Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

jest

  • 1 ludibrium

    lūdī̆brĭum, ii, n. [ludus and, perh., fero], a mockery, derision, wantonness.
    I.
    Lit.:

    quodsi ridicula haec ludibriaque esse videmus,

    Lucr. 2, 47:

    ne per ludibrium interiret regnum,

    by wantonness, Liv. 24, 4, 2. —
    (β).
    With gen. subj.:

    ille (Bias) haec ludibria fortunae ne sua quidem putavit,

    i. e. worldly goods, Cic. Par. 1, 1, 8:

    hoc quoque ludibrium casus ediderit fortuna, ut, etc.,

    Liv. 30, 30:

    inter magna rerum verborumque ludibria,

    Suet. Vit. 17:

    ludibria naturae,

    id. Aug. 83.—
    (γ).
    With gen. obj.:

    ludibrium oculorum specie terribile ad frustrandum hostem commentus,

    Liv. 22, 16; cf. id. 24, 44:

    sive ludibrium oculorum sive vera species,

    Curt. 4, 15, 26.—
    II.
    Transf.
    A.
    A laughing-stock, butt, jest, sport:

    is (Brutus) ab Tarquiniis ductus Delphos, ludibrium verius, quam comes,

    Liv. 1, 56, 9:

    quibus mihi ludibrio fuisse videntur divitiae,

    the sport of, Sall. C. 13:

    in ora hominum pro ludibrio abire,

    Liv. 2, 36:

    ludibrium soceri,

    Luc. 7, 379:

    pelagi,

    id. 8, 710:

    ventis Debes ludibrium,

    Hor. C. 1, 14, 15:

    ludibrium omnium reddere aliquem,

    Just. 9, 6, 6:

    et vultus et vox ludibrio sunt hominibus, quos non permoverunt,

    Quint. 6, 1, 45.—
    B.
    A scoff, jest, sport:

    qui lubet ludibrio habere me,

    Plaut. Men. 2, 3, 45; so,

    ludibrio aliquem habere,

    id. Cas. 3, 5, 19.— Pass.:

    ludibrio haberi,

    Ter. Hec. 1, 2, 74; 4, 1, 11:

    hosti ludibrio esse,

    Cic. ad Brut. 1, 2:

    legati per ludibrium auditi dimissique,

    Liv. 24, 26:

    per ludibrium exprobrare,

    to reproach jestingly, scoff, Curt. 4, 10:

    nec dubie ludibrio esse miserias suas,

    id. 2, 23, 13:

    aliquem in ludibrium reservare,

    Suet. Calig. 23:

    adusque ludibria ebriosus,

    such a drunkard as to be a standing jest, Gell. 15, 2, 2.—
    (β).
    With gen. subj.:

    Varro ad ludibrium moriturus Antonii,

    Vell. 2, 71, 2.—
    (γ).
    With gen. obj.:

    ad ludibrium stolidae superbiae,

    Liv. 45, 3; 45, 41:

    ludibrio fratris Remum novos transiluisse muros,

    id. 1, 7; 9, 11; Just. 36, 1.—
    C.
    Abuse, violence done to a woman:

    in corporum ludibria deflere,

    Curt. 10, 1, 3; 4, 10, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > ludibrium

  • 2 ad-lūdō (all-)

        ad-lūdō (all-) ūsī, —, ere,    to play, sport, joke, jest, do sportively: ad id, T.: varie et copiose: adludit (Ino Tauro), O.: nec plura adludens, dwelling longer on the jest, V.: qui occupato adluserit, jested with him while busy, Ph.: Omnia quae fluctūs adludebant, Ct.—Fig., of the waves, to play against, dash upon: mare litoribus adludit: adludentibus undis, O.

    Latin-English dictionary > ad-lūdō (all-)

  • 3 cavillor

        cavillor ātus, ārī    [cavilla, raillery], to jeer, mock, criticise, satirize, jest: cum ipso: togam eius praetextam: tribunos plebis, L.: in eo, aestate grave esse, etc.—To reason captiously, quibble, L.
    * * *
    cavillari, cavillatus sum V DEP
    jest, banter; make fun of, satirize, mock; use sophistry, quibble, cavil (at)

    Latin-English dictionary > cavillor

  • 4 iocor

        iocor ātus, ārī, dep.    [iocus], to jest, joke: tu hanc iocari credis? T.: duplex iocandi genus: voluit Fortuna iocari, Iu.— To say in jest: haec: in faciem permulta, H.: nescio quid, Ct.

    Latin-English dictionary > iocor

  • 5 iocus

        iocus ī (plur. also ioca, iocorum, n), m    [IA-], a jest, joke: iocum movere, S.: ioci causā, for the sake of the joke: ioca atque seria cum humillimis agere, S.: seria ac iocos celebrare, L.: conviva ioco mordente facetus, Iu.: agitare iocos cum aliquo, O.: Seu tu querelas sive geris iocos, H.: ne ioco quidem mentiretur, N.: ioco seriove, L.: neu sis iocus, a laughing-stock, H.: extra iocum, bellus est, joking aside.—Person.: quam Iocus circumvolat et Cupido, the god of jests, H.—A trifle, jest: Ludum iocumque dicet fuisse illum, child's play, T.: ne tibi ludus et iocus fuisse Hispaniae tuae videbuntur! L.

    Latin-English dictionary > iocus

  • 6 joco

    jocare, jocavi, jocatus V
    joke, jest; say in jest; make merry

    Latin-English dictionary > joco

  • 7 jocor

    jocari, jocatus sum V DEP
    joke, jest; say in jest; make merry

    Latin-English dictionary > jocor

  • 8 cavillor

    căvillor, ātus, 1, v. n. and a. [cavilla], to practise jeering or mocking; or ( act.) to censure, criticise; to satirize in jest or earnest, to jest, etc. (syn.: jocari, ludere, illudere).
    (α).
    Absol.:

    familiariter cum ipso etiam cavillor ac jocor,

    Cic. Att. 2, 1, 5; cf. Liv. 39, 13, 3; 39, 42, 9; Suet. Tib. 8:

    facetissime apud aliquem,

    Gell. 5, 5, 1.—
    (β).
    With acc.:

    togam ejus praetextam,

    Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2:

    hanc artem ut tenuem ac jejunam,

    Quint. 1, 4, 5:

    verba patrum,

    Tac. A. 1, 46:

    tribunos plebis,

    Liv. 2, 58, 9:

    milites Romanos,

    id. 5, 15, 4 et saep.—Hence, cavillatus in pass. sense, App. M. 9, p. 230.—
    (γ).
    With an objective clause:

    in eo et etiam cavillatus est, aestate grave esse aureum amiculum, hieme frigidum,

    Cic. N. D. 3, 34, 83. —
    * II.
    Meton., to reason captiously, to use sophisms, to quibble, Liv. 3, 20, 4; Plin. 11, 51, 112, § 267; 35, 10, 36, § 85.

    Lewis & Short latin dictionary > cavillor

  • 9 jocor

    jŏcor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [jocus], to jest, joke (class.):

    tu hanc jocari credis? faciet, nisi caveo,

    Ter. Heaut. 4, 4, 7:

    duplex jocandi genus,

    Cic. Off. 1, 29, 104; cf.:

    voluit Fortuna jocari,

    Juv. 3, 40.—
    II.
    In partic., to say in jest:

    haec jocatus sum,

    Cic. Fam. 9, 14, 4:

    in aliquid permulta,

    Hor. S. 1, 5, 62:

    multum de aliqua re,

    Sen. Suas. 1, 6; Cat. 2, 6:

    obscaena,

    Ov. Tr. 2, 497; Quint. 5, 13, 46.— Act. collat. form jŏco, āre:

    quasi jocabo,

    Plaut. Cas. 4, 4, 20 (al. jocabor).

    Lewis & Short latin dictionary > jocor

  • 10 joculi

    jŏcŭlus, i, m. dim. [jocus], a little jest or joke (a favorite word of Plautus):

    per joculum et ludum oblectare aliquem,

    Plaut. Truc. 1, 2, 11; usu. in abl. manner:

    joculo dicere aliquid,

    to say a thing in jest, id. Merc. 5, 4, 33:

    Egone te joculo modo ausim dicto aut facto fallere?

    id. Most. 3, 3, 20; id. Rud. 3, 4, 24.—
    II.
    Concr.: jŏ-cŭli, ōrum, m., toys, playthings, Vitr. 4, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > joculi

  • 11 joculus

    jŏcŭlus, i, m. dim. [jocus], a little jest or joke (a favorite word of Plautus):

    per joculum et ludum oblectare aliquem,

    Plaut. Truc. 1, 2, 11; usu. in abl. manner:

    joculo dicere aliquid,

    to say a thing in jest, id. Merc. 5, 4, 33:

    Egone te joculo modo ausim dicto aut facto fallere?

    id. Most. 3, 3, 20; id. Rud. 3, 4, 24.—
    II.
    Concr.: jŏ-cŭli, ōrum, m., toys, playthings, Vitr. 4, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > joculus

  • 12 jocus

    jŏcus, i (plur. also joca, jocorum, n.; so always in Cic.), m. [perh. akin to Sanscr. root div, ludere; cf. jucundus], a jest, joke (class.):

    joci causa magistrum adhibes,

    for the sake of the joke, Cic. Phil. 2, 17, 42:

    defensio redundabat hilaritate quadam et joco,

    id. de Or. 2, 54, 221:

    ut ad ludum et jocum facti videamur,

    id. Off. 1, 29, 103:

    quicum joca seria, ut dicitur,

    id. Fin. 2, 26, [p. 1014] 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4, 9:

    jocum accipimus quod est contrarium serio,

    Quint. 6, 3, 21; 68; 94:

    conviva joco mordente facetus,

    Juv. 9, 10; Plin. Ep. 2, 13, 5; Tac. A. 2, 13:

    agitare jocos cum aliquo,

    Ov. M. 3, 320;

    of jests of love,

    Hor. Ep. 1, 6, 65:

    seu tu querelas sive geris jocos,

    id. C. 3, 21, 2:

    materiam praebere causas jocorum,

    Juv. 3, 147; pastime, sport, Plin. 8, 40, 61, § 144:

    quibus jusjurandum jocus est,

    Cic. Fl. 5, 12:

    per jocum,

    in jest, by way of a joke, Plaut. Am. 3, 2, 39; id. Poen. 5, 5, 42:

    joco an serio haec dicat,

    Ter. Heaut. 3, 2, 20; Cic. Fam. 4, 4, 1.—So, too, joco quid dictum est per jocum, Plaut. Am. 2, 3, 35:

    ne joco quidem mentiretur,

    Nep. Ep. 3, 1:

    joco seriove,

    Liv. 7, 41, 3; Suet. Ner. 25; id. Aug. 53: extra jocum or remoto joco, joking aside, without joking:

    extra jocum, bellus est,

    Cic. Fam. 7, 16, 2:

    remoto joco, tibi praecipio, ut, etc.,

    id. ib. 7, 11, 3:

    ludus et jocus,

    mere sport, a trifle, Liv. 28, 42:

    mille facesse jocos: turpe est nescire puellam Ludere,

    Ov. A. A. 3, 367.—Personified:

    quam Jocus circumvolat et Cupido,

    the god of jests, Hor. C. 1, 2, 34; Plaut. Bacch. 1, 2, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > jocus

  • 13 ludus

    lūdus, i, m. [id.], a play.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a play, game, diversion, pastime:

    ad pilam se aut ad talos, aut ad tessaras conferunt, aut etiam novum sibi aliquem excogitant in otio ludum,

    Cic. de Or. 3, 15, 58:

    datur concessu omnium huic aliqui ludus aetati,

    id. Cael. 12, 28:

    campestris,

    id. ib. 5, 11:

    nec lusisse pudet, sed non incidere ludum,

    Hor. Ep. 1, 14, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    Ludi, public games, plays, spectacles, shows, exhibitions, which were given in honor of the gods, etc.
    (α).
    In gen.:

    hoc praetore ludos Apollini faciente,

    Cic. Brut. 20, 78:

    ludos committere,

    id. Q. Fr. 3, 4, 6:

    ludos magnificentissimos apparare,

    id. ib. 3, 8, 6:

    ludos apparatissimos magnificentissimosque facere,

    id. Sest. 54, 116:

    ludos aspicere,

    Ov. F. 6, 238:

    ludos persolvere alicui deo,

    id. ib. 5, 330: ludis, during the games, Cic. Fragm. ap. Non. 63, 18; Plaut. Cas. prol. 27:

    circus maximus ne diebus quidem ludorum Circensium... irrigabatur,

    Front. Aq. 97.— Sing.:

    haec ultra quid erit, nisi ludus?

    Juv. 8, 199.—
    (β).
    In this sense, ludi is freq. in appos. with the neutr. plur. of the adj. which names the games:

    ludi Consualia,

    Liv. 1, 9, 6:

    ludi Cerealia,

    id. 30, 39, 8:

    ludi Taurilia,

    id. 39, 22, 1 (Weissenb. Taurii); 34, 54, 3; cf.:

    quaedam faciem soloecismi habent... ut tragoedia Thyestes, ut ludi Floralia ac Megalensia... numquam aliter a veteribus dicta,

    Quint. 1, 5, 52; cf.:

    ludis Megalensibus,

    Gell. 2, 24, 2.—
    (γ).
    Also with gen. of place:

    eo ipso die auditam esse eam pugnam ludis Olympiae memoriae proditum est,

    Cic. N. D. 2, 2, 6.—
    2.
    Stage-plays (opp. to the games of the circus):

    venationes autem ludosque et cum collegā et separatim edidit,

    Suet. Caes. 10.—
    C.
    A place of exercise or practice, a school for elementary instruction and discipline (cf. schola):

    in ludum ire,

    Plaut. Pers. 2, 1, 6:

    fidicinus,

    music-school, id. Rud. prol. 43:

    litterarius,

    id. Merc. 2, 2, 32:

    litterarum ludi,

    Liv. 3, 44; 6, 25:

    ludus discendi,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:

    Dionysius Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    id. Fam. 9, 18, 1:

    Isocrates, cujus e ludo, tamquam ex equo Trojano, meri principes exierunt,

    id. de Or. 2, 22, 94; id. Or. 42, 144:

    gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat,

    Caes. B. C. 1, 14, 4:

    militaris,

    Liv. 7, 33, 1:

    litterarii paene ista sunt ludi et trivialis scientiae,

    Quint. 1, 4, 27:

    litterarium ludum exercere,

    Tac. A. 3, 66:

    obsides quosdam abductos e litterario ludo,

    Suet. Calig. 45:

    ibi namque (in foro) in tabernis litterarum ludi erant,

    Liv. 3, 44, 6:

    quem puerum in ludo cognōrat,

    Nep. Att. 10, 3:

    in Flavī ludum me mittere,

    Hor. S. 1, 6, 72; cf. Gell. 15, 11, 2; Suet. Gram. 4; id. Rhet. 1:

    sic veniunt ad miscellanea ludi,

    Juv. 11, 26.
    II.
    Transf.
    A.
    Play, sport, i. e. any thing done, as it were, in play, without trouble, mere sport, child's play:

    oratio ludus est homini non hebeti,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    cum illa perdiscere ludus esset,

    id. Fin. 1, 8, 27:

    quibus (Graecis) jusjurandum jocus est, testimonium ludus,

    id. Fl. 5, 12.—
    B.
    Sport, jest, joke, fun: si vis videre ludos [p. 1084] jucundissimos, Plaut. Poen. 1, 1, 78:

    ad honores per ludum et per neglegentiam pervenire,

    Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    aliquem per ludum et jocum evertere,

    id. ib. 2, 1, 60, §

    155: amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27:

    vertere seria ludo,

    id. A. P. 226:

    nil per ludum simulabitur,

    Juv. 6, 324:

    ut ludos facit,

    Ter. Phorm. 5, 7, 52: ludos facere aliquem, to make sport of, make game of, to banter, jeer at, mock:

    ut nunc is te ludos facit,

    Plaut. Capt. 3, 4, 47:

    quem, senecta aetate, ludos facias,

    id. Aul. 2, 2, 74.— With dat.:

    miris modis dī ludos faciunt hominibus,

    Plaut. Rud. 3, 1, 1; id. Truc. 4, 2, 46.—In pass.:

    ludos fieri,

    Plaut. Ps. 4, 7, 72:

    hocine me aetatis ludos vis factum esse indigne?

    id. Bacch. 5, 1, 4: ludos aliquem dimittere, to send one away with scorn and derision, or, as in Engl., to send one off with a flea in his ear:

    numquam hercle quisquam me lenonem dixerit, si te non ludos pessimos dimisero,

    id. Rud. 3, 5, 11:

    ludos facis me,

    id. Am. 2, 1, 21: facere ludos aliquid, to make a jest or a trifle of any thing, to throw away, to lose:

    nunc et operam ludos facit, et retia, etc.,

    id. Rud. 4, 1, 9:

    ludos dare, praebere,

    to make one's self ridiculous, Ter. Eun. 5, 7, 9:

    ludos alicui reddere,

    to play tricks on, id. And. 3, 1, 21: dare ludum alicui, to give play to one, i. e. to humor, indulge, Plaut. Bacch. 4, 10, 7; id. Cas. prol. 25; id. Bacch. 4, 10, 9:

    amori dare ludum,

    Hor. C. 3, 12, 1: ludus aetatis, the pleasures of love:

    si frui liceret ludo aetatis, praesertim recto et legitimo amore,

    Liv. 26, 50.—
    C.
    Ludus, the title of a work of Nævius:

    ut est in Naevii Ludo,

    Cic. de Sen. 6, 20; Fest. s. v. redhostire, p. 270, 22 Müll.—Also, Ludus de Morte Claudii, a work of Seneca.

    Lewis & Short latin dictionary > ludus

  • 14 facteon

        facteon adj.    [FAC-+-τέοσ]: alqd non flocci, one must count worthless (a word coined in jest).

    Latin-English dictionary > facteon

  • 15 Gallī

        Gallī ōrum, m    I. See 2 Gallus.—    II. The priests of Cybele (noted for effeminacy), L., H., O. —In jest called Gallae, ārum, Ct.

    Latin-English dictionary > Gallī

  • 16 iocātiō

        iocātiō ōnis, f    [iocor], a joking, joke, jest.

    Latin-English dictionary > iocātiō

  • 17 (ioculor)

        (ioculor) —, ārī    [ioculus], to jest, joke; only P. praes.: quaedam militariter ioculantes, L.

    Latin-English dictionary > (ioculor)

  • 18 Lentulitās

        Lentulitās ātis, f    [Lentulus], the nobility of a Lentulus, Lentulity (a word coined in jest).

    Latin-English dictionary > Lentulitās

  • 19 logos (-us)

        logos (-us) ī, m, λόγοσ, a word.—Plur., mere words, empty talk, T.—A witty saying, bonmot, jest.

    Latin-English dictionary > logos (-us)

  • 20 lūdibrium

        lūdibrium ī, n    [ludus], a mockery, derision, wantonness: ne per ludibrium interiret regnum, by wantonness, L.: fortunae: casūs, L.: ad ludibrium stolidae superbiae, L.: fratris, L.: sive ludibrium oculorum sive vera species, Cu.— An object of mockery, laughing-stock, butt, jest, sport: ludibrio haberi, T.: ne ludibrio simus inimicis: (Brutus) ludibrium verius quam comes, L.: nisi ventis Debes ludibrium, H.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, Cu.— A dishonoring: ludibria meorum, Cu.
    * * *
    mockery; laughingstock

    Latin-English dictionary > lūdibrium

См. также в других словарях:

  • jest — jȅst DEFINICIJA 1. 3. l. jd prez. gl. biti 2. a. doslovno uzv. kojim se potvrđuju riječi sugovornika u dijaloškoj situaciji; da, opr. ne, nije b. iron. neslaganje ili negiranje onoga što sugovornik kaže u zn. to je nemoguće, ne dolazi u obzir;… …   Hrvatski jezični portal

  • Jest — (j[e^]st), n. [OE. jeste, geste, deed, action, story, tale, OF. geste, LL. gesta, orig., exploits, neut. pl. from L. gestus, p. p. of gerere to bear, carry, accomplish, perform; perh. orig., to make to come, bring, and perh. akin to E. come. Cf.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Jest — Jest, v. i. [imp. & p. p. {Jested}; p. pr. & vb. n. {Jesting}.] [1913 Webster] 1. To take part in a merrymaking; especially, to act in a mask or interlude. [Obs.] Shak. [1913 Webster] 2. To make merriment by words or actions; to joke; to make… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • jest — jest·ee; jest·er; jest·ing·ly; jest; …   English syllables

  • jest — [n] joke banter, bon mot, crack, fun, funny, gag, game, hoax, jive, jolly, laugh, one liner*, play, pleasantry, prank, quip, rib, rib tickler*, ridicule, sally, spoof, sport, wisecrack, witticism; concept 273 jest [v] joke banter, chaff, deride,… …   New thesaurus

  • jest — [jest] n. [ME geste < OFr, an exploit, tale of exploits < L gesta, neut. pl. pp. of gerere, to perform, carry out] 1. Obs. a notable deed 2. a mocking or bantering remark; jibe; taunt 3. a joke; witticism 4. a lighthearted action or mood;… …   English World dictionary

  • jest — index jape Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • jest — (èst) sr DEFINICIJA lingv. ime slova stare glagoljičke i ćiriličke azbuke; izgovaralo se vjerojatno kao meko, palatalno rusko e …   Hrvatski jezični portal

  • jest — n 1 *joke, jape, quip, witticism, wisecrack, crack, gag Analogous words: *badinage, persiflage, raillery: bantering or banter, chaffing or chaff, jollying or jolly (see BANTER vb): twitting or twit, ridiculing or ridicule, deriding …   New Dictionary of Synonyms

  • jest — ► NOUN ▪ a joke. ► VERB ▪ speak or act in a joking manner. ORIGIN originally in the sense «exploit, heroic deed»: from Old French geste, from Latin gesta actions, exploits …   English terms dictionary

  • jest|er — «JEHS tuhr», noun. 1. a person who jests. 2. a person who amused the family of a king or nobleman by performing antics similar to those of a clown …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»