Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

intonsus

  • 1 intonsus

    intonsus, a, um [st2]1 [-] qui n'est pas tondu, non rasé. [st2]2 [-] rude, grossier, barbare. [st2]3 [-] non tailllé, non élagué, feuillu. --- Stat. S. 4, 7, 10.    - intonsi capilli, Hor. Epod. 15, 9: longs cheveux.    - intonsi Getae, Ov. P. 4, 2, 2: les Gètes sauvages (aux longs cheveux).    - intonsi montes, Virg. B. 5, 63: montagnes couvert d'arbres feuillus.
    * * *
    intonsus, a, um [st2]1 [-] qui n'est pas tondu, non rasé. [st2]2 [-] rude, grossier, barbare. [st2]3 [-] non tailllé, non élagué, feuillu. --- Stat. S. 4, 7, 10.    - intonsi capilli, Hor. Epod. 15, 9: longs cheveux.    - intonsi Getae, Ov. P. 4, 2, 2: les Gètes sauvages (aux longs cheveux).    - intonsi montes, Virg. B. 5, 63: montagnes couvert d'arbres feuillus.
    * * *
        Intonsus, Adiectiuum. Plin. Qui n'est point tondu.

    Dictionarium latinogallicum > intonsus

  • 2 intonsus

    1.
    intonsus, a, um, Part., from intondeo.
    2.
    intonsus, a, um, adj. [2. in-tondeo], unshorn.
    I.
    Lit.: scindens dolore identidem intonsam comam, Acc. ap. Cic. Tusc. 3, 26:

    capilli,

    Hor. Epod. 15, 9:

    crinis,

    Tib. 1, 4,38:

    Cynthius,

    Hor. C. 1, 21, 2:

    deus,

    Ov. Tr. 3, 1, 60; Prop. 3, 13 (4, 12), 52:

    comae,

    Curt. 9, 10, 9; 4, 13, 5:

    mentum,

    id. 8, 9, 22:

    caput,

    Ov. F. 4, 655:

    ora,

    i. e. not yet shaved, Verg. A. 9, 181:

    oves,

    Col. 7, 3, 7.—With Gr. acc.:

    Rhodanique comas intonsa juventus,

    Sil. 15, 674.—
    B.
    . Transf.: montes, i. e. leafy (covered with grass, herbs, or bushes), Verg. E. 5, 63:

    quercus intonsaque caelo Attollunt capita,

    leafy, id. A. 9, 681:

    myrtus,

    Stat. S. 4, 7, 10.—Of the old Romans, who neither cut their hair nor shaved their beards:

    tonsores in Italiam venere post Romam conditam anno CCCCLIV., antea intonsi fuere,

    Plin. 7, 59, 59, § 211: Cato, Hor. C. 2, 15, 11:

    avi,

    bearded, Ov. F. 2, 30. —
    II.
    Trop., unpolished, rude:

    homines intonsi et inculti,

    Liv. 21, 32:

    Getae,

    Ov. P. 4, 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > intonsus

  • 3 intonsus

    in-tōnsus, a, um [ tondeo ]
    1) (тж. comā i. Ap) нестриженный, неподстриженный (capilli Tib; crines Tib etc.; caput O, Sen, Q; mentum QC; oves Col); длинноволосый, бородатый
    intonsi avi Oбородатые римляне (т. е. ранних эпох)
    2) перен. староримский, старого закала ( Cato H)
    3) дикий, первобытный ( homines intonsi et inculti L)
    4) лесистый ( mons V); покрытый листвой ( capita quercuum V)

    Латинско-русский словарь > intonsus

  • 4 intonsus

    in-tōnsus, a, um (in u. tondeo), ungeschoren, ungestutzt, I) eig.: intonsa coma, Acc. fr., Varro fr. u.a.: comae, Tibull. u. Curt.: capillus, Sisenn. fr.: capilli, Tragic. inc. fr. u. Tibull.: crines, Tibull. u. Ps. Verg. Cir.: caput, Ov., Sen. u. Quint.: mentum semper intonsum est, Curt. – v. Tieren, oves, ungeschorene, mit der Wolle, Colum. 7, 3, 7 (vorh. § 3 oves lanatae): u. so intonsa bidens, Verg. Aen. 12, 170. – v. Pers. = mit langem Haar und Bart, deus (v. Apollo), Ov.: v. den ältesten Römern, intonsi avi, die bärtigen, Ov.: Numa, Ov.: Cato, der bärtige (also streng an alter Sitte hängende), Hor.: u. von rohen Völkerschaften, homines intonsi et inculti, Liv.: intonsi Getae, Ov.: intonsi Cilices, Tibull. – mit griech. Acc., Rhodani iuventus comam intonsa, die Einwohner von Gallia comata, Sil. 15, 671. – II) übtr., unbehauen = waldig, belaubt, montes, Verg.: intonsa capita quercuum, Verg.

    lateinisch-deutsches > intonsus

  • 5 intonsus

    in-tōnsus, a, um (in u. tondeo), ungeschoren, ungestutzt, I) eig.: intonsa coma, Acc. fr., Varro fr. u.a.: comae, Tibull. u. Curt.: capillus, Sisenn. fr.: capilli, Tragic. inc. fr. u. Tibull.: crines, Tibull. u. Ps. Verg. Cir.: caput, Ov., Sen. u. Quint.: mentum semper intonsum est, Curt. – v. Tieren, oves, ungeschorene, mit der Wolle, Colum. 7, 3, 7 (vorh. § 3 oves lanatae): u. so intonsa bidens, Verg. Aen. 12, 170. – v. Pers. = mit langem Haar und Bart, deus (v. Apollo), Ov.: v. den ältesten Römern, intonsi avi, die bärtigen, Ov.: Numa, Ov.: Cato, der bärtige (also streng an alter Sitte hängende), Hor.: u. von rohen Völkerschaften, homines intonsi et inculti, Liv.: intonsi Getae, Ov.: intonsi Cilices, Tibull. – mit griech. Acc., Rhodani iuventus comam intonsa, die Einwohner von Gallia comata, Sil. 15, 671. – II) übtr., unbehauen = waldig, belaubt, montes, Verg.: intonsa capita quercuum, Verg.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intonsus

  • 6 intonsus

    intonsa, intonsum ADJ
    uncut; unshaven, unshorn; not stripped of foliage

    Latin-English dictionary > intonsus

  • 7 intonsus

    , intonsa, intonsum (m,f,n)
      нестриженый

    Dictionary Latin-Russian new > intonsus

  • 8 acersecomes

    acersecomēs, ae, m. (ἀκερσεκόμης), mit ungeschorenem Haupthaar, lat. intonsus, bei den Griechen Beiname des Apollo und Bacchus; übtr., von einem schönlockigen Lieblingssklaven, Iuven. 8, 128.

    lateinisch-deutsches > acersecomes

  • 9 haarig

    haarig, a) am ganzen Körper: pilo od. pilis vestitus (behaart). – pilosus (mit reichlichem Haar versehen). – crebro pilo. frequentibus pilis (dicht mit Haaren besetzt). – saetosus (stark mit borstigem Haar bedeckt). – h. sein, pilos habere. – b) am Kopfe: capillatus. comatus. – intonsus (ungeschoren).

    deutsch-lateinisches > haarig

  • 10 unbarbiert

    unbarbiert, intonsus.

    deutsch-lateinisches > unbarbiert

  • 11 unbeschnitten

    unbeschnitten, immissus (was man wachsen gelassen hat, von Bäumen). – intonsus (nicht geschoren, vom Haar; dann auch von Bäumen). – integer (wovon man nichts genommen hat).

    deutsch-lateinisches > unbeschnitten

  • 12 unbeschoren

    unbeschoren, intonsus.

    deutsch-lateinisches > unbeschoren

  • 13 ungalant

    deutsch-lateinisches > ungalant

  • 14 ungebildet

    ungebildet, rudis (roh übh., unaufgeklärt, ununterrichtet; dah. rudis artium = ung. in Künsten u. Wissenschaften). – agrestis (roh auf. gewachsen). – incultus (unkultiviert, sowohl den Sitten als dem Geiste nach). – incultis moribus (von unverfeinerten Sitten, v. Pers.) – impolitus. intonsus. horridus (ohne alle äußere Bildung, ungehobelt). – horrido ingenio (ungehobelt von Naturell). – ineruditus (wederdurch Erziehung noch durch Unterricht gebildet). – indoctus (ununterrichtet in den Wissenschaften). – inhumanus (übh. aller menschlichen Bildung bar u. ledig). – ein nicht ung. Geist, ingenium haud absurdum: ein nicht ganz ung. Mann, homo a litteris non alle nus: ung. sein, a cultu et humanitate ab esse (ganz, longissime).

    deutsch-lateinisches > ungebildet

  • 15 ungeschoren

    ungeschoren, intonsus. – Bildl., jmd. ung. lassen, alqm omittere; alqo abstinere (unangetastet lassen, z.B. alcis uxore).

    deutsch-lateinisches > ungeschoren

  • 16 acersecomes

    acersecomēs, ae, m. (ἀκερσεκόμης), mit ungeschorenem Haupthaar, lat. intonsus, bei den Griechen Beiname des Apollo und Bacchus; übtr., von einem schönlockigen Lieblingssklaven, Iuven. 8, 128.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acersecomes

  • 17 decet

    dĕcet, cuit, 2, v. impers. [Sanscr. dacas, fame; Gr. dokeô, to seem, think; Lat. decus, dignus]. It is seemly, comely, becoming,; it beseems, behooves, is fitting, suitable, proper (for syn. v. debeo init.):

    decere quasi aptum esse consentaneumque tempori et personae,

    Cic. Or. 22, 74; cf. also nunc quid aptum sit, hoc est, quid maxime deceat in oratione videamus, id. de Or. 3, 55, 210 (very freq. and class.; not in Caes.).—Constr., with nom. or inf. of the thing, and with acc.; less freq. with dat. of the pers.; sometimes absol.
    a.
    With nom. rei
    (α).
    and acc. pers.: Ph. Quin me aspice et contempla, ut haec (sc. vestis) me decet. Sc. Virtute formae id evenit, te ut deceat, quicquid habeas, Plaut. Most. 1, 3, 16 sq.; cf.:

    quem decet muliebris ornatus, quem incessus psaltriae, Cic. Clod. fragm. 5, p. 105 ed. Beier: te toga picta decet,

    Prop. 4, 4, 53 al.; Hor. Ep. 1, 18, 30; Quint. 8, 5, 28;

    and nec habitus triumphalis feminas deceat,

    id. 11, 1, 3; cf.:

    omnis Aristippum color decuit,

    Hor. Ep. 1, 17, 23:

    intonsus crinis deum,

    Tib. 1, 4, 38; cf.:

    neglecta decet multas coma,

    Ov. A. A. 3, 153; id. F. 2, 106 et saep.:

    id maxime quemque decet, quod est cujusque maxime suum,

    Cic. Off. 1, 31, 113:

    quod omnes et semper et ubique decet,

    Quint. 11, 1, 14:

    non si quid Pholoen satis, Et te, Chlori, decet,

    Hor. Od. 3, 15, 8 et saep.:

    qui flexus deceat miserationem,

    Quint. 1, 11, 12:

    civitatem quis deceat status,

    Hor. Od. 3, 29, 25 et saep.—In plur.:

    quem tenues decuere togae nitidique capilli,

    Hor. Ep. 1, 14, 32:

    te non citharae decent,

    id. Od. 3, 15, 14:

    alba decent Cererem: vestes Cerealibus albas Sumite,

    Ov. F. 4, 619; id. M. 1, 457 et saep.:

    nec velle experiri, quam se aliena deceant,

    Cic. Off. 1, 31, 113; Quint. 6, 1, 25:

    illa quoque diversa bonum virum decent,

    id. 11, 1, 42 et saep.:

    duo verba uni apposita ne versum quidem decuerint,

    id. 8, 6, 43.—
    (β).
    Without acc. pers.:

    nihil est difficilius quam quid deceat videre,

    Cic. Or. 21, 70; cf.:

    quid deceat et quid aptum sit personis,

    id. Off. 1, 34 fin.:

    casus singularis magis decuit,

    Quint. 8, 3, 20; id. 11, 3, 161 et saep.:

    idem fere in omni genere causarum et proderit et decebit,

    id. 11, 1, 14; cf. id. 9, 4, 21.—In plur.:

    ubi lepos, joci, risus, vinum, ebrietas decent,

    Plaut. Ps. prol. 20:

    cum magna pars est exhausta orationis, pene omnia decent,

    Quint. 11, 3, 147; 150; id. 11, 1, 48 et saep. —
    (γ).
    With dat.:

    istuc facinus nostro generi non decet,

    Plaut. Am. 2, 2, 188: certa est ratio quae deceat philosopho, Apul. Flor. 3, p. 355, 13; Plaut. Pers. 2, 2, 34; cf. infra. —
    b.
    With inf.
    (α).
    and acc. pers.:

    non te mihi irasci decet,

    Plaut. Am. 1, 3, 24:

    hanc maculam nos decet effugere,

    Ter. Ad. 5, 8, 31:

    oratorem irasci minime decet,

    Cic. Tusc. 4, 25; Quint. 12, 6, 3; Ov. M. 3, 265; so freq. with inf. pass.:

    specimen naturae capi debet ex optima quaque natura,

    Cic. Tusc. 1, 14, 32:

    mortalin' decuit violari vulnere divum?

    Verg. A. 12, 797; Ter. And. prol. 16. —
    (β).
    Without acc.:

    injusta ab justis impetrare non decet,

    Plaut. Am. prol. 35:

    exemplis grandioribus decuit uti,

    Cic. Div. 1, 20; Ov. M. 8, 27:

    nunc decet caput impedire myrto: nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,

    Hor. Od. 1, 4, 9 sq.; id. Ep. 1, 17, 2; Pers. 3, 27.—
    (γ).
    With dat.:

    decet tantae majestati eas servare leges, quibus, etc.,

    Dig. 32, 1, 23:

    ita uti liberali esse ingenio decet,

    Ter. Hec. 1, 2, 89:

    prima certe pensari decet populo utrum, etc.,

    Liv. 34, 58, 8.
    c.
    Absol.
    (α).
    with acc. pers.:

    ita ut vos decet,

    Plaut. Most. 3, 2, 40; cf.:

    facis, ut te decet,

    Ter. Andr. 2, 5, 10; id. Heaut. 5, 5, 10:

    ita uti fortes decet milites,

    id. Eun. 4, 7, 44; cf.: id. Andr. 2, 6, 14:

    illum decet,

    Quint. 9, 4, 15 et saep.—
    (β).
    Without case:

    eia haud sic decet,

    Ter. Eun. 5, 9, 35; cf. id. Hec. 2, 2, 10:

    fecisti ut decuerat,

    id. ib. 4, 4, 66:

    minus severe quam decuit,

    Cic. Phil. 6, 1:

    velata parte oris, quia sic decebat,

    it was becoming, Tac. A. 13, 45:

    nihil aliter ac deceat,

    id. Att. 6, 3, 8: perge;

    decet,

    Verg. A. 12, 153 et saep.—
    (γ).
    With dat.:

    ita nobis decet,

    Ter. Ad. 5, 8, 5; id. Heaut. 5, 2, 12:

    locum editiorem quam victoribus decebat,

    Sall. H. 1, 98 (Serv. Verg. A. 8, 127.)— Hence, dĕcens, entis, P. a. (freq. in Hor., Ov., and post-Aug. prose, esp. Quint.; not in Verg.; in Cic. once adverbially, and cf. decentia), seemly, becoming, decent, proper, fit:

    amictus,

    Ov. Pont. 2, 5, 52; cf.:

    decentior amictus,

    Quint. 11, 3, 156;

    and sinus (togae) decentissimus,

    id. 11, 3, 140:

    ornatus,

    id. 2, 15, 21:

    motus,

    Hor. Od. 4, 13, 17; Quint. 1, 10, 26; cf.:

    corporis decens et accommodatus orationi motus,

    id. 11, 3, 29;

    and allevatio atque contractio humerorum,

    id. 11, 3, 83:

    decentissimum sponsalium genus,

    Sen. Ben. 1, 9 et saep.:

    quid verum atque decens,

    Hor. Ep. 1, 1, 11:

    decentius erit servare pudorem,

    Quint. 11, 1, 78; cf. 8, 6, 6.—
    2.
    Esp. of corporeal fitness and symmetry, regularly, symmetrically, handsomely shaped; well-formed; noble:

    forma,

    Ov. Am. 3, 1, 9; cf.:

    habitus decentior quam sublimior,

    Tac. Agr. 44:

    facies,

    Ov. Tr. 3, 7, 33:

    malae,

    Hor. Od. 3, 27, 53:

    Venus,

    id. ib. 1, 18, 6; cf.:

    Cynthia,

    Prop. 4, 8, 52 (5, 8, 52 M.):

    Gratiae,

    Hor. Od. 1, 4, 6:

    (Paullus) et nobilis et decens,

    id. ib. 4, 1, 13: pulcher et decens toto corpore, Suct. Dom. 18; cf. Juv. 6, 161:

    sumptis decentior armis Minerva,

    Ov. H. 5, 35; Quint. 8, 3, 10 et saep.— Adv.: decenter (acc. to no. 1), becomingly, decently, properly, fitly:

    fictis nominibus decenter uti,

    Plin. Ep. 6, 21, 5; cf.:

    fieri,

    Quint. 11, 1, 79:

    singula quaeque locum teneant sortita decenter,

    Hor. A. P. 92; cf.:

    maesta,

    Ov. Am. 2, 5, 44.— Comp.: Hor. Ep. 2, 2, 216; Quint. 9, 1, 21 al.— Sup., a false reading for diligentissime, Cic. Caes. 26, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > decet

  • 18 hirsutus

    hirsūtus, a, um, adj. [primary form HIRSUS, a variation of hirtus], rough, shaggy, bristly, prickly, hirsute = dasus.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. hirtus, pilosus, villosus): quarum (animantium) aliae villis vestitae, aliae spinis hirsutae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121; Col. 7, 2, 6:

    pectus Herculis,

    Prop. 4 (5), 9, 49:

    crura genaeque,

    Mart. 10, 65, 9:

    supercilium,

    Verg. E. 8, 34:

    et glacialis Hiems canos hirsuta capillos,

    Ov. M. 2, 30:

    barba,

    id. ib. 13, 766:

    capilli,

    id. H. 9, 63:

    juba (galeae),

    Prop. 4 (5), 10, 20:

    vellera (leonis) setis,

    Ov. F. 2, 339:

    castaneae,

    Verg. E. 7, 53; cf.:

    frondes,

    id. G. 3, 231:

    vepres,

    id. ib. 3, 444:

    rubi,

    Prop. 4 (5), 4, 28:

    folia hirsutiora,

    Plin. 22, 22, 33, § 75.— Poet., to designate the people of the olden time (when the hair of the head and beard was left untrimmed), like intonsus and incomptus, Sil. 13, 812; Mart. 9, 48, 2.—
    * II.
    Trop., rude, unpolished:

    sumpserit Annales: nihil est hirsutius illis,

    Ov. Tr. 2, 259.

    Lewis & Short latin dictionary > hirsutus

  • 19 indetonsus

    in-dētonsus, a, um, adj., unshorn, = intonsus, akersekomês, with unshorn hair or beard:

    Thyoneus,

    Ov. M. 4, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > indetonsus

  • 20 vertex

    vertex ( vortex; cf. Quint. 1, 7, 25 The archaic form vortex was already disused in Cicero's time; cf. Ribbeck, Prol. Verg. 436 sq.; id. G. 1, 481 n. Wagn. The grammarian Caper distinguishes thus: vortex fluminis est, vertex capitis; but this distinction was unknown in the class. per.; v. Charis. p. 68), ĭcis, m. [verto].
    I.
    A whirl, eddy, whirlpool, vortex: secundo modo dicitur proprium inter plura, quae sunt ejusdem nominis, id, unde cetera ducta sunt: ut vertex est contorta in se aqua vel quicquid aliud similiter vertitur: inde propter flexum capillorum pars summa capitis;

    ex hoc id, quod in montibus eminentissimum. Recte dixeris haec omnia vertices, proprie tamen, unde initium est,

    Quint. 8, 2, 7:

    ut aquae circumlatae in se sorbeantur et vorticem efficiant,

    Sen. Q. N. 5, 13, 2:

    torto vertice torrens,

    Verg. A. 7, 567:

    illam... rapidus vorat aequore vertex,

    id. ib. 1, 117:

    (flumen) minores volvere vertices,

    Hor. C. 2, 9, 22; Ov. M. 5, 587; 8, 556; 9, 106; id. F. 6, 502; Sil. 4, 230:

    citatior solito amnis transverso vertice dolia inpulit ad ripam,

    Liv. 23, 19, 11; 28, 30, 11; Curt. 6, 13, 16.—
    B.
    Trop.:

    amoris,

    Cat. 68, 107:

    officiorum,

    Sen. Ep. 82, 2:

    quā medius pugnae vocat agmina vertex,

    Sil. 4, 230.—
    II.
    An eddy of wind or flame, a whirlwind, coil of flame:

    (venti) interdum vertice torto Corripiunt rapideque rotanti turbine portant,

    Lucr. 1, 293; 6, 444; Liv. 21, 58, 3:

    extemplo cadit igneus ille Vertex,

    Lucr. 6, 298; Verg. A. 12, 673; cf.:

    ventus saepius in se volutatur, similemque illis, quas diximus converti aquas, facit vorticem,

    Sen. Q. N. 5, 13, 2. —
    III.
    The top or crown of the head.
    A.
    Lit.:

    ab imis unguibus usque ad verticem summum,

    Cic. Rosc. Com. 7, 20; cf. Hor. Ep. 2, 2, 4; Plin. 11, 37, 48, § 132; Hor. C. 1, 1, 36; Ov. M. 12, 288; 2, 712; id. P. 3, 8, 12; Quint. 8, 2, 7; 1, 11, 10.—
    B.
    Transf.
    1.
    The head ( poet.) Cat. 64, 63; 64, 310:

    toto vertice supra est,

    Verg. A. 7, 784:

    nudus,

    id. ib. 11, 642:

    moribundus,

    Ov. M. 5, 84:

    intonsus,

    Stat. Th. 6, 607; Val. Fl. 4, 307.—
    2.
    The pole of the heavens, Cic. poët. N. D. 2, 41, 105; id. Rep. 6, 20, 21; Verg. G. 1, 242. —
    3.
    The highest point, top, peak, summit of a mountain, house, tree, etc.:

    ignes, qui ex Aetnae vertice erumpunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 106; Quint. 8, 3, 48; Lucr. 6, 467; Tib. 1, 7, 15; Ov. M. 1. 316; 13, 911; Petr. poët. 122; 134 fin.; Curt. 8, 3, 26:

    in Erycino vertice,

    Verg. A. 5, 759; Val. Fl. 1, 700:

    arcis,

    Lucr. 6, 750:

    domus,

    Mart. 8, 36, 11; cf. Hor. C. 4, 11, 12:

    theatri,

    Mart. 10, 19, 7:

    quercūs,

    Verg. A. 3, 679:

    pinūs,

    Ov. M. 10, 103.—Hence, a vertice, from above, down from above, Verg. G. 2, 310; id. A. 1, 114; 5, 444.—
    b.
    Trop., the highest, uttermost, greatest ( poet.):

    dolorum anxiferi vertices, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 21: principiorum,

    the highest officers, Amm. 15, 5, 16:

    Alexandria enim vertex omnium est civitatum,

    id. 22, 16, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > vertex

См. также в других словарях:

  • Bromus ciliatus L. var. intonsus Fernald — Symbol BRCIC3 Synonym Symbol BRCII Botanical Family Poaceae …   Scientific plant list

  • Lathyrus venosus Muhl. ex Willd. var. intonsus Butters & H. St. John — Symbol LAVE Synonym Symbol LAVEI Botanical Family Fabaceae …   Scientific plant list

  • intonsum —   , intonsus   L. in , not; tonsus, shaven. Plant densely hairy …   Etymological dictionary of grasses

  • Ernstichthys — Taxobox name = Ernstichthys regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Siluriformes familia = Aspredinidae subfamilia = Hoplomyzontinae genus = Ernstichthys genus authority = Fernández Yépez, 1953 type species =… …   Wikipedia

  • Lord (Kamen Rider Agito) — THe nihongo|Lords|ロード|Rōdo are the major antagonists in the fictional Japanese Tokusatsu series Kamen Rider Agito.BackgroundThe Lords are a group of powerful disciples serving under the OverLord, who created them from his body. Referred by the… …   Wikipedia

  • intonso — ► adjetivo 1 Que no tiene cortado el pelo. 2 ARTES GRÁFICAS Se aplica al libro que no tiene cortadas las barbas de los pliegos. ► adjetivo/ sustantivo 3 Que es ignorante o inculto. * * * intonso, a (del lat. «intonsus») 1 adj. Se aplica al que no …   Enciclopedia Universal

  • TONDENDI Ritus — Antiquis in usu non fuit, qualis hodie ad ornatum viget. Namque et Romani comam alebant, unde incomptis Curius capillis, apud Horatium, l. 1. Od. 12. v. 41. Intonsus Cato, apud Eund. l. 2. Od. 15. v. 11. barbatus Rex, apud Iuvenalem, Sat. 4. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gladiolus — For other uses, see Gladiolus (disambiguation). Gladiolus Gladiolus Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • List of Culex species — This is a list of described Culex species around the world, as of 2006. Subspecies have been omitted. There are possibly errors and inaccuracies in this list that stem from the conversion from the source. Please check the original source when in… …   Wikipedia

  • Calliphoridae — Calliphoridae …   Wikipédia en Français

  • Calliphoridé — Calliphoridae Calliphoridae …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»