-
1 klekotać
-
2 klekotać
vi -
3 klappern
klappern ['klapɐn]vi2) ( Geräusch erzeugen)mit den Zähnen \klappern szczękać zębamimit dem Schnabel \klappern klekotać [ perf za-] dziobemmit dem Geschirr \klappern brzękać [ perf brzęknąć] naczyniami
См. также в других словарях:
klekotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, klekotaćoczę || klekotaćocę, klekotaćocze || klekotaćoce, klekotaćocz || klekotaćtaj {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o bocianie: kłapiąc dziobem, wydawać dźwięk, powtarzający się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klekotać — ndk IX, klekotaćoczę a. klekotaćocę, klekotaćoczesz a. klekotaćocesz, klekotaćocz (klekotaćotaj), klekotaćotał 1. «o bocianie: wydawać charakterystyczny, powtarzający się dźwięk, powstający przy klapaniu dziobem» 2. «powodować wydawanie dźwięku… … Słownik języka polskiego
клектать — клекчу кричать (о хищных птицах) , клёкт, клёкот, клекотать, укр. клекiт, клекотати, русск. цслав. клегътати, клекътати наряду со ст. слав. кльчетъ щелканье зубами , кльчьтати (Еuсh. Sin.), словен. klekęčem, kleketati громыхать, стучать;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
rozklekotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć klekotać coraz intensywniej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bocian się rozklekotał na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć klekotać wskutek … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klekotanie — n I rzecz. od klekotać … Słownik języka polskiego
rozklekotać — dk IX, rozklekotaćoczę, (rozklekotaćocę), rozklekotaćoczesz (rozklekotaćocesz), rozklekotaćocz (rozklekotaćotaj), rozklekotaćał, rozklekotaćany częściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje… … Słownik języka polskiego