-
1 kiepsko
нареч.• плохо• скверно -
2 licho
сущ.• бес• вред• двойка• дьявол• зло• сатана• чёрт* * *%1 плохо, скверно, худо+marnie, kiepsko
● cetno i \licho чёт и нечет;\licho nadało нелёгкая принесла;
do \lichoа z czymś чёрт побери что-л.; со u \lichoа! что за чёрт!;jest czegoś do \lichoa (i trochę) до чёрта чего-л., чёртова прорва чего-л.;\lichoа wart ни черта не стоит; \licho wie чёрт знает; \licho podkusiło нелёгкая дёрнула
* * *Iпло́хо, скве́рно, ху́доSyn:marnie, kiepskoII счёрт m, ле́ший m; нелёгкая ż- do licha z czymślicho nadało — нелёгкая принесла́
- co u licha!
- jest czegoś do licha
- jest czegoś do licha i trochę
- licha wart
- licho wie -
3 nietęgo
неважно, не очень;\nietęgo wyglądać неважно выглядеть;
\nietęgo komuś idzie z nauką кому-л. с трудом даётся ученье+kiepsko, marnie, licho, słabo
* * *нева́жно, не о́ченьnietęgo wyglądać — нева́жно вы́глядеть
nietęgo komuś idzie z nauką — кому́-л. с трудо́м даётся уче́нье
Syn: -
4 schlecht
II adv źle, kiepsko;es steht schlecht um ihn z nim jest kiepsko;mit … sieht es schlecht aus … stoi jeszcze pod znakiem zapytania;mir wird schlecht robi mi się słabo;nicht schlecht! nie najgorzej!;ich kann schlecht … nie mogę …;fig ihm geht es schlecht jemu źle się powodzi;schlecht gelaunt w złym humorze;jemanden schlecht machen obmawiać <- mówić> k-o;mehr schlecht als recht z biedą, od biedy -
5 Beste
das Beste aus etwas machen wybrać najlepsze z kilku rozwiązań (G);zu deinem Besten dla twego dobra;ich tue mein Bestes robię, co mogę;es steht nicht zum Besten mit … z (I) jest kiepsko -
6 elend
elender Schuft nędznik, nikczemnik;elend zugrunde gehen marnie zginąć pf; -
7 mies
mies fam. abw kiepski (-ko), podły (-le);ein mieser Typ antypatyczny typ;sich mies fühlen czuć się kiepsko oder podle;jemanden mies machen obgad(yw)ać k-o;a etwas mies machen narzekać, gderać (na A);jemandem etwas mies machen →LINK="verleiden" verleiden
См. также в других словарях:
kiepsko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kiepski w zn. 1.: Interesy kiepsko idą. Kiepsko pracować, zarabiać.; w zn. 2.: Kiepsko wyglądać, czuć się. Z kimś jest kiepsko. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kiepsko — pot. «licho, źle, marnie, nędznie» Sala, ulica kiepsko oświetlona. Coś jest wykonane, zrobione kiepsko. Kiepsko się komuś powodzi. ◊ Czuć się kiepsko; jest z kim kiepsko «być słabym, chorym; ktoś jest słaby, chory» … Słownik języka polskiego
domiar — Na domiar «na dodatek, w dodatku (w odniesieniu do czegoś negatywnego)»: Na domiar złego grał kiepsko, popełniając stale te same błędy. Andrzej Zbych, Stawka. Była ledwo widoczna, mała szczelina w gąszczu, nieznaczne przejście pośród kotar pnączy … Słownik frazeologiczny
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
cholernie — 1. posp. «bardzo, ogromnie» Cholernie zmęczony. Cholernie zdolny. 2. posp. «bardzo źle, kiepsko, marnie» Czuć się cholernie … Słownik języka polskiego
chuchrowato — pot. «słabo, mizernie, wątło; jak chuchro» Wyglądać kiepsko, chuchrowato … Słownik języka polskiego
krucho — przysłów. od kruchy (zwykle w zn. przen.) «źle, niedobrze, kiepsko» Krucho ze zdrowiem, z finansami. Jest z kimś krucho … Słownik języka polskiego
nieosobliwie — «niezbyt dobrze; nienadzwyczajnie, nieszczególnie, marnie, kiepsko» Czuć się, wyglądać nieosobliwie. Powodziło im się nieosobliwie … Słownik języka polskiego
widok — m III, D. u, N. widokkiem; lm M. i 1. «widziana przestrzeń, fragment przestrzeni zapełnionej szczegółami; krajobraz, pejzaż» Urozmaicony, malowniczy, bajeczny, zachwycający widok. Widok ogólny miasta. Widok z balkonu, z mostu. Pokój z widokiem na … Słownik języka polskiego
wydobrzeć — dk III, wydobrzećeję, wydobrzećejesz, wydobrzećej, wydobrzećrzał, wydobrzećeli pot. «wrócić do zdrowia, odzyskać siły; wyleczyć się, wyzdrowieć» Wydobrzeć po operacji. Było z nim kiepsko, ale wydobrzał jakoś … Słownik języka polskiego
do bani — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} marny, kiepski, niemający wartości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Auto było do bani, ciągle się psuło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}do bani II {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł.,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień