Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ir+e+vir

  • 1 vir

    vir, virī (altind. vīrā-ḥ, gotisch waír, ahd. wer, Mann), der Mann (Ggstz. femina, mulier), I) im allg.: de viro factus femina, Ov.: ambiguus modo vir, modo femina, Ov.: mulier coniuncta viro, Lucr. – vir bonus et sapiens, Cic. (vgl. bonus): vir fortis, Cic.: vir turpissimus, Sall. – II) insbes.: A) der reife, erwachsene Mann (Ggstz. puer), Ov. met. 13, 397: neque eos (pueros) prius in urbem redire, quam viri facti essent, statuit, Iustin. 3, 3, 7: cum essem parvulus, loquebar ut parvulus... quando autem factus sum vir, evacuavi quae erant parvuli, Vulg. 1. Corinth. 13, 11. – B) der verehelichte Mann, der Ehemann (Ggstz. uxor), meus vir, Ter.: vir et uxor, das Ehepaar, Sen. rhet., Val. Max. u. ICt.: hic est enim vultus semper idem, quem dicitur Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse Socrate, Cic. Tusc. 3, 31 (u. so oft vir = Ehemann bei Cic., zB. Cic. Verr. 5, 82 mehrmals): u. übtr., v. Buhlen, vir tuus, Cic.: u.v. Tieren, viri equarum, Solin.: vir gregis ipse caper, Verg. – C) emphat., der Mann in bezug auf seine Vorzüge, ein Mann von festem Charakter, von Mut, Kraft, Tapferkeit usw., plane vir, Cic.: tulit dolorem ut vir, Cic.: te virum praebeas, Cic.: viri non est, es ist unmännlich, Cic.: si vir es, si vos viri estis, Liv.: si quid in Flacco viri est, Hor.: ego tamen vir sum, Suet.: si quis male vir quaerit habere virum, Ov. Vgl. Fabri Liv. 24, 8, 12 (viele Beisp. aus Liv.): u. im obszönen Sinne, si vir es, wenn du prästieren kannst, Apul. met. 2, 17: u. so ad illos rettulit, qui non habent barbam nec in concubitu viri sunt, Schol. Iuven. 6, 373. – D) als milit. t.t., der Mann = der Soldat, gew. im Plur., die Mannschaft, dispertiti viri, Plaut.: boat caelum fremitu virûm, Plaut. – bes. viri im Ggstz. zu arma u. equi, Liv. (s. Fabri Liv. 22, 52, 5). – u. viri im Ggstz. zur Reiterei, die Fußsoldaten, gew. verb. equites virique, eques virique, equi virique, Liv. (s. Gronov Liv. 21, 27, 5). – u. sprichw., equis virisque u. dgl., s. equusno. I, B, 2. – E) mit (auszeichnendem) Nachdruck für das Pron. is od. ille, wie unser der Mann für er, auctoritas viri moverat, Liv.: hae tantae viri virtutes, Liv. Vgl. Fabri Liv. 21, 4, 9. – F) der einzelne, die einzelne Person in Verbdgg. wie: vir virum legit, jeder sucht sich seinen Mann aus, wählt seinen Mann, bei der Senatorenwahl, Suet. Aug. 35, 1; im Kampfe, sowohl zum Gegner, Verg. Aen. 11, 632, als zum Nebenmann zum gegenseitigen Schutze im Kampfe, Liv. 9, 39, 5 u. übtr. (sarkastisch) Cic. Mil. 55. – u. vir unus cum viro congrediendo (Ggstz. legiones legionibus experti), Liv. 38, 17, 8. – G) Plur. viri, poet. übtr. = homines, die Menschen, im Ggstz. zu den Göttern, Verg. Aen. 6, 553: im Ggstz. zum Vieh (pecudes), Ov. met. 1, 286. – H) meton., Mannbarkeit, Zeugungskraft, membra sine viro, Catull. 63, 6: iuventus exsecta (al. exacta) virum, entmannte, Lucan. 10, 134. – / Archaist. Nom. Plur. IIIvire (= tres viri), Corp. inscr. Lat. 1, 554 u. 555: virei, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 19 u. 20: vireis, in CDL vireis, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 14. – Genet. Plur. virûm, oft bei Dichtern, Enn. ann. 276 u. 410. Lucr. 1, 95 u.a. Catull. 64, 192 u. 68, 90. Verg. georg. 2, 142 u.a. Prop. 3, 9, 23. Ov. her. 1, 55. Iuvenc. 3, 572 u. 4, 708; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 176.

    lateinisch-deutsches > vir

  • 2 vir

    vir, virī (altind. vīrā-ḥ, gotisch waнr, ahd. wer, Mann), der Mann (Ggstz. femina, mulier), I) im allg.: de viro factus femina, Ov.: ambiguus modo vir, modo femina, Ov.: mulier coniuncta viro, Lucr. – vir bonus et sapiens, Cic. (vgl. bonus): vir fortis, Cic.: vir turpissimus, Sall. – II) insbes.: A) der reife, erwachsene Mann (Ggstz. puer), Ov. met. 13, 397: neque eos (pueros) prius in urbem redire, quam viri facti essent, statuit, Iustin. 3, 3, 7: cum essem parvulus, loquebar ut parvulus... quando autem factus sum vir, evacuavi quae erant parvuli, Vulg. 1. Corinth. 13, 11. – B) der verehelichte Mann, der Ehemann (Ggstz. uxor), meus vir, Ter.: vir et uxor, das Ehepaar, Sen. rhet., Val. Max. u. ICt.: hic est enim vultus semper idem, quem dicitur Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse Socrate, Cic. Tusc. 3, 31 (u. so oft vir = Ehemann bei Cic., zB. Cic. Verr. 5, 82 mehrmals): u. übtr., v. Buhlen, vir tuus, Cic.: u.v. Tieren, viri equarum, Solin.: vir gregis ipse caper, Verg. – C) emphat., der Mann in bezug auf seine Vorzüge, ein Mann von festem Charakter, von Mut, Kraft, Tapferkeit usw., plane vir, Cic.: tulit dolorem ut vir, Cic.: te virum praebeas, Cic.: viri non est, es ist unmännlich, Cic.: si vir es, si vos viri estis, Liv.: si quid in Flacco viri est, Hor.: ego tamen vir sum, Suet.: si quis male vir quaerit habere virum, Ov. Vgl.
    ————
    Fabri Liv. 24, 8, 12 (viele Beisp. aus Liv.): u. im obszönen Sinne, si vir es, wenn du prästieren kannst, Apul. met. 2, 17: u. so ad illos rettulit, qui non habent barbam nec in concubitu viri sunt, Schol. Iuven. 6, 373. – D) als milit. t.t., der Mann = der Soldat, gew. im Plur., die Mannschaft, dispertiti viri, Plaut.: boat caelum fremitu virûm, Plaut. – bes. viri im Ggstz. zu arma u. equi, Liv. (s. Fabri Liv. 22, 52, 5). – u. viri im Ggstz. zur Reiterei, die Fußsoldaten, gew. verb. equites virique, eques virique, equi virique, Liv. (s. Gronov Liv. 21, 27, 5). – u. sprichw., equis virisque u. dgl., s. equus no. I, B, 2. – E) mit (auszeichnendem) Nachdruck für das Pron. is od. ille, wie unser der Mann für er, auctoritas viri moverat, Liv.: hae tantae viri virtutes, Liv. Vgl. Fabri Liv. 21, 4, 9. – F) der einzelne, die einzelne Person in Verbdgg. wie: vir virum legit, jeder sucht sich seinen Mann aus, wählt seinen Mann, bei der Senatorenwahl, Suet. Aug. 35, 1; im Kampfe, sowohl zum Gegner, Verg. Aen. 11, 632, als zum Nebenmann zum gegenseitigen Schutze im Kampfe, Liv. 9, 39, 5 u. übtr. (sarkastisch) Cic. Mil. 55. – u. vir unus cum viro congrediendo (Ggstz. legiones legionibus experti), Liv. 38, 17, 8. – G) Plur. viri, poet. übtr. = homines, die Menschen, im Ggstz. zu den Göttern, Verg. Aen. 6, 553: im Ggstz. zum Vieh (pecudes), Ov. met. 1, 286. – H) meton., Mannbarkeit, Zeugungskraft,
    ————
    membra sine viro, Catull. 63, 6: iuventus exsecta (al. exacta) virum, entmannte, Lucan. 10, 134. – Archaist. Nom. Plur. IIIvire (= tres viri), Corp. inscr. Lat. 1, 554 u. 555: virei, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 19 u. 20: vireis, in CDL vireis, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 14. – Genet. Plur. virûm, oft bei Dichtern, Enn. ann. 276 u. 410. Lucr. 1, 95 u.a. Catull. 64, 192 u. 68, 90. Verg. georg. 2, 142 u.a. Prop. 3, 9, 23. Ov. her. 1, 55. Iuvenc. 3, 572 u. 4, 708; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 176.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vir

  • 3 vir

    [v‘ir] vi venir.
    * * *
    [`vi(x)]
    Verbo intransitivo
    1. (ger) venir
    veio ver-me il est venu me voir
    venho amanhã je viendrai demain
    vir de venir de
    venho agora mesmo de lá j'en viens à l'instant même
    2. (chegar) arriver
    veio atrasado/adiantado il est arrivé en retard/en avance
    veio no trem das onze il est arrivé par le train de onze heures
    3. (surgir) arriver, venir
    o carro veio não sei de onde la voiture est arrivée de je ne sais où
    veio-me uma idéia il m'est venu une idée
    a semana que vem la semaine prochaine
    o ano/mês que vem l'année prochaine/le mois prochain
    5. (estar) être
    vem escrito em português c'est écrit en portugais
    vinha embalado c'était emballé
    6. (regressar) revenir
    ele vem amanhã il revient demain
    hoje, venho mais tarde aujourd'hui, je rentre plus tard
    venho de férias na próxima semana je reviens de vacances la semaine prochaine
    que vem a ser isto? qu'est-ce que c'est que ça?
    vir a ser devenir
    vir abaixo s'écrouler
    vir ao mundo venir au monde
    vir a saber (de algo) apprendre (quelque chose)
    vir a tempo de arriver à temps pour
    * * *
    verbo
    de onde vens?
    d'où viens-tu?
    ela vem aí
    elle vient
    vem cá!
    viens ici!
    2 ( regressar) arriver
    venho já
    j'arrive
    3 ( chegar) arriver
    isto veio hoje
    c'est arrivé aujourd'hui
    não venhas tarde
    ne viens pas tard
    vir de carro
    arriver en voiture
    venham connosco
    venez avec nous
    5 ( provir) venir (de, de)
    esse artigo vem do estrangeiro
    cet article vient d'ailleurs
    6 ( surgir) venir
    arriver
    survenir
    vir a saber-se
    venir à se savoir
    vir à memória
    venir à la mémoire
    7 (no tempo, numa série) venir
    isso vem depois
    ça vient après
    na semana que vem
    la semaine prochaine
    no ano que vem
    l'année prochaine
    8 ( estar escrito) être
    o teu nome não vem na lista
    ton nom n'est pas sur la liste
    vinha no jornal que
    c'était dans le journal que
    9 (apresentar, submeter) présenter
    vir com desculpas
    présenter des excuses
    10
    (acção contínua) eu vinha a pensar nisso
    je pensais à cela
    quoi qu'il arrive
    venir à propos
    engueuler quelqu'un

    Dicionário Português-Francês > vir

  • 4 vir

    vĭr, vĭri ( gen. plur. virūm, Enn. ap. Charis. p. 251 P., or Ann. v. 280 Vahl.; id. ap. Fest. p. 257 Müll., or Ann. v. 394 Vahl.; Verg. A. 6, 553 al.), m. [Sanscr. vira, hero; the root is in O. H. Germ. weralt; Angl.Sax. veruld; Engl. world, i. e. age or generation of men], a male person, a man (opp. femina; cf. mas).
    I.
    In gen.:

    virum me natam vellem,

    Ter. Phorm. 5, 3, 9:

    deque viro factus (mirabile') femina,

    Ov. M. 3, 326:

    ambiguus fuerit modo vir, modo femina Sithon,

    id. ib. 4, 280:

    mulier conjuncta viro,

    Lucr. 5, 1012:

    vir mulierque,

    Tib. 2, 2, 2:

    sapientissimorum nostrae civitatis virorum disputatio,

    Cic. Rep. 1, 8, 13:

    vir prudens,

    id. ib. 1, 12, 18:

    clari viri,

    id. Fam. 6, 6, 12:

    vir clarus et honoratus,

    id. Sen. 7, 22:

    praestantior,

    id. ib. 23, 84:

    bonus et sapiens et legibus parens,

    id. Fin. 3, 19, 64; cf. id. Off. 3, 15, 64;

    v. bonus: optimi (opp. homines improbi),

    id. Cael. 5, 12:

    fortis,

    id. Fin. 3, 8, 29; id. Rep. 1, 3, 5:

    turpissimus,

    Sall. J. 85, 42:

    nefandus,

    Verg. A. 4, 498.—
    II.
    In partic.
    A.
    A man as related to a woman, a husband, maritus (very freq.):

    is (Juppiter) amare occepit Alcumenam clam virum,

    Plaut. Am. prol. 107; 111; 134; 1, 3, 4; Ter. Hec. 4, 1, 1:

    quem (vultum) dicitur Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse,

    Cic. Tusc. 3, 15, 31; id. Verr. 5, 31, 82; id. Cael. 13, 32; id. Fam. 7, 23, 4; Liv. 1, 46, 6; Hor. C. 2, 18, 28; 3, 3, 68; id. S. 1, 2, 127 al.; Ov. M. 1, 146; Petr. 111; Quint. 5, 10, 62; 5, 11, 28; 7, 1, 28; Suet. Aug. 69; id. Calig. 25; id. Claud. 29; id. Ner. 35; id. Dom. 22 al.— Transf., of animals, the male, mate, etc., Verg. E. 7, 7; Ov. M. 1, 660; Mart. 3, 93, 11; Sol. 23.—
    B.
    A man (opp. a boy):

    pueri hoc possunt, viri non potuerunt?

    Cic. Tusc. 2, 14, 34:

    ex toto non sic pueri ut viri curari debent,

    Cels. 3, 7 fin.:

    pueroque viroque,

    Ov. M. 13, 397:

    neque eos (pueros) prius in urbem redire, quam viri facti essent, statuit,

    Just. 3, 3, 7:

    cum essem parvulus... quando factus sum vir, etc.,

    Vulg. 1 Cor. 13, 11.—
    C.
    Pregn., a man, a man of courage, principle, or honor, one who deserves the name of a man: Marius rusticanus vir, sed plane vir, cum secaretur, vetuit se alligari... Ita et tulit dolorem, ut vir;

    et, ut homo, majorem ferre sine causā necessariā noluit,

    Cic. Tusc. 2, 22, 53; cf. id. Fam. 5, 17, 3:

    cum is jam se corroboravisset ac vir inter viros esset,

    id. Cael. 5, 11:

    te oro, te colligas virumque praebeas,

    id. Fam. 5, 18, 1: si vir esse volet, praeclara sunodia, id. Att. 10, 7, 2:

    tum viro et gubernatore opus est,

    Liv. 24, 8, 1; 1, 41, 3; 1, 46, 6;

    2, 38, 6 et saep.: si quid in Flacco viri est, Non feret,

    Hor. Epod. 15, 12.—
    D.
    In milit. lang.
    1.
    In gen., like our man, for soldier (syn. miles):

    dispertiti viri, dispertiti ordines,

    Plaut. Am. 1, 1, 65; cf.:

    boat Caelum fremitu virum,

    id. ib. 1, 1, 78: vir [p. 1995] unus cum viro congrediendo, T. Manlius, M. Valerius, quantum Gallicam rabiem vinceret Romana virtus, docuerunt, Liv. 38, 17, 8.—
    2.
    In partic., as opposed to the cavalry, a foot-soldier (syn. pedes):

    equites virique,

    Liv. 21, 27, 1:

    magnā voce trahens equitemque virosque,

    Sil. 9, 559:

    passim turmaeque virique, etc.,

    Petr. 123.—Hence, prov.: equis viris, or viris equisque, with horse and foot, i. e. with might and main; v. equus.—
    E.
    With emphasis in place of a pronoun of reference, is, ille, etc.:

    fletusque et conploratio fregere tandem virum,

    Liv. 2, 40, 9:

    hae tantae viri virtutes,

    id. 21, 4, 9; Sall. J. 9, 3.—
    F.
    Distributively, each man, every man:

    vir virum legit, of choosing a senator,

    Suet. Aug. 35:

    vir cum viro congrediaris,

    Liv. 22, 14, 14: legitque virum vir, singled out (in battle), Verg. A. 11, 632 (an imitation of Hom. Il. 4, 472: anêr d andr ednopalizen):

    cum vir virum legisset,

    i. e. a companion in battle, Liv. 9, 39, 5; cf.

    , in a sarcastic transfer-: ille (Clodius), qui semper secum scorta, semper exoletos, semper lupas ducebat, tum neminem, nisi ut virum a viro lectum esse diceres,

    Cic. Mil. 21, 55.—
    G.
    Human beings ( poet. homines, opp. pecudes), Ov. M. 1, 286; cf. Verg. A. 6, 553.—
    H.
    Manhood, virility ( poet. and very rare):

    ut relicta sensit sibi membra sine viro,

    Cat. 63, 6:

    ferro mollita juventus Atque exsecta virum,

    Luc. 10, 134.

    Lewis & Short latin dictionary > vir

  • 5 vir

    vir, viri, m. [st2]1 [-] homme. [st2]2 [-] homme marié, mari, époux. [st2]3 [-] homme par excellence, homme de courage, homme de coeur. [st2]4 [-] soldat, guerrier, combattant, héros; fantassin (par opp. au cavalier). [st2]5 [-] homme distingué, personnage, personnalité, homme d'élite. [st2]6 [-] tête d'homme, individu, chaque homme (valeur distributive). [st2]7 [-] virilité; membre viril. [st2]8 [-] poét. au plur. les hommes, le genre humain. [st2]9 [-] vir = is, ille: lui, notre homme. [st2]10 [-] le mâle.    - gén. plur. virorum; Enn. Virg. Lucr. virûm.    - vir bonus: homme de bien.    - vir amplissimus: personnage très considéré.    - equites virique, Liv. 21, 27, 1: les cavaliers et les fantassins.    - equis viris (viris equisque): avec la cavalerie et l'infanterie, par tous les moyens.    - sine viro, Cat. 63, 6: sans membre viril.
    * * *
    vir, viri, m. [st2]1 [-] homme. [st2]2 [-] homme marié, mari, époux. [st2]3 [-] homme par excellence, homme de courage, homme de coeur. [st2]4 [-] soldat, guerrier, combattant, héros; fantassin (par opp. au cavalier). [st2]5 [-] homme distingué, personnage, personnalité, homme d'élite. [st2]6 [-] tête d'homme, individu, chaque homme (valeur distributive). [st2]7 [-] virilité; membre viril. [st2]8 [-] poét. au plur. les hommes, le genre humain. [st2]9 [-] vir = is, ille: lui, notre homme. [st2]10 [-] le mâle.    - gén. plur. virorum; Enn. Virg. Lucr. virûm.    - vir bonus: homme de bien.    - vir amplissimus: personnage très considéré.    - equites virique, Liv. 21, 27, 1: les cavaliers et les fantassins.    - equis viris (viris equisque): avec la cavalerie et l'infanterie, par tous les moyens.    - sine viro, Cat. 63, 6: sans membre viril.
    * * *
        Vir, viri, masc. gen. Plin. Homme.
    \
        Vir. Terent. Vaillant homme et virile, Homme vertueux.
    \
        Vir. Terent. Mari.
    \
        Matura viro filia. Virgil. Preste à marier.
    \
        Durus vir. Ouid. Mauvais mari et rude à sa femme.
    \
        O digno coniuncta viro. Virgil. O la bien mariee.
    \
        Vt relicta sensit sibi membra sine viro, etc. Catull. Apres que Atys se veit sans membre viril, Qu'il s'estoit coupé, etc. Qu'il s'estoit chastré.

    Dictionarium latinogallicum > vir

  • 6 vir

        vir virī, gen plur. virōrum (poet. also virūm, Ct., V., O.), m    a male person, adult male, man (opp. mulier, femina): virum me natum vellem, T.: Deque viro factus (mirabile!) femina, O.: clari viri: consularis: turpissimus, S.: nefandus, V.: hoc pueri possunt, viri non potuerunt?: pueroque viroque, O.—In war, a man, soldier: vir unus cum viro congrediendo, etc., L.—With emphasis for a pronoun of reference: fletusque et conploratio fregere tandem virum, L.: gratiā viri permotus flexit animum, S.—Repeated distributively, each one... another, man... man: vir cum viro congrediaris, L.: legitque virum vir, singled out (for attack), V.: cum vir virum legisset, i. e. a companion in battle, L.— Plur, human beings: flumina simul pecudesque virosque rapiunt, O.; opp. Caelicolae, V.—A man, husband: quid viro meo respondebo Misera? T.: vir matris: angebatur Tullia nihil materiae in viro esse, etc., L.: Et uxor et vir, H.: Imminet exitio vir coniugis, O.—Of animals, the male, mate: Vir gregis ipse caper, V. —A man, man of courage, worthy man: tulit dolorem, ut vir; et, ut homo, etc.: tum viro et gubernatore opus est, L.: si quid in Flacco viri est, Non feret, H.— Plur, foot-soldiers, infantry: ripam equites virique obtinentes, L.—Manhood, virility: membra sine viro, Ct.
    * * *
    man; husband; hero; person of courage, honor, and nobility

    Latin-English dictionary > vir

  • 7 vır

    Türkçe-Almanca sözlük > vır

  • 8 Vir-region

    Vir-область, о. вирулентности — область Ti-плазмиды размером 35 кб, ответственная за вырезание и перенос T-нити из бактерии в реципиентную растительную клетку. Функционирование Vir-о. дополняется действием конститутивно экспрессирующихся хромосомных локусов (chvA, chvB, pscA или exoC) агробактерии, продукты экспрессии которых вовлекаются в процесс прикрепления бактерий к клеткам растения (см. Корончатые галлы). Известны pinF, virA, D, C, D, E, F и др. vir-гены. Гены virA и G экспрессируются конститутивно, а остальные являются индуцибельными. Их индукторами являются фенольные соединения растений (напр., ацетосирингон).

    Англо-русский толковый словарь генетических терминов > Vir-region

  • 9 vir

    vir vir, viri m мужчина

    Латинско-русский словарь > vir

  • 10 vir-

    vir- [vier]
    1 vir- man-

    Dictionnaire français-néerlandais > vir-

  • 11 vir-,

    -vir (съставна част на сложни думи) от латински vir "мъж".

    Dictionnaire français-bulgare > vir-,

  • 12 Virðisjavnan

    Virðisjavnan av virðisbrøvum
    Kursregulering af obligationer

    Faroese-Danish dictionary > Virðisjavnan

  • 13 vir de com as mãos a abanar

    Portuguese-russian dictionary > vir de com as mãos a abanar

  • 14 vir de mãos a abanar

    = vir de com as mãos a abanar прийти с пустыми руками

    Portuguese-russian dictionary > vir de mãos a abanar

  • 15 VIR

    VIR abk HIST Br Victoria Imperatrix Regina, Victoria, Empress and Queen

    English-german dictionary > VIR

  • 16 Virðismunur

    Virðismunur við keyp
    Forskelsværdi ved anskaffelse

    Faroese-Danish dictionary > Virðismunur

  • 17 vir

    vir, virus m Virus m ( auch EDV)

    Čeština-německý slovník > vir

  • 18 vír

    vír m Wirbel m, Strudel m; Wirbelwind m; fig. Taumel m

    Čeština-německý slovník > vír

  • 19 vir

    vir, virus m Virus m ( auch EDV)

    Čeština-německý slovník > vir

  • 20 vír

    vír m Wirbel m, Strudel m; Wirbelwind m; fig. Taumel m

    Čeština-německý slovník > vír

См. также в других словарях:

  • vir — vir̃ interj. NdŽ kartojant nusakomas: 1. vieversio čiulbėjimas: Vir vir vir vir, vieversėli, tu su manim giedok kartu A1885,56. 2. greitas vingiuojamas bėgimas: Žiurkelė vir̃ vir̃ vir̃ par gryčią ir parlėkė Ėr. Užlipu ant aukšto – tik vir vir… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Vír — Vír …   Deutsch Wikipedia

  • Vir Cotto — Emperador de la República Centauri Predecesor Londo Mollari Sucesor Dius Vintari Vir Cotto es un personaje ficticio de la serie de ciencia ficción Babylon 5 interpretado por Stephen Furst …   Wikipedia Español

  • VIR — oder Vír (meist von vir = Wirbel) ist der Name folgender Orte: Vir (Slowenien), in der Občina Benedikt, Slowenien Vir (Kroatien), ein Ort auf der gleichnamigen Insel in Kroatien Vir (Insel), eine dalmatische Mittelmeerinsel Vir (Bosnien und… …   Deutsch Wikipedia

  • Vir — oder Vír (meist von vir = Wirbel) ist der Name folgender Orte: Vir (Slowenien), in der Občina Benedikt, Slowenien Vir (Kroatien), ein Ort auf der gleichnamigen Insel in Kroatien Vir (Insel), eine dalmatische Mittelmeerinsel Vir (Bosnien und… …   Deutsch Wikipedia

  • Vir (Bosnien und Herzegowina) — Vir Hilfe zu Wappen …   Deutsch Wikipedia

  • Vir (Kroatien) — Vir …   Deutsch Wikipedia

  • Vir (île) — Vir Pour les articles homonymes, voir Vir (homonymie). Vir Puntadura (it) Géographie Pays …   Wikipédia en Français

  • vir — vȋr m <N mn vírovi> DEFINICIJA 1. ekspr. izvor, vrelo 2. nemirno mjesto na vodi gdje se voda okreće u struji ili drugačije izazvanim vrtloženjem; vrtlog ONOMASTIKA pr. (etnici): Vȋrovac (190, Osijek, Podravina, Zagreb), Vȋrovčec (Đurđevac) …   Hrvatski jezični portal

  • Vir Sanghvi — (also known as Raving Shiv, an anagram of his name) is a Indian editor and also a television celebrity.He is currently the Editorial Director of Hindustan Times . He attended Mayo College, Ajmer and then went to Oxford University. He became the… …   Wikipedia

  • vir — s. v. bulboacă, bulboană, ochi, valvâr tej, vâltoare, vârtej, volbură. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  vir s. n., pl. víruri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  VIR s.n. (mar.) Corecţie care se introduce în …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»