Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

iskier

См. также в других словарях:

  • iskra — ż IV, CMs. iskrze; lm D. iskier «rozżarzona cząstka płonącego ciała, oderwana od całości» Iskry z płonącego polana. Snop iskier. ∆ Iskra elektryczna «rodzaj wyładowania elektrycznego, krótkotrwały prąd elektryczny przepływający przez gaz,… …   Słownik języka polskiego

  • chwytacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «przyrząd lub część urządzenia technicznego, służąca do chwytania, przytrzymywania czegoś; chwytak» ∆ Chwytacz iskier → iskrochron ∆ Chwytacz dźwigu «urządzenie do samoczynnego zatrzymywania lub ograniczania… …   Słownik języka polskiego

  • deszcz — m II, D. u (dżdżu); lm M. e (dżdże), D. ów (dżdżów) «opad atmosferyczny w postaci kropel wody spadających z chmury» Ciepły, majowy, wiosenny deszcz. Chwilowy, drobny, przelotny deszcz. Deszcz ciągły, nawalny, rzęsisty, ulewny. Chodzić w deszcz,… …   Słownik języka polskiego

  • iskrochron — m IV, D. u, Ms. iskrochronnie; lm M. y techn. «urządzenie (np. sito, kapa na kominie lub rurze wydechowej ciągnika) zabezpieczające przed wydobywaniem się iskier; odiskiernik, odiskrownik» …   Słownik języka polskiego

  • iskrowy — przym. od iskra Wyładowania iskrowe. ∆ techn. Próba iskrowa «sposób przybliżonego określania gatunku stali na podstawie wyglądu iskier powstających przy szlifowaniu próbki ściernicą» …   Słownik języka polskiego

  • krzesać — ndk IX, krzesaćszę, krzesaćszesz, krzesz, krzesaćał, krzesaćany 1. «wydobywać iskry, zwłaszcza przez uderzenie żelazem o kamień lub narzędziem stalowym (krzesiwem) o krzemień» Krzesać ogień. Konie krzesały snopy iskier. ◊ Krzesać hołubce «w tańcu …   Słownik języka polskiego

  • krzesiwo — n III, Ms. krzesiwowie; lm D. krzesiwoiw «narzędzie, zwykle stalowe, którym dawniej uderzano w krzemień dla wydobycia z niego iskier» …   Słownik języka polskiego

  • miliard — m IV, D. a, Ms. miliardrdzie; lm M. y 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1 000 000 000» Miliard ton węgla. Miliardy lat świetlnych. 2. często w lm «niezliczone mnóstwo czegoś, bardzo dużo; ogromna liczba, suma (pieniędzy)» Na niebie… …   Słownik języka polskiego

  • odiskiernik — m III, D. a, N. odiskiernikkiem; lm M. i techn. «urządzenie zabezpieczające przed wydobywaniem się iskier z komina parowozu, rury wydechowej ciągnika itp.; odiskrownik» …   Słownik języka polskiego

  • ognisty — ognistyiści 1. «pałający ogniem, pełen ognia, żaru; rozżarzony, gorejący, płomienisty» Ognista błyskawica, łuna. Ognista lawa. Ognisty deszcz iskier. ◊ przestarz. dziś żart. Woda ognista, napój ognisty «wódka, alkohol» 2. «mający barwę ognia;… …   Słownik języka polskiego

  • snop — m IV, D. a, Ms. snoppie; lm M. y 1. «związany pęk zżętego zboża lub słomy; także duża wiązka jakichś łodyg, roślin, traw itp.» Snop żyta. Snopy wikliny. Wiązać zboże w snopy. Układać, ustawiać snopy w kopki. przen. «wiązka, strumień, pasmo» Snop… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»