-
1 podciąć korzenie czegoś
подорва́ть ко́рни чего́-л. -
2 korzeń
сущ.• исток• источник• ключ• корень* * *bot. korzeń бот. кореньjęz. rdzeń лингв. кореньmat. pierwiastek мат. корень* * *korze|ń♂ 1. корень;zapuścić \korzeńnie пустить корни;
2. \korzeńnie мн. пряности* * *м1) ко́реньzapuścić korzenie — пусти́ть ко́рни
2) korzenie мн пря́ности -
3 podciąć
глаг.• подрезать• подсечь* * *pod|ciąć\podciąćetnę, \podciąćetnie, \podciąćetnij, \podciąćciął, \podciąćcięty сов. 1. подрезать; подрубить, подсечь;2. подстричь; 3. (batem itp.) подхлестнуть, подстегнуть; 4. перен. подкосить;zmęczenie \podciąćcięło mu nogi y него ноги подкашивались от усталости; \podciąć siły, zdrowie подорвать силы, здоровье;
● \podciąć korzenie czegoś подорвать корни чего-л.;\podciąć skrzydła подрезать крылья
* * *podetnę, podetnie, podetnij, podciął, podcięty сов.1) подре́зать; подруби́ть, подсе́чь2) подстри́чь3) (batem itp.) подхлестну́ть, подстегну́ть4) перен. подкоси́тьzmęczenie podcięło mu nogi — у него́ но́ги подка́шивались от уста́лости
podciąć siły, zdrowie — подорва́ть си́лы, здоро́вье
• -
4 Wurzel
das Übel an der Wurzel packen wyr(y)wać zło z korzeniami; -
5 Wurzelwerk
Wurzelwerk n korzenie m/pl
См. также в других словарях:
korzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. korzenieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rośliny lub ich części zawierające olejki eteryczne używane jako przyprawy smakowe oraz surowiec farmaceutyczny, sprowadzane… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzenie się — n I rzecz. od korzyć się … Słownik języka polskiego
zapuszczać – zapuścić korzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} przebywać gdzieś bardzo długo, zadomawiać się gdzieś; też: umacniać, ugruntowywać się (o znaczeniu, pozycji czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kapitalizm dopiero zapuszcza korzenie w naszej rzeczywistości. Osiedleńcy zdążyli już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
Ходкевичи — Ходкевичи … Википедия
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
podciąć — korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła zob.… … Słownik frazeologiczny
podcinać — Podciąć korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła… … Słownik frazeologiczny
korzenić się — ndk VIa, korzenić sięni się, korzenić sięnił się «rozrastać się w korzenie, puszczać korzenie» Lawenda korzeni się bardzo głęboko. przen. «rozwijać się, szerzyć, krzewić, zakorzeniać się» … Słownik języka polskiego
pneumatofor — m IV, D. a, Ms. pneumatofororze; lm M. y 1. bot. pneumatofory «korzenie naziemne doprowadzające powietrze do systemu korzeniowego; występują u drzewiastych roślin bagiennych, głównie tropikalnych; korzenie oddechowe» 2. med. «tlenowy aparat… … Słownik języka polskiego
przybyszowy — ∆ bot. Korzenie przybyszowe «korzenie wyrastające z pędu lub innych nadziemnych części rośliny» … Słownik języka polskiego
