-
1 iunceus
iunceus, a, um (iuncus), I) aus Binsen, Binsen-, vincula, Ov.: sporta, Colum.: cratis, Plin. – scherzh., nam mihi intus potione iunceā onerabo gulam, ich werde mir mit einem Binsenstrick die Kehle zuschnüren, Plaut. Stich. 639 G. – II) Binsen ähnlich, binsenartig, caulis, Plin. 25, 85. – bes., so schlank (zart) wie eine Binse, pectora, Prud. perist. 3, 132: tam etsi bonast natura, reddunt curaturā iunceam, Ter. eun. 316.
-
2 iunceus
iunceus, a, um (iuncus), I) aus Binsen, Binsen-, vincula, Ov.: sporta, Colum.: cratis, Plin. – scherzh., nam mihi intus potione iunceā onerabo gulam, ich werde mir mit einem Binsenstrick die Kehle zuschnüren, Plaut. Stich. 639 G. – II) Binsen ähnlich, binsenartig, caulis, Plin. 25, 85. – bes., so schlank (zart) wie eine Binse, pectora, Prud. perist. 3, 132: tam etsi bonast natura, reddunt curaturā iunceam, Ter. eun. 316. -
3 iunceus
iunceus adj. [iuncus], made of rushes: vincula, O.—Fig., slim, slender: alquam reddunt iunceam, T. -
4 iunceus
Iuncea virgo, per translationem. Terent. Gresle et gente. -
5 iunceus
made of rushes. -
6 caudeus
caudeus, a, um = iunceus, von Binsen, Binsen- (s. Paul. ex Fest. 46, 11. Placid. gloss. V, 14, 18 (53, 12), cistella, Plaut. rud. 1109.
-
7 Binse
Binse, iuncus (Semsen- od. Simsenkraut). – scirpus (Binsengras). – coma iuncea (einzelne Semse). – aus Binsen gemacht, iunceus od. iuncinus; scirpeus: voller B., iuncosus: ein mit B. bewachsener Ort, iuncetum.
-
8 caudeus
caudeus, a, um = iunceus, von Binsen, Binsen- (s. Paul. ex Fest. 46, 11. Placid. gloss. V, 14, 18 (53, 12), cistella, Plaut. rud. 1109. -
9 REEDED
[A]IUNCOSUS (-A -UM)JUNCOSUS (-A -UM)HARUNDINEUS (-A -UM)HARUNDINOSUS (-A -UM)ARUNDINEUS (-A -UM)IUNCEUS (-A -UM)JUNCEUS (-A -UM) -
10 REEDY
[A]IUNCOSUS (-A -UM)JUNCOSUS (-A -UM)HARUNDINEUS (-A -UM)HARUNDINOSUS (-A -UM)ARUNDINEUS (-A -UM)IUNCEUS (-A -UM)JUNCEUS (-A -UM) -
11 RUSHY
[A]JUNCEUS (-A -UM)JUNCOSUS (-A -UM)IUNCEUS (-A -UM)IUNCOSUS (-A -UM)CAUDEUS (-A -UM)
См. также в других словарях:
júnceo — júnceo, a (del lat. «iuncĕus», de junco) adj. y n. f. Bot. Juncáceo. * * * júnceo, a. (Del lat. iuncĕus, de junco). adj. Bot. juncáceo … Enciclopedia Universal
juncia — (Del lat. juncea, semejante al junco.) ► sustantivo femenino 1 BOTÁNICA Planta herbácea de la familia ciperáceas, de rizoma ramificado, tónico y estomacal. (Cyperus longus.) FRASEOLOGÍA juncia avellanada BOTÁNICA La que posee flores parduzcas y… … Enciclopedia Universal
jonc — Jonc, m. monosyllab. Qu on escrit aussi Junc, au plus pres de son origine, car il vient du Latin Iuncus, et signifie le mesme. Jonc dequoy on fait les cabas, Butomus. Jonc marin, Paliurus. Jonc marisc, Mariscum, vel Mariscus. Une sorte de jonc… … Thresor de la langue françoyse
júnceo — júnceo, a (Del lat. iuncĕus, de junco). adj. Bot. juncáceo … Diccionario de la lengua española