-
1 koleżka
сущ.• дружок* * *koleżk|a♂, мн. И. \koleżkai/\koleżkaowie, РВ. \koleżkaów разг. дружок, кореш+kompan, kumpel, koleś
* * *м, мн И koleżki / koleżkowie, PB koleżków разг.дружо́к, ко́решSyn: -
2 koleś
сущ.• дружок• парень* * *♂ разг. дружок, корешок+koleżka, kumpel
* * *м разг.дружо́к, корешо́кSyn: -
3 kompan
сущ.• компаньон• соучастник• спутник• товарищ* * *♂ разг. компаньон; дружок;\kompan do butelki собутыльник
+ koleżka, kumpel, kamrat* * *м разг.компаньо́н; дружо́кkompan do butelki — собуты́льник
Syn: -
4 kumpel
сущ.• друг• дружище• приятель• товарищ* * *kump|el♂, Р. \kumpella разг. дружок, приятель, корешок+kompan, kolega, koleżka
* * *м, Р kumpla разг.дружо́к, прия́тель, корешо́кSyn:
См. также в других словарях:
koleżka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIb, CMc. koleżkażce; lm M. koleżkakowie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią o koledze, zwłaszcza jeśli jest nim człowiek z marginesu społecznego; koleś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paka koleżków. Balanga z koleżkami.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koleżka — m odm. jak ż III, CMs. koleżkażce; lm M. ci koleżkakowie, te koleżkaki, DB. koleżkaków pot. pouf. «bliski kolega, towarzysz; kompan; młody kolega» Grono koleżków. Popił sobie z koleżkami. Murzynek Bambo w Afryce mieszka, czarną ma skórę ten nasz… … Słownik języka polskiego
koleżka — Kolega lub przyjaciel Eng. A colleague or friend … Słownik Polskiego slangu
Murzynek Bambo — ( Bambo the Black child or Bambo the little Negro ) is a children s poem by Polish author Julian Tuwim (September 1894 – December 1953), written in 1923 or 24. It is about a small black boy called Bambo, who lives in Africa.[1] The poem is… … Wikipedia
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
kamrat — m IV, DB. a, Ms. kamratacie; lm M. ci kamrataci, te y, DB. ów «dziś zwykle rubasznie, lekceważąco albo żartobliwie: kolega, towarzysz pracy, zabaw czy wspólnych przedsięwzięć; kompan, koleżka; gwarowo i dawniej: w ogóle kolega, przyjaciel,… … Słownik języka polskiego
koleś — m I, DB. koleśesia; lm M. koleśesie, DB. koleśesiów gw. miejska «koleżka, kompan; kumpel» … Słownik języka polskiego
kompan — m IV, DB. a, Ms. kompannie; lm M. i, DB. ów pot. «kolega, towarzysz jakichś przedsięwzięć, pracy, służby, walki; zwłaszcza: współuczestnik zabaw, hulanek; koleżka, kamrat» Dobry, wesoły, pożądany kompan. Kompan z wojska. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kamrat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, Mc. kamratacie; lm M. kamrataci || y {{/stl 8}}{{stl 7}} kolega, osoba, z którą podejmuje się wspólne przedsięwzięcia (często z odcieniem żartobliwym lub lekceważącym); kompan, koleżka : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koleś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. koleśesie, D. koleśesiów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kolega, koleżka, towarzysz zabaw i często pijaństwa, kompan, kumpel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupa kolesiów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
