-
1 koronować
(-uję, -ujesz); perf; u-; vt* * *ipf.1. ( przekazywać władzę monarsze) crown.2. przen. (= finalizować) crown.ipf.(= stawać się królem) be crowned; koronować się na króla be crowned king.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koronować
-
2 koronować się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koronować się
-
3 ukoron|ować
pf Ⅰ vt 1. (przekazać władzę) to crown- ukoronowano ją (na królową) w 1953 roku she was crowned (queen) in 1953 ⇒ koronować2. książk. (uwieńczyć) to crown [działalność, pracę, wysiłki]- nagroda za całokształt ukoronowała jego twórczość a lifetime achievement award crowned his career ⇒ koronowaćⅡ ukoronować się (zostać ukoronowanym) to be crowned ⇒ koronować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukoron|ować
-
4 koron|ować
pf impf Ⅰ vt 1. (wkładać koronę) to crown [króla, obraz]- koronować kogoś na króla Polski to crown sb king of Poland- obraz Matki Boskiej koronowany przez papieża a painting of Our Lady crowned by the pope ⇒ ukoronować2. książk. (wieńczyć) to crown- ta książka koronuje jego długoletnią karierę the book crowns his long career ⇒ ukoronowaćⅡ koronować się 1. (zostać ukoronowanym) to be crowned ⇒ ukoronować się 2. (dokonać własnej koronacji) to crown oneself- koronował się na cesarza he crowned himself emperor ⇒ ukoronować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koron|ować
-
5 ukoronować (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukoronować (się)
-
6 ukoronować
(-uję, -ujesz); vb; od koronowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukoronować
-
7 koronowan|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koronowan|y
-
8 król1
Ⅰ m pers. (N pl królowie) 1. (władca, tytuł) king- król Polski/Szwecji the king of Poland/Sweden- polski/szwedzki król the Polish/Swedish king- król Jerzy V King George V- zostać królem to become king- koronować kogoś na króla to crown sb king- żyć jak król to live like a king2. (mistrz) king- król tenisa/rock and rolla the king of tennis/rock’n’roll- król strzelców the top scorer3. (potentat) tycoon- król giełdy/bankierów a stock market/banking tycoon- król nafty an oil baronⅡ m inanim. (A króla) 1. (w kartach) king- wyjść w króla to lead a king- wziąć lewę na króla to win a trick with a king- pobić damę królem to take a queen with a king2. (w szachach) king- bronić króla to defend the king- szachować króla to check the king- □ królowie elekcyjni Hist. elective kings- Trzech Króli (święto) Epiphany, Twelfth Night- Trzej Królowie the Three Wise Men, the Magi■ pójść tam, gdzie król piechotą chodzi euf. to spend a penny euf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > król1
См. также в других словарях:
koronować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koronowaćnuję, koronowaćnuje, koronowaćany {{/stl 8}}– ukoronować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczyście powierzać władzę monarszą poprzez włożenie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koronować — ndk IV, koronowaćnuję, koronowaćnujesz, koronowaćnuj, koronowaćował, koronowaćowany «uroczyście wkładać koronę na głowę nowo obranego monarchy (lub papieża), jako symbol przekazania mu najwyższej władzy w państwie (w kościele)» Władysława… … Słownik języka polskiego
koronować się – ukoronować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} być koronowanym; stawać się monarchą poprzez akt koronacji (także nakładając samemu sobie koronę na głowę) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Mimo licznych sprzeciwów koronował się na króla Polski. Napoleon koronował się na cesarza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koronować — Koronowana głowa zob. głowa 27 … Słownik frazeologiczny
короновать — уже у Котошихина 5. Через польск. koronowac из ит., лат. соrōnārе; см. Христиани 10. •• [Уже в 1577 г.; см. Фогараши, Studiа Slavica , 4, 1958, стр. 66. – Т.] … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
koronowanie — ↨ koronowanie się n I rzecz. od koronować (się) … Słownik języka polskiego
karūnavoti — ×karūnavoti, oja, ojo (l. koronować) tr. 1. SD106, R, K, N, M žr. karūnuoti: Nė vienas nebus karūnavotas, tiktai kuris vyriškai kariaus DP107. | refl.: Vytautas buvo sumanęs karūnavoties Yl. 2. kankinti, širdį užgauti: Vyrai karūnavo[ja] pačias,… … Dictionary of the Lithuanian Language
ukoronować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}koronować {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ukoronować II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, ukoronowaćnuję, ukoronowaćnuje, ukoronowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonać czegoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukoronować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}koronować się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień