-
1 jocularis
jocularis, joculare ADJ -
2 jocularis
jŏcŭlāris, e, adj. [joculus], facetious, jocular, laughable, droll (class.):audacia,
Ter. Phorm. 1, 2, 84:joculare istuc quidem,
Cic. Leg. 1, 20:licentia,
id. Fat. 8.— Subst.: jŏcŭlārĭa, ium, n. plur., jests, jokes:ut qui jocularia ridens Percurram,
Hor. S. 1, 1, 23:fundere,
Liv. 7, 2.— Adv.: jŏcŭlā-rĭter, jocosely, in a jocular or comical manner: irridere, Ps.-Ascon. ap. Cic. Div. in Caecin. 11, 33:obicere aliquid alicui,
Plin. 22, 22, 38, § 80:canere carmina,
Suet. Caes. 49. -
3 jocularia
jŏcŭlāris, e, adj. [joculus], facetious, jocular, laughable, droll (class.):audacia,
Ter. Phorm. 1, 2, 84:joculare istuc quidem,
Cic. Leg. 1, 20:licentia,
id. Fat. 8.— Subst.: jŏcŭlārĭa, ium, n. plur., jests, jokes:ut qui jocularia ridens Percurram,
Hor. S. 1, 1, 23:fundere,
Liv. 7, 2.— Adv.: jŏcŭlā-rĭter, jocosely, in a jocular or comical manner: irridere, Ps.-Ascon. ap. Cic. Div. in Caecin. 11, 33:obicere aliquid alicui,
Plin. 22, 22, 38, § 80:canere carmina,
Suet. Caes. 49. -
4 joculariter
jŏcŭlāris, e, adj. [joculus], facetious, jocular, laughable, droll (class.):audacia,
Ter. Phorm. 1, 2, 84:joculare istuc quidem,
Cic. Leg. 1, 20:licentia,
id. Fat. 8.— Subst.: jŏcŭlārĭa, ium, n. plur., jests, jokes:ut qui jocularia ridens Percurram,
Hor. S. 1, 1, 23:fundere,
Liv. 7, 2.— Adv.: jŏcŭlā-rĭter, jocosely, in a jocular or comical manner: irridere, Ps.-Ascon. ap. Cic. Div. in Caecin. 11, 33:obicere aliquid alicui,
Plin. 22, 22, 38, § 80:canere carmina,
Suet. Caes. 49. -
5 facetia
I.Sing. (ante- and post-class.): haec facetiast, amare inter se rivalis duos, Plaut. Stich. 5, 4, 47:II.jocularis,
Cael. Aur. Tard. 1, 1, 21:facetia sermonis Plauto congruentis,
Gell. 3, 3, 3:facetiae habere, res divinas deridere,
App. Mag. 56, p. 310, 27. —Plur.: făcētĭae, ārum.A.A witty or clever thing in action or behavior (Plautin.):B.mulier, quoi facetiarum cor corpusque sit plenum et doli,
Plaut. Mil. 3, 1, 186:fecisti, here, facetias, quom, etc.,
id. Stich. 5, 2, 7.—Wit, witty sayings, witticisms, pleasantry, drollery, humor, facetiousness (class.;syn.: sal, dicacitas, cavillatio, lepos, urbanitas, comitas): (sales), quorum duo genera sunt, unum facetiarum, alterum dicacitatis,
Cic. Or. 26, 87:cum duo genera sint facetiarum... illa a veteribus superior cavillatio, haec altera dicacitas nominata est,
id. de Or. 2, 54, 218:facetiis autem maxime homines delectari, si quando risus conjuncte, re verboque moveatur,
id. ib. 2, 61, 248:P. Scipio omnes sale facetiisque superabat,
id. Brut. 34, 128:festivitate et facetiis C. Julius et superioribus et aequalibus suis omnibus praestitit,
id. ib. 48, 177:sale tuo et lepore et politissimis facetiis pellexisti,
id. de Or. 1, 57, 243:accedat oportet lepos quidam facetiaeque,
id. ib. 1, 5, 17; cf.:dulces Latini leporis facetiae,
Vell. 1, 17, 1:facetiarum quidam lepos,
Cic. de Or. 1, 34, 159:facie magis quam facetiis ridiculus,
id. Att 1, 13, 2:ego mirifice capior facetiis, maxime nostratibus (corresp. to sales),
id. Fam. 9, 15, 2:asperis facetiis illusus,
sarcasms, Tac. A. 15, 68; cf.acerbae,
id. ib. 5, 2:per facetias incusare aliquem,
id. ib. 14, 1. -
6 facetiae
I.Sing. (ante- and post-class.): haec facetiast, amare inter se rivalis duos, Plaut. Stich. 5, 4, 47:II.jocularis,
Cael. Aur. Tard. 1, 1, 21:facetia sermonis Plauto congruentis,
Gell. 3, 3, 3:facetiae habere, res divinas deridere,
App. Mag. 56, p. 310, 27. —Plur.: făcētĭae, ārum.A.A witty or clever thing in action or behavior (Plautin.):B.mulier, quoi facetiarum cor corpusque sit plenum et doli,
Plaut. Mil. 3, 1, 186:fecisti, here, facetias, quom, etc.,
id. Stich. 5, 2, 7.—Wit, witty sayings, witticisms, pleasantry, drollery, humor, facetiousness (class.;syn.: sal, dicacitas, cavillatio, lepos, urbanitas, comitas): (sales), quorum duo genera sunt, unum facetiarum, alterum dicacitatis,
Cic. Or. 26, 87:cum duo genera sint facetiarum... illa a veteribus superior cavillatio, haec altera dicacitas nominata est,
id. de Or. 2, 54, 218:facetiis autem maxime homines delectari, si quando risus conjuncte, re verboque moveatur,
id. ib. 2, 61, 248:P. Scipio omnes sale facetiisque superabat,
id. Brut. 34, 128:festivitate et facetiis C. Julius et superioribus et aequalibus suis omnibus praestitit,
id. ib. 48, 177:sale tuo et lepore et politissimis facetiis pellexisti,
id. de Or. 1, 57, 243:accedat oportet lepos quidam facetiaeque,
id. ib. 1, 5, 17; cf.:dulces Latini leporis facetiae,
Vell. 1, 17, 1:facetiarum quidam lepos,
Cic. de Or. 1, 34, 159:facie magis quam facetiis ridiculus,
id. Att 1, 13, 2:ego mirifice capior facetiis, maxime nostratibus (corresp. to sales),
id. Fam. 9, 15, 2:asperis facetiis illusus,
sarcasms, Tac. A. 15, 68; cf.acerbae,
id. ib. 5, 2:per facetias incusare aliquem,
id. ib. 14, 1. -
7 ridiculum
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19. -
8 ridiculus
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.
См. также в других словарях:
Thallarcha jocularis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
jocular — joc u*lar (j[o^]k [ u]*l[ e]r), a. [L. jocularis, fr. joculus, dim. of jocus joke. See {Joke}.] [1913 Webster] 1. Given to jesting; jocose; as, a jocular person. [1913 Webster] 2. Sportive; merry. Jocular exploits. Cowper. [1913 Webster] The… … The Collaborative International Dictionary of English
jocular — adjective Etymology: Latin jocularis, from joculus, diminutive of jocus Date: 1626 1. given to jesting ; habitually jolly or jocund 2. characterized by jesting ; playful Synonyms: see witty • jocularity noun • jocular … New Collegiate Dictionary
Macrocarpaea — Taxobox name = Macrocarpaea image width = 240px image caption = A single M. apparata flower regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Gentianales familia = Gentianaceae tribus = Helieae genus = Macrocarpaea genus… … Wikipedia
Жонглер — (новофранц. jongleur, от старофранц. jogier, jugler из лат. jocularis ; ср. итал. giocolare) первоначально значило забавник, игрец. Средневековая Европа унаследовала от древнего мира бродячих музыкантов и фигляров, представления которых в городах … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Португальский язык — (portuguez, lusitano, прежде lingvagem) представляет собой западную ветвь языков Пиренейского п ова и, подобно прочим романским наречиям, развился из провинциальной латыни (lingua rustica). Ближе всего П. язык стоит к кастильскому (испанскому),… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Эпос — в обычном словоупотреблении совокупность эпических произведений, с точки зрения теории поэзии, непрерывно повторяющийся в нас психический процесс претворения образов внешнего мира в формы художественного повествования. Наука о поэзии (поэтика, см … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Mester de juglaría — Se le llama Mester de juglaría al conjunto de la poesía épica o lírica de carácter popular difundida durante la Edad Media por los juglares, que eran quienes las cantaban o recitaban para recreo de nobles, reyes y público en general. En… … Wikipedia Español
Жонглер — Жонглер, новофранц. jongleur, от старофранц. jogler, jugler (из лат.jocularis ср. итал. giocolare), первоначально значило забавник, игрец. Средневековая Европа унаследовала от древнего мира бродячих музыкантов ифигляров, представления которых в… … Энциклопедия Брокгауза и Ефрона
jocular — jocularly, adv. /jok yeuh leuhr/, adj. given to, characterized by, intended for, or suited to joking or jesting; waggish; facetious: jocular remarks about opera stars. [1620 30; < L jocularis, equiv. to jocul(us) little joke (joc(us) JOKE + ulus… … Universalium
Checklist of UK recorded Ichneumonidae — Checklist of UK recorded Ichneumonidae. In this checklist are presented all species of family Ichneumonidae. Checklist A Absyrtus vicinator (Thunberg, 1822) Acaenitus dubitator (Panzer, 1800) Achaius oratorius (Fabricius, 1793) Aclastus gracilis… … Wikipedia