-
1 juvenile
I.Lit.: juvenilis quaedam dicendi impunitas et licentia. Cic. Brut. 91, 316:II.redundantia,
id. Or. 30, 108: sumptis Priamum juvenalibus armis vidit. Verg. A. 2, 518:corpus,
id. ib. 5, 475:valida ac juvenilia membra,
Juv. 11, 5:anni,
Ov. M. 8, 632:caput,
id. ib. 1, 564:femur,
id. Am. 1, 5, 22:suis semper juvenilior annis,
id. M. 14, 639:sidus juvenile nepotes,
shining among the youths like stars, a youthful constellation, id. Tr. 2, 167.—Transf.A.Lively, cheerful:B.integer et laetus laeta et juvenilia lusi,
Ov. Tr. 5, 1, 7.—Violent, strong:1. 2.praeceps juvenile pericli,
Stat. S. 1, 4, 50.—Hence, advv.jŭvĕnīlĭter, youthfully, after the manner of youth:exsultare,
Cic. de Sen. 4, 10 (in Ovid only juvenaliter; v. juvenalis fin.). -
2 juvenilis
I.Lit.: juvenilis quaedam dicendi impunitas et licentia. Cic. Brut. 91, 316:II.redundantia,
id. Or. 30, 108: sumptis Priamum juvenalibus armis vidit. Verg. A. 2, 518:corpus,
id. ib. 5, 475:valida ac juvenilia membra,
Juv. 11, 5:anni,
Ov. M. 8, 632:caput,
id. ib. 1, 564:femur,
id. Am. 1, 5, 22:suis semper juvenilior annis,
id. M. 14, 639:sidus juvenile nepotes,
shining among the youths like stars, a youthful constellation, id. Tr. 2, 167.—Transf.A.Lively, cheerful:B.integer et laetus laeta et juvenilia lusi,
Ov. Tr. 5, 1, 7.—Violent, strong:1. 2.praeceps juvenile pericli,
Stat. S. 1, 4, 50.—Hence, advv.jŭvĕnīlĭter, youthfully, after the manner of youth:exsultare,
Cic. de Sen. 4, 10 (in Ovid only juvenaliter; v. juvenalis fin.). -
3 praetextātus
praetextātus adj. [pretexta], wearing the toga praetexta: Clodius: decemviri, L.: adulter, i. e. juvenile, Iu.: mores, of youth, i. e. loose, Iu.— As subst m., a free-born youth: quosdam praetextatos scribunt, L.: loripes, Iu.* * *praetextata, praetextatum ADJunderage; juvenile; wearing a toga praetexta -
4 juvenilis
-
5 iuuenilis
Iuuenilis, et hoc iuuenile, pen. prod. De jeunesse, Appartenant à jeunesse.\Calor iuuenilis. Quintil. Juvenile. -
6 juvenilis
-is/e adj Bpjuvénile, jeune -
7 contāminātus
contāminātus adj. with sup. [P. of contamino], polluted, contaminated, impure, vile, defiled, stained, degraded: se ut contaminatos abactos esse, L.: pars civitatis, L.: superstitio: grex virorum, H.: flagitiis contaminatissimus.— Plur m. as subst: contaminati, abandoned youths, Ta.— Plur n. as subst, adulterated things.* * *Icontaminata -um, contaminatior -or -us, contaminatissimus -a -um ADJcontaminated, polluted, adulterated; used, second-hand, soiled by use; profane; impure, vile, defiled, degraded; morally foul, guilt stained; ritually uncleanIIabandoned youths (pl.); (juvenile delinquents?) -
8 iuvenālis
iuvenālis e, adj. [iuvenis], youthful, juvenile, suitable for young people: amor, V.: ludus, L.: anni, O.— Plur n. as subst, youthful games, Ta. -
9 iuvenīlis
iuvenīlis e, adj. with comp. [iuvenis], of youth, youthful, juvenile: dicendi impunitas: membra, Iu.: suis semper iuvenilior annis, O.: sidus iuvenile nepotes, a youthful constellation, O. — Plur n. as subst: iuvenilia lusi, O. -
10 juvenilis
juvenilis, juvenile ADJ -
11 juvenalia
1.jŭvĕnālis, e, adj. [juvenis], youthful, juvenile, suitable for young people (mostly poet. and post - Aug.):2.corpus,
Verg. A. 5, 475:arma,
id. ib. 2, 518; Sil. 2, 312: mihi mens juvenali ardebat amore compellare virum, Verg. A. 8, 163:fama,
Plin. 33, 2, 8, § 32:ludi,
a kind of games introduced by Nero, Suet. Ner. 11; cf.dies,
id. Calig. 17:ludus,
Liv. 1, 57, 11.—Hence, subst.: jŭvĕnālĭa, ium, n., youthful pursuits, games, Tac. A. 14, 15; 15, 33; 16, 21; Capitol. Gord. 4.— Adv.: jŭvĕnālĭ-ter, in a youthful manner, youthfully:jecit ab obliquo nitidum juvenaliter aurum,
Ov. M. 10, 675; id. A. A. 3, 733; id. M. 7, 805. —Hence, rashly, improvidently, Ov. Tr. 2, 117 al.Jŭvĕnālis, is, m., Juvenal:D. Junius Juvenalis,
a Roman satirist in the time of Domitian and Trajan, Mart. 7, 24, 1; 12, 18, 2 al. -
12 Juvenalis
1.jŭvĕnālis, e, adj. [juvenis], youthful, juvenile, suitable for young people (mostly poet. and post - Aug.):2.corpus,
Verg. A. 5, 475:arma,
id. ib. 2, 518; Sil. 2, 312: mihi mens juvenali ardebat amore compellare virum, Verg. A. 8, 163:fama,
Plin. 33, 2, 8, § 32:ludi,
a kind of games introduced by Nero, Suet. Ner. 11; cf.dies,
id. Calig. 17:ludus,
Liv. 1, 57, 11.—Hence, subst.: jŭvĕnālĭa, ium, n., youthful pursuits, games, Tac. A. 14, 15; 15, 33; 16, 21; Capitol. Gord. 4.— Adv.: jŭvĕnālĭ-ter, in a youthful manner, youthfully:jecit ab obliquo nitidum juvenaliter aurum,
Ov. M. 10, 675; id. A. A. 3, 733; id. M. 7, 805. —Hence, rashly, improvidently, Ov. Tr. 2, 117 al.Jŭvĕnālis, is, m., Juvenal:D. Junius Juvenalis,
a Roman satirist in the time of Domitian and Trajan, Mart. 7, 24, 1; 12, 18, 2 al. -
13 juvenalis
1.jŭvĕnālis, e, adj. [juvenis], youthful, juvenile, suitable for young people (mostly poet. and post - Aug.):2.corpus,
Verg. A. 5, 475:arma,
id. ib. 2, 518; Sil. 2, 312: mihi mens juvenali ardebat amore compellare virum, Verg. A. 8, 163:fama,
Plin. 33, 2, 8, § 32:ludi,
a kind of games introduced by Nero, Suet. Ner. 11; cf.dies,
id. Calig. 17:ludus,
Liv. 1, 57, 11.—Hence, subst.: jŭvĕnālĭa, ium, n., youthful pursuits, games, Tac. A. 14, 15; 15, 33; 16, 21; Capitol. Gord. 4.— Adv.: jŭvĕnālĭ-ter, in a youthful manner, youthfully:jecit ab obliquo nitidum juvenaliter aurum,
Ov. M. 10, 675; id. A. A. 3, 733; id. M. 7, 805. —Hence, rashly, improvidently, Ov. Tr. 2, 117 al.Jŭvĕnālis, is, m., Juvenal:D. Junius Juvenalis,
a Roman satirist in the time of Domitian and Trajan, Mart. 7, 24, 1; 12, 18, 2 al. -
14 juvenaliter
1.jŭvĕnālis, e, adj. [juvenis], youthful, juvenile, suitable for young people (mostly poet. and post - Aug.):2.corpus,
Verg. A. 5, 475:arma,
id. ib. 2, 518; Sil. 2, 312: mihi mens juvenali ardebat amore compellare virum, Verg. A. 8, 163:fama,
Plin. 33, 2, 8, § 32:ludi,
a kind of games introduced by Nero, Suet. Ner. 11; cf.dies,
id. Calig. 17:ludus,
Liv. 1, 57, 11.—Hence, subst.: jŭvĕnālĭa, ium, n., youthful pursuits, games, Tac. A. 14, 15; 15, 33; 16, 21; Capitol. Gord. 4.— Adv.: jŭvĕnālĭ-ter, in a youthful manner, youthfully:jecit ab obliquo nitidum juvenaliter aurum,
Ov. M. 10, 675; id. A. A. 3, 733; id. M. 7, 805. —Hence, rashly, improvidently, Ov. Tr. 2, 117 al.Jŭvĕnālis, is, m., Juvenal:D. Junius Juvenalis,
a Roman satirist in the time of Domitian and Trajan, Mart. 7, 24, 1; 12, 18, 2 al. -
15 neaniscologus
nĕāniscŏlŏgus, i, m., = neaniskologos, speaking in a juvenile manner, Schol. Juv. 8, 191. -
16 praetextatus
praetextātus, a, um, adj. [praetexta, under praetexo fin. B. 1.], clothed with or wearing the toga praetexta (class.):II.Clodius, qui numquam antea praetextatus fuisset,
Cic. Pis. 4, 8:pupillus,
id. Verr. 2, 1, 58, § 151; id. Phil. 2, 18, 44; 2, 43, 110:adulter,
i. e. juvenile, Juv. 1, 78:imagines,
Suet. Ner. 57:aetas,
the age under seventeen years, Gell. 1, 23, 18:praetextata cultus amicitia,
from childhood, Mart. 10, 20, 4.— Esp., subst.: praetextātus, i, m., one who wears the toga praetexta:delectu edicto, juniores ab annis septemdecim, et quosdam praetextatos scribunt,
Liv. 22, 57; Suet. Rhet. 1:si quis praetextatum adsectatus fuerit,
Gai. Inst. 3, 220; Juv. 10, 308. —Transf., verba praetextata, prop., veiled or disguised words; hence, transf., equivocal, obscene, unchaste expressions (post-Aug.):praetextatis verbis abstinere,
Suet. Vesp. 22:impudica et praetextata verba,
Macr. S. 2, 1:non praetextatis, sed puris honestisque verbis,
Gell. 9, 10, 4; cf.mores,
Juv. 2, 170.
См. также в других словарях:
juvénile — [ ʒyvenil ] adj. • v. 1460; juvenil v. 1112; lat. juvenilis 1 ♦ Qui est propre à la jeunesse. ⇒ jeune. Fraîcheur, grâce juvénile. Air, sourire juvénile. « Tout était juvénile sur ces visages : la roseur de la joue [...] l œil frais » (Martin du… … Encyclopédie Universelle
Juvenile — Datos generales Nacimiento 26 de Marzo, 1975 (35 años) Origen Nueva Orleans, Luisiana, Estados Unidos … Wikipedia Español
Juvenile — may refer to: * A juvenile (organism) is an individual organism after birth (hatching, germination, etc .), but has not yet reached its adult form, maturity or size. * juvenile (law), a legal term referring to a minor * Juvenile fiction, a term… … Wikipedia
juvenile — ju·ve·nile / jü və ˌnīl, nəl/ n: an individual who is under an age fixed by law (as 18 years) at which he or she would be charged as an adult for a criminal act compare minor Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Juvenile — Ju ve*nile (?; 277), a. [L. juvenilis, from juvenis young; akin to E. young: cf. F. juv[ e]nile, juv[ e]nil. See {Young}.] [1913 Webster] 1. Young; youthful; as, a juvenile appearance. A juvenile exercitation. Glanvill. [1913 Webster] 2. Of or… … The Collaborative International Dictionary of English
Juvenile — Naissance 25 mars 1975, Nouvelle Orleans, États Unis Pays d’origine États Unis … Wikipédia en Français
juvenile — (adj.) 1620s, from L. iuvenilis of or belonging to youth, from iuvenis young person, originally young (Cf. Fr. jeune; see YOUNG (Cf. young)). Juvenile delinquency first recorded 1816; Juvenile delinquent the following year … Etymology dictionary
juvenile — has a neutral meaning ‘relating to or associated with young people’ (juvenile crime) and a derogatory meaning ‘immature’ (Behaving in a juvenile way) … Modern English usage
juvenile — [adj] childish adolescent, babyish, beardless, blooming, boyish, budding, callow, childlike, developing, formative, fresh, girlish, green, growing, immature, inexperienced, infant, infantile, jejune, junior, kid stuff*, milk fed*, naive,… … New thesaurus
Juvenile — Ju ve*nile, n. A young person or youth; used sportively or familiarly. C. Bront[ e]. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
juvenile — *youthful, puerile, boyish, virgin, virginal, maiden Analogous words: immature, unmatured: callow, green, crude (see RUDE) Antonyms: adult: senile Contrasted words: *mature, matured, grown up … New Dictionary of Synonyms