäre oder trockner Hitze abläuft, um produzierten Fasern, Garnen und Geweben dimensionale Stabilität und oft …   Deutsch Wikipedia

  • superba — su·pèr·ba s.f. → superbo …   Dizionario italiano

  • superba —    L. extra. Plants large in some respect and especially with tall culms or long leaf blades …   Etymological dictionary of grasses

  • Euphausia superba — Krill antarctique Krill antarctique …   Wikipédia en Français

  • Euphausia superba —   Krill antártico …   Wikipedia Español

  • Euphausia superba — Antarktischer Krill Antarktischer Krill (Euphausia superba) Systematik Unterstamm: Krebstiere (Crustacea) …   Deutsch Wikipedia

  • Siproeta superba — Siproeta superba …   Wikipédia en Français

  • Powelliphanta superba superba — Taxobox name = Powelliphanta superba superba image caption = A Powelliphanta of unknown species. image width = 250 status = EN regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda ordo = Pulmonata familia = Rhytididae genus = Powelliphanta… …   Wikipedia

  • Gloriosa superba —   Gloriosa superba …   Wikipedia Español

  • Cyanea superba — Cyanea superba …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»