-
1 kołysać
1. (-szę, -szesz); vt(+acc) ( wózek) to rock2. vt(+instr) ( drzewami) to sway, to swing3. vi( o statku) to rollkołysać (ukołysać perf) dziecko (do snu) — to lull lub rock a baby (to sleep)
* * *ipf.- ę -esz2. (dziecko, wózek) rock; kołysać dziecko do snu rock l. lull a baby to sleep.3. ( o statku) roll.ipf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kołysać
-
2 kołysać
-
3 kołysać
I. vt1) < perf za->\kołysać coś etw wiegen, etw schaukelnwiatr kołysze drzewami die Bäume wiegen sich im Windu\kołysać dziecko [do snu] ein Kind [in den Schlaf] wiegenIII. vr ( bujać się) człowiek: sich +akk wiegen ( chwiać się) statek: schaukeln; drzewo: sich +akk wiegen, schwanken -
4 kołysać
глаг.• вихлять• качать• раскачивать• трясти• укачивать* * *koły|saćнесов. качать;\kołysać dziecko качать (баюкать) ребёнка; wiatr \kołysaćsze drzewami ветер раскачивает деревья
+ bujać, huśtać* * *несов.кача́тьkołysać dziecko — кача́ть (баю́кать) ребёнка
wiatr kołysze drzewami — ве́тер раска́чивает дере́вья
Syn: -
5 kołysać
-
6 kołysać
1. balancer2. basculer3. bercer4. brimbaler5. chalouper6. dandiner7. dodeliner8. dodiner9. osciller10. tanguer11. vaciller -
7 kołysać
1 caith 2 carraig 3 cliabhán 4 luasc 5 luascán -
8 kołysać
tund -
9 kołysać
[колисань]v.ndkколисати, гойдати -
10 kołysać
1. гойдати;2. коливати; колисати -
11 kołysać
çayqau -
12 kołysać
1 bató2 kapanyarihan3 liglig4 liguygoy5 pagpag6 wagayway -
13 kołysać
ykjamak -
14 kołysać
1) λικνίζω2) ταλαντεύομαι -
15 kołysać
گهواره ; مهد -
16 kołysać się
-
17 kołysać\ się
несов. качаться+bujać się, huśtać się
-
18 kołysać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kołysać się
-
19 kołysać się
• swing -
20 kołysać się pionowo o statku
• heave rSłownik polsko-angielski dla inżynierów > kołysać się pionowo o statku
См. также в других словарях:
kołysać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kołysaćyszę, kołysaćysze, kołysaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruszać czymś jednostajnie, monotonnie, powtarzać jakiś ruch; bujać, huśtać, chwiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiatr … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… … Słownik języka polskiego
kołysać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać się jednostajnym, wahadłowym ruchem; huśtać się, bujać się, chwiać się, kiwać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lampa kołysze się na wietrze. Kołysać się w tańcu. Nie kołysz się na krześle. Statek kołysze się na falach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie … Słownik języka polskiego
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
chybotać — ndk IX, chybotaćoczę (chybotaćocę), chybotaćoczesz (chybotaćocesz), chybotaćocz, chybotaćał, chybotaćany, a. I, chybotaćam, chybotaćasz, chybotaćają, chybotaćaj 1. «poruszać czymś w różne strony; chwiać, kołysać» Fale chyboczą łodzią. Wicher… … Słownik języka polskiego
fajtać — ndk I, fajtaćam, fajtaćasz, fajtaćają, fajtaćaj, fajtaćał fajtnąć dk Va, fajtaćnę, fajtaćniesz, fajtaćnął, fajtaćnęła, fajtaćnęli, fajtaćnąwszy 1. pot. «machać, kiwać, wywijać, kołysać» Fajtać nogami. 2. zwykle dk, pot. «przewrócić się, fiknąć»… … Słownik języka polskiego
kolebać — ndk IX, kolebaćbię, kolebaćbiesz, kolebaćeb, kolebaćał, kolebaćany reg. a. poet. «chwiać, huśtać, bujać; kołysać» Kolebać dziecko na rękach. Wiatr kolebał gałęziami drzew. kolebać się «chwiać się, kołysać się; ulegać kolebaniu, kołysaniu» Gęsi… … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
kręcić — 1. pot. Ja cię kręcę! «wyrażenie oznaczające podziw, zdumienie, rzadziej niechęć»: – Patrz, jakie buty dostałam. – Ja cię kręcę! A. Osiecka, Znajomi. 2. Kręcić bicz, bicze z piasku «wykonywać pracę bezowocną, usiłować robić coś z niczego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
bobo — n ndm pieszcz. «małe dziecko, zwykle niemowlę» Miłe bobo. Kołysać płaczące bobo … Słownik języka polskiego