iskrzyć

См. также в других словарях:

• iskrzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, iskrzyćkrzę, iskrzyćkrzy, iskrz || iskrzyćkrzyj {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować powstawanie iskier, zwłaszcza elektrycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniazdko elektryczne, przewód iskrzy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iskrzyć — dk VIb, iskrzyćrzy, iskrzyćrzył «sypać iskrami» Uszkodzony przewód elektryczny iskrzy niebezpiecznie. Kamienie iskrzyły pod kopytami koni. iskrzyć się «lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć» Śnieg iskrzy się w słońcu. Woda iskrzyła się… …   Słownik języka polskiego

• iskrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} połyskiwać migotliwie; błyszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwiazdy iskrzą się na niebie. Iskrzący się śnieg. Komuś oczy się iskrzą. Iskrzące się drogie kamienie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iskrzenie — ↨ iskrzenie się n I rzecz. od iskrzyć (się) …   Słownik języka polskiego

• roziskrzyć — [wym. roz iskrzyć] dk VIb, roziskrzyćrzę, roziskrzyćrzysz, roziskrzyćiskrz, roziskrzyćrzył, roziskrzyćrzony roziskrzać [wym. roz iskrzać] ndk I, roziskrzyćam, roziskrzyćasz, roziskrzyćają, roziskrzyćaj, roziskrzyćał, roziskrzyćany «sprawić, że… …   Słownik języka polskiego

• skrzyć — ndk VIb, skrzy, skrzył rzad. to samo, co skrzyć się Niebo skrzyło gwiazdami. Szabla skrząca klejnotami. przen. Powiedzenia skrzące dowcipem. skrzyć się «wydawać błyski, lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć, jaśnieć, iskrzyć się; rzadziej: sypać… …   Słownik języka polskiego