-
1 korzenie
pl( pochodzenie) roots; ( przyprawy) spice(s) (pl)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzenie
-
2 korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu
• runner scrapSłownik polsko-angielski dla inżynierów > korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu
-
3 korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu wlewków
• sprue hornsSłownik polsko-angielski dla inżynierów > korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu wlewków
-
4 podciąć korzenie czegoś
подорва́ть ко́рни чего́-л. -
5 grudka ziemi otaczająca korzenie rośliny
• root ballSłownik polsko-angielski dla inżynierów > grudka ziemi otaczająca korzenie rośliny
-
6 rizosfera warstwa gleby otaczająca korzenie
• rhizosphereSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rizosfera warstwa gleby otaczająca korzenie
-
7 zasięgpobierania pokarmów z gleby przez korzenie rośliny
• root bedSłownik polsko-angielski dla inżynierów > zasięgpobierania pokarmów z gleby przez korzenie rośliny
-
8 runner scrap
korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu -
9 sprue horns
korzenie metal tracony przy syfonowym odlewaniu wlewków -
10 korze|ń
Ⅰ m 1. Bot. root- korzeń główny/boczny the main/a lateral root- splątane korzenie drzew tangled tree roots- potknąć się o wystający korzeń to trip over a protruding root- wypuścić korzenie to develop roots- zapuścić korzenie [roślina] to establish roots; to take root także przen.; [osoba, rodzina] to put down roots- wyrwać coś z korzeniami to uproot sth także przen.2. Anat. root- korzeń zęba/paznokcia/włosa the root of a tooth/nail/hairⅡ korzenie plt 1. Kulin. (przyprawy) spices 2. (początki) root- korzenie wszelkiego zła the root of all evil- sięgać swymi korzeniami czegoś to have its roots in sth- korzenie tej muzyki tkwią w jazzie this music has its roots in jazz3. (pochodzenie) roots- jego korzenie były w Polsce his roots were in Poland- □ korzeń przybyszowy Bot. adventitious root- czarny korzeń Bot. black salsifyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korze|ń
-
11 korzeń
- korzenie* * *miGen. -a1. bot., dent., przen. (= podstawa, źródło) root; korzeń główny primary root; korzeń boczny secondary root; korzeń przybyszowy adventitious root; korzeń spichrzowy tuber, tuberous root; czarny korzeń bot. scorzonera, black salsify ( Scorzonera hispanica); zapuścić korzenie take root; wyrwać coś z korzeniami uproot sth; średniowieczna filozofia sięga korzeniami starożytności the medieval philosphy has its roots in antiquity.2. pl. kulin. (= przyprawy, korzonki) spice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzeń
-
12 korzeń
сущ.• исток• источник• ключ• корень* * *bot. korzeń бот. кореньjęz. rdzeń лингв. кореньmat. pierwiastek мат. корень* * *korze|ń♂ 1. корень;zapuścić \korzeńnie пустить корни;
2. \korzeńnie мн. пряности* * *м1) ко́реньzapuścić korzenie — пусти́ть ко́рни
2) korzenie мн пря́ности -
13 podciąć
глаг.• подрезать• подсечь* * *pod|ciąć\podciąćetnę, \podciąćetnie, \podciąćetnij, \podciąćciął, \podciąćcięty сов. 1. подрезать; подрубить, подсечь;2. подстричь; 3. (batem itp.) подхлестнуть, подстегнуть; 4. перен. подкосить;zmęczenie \podciąćcięło mu nogi y него ноги подкашивались от усталости; \podciąć siły, zdrowie подорвать силы, здоровье;
● \podciąć korzenie czegoś подорвать корни чего-л.;\podciąć skrzydła подрезать крылья
* * *podetnę, podetnie, podetnij, podciął, podcięty сов.1) подре́зать; подруби́ть, подсе́чь2) подстри́чь3) (batem itp.) подхлестну́ть, подстегну́ть4) перен. подкоси́тьzmęczenie podcięło mu nogi — у него́ но́ги подка́шивались от уста́лости
podciąć siły, zdrowie — подорва́ть си́лы, здоро́вье
• -
14 root
[ruːt] 1. n(of plant, tooth) korzeń m; ( MATH) pierwiastek m; ( of hair) cebulka f; (of problem, belief) źródło nt- roots2. viukorzeniać się (ukorzenić się perf), wypuszczać (wypuścić perf) korzenie3. vtPhrasal Verbs:- root for- root out* * *I 1. [ru:t] noun1) (the part of a plant that grows under the ground and draws food and water from the soil: Trees often have deep roots; Carrots and turnips are edible roots.) korzeń2) (the base of something growing in the body: the roots of one's hair/teeth.) nasada, korzeń3) (cause; origin: Love of money is the root of all evil; We must get at the root of the trouble.) źródło4) ((in plural) family origins: Our roots are in Scotland.) korzenie2. verb(to (make something) grow roots: These plants aren't rooting very well; He rooted the plants in compost.) zakorzenić sie, zasadzić- root crop
- root out
- take root II [ru:t] verb1) (to poke about in the ground: The pigs were rooting about for food.) ryć2) (to search by turning things over etc: She rooted about in the cupboard.) grzebać -
15 pokrę|cić2
pf Ⅰ vt 1. (zniekształcić) to twist out of shape [drut, spinacz]- palce pokręcone reumatyzmem a. od reumatyzmu fingers misshapen a. gnarled with rheumatism- pokręcone korzenie sosen tangled roots of pine trees- pokręciło go/ją (lumbago) pot. he/she could hardly move (because of lumbago)2. pot. (pomylić) to muddle up- jest tak roztargniony, że zawsze coś pokręci he’s so absent-minded that he always muddles things up- chyba coś pokręciłam z jego nazwiskiem I seem to have got his name muddled up a. wrongⅡ pokręcić się pot. 1. (powyginać się) [gałęzie, korzenie] to get twisted 2. (pogmatwać się) [plany, rozkład] to be thrown into disarray- wszystko się pokręciło everything became a muddle- coś ci się pokręciło a. pokręciło ci się w głowie you’ve got it all wrong a. mixed up3. (obracać się) [koło, wiatrak] to turn (around), to spin- pokręcili się trochę na karuzeli they took a ride on the merry-go-round4. (potańczyć) to strut one’s stuff pot. 5. (pochodzić) to walk around; (pokrzątać się) to potter around a. about GB, to putter around a. about US- pokręcić się po mieście to wander around the town- pokręcił się koło stołu he pottered around the table6. (poczynić starania) to try- jak się dobrze pokręcisz, znajdziesz dobrze płatne zajęcie if you try hard, you’ll get a well-paid job- musisz się koło niego trochę pokręcić you must work on him- spróbuj pokręcić się koło tej wycieczki try to become involved in this tripThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrę|cić2
-
16 korzeń
korzeń [kɔʒɛɲ] m2) ( dolna część organu)\korzeń włosa/zęba Haar-/Zahnwurzel f5) wyrwać coś z korzeniami etw mit Stumpf und Stiel beseitigen, etw mit der Wurzel ausrottenzapuścić korzenie Wurzeln schlagen, Fuß fassen -
17 Wurzel
Wurzel ['vʊrʦ̑əl] <-, -n> f\Wurzeln schlagen zapuszczać [ perf zapuścić] korzenie2) (Haar\Wurzel) cebulka f3) matdie \Wurzel aus 16 ziehen wyciągnąć pierwiastek z 16die \Wurzel allen Übels źródło nt wszelkiego zła5) wollt ihr hier \Wurzeln schlagen? ( fam) [czy] chcecie tu zapuścić korzenie? -
18 fantastycznie
adv. 1. (nieprawdopodobnie) fantastically- fantastycznie powyginane korzenie fantastically twisted roots2. (wyjątkowo) fantastically- fantastycznie drogi/przebiegły/zdolny fantastically expensive/cunning/clever3. (wspaniale) to fantastycznie! that’s fantastic!- fantastycznie wyglądasz you look fantastic a. fabulous* * *adv.1. (= nierealnie, baśniowo) fantastically, fancifully.2. emf. (= nadzwyczajnie) fabulously, prodigiously.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fantastycznie
-
19 podcinać
impf ⇒ podciąć* * *-am, -asz, podciąć; perf; vtpodcinać komuś skrzydła (przen) — to clip sb's wings
podciąć sobie żyły — to slash lub slit one's wrists
* * *ipf.1. (= przycinać, skracać) ( włosy) trim; (gałęzie, łodygi) prune; podciąć komuś skrzydła clip sb's wings; podciąć korzenie czegoś strike at the root of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podcinać
-
20 zakorzeniać
ipf.zakorzenić pf. instil, inculcate.ipf.zakorzenić się pf.1. (= zapuszczać korzenie) take root, root.2. (= wchodzić w zwyczaj) take root.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakorzeniać
См. также в других словарях:
korzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. korzenieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rośliny lub ich części zawierające olejki eteryczne używane jako przyprawy smakowe oraz surowiec farmaceutyczny, sprowadzane… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzenie się — n I rzecz. od korzyć się … Słownik języka polskiego
zapuszczać – zapuścić korzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} przebywać gdzieś bardzo długo, zadomawiać się gdzieś; też: umacniać, ugruntowywać się (o znaczeniu, pozycji czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kapitalizm dopiero zapuszcza korzenie w naszej rzeczywistości. Osiedleńcy zdążyli już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
Ходкевичи — Ходкевичи … Википедия
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
podciąć — korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła zob.… … Słownik frazeologiczny
podcinać — Podciąć korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła… … Słownik frazeologiczny
korzenić się — ndk VIa, korzenić sięni się, korzenić sięnił się «rozrastać się w korzenie, puszczać korzenie» Lawenda korzeni się bardzo głęboko. przen. «rozwijać się, szerzyć, krzewić, zakorzeniać się» … Słownik języka polskiego
pneumatofor — m IV, D. a, Ms. pneumatofororze; lm M. y 1. bot. pneumatofory «korzenie naziemne doprowadzające powietrze do systemu korzeniowego; występują u drzewiastych roślin bagiennych, głównie tropikalnych; korzenie oddechowe» 2. med. «tlenowy aparat… … Słownik języka polskiego
przybyszowy — ∆ bot. Korzenie przybyszowe «korzenie wyrastające z pędu lub innych nadziemnych części rośliny» … Słownik języka polskiego