Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

kanon-

  • 1 kanon

    [vuurwapen; vuurmond] canon 〈m.〉
    [persoon, kopstuk] as 〈m.〉
    voorbeelden:
    1   een kanon afvuren tirer le canon
         zo doof als een kanon sourd comme un pot
    2   de economische kanonnen les grosses têtes du monde économique
    ¶   zo dronken als een kanon soûl comme un cochon

    Deens-Russisch woordenboek > kanon

  • 2 Kanon

    Kanon
    Kc1bb8184a/c1bb8184non ['ka:nɔn] <-s, -s>
    (Musikstück, Richtschnur) canon Maskulin

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Kanon

  • 3 kanón

    kanón
    crack (fam.) m

    Tschechisch-Französisch Wörterbuch > kanón

  • 4 kánon

    kánon
    canon m

    Tschechisch-Französisch Wörterbuch > kánon

  • 5 kanon

    o
    1) canon m
    2) as m

    Nederlands-Frans woordenboek > kanon

  • 6 kanon

    1. canon
    2. chair

    Słownik Polsko-Francuski > kanon

  • 7 kanon

    noun
    pièce d'artillerie
    crack m
    canon m

    Dansk-fransk ordbog > kanon

  • 8 kanon

    canon

    Nederlands-Franse woordenlijst > kanon

  • 9 kanón na matyku

    kanón na matyku
    matheuse (fam.) f
    matheux (fam.) m

    Tschechisch-Französisch Wörterbuch > kanón na matyku

  • 10 kanón - vynikající odborník

    kanón - vynikající odborník
    crack (fam.) m

    Tschechisch-Französisch Wörterbuch > kanón - vynikající odborník

  • 11 de loop van een kanon

    de loop van een kanon

    Deens-Russisch woordenboek > de loop van een kanon

  • 12 een kanon afvuren

    een kanon afvuren

    Deens-Russisch woordenboek > een kanon afvuren

  • 13 het kanon buldert

    het kanon buldert

    Deens-Russisch woordenboek > het kanon buldert

  • 14 zo doof als een kanon

    zo doof als een kanon

    Deens-Russisch woordenboek > zo doof als een kanon

  • 15 zo dronken als een kanon

    zo dronken als een kanon

    Deens-Russisch woordenboek > zo dronken als een kanon

  • 16 tuyau

    nm., (d'un poêle, d'une conduite d'eau), conduit, conduite: teuyô (Arvillard.228, Billième), tèyô (Beaufort, Cusy, Domessin, Faverges, Granier, Montendry), tiyô (Allues, St-Nicolas-Cha.), toyô nm. (Albanais.001, Annecy.003, Balme-Si.020, Morzine.081, Thorens-Gl.), tuyô (Argentières, Biot, Évian, Leschaux.006, Marthod, Montagny-Bozel.026, Passy, Saxel.002, Thônes.004), tuhél (Lanslebourg) ; kana nf. (006), R. gr.. - E.: Fontaine, Tuile.
    A1) tuyau (d'une conduite d'eau): kana nf. (001, COD.).
    A2) tuyau (de pipe): lonje (de pipa) nf. (002).
    A3) tuyau (d'une plume d'oiseau): borné nm. (002).
    A4) tuyau de descente des eaux du toit: kolyeûza < couleuse> nf. (002, Juvigny), kolôzhe d'la déchêta (001), kolôzhe nf. (003,004, Alex, Cordon), golôzhe (003). - E.: Gouttière.
    A5) partie inférieure, recourbée, d'un tuyau de descente des eaux du toit: dôfin nm. (002).
    A6) tuyau de zinc pour amener l'eau d'un bassin dans un grand récipient: kolyeûza < couleuse> nf. (002).
    A7) tuyau d'arrosage (en toile, caoutchouc ou plastique): bornyô nm. (Albertville), toyô nm. (001).
    A8) conduit de cheminée (en tuf, brique ou grès): shèmnâ < cheminée> (001).
    A9) petit chenal // canule // tuyau tuyau qui amène l'eau au-dessus d'un bassin depuis une borne-fontaine ou une source: borné nm. (001b,004,020,081b, Annemasse), bornyô (001a,003,228, Bourget-Huile), bourné (081a), bornê, pl. borné (Villard- Doron.), bornêhi (026) ; pèchèta nf. (021). - E.: Abeille, Filet (de liquide), Jet, Pommeau, Trou. - N.: HVV.114, dans son histoire de Vienne, parle de bourneaux de terre cuite qui amenaient l'eau dans la ville.
    A10) tuyau de fumée: kanon nm. (Cordon.083).
    A11) clé de réglage du tuyau de fumée: klyâ du kanon nf. (083).
    A12) conduite, tuyau, (en bois) ; tuyau en bois, pouvant mesurer jusqu'à quatre mètres de long, qui va chercher l'eau au fond d'un puits à l'aide d'une pompe (il faut parfois raccordé plusieurs tuyaux): bourné nm. (081) ; taiza nf. (001). - E.: Percer, Tarière.

    Dictionnaire Français-Savoyard > tuyau

  • 17 bien

    adv. (contraire de mal) ; très, beaucoup, pas mal ; volontiers ; comme il faut, à l'aise, remarquablement ; remarquable, digne d'éloges ; pas moins de, au moins ; agréablement ; assez, pas mal: beïn (Aussois 287c), bi (Bogève, Sallanches), BIN dc./fgm. (Aix 017c, Albanais 001c COD, Annecy 003d, Arvillard 228bB, Balme- Sillingy 020b, Bellevaux 136b, Chable 232b, Chambéry 025b, Chamonix 044, Gets, Giettaz 215bB, Houches, Leschaux 006c, Monnetier-Mornex, Megève 201b, Morzine 081c, Notre-Dame-Bellecombe 214b, Praz-Arly 216, Reyvroz 218b, St- Martin-Porte 203b, St-Pierre-Albigny 060b, Samoëns 010b, Saxel 002c, Thônes 004c, Villards-Thônes 028b), BIN-N dv. (004b), BN dv. dce. (001b, 002b, 003c, 006b, 010a, 020a, 025c, 081b, 218a) ; bn dv. (Bozel) || byê(-n) (001a, 003b, 006a, 017b, 025a, 060a, Aillon-Vieux 273, Attignat-Oncin 253, Bellecombe-Bauges 153, Billième, Chapelle-St-Maurice, Combe-Sillingy, Compôte-Bauges 271, Doucy-Bauges 114, Hauteville-Savoie, St-Jean-Arvey 224, Ste-Reine, Table 290, Thoiry 225, Vaulx 082b COD 339, Viviers-Lac 226), byê-n (287b, Peisey 187b, Tignes), byin(-n) (002a, 003a, 004a, 017a, 028a, 082a YVO, 136a, 201a, 203a, 214a, 215aA, 228aA, 232a, Aillon-Jeune, Albertville 021 VAU, Alex 019, Beaufort, Bogève 217, Cordon 083, Côte-Aime 188, Jarrier, Lanslevillard, Magland, Montagny-Bozel 026, Montendry 219, Notre-Dame-Bellecombe, St-Nicolas-Chapelle 125, St-Pancrace), byin dc. (187a, 287a), byinh dc./fgm. (Lanslevillard), byi-n dc. / dv. (Macôt-Plagne 189), byann (Jarrier) ; ban < bon> (Thonon 036), bon (081a) ; du (216). - E.: Beau.
    Fra. Il buvait volontiers un verre avec ses amis: é bèvive byê on kanon awé sôz ami (001).
    Fra. Il est très sage: al byê sazho (001).
    Fra. Ils étaient en train de bien faire: al tô / il étyon bien apré byê fére (001 / 060).
    A1) bien (explétif, accompagnant ou renforçant une simple affirmation) ; effectivement, en effet, vraiment ; sûrement ; certainement, volontiers: bê (290), BIN dc./ devant on <un>, BIN-N dv. (001, 003, 010, 025, 026, 028, 060, 081, 114, 125, 136, 153, 201, 215, 217, 218, 219, 224, 225, 226, 228, 232, 271, Flumet, Sciez 133), bi-n (187), byin(-n) (003, 082) ; preu < assez> (001, 136) ; pwé (001, 025) ; bèl dv. (189).
    Fra. Il vous le fera volontiers: é voz yu fara bien bin // preu (001).
    Fra. Je suis bien effectivement // vraiment bien ici>: d'sé bin tyè < je suis bien ici> (001).
    Fra. je me sens à l'aise ici (bien installé, tranquille, au calme, à l'ombre): d'sé byê tyè < je suis bien là> (001).
    A2) bien sûr => Sûr.
    A3) bien, très bien, fort bien, que trop: preu < assez> (001, 188, Reyvroz), preû (002, 025), prô (026).
    Fra. Il le sait fort bien / il ne le sait que trop: al yu sâ preu < il y sait assez> (001), al ê sâ preû (010).
    A4) tant bien que mal, avec peine: tan bin k'mâ (001), de mâ z an mâ < de mal en mal> (002).
    A5) très bien: preu (001), preû (025).
    Fra. Il sait très bien ce qu'il fait: é sâ preu s'k'é fâ (001), i sâ preû sê k'i fâ (025).
    A6) bien tant, autant que ça, une aussi grande quantité, (marquant la surprise): bin tan (001, 002).
    Fra. il y a autant de travail que ça à faire: y a bin tan à bien fére / fâre (001 / 002) !
    A7) bien, tranquille: fêrt (203).
    B1) intj., eh bien: è bê (253), È BIN / BIN (001, 028, 036, 060, 081 JCH, 114, 133, 153, 201, 215, 225, Montagny-Bozel 026), é bin (273, 287), è binh (187), bêê / â bêê (001b BEA / 001a BEA, 290).
    B2) ben oui // eh bien oui // oui, je vous l'accorde // oui, je (le) reconnais: bin wa (001, 026), bin wê (002, 153).
    C1) adj., beau, bien: byê adv. (001) ; brâvo, -a, -e adj. (001).
    C2) remarquable, très bien, digne d'éloges: byê adv. (001).
    D1) cj., bien que, quoique, malgré que, encore que, (+ subj.) ; quand même // quand bien même, (+ cond.) ; même si, même quand, (+ ind.): kanbin (ke) (001, 003, 004, 021, 025, 224), kan bin, (+ ind. / cond.) (001, 201), kan bêy (+ ind.) (219) ; kapwé (ke) (001, 003, 004, 025, COD 287b7), kanpwé (020, 021, Mûres), (+ ind.) ; byê ke (+ subj.) (001) ; mâgrâ / malgrâ bien ke, (+ ind. / subj.) (001, 002), mâgré ke (Arvillard) ; pwé ke (+ ind.) (002) ; mémo kè (+ ind. / subj.) (001, 188), mimaman ke (002), mimamin se (218) ; kan (+ cond.) (001, 004).
    D2) si bien que: s'kè fâ kè < ce qui fait que>, finalamê adv., total (001).
    E1) n., bien (contraire de mal) ; bien moral, bienfaisance: byê nm. (001) BIN (002, 003, 004, 017, 026, 114, 215), bîn (028), byin (083, 228).
    E2) bien, richesse, propriété (terres, bois, bâtiments), patrimoine: BIN nm. (001, 003, 004, 026, 044, 203), bîn (028), byin (228).
    E3) sensation de plaisir, de bien-être, de satisfaction, de soulagement, (physiologiquement /// moralement): BIN nm. (001, 081), bîn (028).
    Fra. Ça fait du bien // ça soulage: é fâ d'bin (001).
    F1) v., appartenir à une famille bien qui a du bien // qui est riche: étre bien bin // byin bien de shi seu < être bien de chez soi> (002).
    F2) faire beaucoup de bien ; rendre bien service (ep. de l'argent): fére gran bin (215).
    F3) n'être pas bien, être bien indisposé /// fiévreux: étre mâ fotu (028), (être) mal fotu (Tignes).
    G1) expr., être pas assez bien (ep. de qq.): éshre pâ prô du gran < être pas assez du grand (monde)> (026).

    Dictionnaire Français-Savoyard > bien

  • 18 canon

    nm. (machine de guerre) ; verre de vin, mesure de vin de 12,5 centilitre: KANON (Aix, Albanais, Albertville.VAU., Annecy, Arvillard, Côte-Aime, Montagny-Bozel). - E.: Chopine, Tournée.
    A1) canon (machine de guerre): (par dérision) bâli < canonnière> nm. (Combe-Si.).

    Dictionnaire Français-Savoyard > canon

  • 19 verre

    nm., vitre ; verre (à boire, de lampe): VAIRO (Aix, Albanais.001, Annecy.003b, Arvillard, Beaufort, Billième, Giettaz, Lully, Montagny-Bozel, Saxel.002, Table, Thônes, Villard-Doron), vêre (001a.TER.), vé-e (St-Pancrace), véro (Cordon, Morzine), vêzho (St-Martin-Porte.203), viro (Notre-Dame-Be.). - E.: Tâte-vin.
    A1) verre à boire dont le tour présente des facettes: vairo talyà < verre taillé> nm. (002). - E.: Pot.
    A2) petit verre à eau-de-vie: grélè nm. (003).
    A3) verre (matière): vairo nm. (001) || nf., vitro (203).
    A4) carreau de fenêtre: vitro < vitre> nm. (001), vitrê (203).
    B1) expr., boire un verre: baire < boire> verre on vairo < un verre> (001,003) // na gota < une goutte> (001, Reyvroz) // on kou < un coup> (001) // on kanon < un canon> (001).

    Dictionnaire Français-Savoyard > verre

  • 20 einstimmen

    einstimmen
    136e9342ei/136e9342n|stimmen
    1 (mitsingen) se mettre également à chanter; Beispiel: in einen Kanon [mit] einstimmen reprendre un canon
    2 (sich anschließen) faire chorus; Beispiel: in etwas Akkusativ einstimmen s'associer à quelque chose
    Beispiel: jemanden/sich auf ein Fest einstimmen mettre quelqu'un/se mettre dans l'ambiance de la fête

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > einstimmen

См. также в других словарях:

  • Kanon — („allgemeiner Maßstab, festgesetzte Ordnung“, von lateinisch canon „Richtschnur“, von griechisch κανών kanón, eigentlich „Rohrstab, gerade Stange, Messstab“; vergleiche auch lateinisch/ italienisch cánna „Rohr“) bezeichnet: Kanon (Schriftmaß),… …   Deutsch Wikipedia

  • Kanon in D — Kanon und Gigue in D Dur ist das populärste Werk des Nürnberger Barockkomponisten Johann Pachelbel (1653–1706). Vielfach wird Pachelbel über dieses Werk identifiziert. Die Originalbezeichnung der Urtextausgaben lautet Canon per 3 Violini e Basso …   Deutsch Wikipedia

  • kanon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kanonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogólnie przyjęta norma, model, do którego należy się dostosować; zasada, reguła, wzorzec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogmatyczne,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Kanon — puede referirse a: Kanon, una serie de anime y novela visual. Kanon (manga), el shōjo manga en 6 volúmenes de Chiho Saito. Kanon, un instrumento musical de Armenia. Kanon, un personaje de Saint Seiya. Kanon, un tipo de himno ortodoxo. Un… …   Wikipedia Español

  • Kanon — Sm erw. fach. (8. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. canōn Regel, Vorschrift , dieses aus gr. kanṓn Stange , dann Richtscheit , dann Regel usw. . Es gehört wohl metonymisch zu gr. kánna f. Rohr , einem semitischen Lehnwort. Zuerst entlehnt in der… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Kānon [1] — Kānon (griech.), im allgemeinen soviel wie Maßstab, Richtschnur; Regel, Vorschrift; bedeutet in der Musik die strengste Form der Nachahmung, bei der zwei oder mehr Stimmen dieselbe Melodie ausführen, aber nicht gleichzeitig, sondern in kurzen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • kanon — kȁnon m <G kanóna> DEFINICIJA 1. strogo pravilo učenja ili stvaralačkog rada, ono što se po tradiciji i običajima smatra bitnim, obveznim [prema kanonima]; norma, princip 2. crkv. pravilo koje je propisala najviša crkvena vlast; crkveni… …   Hrvatski jezični portal

  • Kanon [1] — Kanon (gr.), s. Canon …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Kanon [2] — Kanon (v. fr. Canon), so v.w. Kanone …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Kānon [2] — Kānon (griech.) bezeichnet in der Kirchensprache teils das Verzeichnis der biblischen Bücher, die für inspiriert gelten und in den gottesdienstlichen Versammlungen gelesen werden, im Gegensatz zu den Apokryphen (s. Kanonische Bücher), teils jede… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Kanon — Kānon (grch.), Regel, Maßstab, Richtschnur; in der Rechtssprache: jährl. Abgabe, durch welche eine vorher ungewisse Leistung abgelöst wird; auch der feste, jährl. Erbzins des Pächters an den Grundherrn; in der Musik der Griechen: eine Art… …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»