Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

lōtĭum

  • 1 lotium

    lōtĭum, ĭi, n. urine.    - amplius loti, Catul.: plus d'urine.    - si lotium difficilius transibit, Cato.: s'il y a dysurie.    - larifuga nescio quis, nocturnus, qui non valet lotium suum, Petr. 57: un vagabond, un je ne sais qui, un rôdeur de nuit, qui ne vaut pas ce qu'il pisse.
    * * *
    lōtĭum, ĭi, n. urine.    - amplius loti, Catul.: plus d'urine.    - si lotium difficilius transibit, Cato.: s'il y a dysurie.    - larifuga nescio quis, nocturnus, qui non valet lotium suum, Petr. 57: un vagabond, un je ne sais qui, un rôdeur de nuit, qui ne vaut pas ce qu'il pisse.
    * * *
        Lotium, lotii, priore breui, a nomine Lotio, lotionis dicitur. Sueton. Urine, Pissat, Escloy.

    Dictionarium latinogallicum > lotium

  • 2 lotium

    lōtium, iī, n., der Urin, Cato, Catull. u.a. – sprichw., non valet lotium suum, von einem schlechten Menschen, Petron. 57, 3.

    lateinisch-deutsches > lotium

  • 3 lotium

    lōtium, iī, n., der Urin, Cato, Catull. u.a. – sprichw., non valet lotium suum, von einem schlechten Menschen, Petron. 57, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lotium

  • 4 lotium

    lōtĭum, ĭi, n., urine:

    brassica alvum bonam facit lotiumque,

    Cato, R. R. 156; Suet. Vesp. 23.—Prov.:

    non valet lotium suum, of a good-for-nothing fellow,

    Petr. 57, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > lotium

  • 5 lotium

    lōtium, ī n.
    моча Cato, Ctl, Su etc.
    non valet l. suum погов. Ptо никчёмном человеке

    Латинско-русский словарь > lotium

  • 6 lotium

    urine; (liquid for washing - urine used for bleaching); (rude/veterinary)

    Latin-English dictionary > lotium

  • 7 substillus

    substīllus, a, um [ sub + stillo ]
    выделяющийся по каплям, капающий ( lotium Cato)

    Латинско-русский словарь > substillus

  • 8 lotilentus

    lōtilentus, a, um (lotium), unrein, schmutzig, Titin. com. 137 (wo Vok. lotilente).

    lateinisch-deutsches > lotilentus

  • 9 saluber

    salūber, bris, bre, u. gew. salūbris, e (v. salus), gesund, I) gesund = der Gesundheit zuträglich od. dienlich, heilsam (Ggstz. pestilens), a) eig.: aëres locorum salubres, Vitr.: habitatio, Vitr.: natura loci, Cic.: annus salubris, Cic.: Phoebe saluber, Ov.: locus saluber, Varro: ager salubrior, Varro: saluberrimum est, Plin. – triclinium, Plin. ep.: somnus, Verg.: vinum corpori salubre, Colum.: lotium ad omnes res salubre est, Cato: icterias existimatur salubris contra regios morbos, Plin. – b) übtr., heilsam, dienlich, zuträglich, consilia, Cic.: liber, Quint.: iustitia, Hor.: res salubrior, Liv.: sententia rei publicae saluberrima, Cic.: saluber magis quam ambitiosus princeps, ein Fürst, der bei seiner Güte mehr den Nutzen als die Gunst anderer zum Zwecke hat, Suet. – II) gesund = heil, kräftig, a) eig.: corpus, Sall.: corpora salubriora, Liv.: exercitum itineribus ac mutatione castrorum mobiliorem ac salubriorem esse, Liv. – b) übtr., gut beschaffen, gut, tauglich, gehörig, quoniam, quicquid est salsum aut salubre in oratione, id proprium Atticorum est, Cic.: tela modi salubris, von ziemlicher Größe, Gratt.

    lateinisch-deutsches > saluber

  • 10 substillus

    substīllus, a, um (sub u. stillo), etwas träufelnd, lotium, Strangurie, Cato r.r. 156 extr. – subst., substīllum, ī, n., regnerisches Wetter, wenn es tröpfelt, Tert. de pall. 2 u. Fest. 306 (a), 26.

    lateinisch-deutsches > substillus

  • 11 lotilentus

    lōtilentus, a, um (lotium), unrein, schmutzig, Titin. com. 137 (wo Vok. lotilente).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lotilentus

  • 12 saluber

    salūber, bris, bre, u. gew. salūbris, e (v. salus), gesund, I) gesund = der Gesundheit zuträglich od. dienlich, heilsam (Ggstz. pestilens), a) eig.: aëres locorum salubres, Vitr.: habitatio, Vitr.: natura loci, Cic.: annus salubris, Cic.: Phoebe saluber, Ov.: locus saluber, Varro: ager salubrior, Varro: saluberrimum est, Plin. – triclinium, Plin. ep.: somnus, Verg.: vinum corpori salubre, Colum.: lotium ad omnes res salubre est, Cato: icterias existimatur salubris contra regios morbos, Plin. – b) übtr., heilsam, dienlich, zuträglich, consilia, Cic.: liber, Quint.: iustitia, Hor.: res salubrior, Liv.: sententia rei publicae saluberrima, Cic.: saluber magis quam ambitiosus princeps, ein Fürst, der bei seiner Güte mehr den Nutzen als die Gunst anderer zum Zwecke hat, Suet. – II) gesund = heil, kräftig, a) eig.: corpus, Sall.: corpora salubriora, Liv.: exercitum itineribus ac mutatione castrorum mobiliorem ac salubriorem esse, Liv. – b) übtr., gut beschaffen, gut, tauglich, gehörig, quoniam, quicquid est salsum aut salubre in oratione, id proprium Atticorum est, Cic.: tela modi salubris, von ziemlicher Größe, Gratt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > saluber

  • 13 substillus

    substīllus, a, um (sub u. stillo), etwas träufelnd, lotium, Strangurie, Cato r.r. 156 extr. – subst., substīllum, ī, n., regnerisches Wetter, wenn es tröpfelt, Tert. de pall. 2 u. Fest. 306 (a), 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > substillus

  • 14 lotiolente

    lōtĭōlentē, adv. [lotium], foully, impurely, Titin. ap. Non. 131, 32 (lotilente, v. 137 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > lotiolente

  • 15 substillum

    substillus, a, um, adj. [sub - stillo] (ante- and post - class.), slightly dropping, dribbling.
    I.
    Adj.:

    lotium,

    i. e. strangury, Cato, R. R. 156, 6.—
    II.
    Subst.: substil-lum, i, n., a slight dropping, a sprinkling:

    substillum tempus ante pluviam jam paene uvidum et post pluviam non persiccum, quod jam stillaret, aut nondum desisset, Fest. pp. 306 and 307 Müll.: dehinc substillum et denuo sudum,

    Tert. Pall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > substillum

  • 16 substillus

    substillus, a, um, adj. [sub - stillo] (ante- and post - class.), slightly dropping, dribbling.
    I.
    Adj.:

    lotium,

    i. e. strangury, Cato, R. R. 156, 6.—
    II.
    Subst.: substil-lum, i, n., a slight dropping, a sprinkling:

    substillum tempus ante pluviam jam paene uvidum et post pluviam non persiccum, quod jam stillaret, aut nondum desisset, Fest. pp. 306 and 307 Müll.: dehinc substillum et denuo sudum,

    Tert. Pall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > substillus

См. также в других словарях:

  • LOTIUM — tingendis olim conchyliis admisceri solitum ex Plin. discimus. Est autem conchylium coloris genus multo pallidius dilutisque purpurâ; unde purpuram a conchylio, h. e. purpuream vestem a conchyliata, Plin. idem discernit l. 9. c. 35. Conchylia et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Lotium — (lat.), der Harn …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • lotium — lo·ti·um …   English syllables

  • lotium — ˈlōshēəm noun ( s) Etymology: Latin, urine, from lautus, lotus, past participle of lavere to wash : urine formerly used as a cosmetic for the hair …   Useful english dictionary

  • lisier — [ lizje ] n. m. • av. 1868; mot dial. de Suisse; du lat. lotium « urine » ♦ Agric. Mélange d excréments d animaux contenant une grande quantité d eau, conservé dans des fosses couvertes pour servir d engrais. ⇒ purin. Les « effluents du lisier de …   Encyclopédie Universelle

  • Cockle — Coc kle, n. [AS. coccel, cocel; cf. Gael. cogall tares, husks, cockle.] (Bot.) (a) A plant or weed that grows among grain; the corn rose ({Luchnis Githage}). (b) The {Lotium}, or darnel. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Luchnis Githage — Cockle Coc kle, n. [AS. coccel, cocel; cf. Gael. cogall tares, husks, cockle.] (Bot.) (a) A plant or weed that grows among grain; the corn rose ({Luchnis Githage}). (b) The {Lotium}, or darnel. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Latin profanity — is the profane, indecent, or impolite vocabulary of Latin, and its uses. The profane vocabulary of early Vulgar Latin was largely sexual and scatological: the abundance[1] of religious profanity found in some of the Romance languages is a… …   Wikipedia

  • Моча* — (Uri n, Urina, Lotium) жидкость, выделяемая почками; она выносит преимущественно азотистые продукты распада белковых веществ как органов, так и соков тела, а именно: мочевину, мочевую кислоту, креатинин и др.; ей выводятся также и серно кислые… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Моча — (Urin, Urina, Lotium) жидкость, выделяемая почками; она выносит преимущественно азотистые продукты распада белковых веществ как органов, так и соков тела, а именно: мочевину, мочевую кислоту, креатинин и др.; ей выводятся также и серно кислые… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Harn — (Urin, Urina, Lotium), die von den Nieren abgesonderte Flüssigkeit. Der H. der Fleischfresser ist klar, hellgelb, von saurer Reaktion, riecht unangenehm und ist reich an Harnstoff. Bei den Pflanzenfressern ist er meist trübe, alkalisch, sehr… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»