karetka

См. также в других словарях:

• karetka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. karetkatce; lm D. karetkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od kareta (w zn. 1.): Jednokonna karetka. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• karetka — ż III, CMs. karetkatce; lm D. karetkatek 1. «mała kareta» Lekka, niewielka karetka. 2. «samochód odpowiednio wyposażony, przystosowany do przewozu chorych, poczty itp.» Karetka pogotowia ratunkowego. Karetka pocztowa. Karetka szpitalna, więzienna …   Słownik języka polskiego

• erka — ż III, CMs. erce; lm D. erek 1. pot. «karetka pogotowia ratunkowego, wyposażona w urządzenia umożliwiające reanimację pacjenta; karetka reanimacyjna» 2. pot. «oddział intensywnej terapii w szpitalu» …   Słownik języka polskiego

• umrzeć — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… …   Słownik frazeologiczny

• umierać — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… …   Słownik frazeologiczny

• formatowy — przym. od format ∆ techn. Karetka formatowa «w papiernictwie: przyrząd służący do zwiększenia szybkości wypływania masy ze skrzyni wlewowej» …   Słownik języka polskiego

• kibitka — ż III, CMs. kibitkatce; lm D. kibitkatek 1. «szeroki wóz gospodarski na saniach lub na kołach używany w Rosji; w okresie caratu również karetka do przewożenia więźniów» 2. «namiot koczowniczych ludów Azji zbudowany z żerdzi krytych skórami,… …   Słownik języka polskiego

• pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… …   Słownik języka polskiego

• pogotowie — n I 1. blm «należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania» Pogotowie bojowe. Ostre pogotowie. Być w stałym pogotowiu. Postawić ludzi w stan pogotowia. ∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować …   Słownik języka polskiego

• przewieźć — dk XI, przewieźćwiozę, przewieźćwieziesz, przewieźćwieź, przewieźćwiózł, przewieźćwiozła, przewieźćwieźli, przewieźćwieziony, przewieźćwiózłszy przewozić ndk VIa, przewieźćwożę, przewieźćzisz, przewieźćwoź a. przewieźćwóź, przewieźćził,… …   Słownik języka polskiego

• ratunkowy — «dotyczący ratunku, służący do ratowania, mający na celu niesienie ratunku» Akcja ratunkowa. Samolot ratunkowy. ∆ Pas ratunkowy, koło ratunkowe «korkowy pas wkładany w razie niebezpieczeństwa utonięcia; koło korkowe, gumowe itp. chroniące przed… …   Słownik języka polskiego