-
1 kłótnia
پرخاش ; جنجال ; دادوبيداد ; دعوا ; دعوي ; رديف ; ستيزه ; سروصداكردن ; سطر ; سوخت ; گله ; مادله ; مالفت ; ناسازگاري ; نزاع ; نشانوند -
2 attrapage
kłótnia -
3 grabuge
kłótnia -
4 swada
kłótnia -
5 jetlik
kłótnia; konflikt; nieporozumienie; niezgoda; niezgodność; rozbieżność -
6 razybolmazlyk
kłótnia; konflikt; nieporozumienie; niezgoda; niezgodność; rozbieżność -
7 склока
сущ.• kłótnia• rozróba• rozróbka* * *kłótnia, rozróbka -
8 ссора
сущ.• awantura• bełt• bijatyka• burda• bójka• dysputa• gmatwanina• kłótnia• nieład• polemika• poplątanie• pyskówka• rozróbka• spór• swar• walka• waśń• zagmatwanie• zamęt• zatarg• zgiełk• zwada* * *kłótnia, scysja, zatarg, zwada -
9 quarrel
['kwɔrl] 1. nkłótnia f2. vi* * *['kworəl] 1. noun(an angry disagreement or argument: I've had a quarrel with my girl-friend.) kłótnia2. verb(to have an angry argument (with someone): I've quarrelled with my girl-friend; My girl-friend and I have quarrelled.) kłócić się- quarrelsomeness -
10 аргумент
сущ.• argument• argumentacja• dowód• kłótnia• rozumowanie• spór• teza• wnioskowanie• wywód* * * -
11 баталия
-
12 бой
сущ.• batalia• bijatyka• bitwa• borykanie• bój• bójka• kłótnia• tępienie• walka• zajęcie• zwalczanie* * *batalia, bitwa, bój, pikolak, nośność, rozprawa, (я́йца, стекло и т. п.) stłuczka, walka -
13 борьба
сущ.• batalia• bijatyka• bitwa• borykanie• bój• bójka• konflikt• kłótnia• rywalizacja• spór• tępienie• walka• zapaśnictwo• zatarg• zmaganie• zwalczanie* * *batalia перен., walka, zapasy, zapaśnictwo, (тж. перен.) zmagania -
14 гам
сущ.• burda• gwar• harmider• hałas• huk• kłótnia• odgłos• szum• wrzask• wrzawa• zamieszanie• zgiełk• łoskot* * *wrzawa, zgiełk -
15 гвалт
сущ.• burda• chryja• gwar• harmider• hałas• kłótnia• odgłos• szum• wrzask• wrzawa• zamieszanie• zgiełk* * *larum уст., rejwach -
16 дебош
сущ.• awantura• kłótnia• pyskówka* * *awanturnictwo, rozróbka -
17 драка
сущ.• bijatyka• bitka• brewerie• burda• bójka• draka• kłótnia• rozróbka• tarmoszenie• walka* * *bijatyka, bitka, bójka, burda, ( bójka) draka -
18 перебранка
-
19 потасовка
сущ.• bijatyka• bitka• brewerie• burda• bójka• kłótnia• rozróbka• walka* * *bijatyka, bójka -
20 раздор
сущ.• kłótnia• niezgoda• spór• waśń• zwada* * *niezgoda, rozdział, zwada
См. также в других словарях:
kłótnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kłótniani {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowna, ostra, emocjonalna wymiana zdań, słów między zdenerwowanymi osobami, mającymi coś do zarzucenia sobie, niezgadzającymi się w jakiejś kwestii, kończąca się często obrazą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłótnia — ż I, DCMs. kłótniani; lm D. kłótniani «ostra wymiana zdań, słów między osobami zdenerwowanymi, podnieconymi, mającymi jakieś pretensje do siebie, nie zgadzającymi się pod jakimś względem; sprzeczka, spór» Kłótnia brata z siostrą. Kłótnia między… … Słownik języka polskiego
awantura — ż IV, CMs. awanturaurze; lm D. awanturaur 1. «zakłócenie spokoju; kłótnia, zajście» Nocne, pijackie, przykre awantury. Mieć z kimś awanturę. Robić, wszczynać awantury. Szukać, unikać awantur. Doszło do awantury. Ktoś jest zdolny, pochopny do… … Słownik języka polskiego
burda — ż IV, CMs. burdardzie; lm D. burd «ordynarna kłótnia, awantura, bijatyka» Uliczna burda. Robić, wszczynać, wywoływać burdy. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
chryja — ż I, DCMs. chryi; lm D. chryj 1. posp. «awantura, kłótnia, skandal, scena, burda; draka» 2. lit. hist. «w starożytności: zbiór dowcipnych powiedzeń sławnych ludzi lub anegdot z ich życia; później: rodzaj szkolnego ćwiczenia retorycznego; także:… … Słownik języka polskiego
draka — ż III, CMs. drace; lm D. drak posp. «awantura, kłótnia, bójka, bijatyka, chryja» Zrobić, wywołać drakę. Wybuchła draka. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
gorszący — «wywierający zły, demoralizujący wpływ, wywołujący zgorszenie, oburzenie; niewłaściwy, rażący» Gorszące postępowanie, zachowanie. Gorsząca awantura, kłótnia, scena. Opowiadać gorszące dowcipy, kawały … Słownik języka polskiego
jazgot — m IV, D. u, Ms. jazgotocie zwykle blm 1. «gwar, wrzawa powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; krzykliwa kłótnia, rozmowa; wrzask, pisk» Jazgot głosów. Jazgot przekupek. Wybuchnąć jazgotem. 2. «mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas» … Słownik języka polskiego
karczemny — karczemnyni «odnoszący się do karczmy; taki jak w karczmie; ordynarny, grubiański» Izba karczemna. Karczemna awantura, kłótnia, piosenka … Słownik języka polskiego
małżeński — «odnoszący się do małżeństwa, małżonków» Para małżeńska. Stadło małżeńskie. Stan małżeński. Pożycie małżeńskie. Węzeł, związek małżeński. ◊ Trójkąt małżeński «mąż, żona i kochanek albo kochanka» ◊ pot. Scena małżeńska «ostra wymiana zdań między… … Słownik języka polskiego
pyskówka — ż III, CMs. pyskówkawce; lm D. pyskówkawek pot. «ordynarna kłótnia, wzajemne wymyślanie sobie; także: sprawa sądowa z oskarżenia prywatnego o zelżenie, obrzucenie obraźliwymi epitetami itp.» … Słownik języka polskiego