-
1 denuncio
dē-nuntĭo ( - cĭo), āvi, ātum, 1, v. a. Orig. t. t. in the lang. of pub. law, relig., and jurispr., to give an official intimation, to make an official announcement or declaration of one's intentions (by means of a messenger, herald, etc.); to announce, intimate, declare, = nuntiando declarare; and with a foll. ut or merely the subjunctive, to intimate, order, command (for syn. cf.: edico, indico, narro, nuntio, refero, defero, renuntio, enuntio, dico).I.Prop.A.Polit. lang.(α).With acc.:(β).ut omne bellum, quod denuntiatum indictumque non esset, id injustum esse atque impium judicaretur,
Cic. Rep. 2, 17;so with indictum,
id. ib. 2, 23 fin. (Fragm. ap. Isid. Orig. 18, 1, 3); id. Off. 1, 11, 36; cf.:quos senatus ad denuntiandum bellum miserat,
id. Fam. 12, 24:utrum paucorum ea denuntiata an universae civitatis essent,
Liv. 24, 37 fin. —With acc. and inf.:(γ).quod sibi Caesar denuntiaret, se Aeduorum injurias non neglecturum, etc.,
Caes. B. G. 1, 36, 6:cum se scire quae fierent denuntiaret,
id. ib. 5, 54; Liv. 45, 1 fin. et saep. —And with inf. alone:denuntiat centurionibus exsequi caedem,
Tac. A. 11, 37.—With ut or ne: Gaditanos denuntiavisse Gallonio, ut sua sponte excederet Gadibus;(δ).si id non fecisset, sibi consilium capturos,
Caes. B. C. 2, 20, 3; cf. Liv. 7, 31:nationibus denuntiare, uti auxilia mittant,
Caes. B. G. 6, 10; cf.:per vicos urbesque, ut commeatus expedirent,
Liv. 44, 26:simul denuntiavit ut essent animi parati,
Caes. B. C. 3, 86 fin.: cf.:dictator magistro equitum denuntiavit, ut sese loco teneret, neu, etc.,
Liv. 8, 30; and so with ne, id. 9, 36 fin.; Vulg. Act. 4, 18.—With simp. subj.:B.(legati) denuntient Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant,
Liv. 39, 54 fin.; cf. Suet. Calig. 55:(Alcibiades) denuntiavit his (militibus), qui in stationibus erant, observarent lumen, etc.,
Front. Strat. 3, 12, 1 al. —In relig. lang.(α).With acc.:(β).quibus portentis magna populo Romano bella denuntiabantur,
Cic. Div. 1, 43, 97:caedem Caesari evidentibus prodigiis,
Suet. Caes. 81 init.; cf. id. Aug. 94; 96; Verg. A. 3, 366 al.—With ut:C.si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur, ut exeamus e vita,
Cic. Tusc. 1, 49, 118.—In jurid. lang.(α).Alicui testimonium, to summon a witness:(β).si accusator voluerit testimonium eis denuntiare,
Cic. Rosc. Am. 38, 110 (cf.:denuntiatio testimonii,
id. Fl. 6, 14); so,testibus: quoniam duo genera sunt testium, aut voluntariorum aut eorum, quibus in judiciis publicis lege denuntiatur,
Quint. 5, 7, 9; cf. ib. § 15; Plin. Ep. 6, 5, 2.— Absol.:non denuntiavi,
Cic. Fl. 15, 35.—To give notice of a suit or process, Dig. 5, 3, 20, § 6 fin.:(γ).de isto fundo, Cic. Caecin., 32, 95: in foro denuntiat fundum illum suum esse,
id. ib. 7, 19.—Litem denuntiare, to summon for immediate trial (late Lat.), Symm. Ep. 10, 52; Aur. Vict. Caes. 16, 11.—II.Transf. beyond the technical sphere, to announce, intimate, declare; to denounce, menace, threaten; with ut, or merely the subjunct., to intimate, order, command. —A.Of personal subjects.(α).With acc.:(β).ille inimicitias mihi denuntiavit,
Cic. Phil. 5, 7, 19; cf.:populo Romano servitutem,
id. ib. 5, 8, 21:proscriptionem, caedem, direptionem,
id. Sest. 20, 46; cf. id. ib. 17 fin.; id. Mur. 24 fin. et saep.:oculis et aspectu vim tribuniciam,
id. Agr. 2, 5, 13; id. Att. 13, 12, 3.—With acc. and inf.:(γ).Sex. Alfenus denuntiat, sese procuratorem esse,
Cic. Quint. 6, 27; cf. id. Phil. 6, 3 (with testificor and ante praedico):cum se ad omnia, de quibus quisque audire vellet esse paratum denuntiaret,
id. de Or. 1, 22, 103; id. Rep. 3, 11 fin. et saep.—With a relative clause:(δ).denuntiasti homo adulescens, quid de summa reipublicae sentires,
Cic. Planc. 22.—With ut: mihi Lupus noster subito denuntiavit, ut ad to [p. 548] scriberem, Cic. Fam. 11, 25.—(ε).With simple subjunctive, = moneo, praedico, ante denuntio, abstineant, etc., Cic. Verr. 1, 12 fin. —(ζ).With de:(η).de isto fundo,
Cic. Caecin. 32 fin. —Absol.:B.monente et denuntiante te,
Cic. Fam. 4, 3; id. Quint. 17. —Of subjects not personal, to give notice, make known, signify, indicate:terra continens adventus hostium multis indiciis ante denuntiat,
Cic. Rep. 2, 3:illa arma non periculum nobis sed praesidium denuntiant,
id. Mil. 1, 3:si ante exortum nubes globabuntur, hiemem asperam denuntiabunt, etc.,
Plin. 18, 35, 78, § 344:caeruleus (color) pluviam denuntiat, igneus euros,
Verg. G. 1, 453:hoc juncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma denuntiant,
Tac. G. 18 fin.:arbor statim pestem denuntians,
Plin. 13, 22, 38, § 118. -
2 denuntio
dē-nuntĭo ( - cĭo), āvi, ātum, 1, v. a. Orig. t. t. in the lang. of pub. law, relig., and jurispr., to give an official intimation, to make an official announcement or declaration of one's intentions (by means of a messenger, herald, etc.); to announce, intimate, declare, = nuntiando declarare; and with a foll. ut or merely the subjunctive, to intimate, order, command (for syn. cf.: edico, indico, narro, nuntio, refero, defero, renuntio, enuntio, dico).I.Prop.A.Polit. lang.(α).With acc.:(β).ut omne bellum, quod denuntiatum indictumque non esset, id injustum esse atque impium judicaretur,
Cic. Rep. 2, 17;so with indictum,
id. ib. 2, 23 fin. (Fragm. ap. Isid. Orig. 18, 1, 3); id. Off. 1, 11, 36; cf.:quos senatus ad denuntiandum bellum miserat,
id. Fam. 12, 24:utrum paucorum ea denuntiata an universae civitatis essent,
Liv. 24, 37 fin. —With acc. and inf.:(γ).quod sibi Caesar denuntiaret, se Aeduorum injurias non neglecturum, etc.,
Caes. B. G. 1, 36, 6:cum se scire quae fierent denuntiaret,
id. ib. 5, 54; Liv. 45, 1 fin. et saep. —And with inf. alone:denuntiat centurionibus exsequi caedem,
Tac. A. 11, 37.—With ut or ne: Gaditanos denuntiavisse Gallonio, ut sua sponte excederet Gadibus;(δ).si id non fecisset, sibi consilium capturos,
Caes. B. C. 2, 20, 3; cf. Liv. 7, 31:nationibus denuntiare, uti auxilia mittant,
Caes. B. G. 6, 10; cf.:per vicos urbesque, ut commeatus expedirent,
Liv. 44, 26:simul denuntiavit ut essent animi parati,
Caes. B. C. 3, 86 fin.: cf.:dictator magistro equitum denuntiavit, ut sese loco teneret, neu, etc.,
Liv. 8, 30; and so with ne, id. 9, 36 fin.; Vulg. Act. 4, 18.—With simp. subj.:B.(legati) denuntient Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant,
Liv. 39, 54 fin.; cf. Suet. Calig. 55:(Alcibiades) denuntiavit his (militibus), qui in stationibus erant, observarent lumen, etc.,
Front. Strat. 3, 12, 1 al. —In relig. lang.(α).With acc.:(β).quibus portentis magna populo Romano bella denuntiabantur,
Cic. Div. 1, 43, 97:caedem Caesari evidentibus prodigiis,
Suet. Caes. 81 init.; cf. id. Aug. 94; 96; Verg. A. 3, 366 al.—With ut:C.si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur, ut exeamus e vita,
Cic. Tusc. 1, 49, 118.—In jurid. lang.(α).Alicui testimonium, to summon a witness:(β).si accusator voluerit testimonium eis denuntiare,
Cic. Rosc. Am. 38, 110 (cf.:denuntiatio testimonii,
id. Fl. 6, 14); so,testibus: quoniam duo genera sunt testium, aut voluntariorum aut eorum, quibus in judiciis publicis lege denuntiatur,
Quint. 5, 7, 9; cf. ib. § 15; Plin. Ep. 6, 5, 2.— Absol.:non denuntiavi,
Cic. Fl. 15, 35.—To give notice of a suit or process, Dig. 5, 3, 20, § 6 fin.:(γ).de isto fundo, Cic. Caecin., 32, 95: in foro denuntiat fundum illum suum esse,
id. ib. 7, 19.—Litem denuntiare, to summon for immediate trial (late Lat.), Symm. Ep. 10, 52; Aur. Vict. Caes. 16, 11.—II.Transf. beyond the technical sphere, to announce, intimate, declare; to denounce, menace, threaten; with ut, or merely the subjunct., to intimate, order, command. —A.Of personal subjects.(α).With acc.:(β).ille inimicitias mihi denuntiavit,
Cic. Phil. 5, 7, 19; cf.:populo Romano servitutem,
id. ib. 5, 8, 21:proscriptionem, caedem, direptionem,
id. Sest. 20, 46; cf. id. ib. 17 fin.; id. Mur. 24 fin. et saep.:oculis et aspectu vim tribuniciam,
id. Agr. 2, 5, 13; id. Att. 13, 12, 3.—With acc. and inf.:(γ).Sex. Alfenus denuntiat, sese procuratorem esse,
Cic. Quint. 6, 27; cf. id. Phil. 6, 3 (with testificor and ante praedico):cum se ad omnia, de quibus quisque audire vellet esse paratum denuntiaret,
id. de Or. 1, 22, 103; id. Rep. 3, 11 fin. et saep.—With a relative clause:(δ).denuntiasti homo adulescens, quid de summa reipublicae sentires,
Cic. Planc. 22.—With ut: mihi Lupus noster subito denuntiavit, ut ad to [p. 548] scriberem, Cic. Fam. 11, 25.—(ε).With simple subjunctive, = moneo, praedico, ante denuntio, abstineant, etc., Cic. Verr. 1, 12 fin. —(ζ).With de:(η).de isto fundo,
Cic. Caecin. 32 fin. —Absol.:B.monente et denuntiante te,
Cic. Fam. 4, 3; id. Quint. 17. —Of subjects not personal, to give notice, make known, signify, indicate:terra continens adventus hostium multis indiciis ante denuntiat,
Cic. Rep. 2, 3:illa arma non periculum nobis sed praesidium denuntiant,
id. Mil. 1, 3:si ante exortum nubes globabuntur, hiemem asperam denuntiabunt, etc.,
Plin. 18, 35, 78, § 344:caeruleus (color) pluviam denuntiat, igneus euros,
Verg. G. 1, 453:hoc juncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma denuntiant,
Tac. G. 18 fin.:arbor statim pestem denuntians,
Plin. 13, 22, 38, § 118. -
3 familiāris
familiāris e, adj. with comp. and sup. [familia], of a house, of a household, belonging to a family, household, domestic, private: res familiares: suam rem familiarem auxisse, his estate, Cs.: copiae, L.: funus: parricidium, i. e. committed on a member of the same family: Lar.— Plur m. as subst: quidam familiarium, of the slaves, L.— Familiar, intimate, friendly: videmus Papum Luscino familiarem fuisse, etc.: amicitia, S.: voltus ille: conloquium, L.: iura, rights of intimacy, L.: familiarior nobis propter, etc.: homo amantissimus familiarissimus.—As subst m., a friend, intimate acquaintance, companion: est ex meis intimis familiaribus: familiarem suum conloquitur, Cs.: familiarissimi eius.—In augury, one's own (of those parts of the victim which related to the party offering): (haruspices) fissum familiare tractant: ostentum, L.* * *Imember of household (family/servant/esp. slave); familiar acquaintance/friendIIfamiliaris, familiare ADJdomestic; of family; intimate; (familiaris res = one's property or fortune) -
4 intima
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.).I.Lit.:II.traxit ex intimo ventre suspirium,
from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41:in eo sacrario intimo,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99:in urbis intimam partem venisse,
id. ib. 2, 5, 37, §96: abdidit se in intimam Macedoniam,
id. Fam. 13, 29, 4:Tartara,
Verg. G. 4, 481:praecordia,
Ov. M. 4, 506:pectus,
Cat. 61, 177.—Trop.A.Adj.1.Profound, inward, deepest, inmost:2.ex intima philosophia,
Cic. Leg. 1, 5:consilia,
id. Verr. 1, 6, 17:cogitationes,
id. Sull. 23, 64:sermo,
i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49:animus,
id. ib. 4, 9, 21:artificium,
id. Clu. 21, 58:ars,
id. Or. 53, 179:amicitia,
Nep. Alcib. 5, 3:familiaritas,
id. Att. 12, 1.—Of persons, intimate, near:B.ex meis intimis familiaribus,
Cic. Att. 3, 1, 3:intimi ipsius amici,
Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34:inter intimos amicos habere,
id. H. 1, 71:scis quam intimum habeam te,
Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.:me fuisse huic fateor intimum,
Plaut. Truc. 1, 1, 61:Catilinae,
Cic. Cat. 2, 5, 9:Clodio,
id. Phil. 2, 19, 48.— With apud:facere se intimum apud aliquem,
Plaut. Mil. 2, 1, 30. —Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend:2.unus ex meis familiarissimis atque intimis,
Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1:ex intimis regis,
Nep. Con. 2, 2:intimi amicorum Vitellii,
Tac. H. 3, 56 fin. —intĭma, ōrum, n., the inmost parts:1.finium,
Liv. 34, 47, 8:scalpuntur intima versu,
Pers. 1, 21.— Sing. (rare):se in intimum conicere,
Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.).Lit.:2.uri intime,
App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.—Trop.:utebatur intime Q. Hortensio,
was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5:intime commendari,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2. -
5 intimus
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.).I.Lit.:II.traxit ex intimo ventre suspirium,
from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41:in eo sacrario intimo,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99:in urbis intimam partem venisse,
id. ib. 2, 5, 37, §96: abdidit se in intimam Macedoniam,
id. Fam. 13, 29, 4:Tartara,
Verg. G. 4, 481:praecordia,
Ov. M. 4, 506:pectus,
Cat. 61, 177.—Trop.A.Adj.1.Profound, inward, deepest, inmost:2.ex intima philosophia,
Cic. Leg. 1, 5:consilia,
id. Verr. 1, 6, 17:cogitationes,
id. Sull. 23, 64:sermo,
i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49:animus,
id. ib. 4, 9, 21:artificium,
id. Clu. 21, 58:ars,
id. Or. 53, 179:amicitia,
Nep. Alcib. 5, 3:familiaritas,
id. Att. 12, 1.—Of persons, intimate, near:B.ex meis intimis familiaribus,
Cic. Att. 3, 1, 3:intimi ipsius amici,
Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34:inter intimos amicos habere,
id. H. 1, 71:scis quam intimum habeam te,
Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.:me fuisse huic fateor intimum,
Plaut. Truc. 1, 1, 61:Catilinae,
Cic. Cat. 2, 5, 9:Clodio,
id. Phil. 2, 19, 48.— With apud:facere se intimum apud aliquem,
Plaut. Mil. 2, 1, 30. —Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend:2.unus ex meis familiarissimis atque intimis,
Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1:ex intimis regis,
Nep. Con. 2, 2:intimi amicorum Vitellii,
Tac. H. 3, 56 fin. —intĭma, ōrum, n., the inmost parts:1.finium,
Liv. 34, 47, 8:scalpuntur intima versu,
Pers. 1, 21.— Sing. (rare):se in intimum conicere,
Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.).Lit.:2.uri intime,
App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.—Trop.:utebatur intime Q. Hortensio,
was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5:intime commendari,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2. -
6 dē-nūntiō
dē-nūntiō āvī, ātus, āre, to announce, declare, denounce, menace, threaten, intimate, order, command: inimicitias mihi: populo R. servitutem: ab amico timor denuntiari solet?: sese procuratorem esse: eos cavendos esse: quid de summā rei p. sentires: mihi, ut ad te scriberem: ante denuntio, abstineant, etc.: venisset, si esset denuntiatum.—In public life, to announce, intimate, declare, pronounce, proclaim, direct, order, command: bellum, quod denuntiatum indictumque non esset: se non neglecturum, etc., Cs.: se scire quae fierent, Cs.: populo, Aemilium pugnasse, etc., L.: Gallonio, ut excederet Gadibus, gave orders, Cs.: per vicos urbīsque, ut commeatūs expedirent, L.: ei senatus, ne oppugnaret, etc.: venerant denuntiatum Fabio senatūs verbis, ne, etc., L.: Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant, L.: centurionibus exsequi, Ta.—In religion, to portend, threaten, foretell, warn, direct: quibus portentis magna populo R. bella denuntiabantur: Celaeno tristīs denuntiat iras, V.: a deo denuntiatum, ut exeamus e vitā.—In law, to give formal notice: iudici: domum, to serve notice at the house: testimonium eis, summon them as witnesses: in iudicium, give notice to attend: fratres saltem ex hibe: ‘non denuntiavi,’ I have not summoned them: de isto fundo Caecinae, to serve notice of an action: in foro denuntiat fundum illum suum esse, makes claim.—Fig., of things, to give notice, make known, signify, indicate: terra adventūs hostium multis indiciis ante denuntiat: illa arma non periculum nobis denuntiant: Caeruleus (color) pluviam denuntiat, V.: hoc data arma denuntiant, Ta. -
7 intimus or intumus
intimus or intumus adj. sup. [ANA-], inmost, innermost, deepest, profound: in eo sacrario intimo: abdidit se in intimam Macedoniam: angulus, H.: Tartara, V.: praecordia, O.—As subst n.: se in intimum conicere (balnearum): finium, L. —Fig., profound, inward, deepest, inmost: sensūs civitatis: cogitationes: sermo, i. e. soliloquy: ars: amicitia, N.—Of persons, intimate, near, close: familiares: scis quam intumum Habeam te, T.: eorum consiliis, T.: Catilinae.— Plur m. as subst, intimate friends: unus ex meis intimis: regis, N. -
8 sodālis
sodālis is, adj., of companions, friendly, companionable, sociable: turba, O.: nec desunt Veneris sodali Vina craterae, H.—As subst m. and f an associate, mate, fellow, intimate, comrade, crony, boon-companion: habui semper sodalīs... epulabar cum sodalibus: aequales sodalesque adulescentium Tarquiniorum, L.: Pompei meorum prime sodalium, H.: istius in hoc morbo: veterem tutare sodalem, O.—In an association, a fellowmember, associate: in Lupercis sodales.—A participator, accomplice, conspirator: alquos sodalīs vocare.* * *companion, associate, mate, intimate, comrade, crony; accomplice, conspirator -
9 cupla
Istring, rope; tie, bond, fastening; leash, harness; mooring cable; ligament; friendly/close relationship, bond, intimate connection; (used in grammar)IIsmall barrel/cask/tub; niche in a columbarium (for ashes); small burying vault; friendly/close relationship, bond, intimate connection; (used in grammar) -
10 familiaritas
fămĭlĭārĭtas, ātis, f. [familiaris, II. B. I.], familiarity, intimacy, familiar intercourse, friendship, intimate acquaintance.I.Prop. (freq. and class.; in sing. and plur.;II.syn.: amicitia, necessitudo, notitia): familiaritas tanta nullo cum hospite... ut nihil sit familiaritate nostra conjunctius,
Cic. Fam. 13, 19, 1; cf.:cum Antipatro Derbete mihi... summa familiaritas intercedit,
id. ib. 13, 73, 2:cum P. Terentio Hispone mihi summa familiaritas consuetudoque est,
id. ib. 13, 65, 1:viri boni... familiaritate conjuncti,
id. Off. 1, 17, 55:memorabilis C. Laelii et P. Scipionis,
id. Lael. 1, 4:digna mihi res nostrā familiaritate visa est,
id. ib.: Verginii familiaritate delector, id. ib. 27, 101:familiaritatem consuetudo affert,
id. Deiot. 14, 39:in alicujus familiaritatem venire,
id. Fam. 7, 15, 2:in familiaritatem intrare penitus,
id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:se insinuare,
id. Caecin. 5, 13:sese dare,
id. Verr. 2, 2, 70, § 169:recipere aliquem,
id. Phil. 2, 32, 78:ad ali cujus familiaritatem se applicare,
id. Clu. 16, 46:versatus in intima familiaritate hominis potentissimi,
id. Balb. 26, 58:aliquem familiaritate devincire,
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4 et saep.—In plur.:consuetudines et familiaritates,
Cic. Off. 1, 17, 53:inveteratas familiaritates exstinguere (opp.: odia sempiterna),
id. Lael. 10, 35:jam a sapientium familiaritatibus ad vulgares amicitias oratio nostra delabitur,
id. ib. 21, 76.—Transf., in plur. concr. for familiares, intimate acquaintances, friends:omnes amicitias et familiaritates intra breve tempus afflixit,
Suet. Tib. 51 fin. —In sing.:e praecipua familiaritate Neronis,
Tac. A. 15, 50. -
11 innuo
(α).With dat.:(β).ubi ego innuero vobis,
Plaut. Rud. 3, 4, 26:abiens innuit mihi,
Ter. Eun. 4, 5, 9:stabat innuebat digito similis vocanti,
Plin. Ep. 7, 27, 9.—Absol.:II.ne mora sit, si innuerim, quin pugnus in mala haereat,
Ter. Ad. 2, 1, 17:ubi innuerint,
Liv. 8, 4, 2:coram licet innuat atque Rescribat,
Juv. 6, 140:aqua innuetur his signis esse tenus,
Vitr. 8, 5 ext. — -
12 perfamiliaris
per-fămĭlĭāris, e, adj., very intimate, very familiar (class.):II.perfamiliaris Philisto,
Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4.—In tmesi:Phaedon Socrati per fuit familiaris,
Gell. 2, 18, 1.—Subst.: perfămĭlĭāris, is, m., a very intimate or familiar friend (class.):meus,
Cic. Fam. 13, 51:Epicuri,
id. Fin. 5, 31, 94:M. Antonii,
id. Brut. 45, 168. -
13 arcānus
arcānus adj. [arca], secret, trusty, silent: nox, O.—Hidden, close, secret, private, concealed: consilia, H.: Littera, O.: sensūs, V.: sacra, mysteries, H.—Poet., of Ceres, H. — As subst n., a secret, mystery: nox arcanis fidissima, O.: arcani Fides prodiga, H.: si quid arcani fuerit, L.: prodere, Iu.: fatorum arcana, V.: Iovis, secret decrees, H.* * *Iarcana, arcanum ADJsecret, private, hidden; intimate, personal; confidential; mysterious, esotericIIconfidant, trustworthy friend, keeper of secrets -
14 coniūnctus
coniūnctus adj. with comp. and sup. [P. of coniungo], connected: ratis coniuncta crepidine saxi Expositis scalis, V.—Of places, adjoining, bordering upon, near, close: loca castris, Cs.: Paphlagonia Cappadociae, N. — Connected by marriage, married: digno viro, V.—United by relationship, associated, allied, kindred, intimate, friendly: civium omnium sanguis, kindred: cum aliquo vinculis adfinitatis: equites concordiā coniunctissimi: sanguine, S.: propinquitatibus adfinitatibusque, Cs.: quis mihi debet esse coniunctior?: ab stirpe Atridis, V.: inter se coniunctissimi: Pompeium coniunctum (sc. sibi) non offendit, N.: sontibus, Cu.: populo R. civitas, Cs.: in re p., i. e. of the same party.—Fig., connected, pertaining, accordant, agreeing, conformable: esse quiddam inter nos: nihil cum virtute: iustitia intellegentiae: vanitati coniunctior quam liberalitati: libido scelere: constantia inter augures, harmonious. -
15 contubernium
contubernium ī, n [com-+taberna], companionship in a tent, the relation of a general and his personal follower: contuberni necessitudo: patris, S.: alqm contubernio aestimare, by intimate companionship, Ta.: militum, with the soldiers, Ta.: muliebris militiae, concubinage.—Of animals, a dwelling together, Ph.—Of slaves, marriage, Cu.— A common war-tent: deponere in contubernio arma, Cs.— An abode of slaves, Ta.* * *companionship in a tent; band/brotherhood; shared war tent; apartment/lodging; cohabitation, concubinage (with/between slaves); attendance on a general -
16 convīctor
convīctor ōris, m [com-+VIV-], a table companion, messmate, familiar friend, H., C.* * *messmate, friend, companion; one who lives with a person on intimate terms -
17 cōpula
cōpula ae, f [com-+AP-], a band, rope, thong, tie, fastening: copulā vinctus, N.: Copula detrahitur canibus, O.: copulis continebantur (naves), grapnel-hooks, Cs.—A bond, tie: inrupta tenet (of love), H.: talium virorum (of friendship), N.* * *string/rope; tie/bond, fastening/clasp; leash/harness; mooring cable; ligament; friendly/close relationship, bond, intimate connection; (used in grammar) -
18 cōpulātus
cōpulātus adj. with comp. [P. of copulo], joined, united, connected: quaedam (opp. simplicia): verba: nihil copulatius quam, etc.* * *Icopulata -um, copulatior -or -us, copulatissimus -a -um ADJclosely connected/associated/joined (blood/marriage); intimate; compound/complexIIconnecting/joining together -
19 familiāritās
familiāritās ātis, f [familiaris], familiarity, intimacy, familiar intercourse, friendship, intimate acquaintance: magna cum eo, T.: intima: ut nihil sit familiaritate nostrā coniunctius: memorabilis Laeli et Scipionis: familiaritatem consuetudo adfert: hunc in familiaritatem recipiebat: e praecipuā familiaritate Neronis, Ta.: adulescentium familiaritates adpetere, S.* * *intimacy; close friendship; familiarity -
20 habeō
habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.* * *habere, habui, habitus Vhave, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time)
См. также в других словарях:
intimate — [in′tə mət; ] for v. [, in′təmāt΄] adj. [altered (infl. by the v.) < earlier intime < Fr < L intimus, superl. of intus, within: see INTESTINE] 1. pertaining to the inmost character of a thing; fundamental [the intimate structure of the… … English World dictionary
Intimate — may refer to:* Intimate examination, a physical examination for medical purposes that includes examination of the breasts, genitalia, or rectum of a patient * Intimate ion pair, the interactions between a cation, anion and surrounding solvent… … Wikipedia
Intimate — In ti*mate, a. [Formerly intime, L. intimus, a superl. corresponding to the compar. interior: cf. F. intime. The form intimate is due to confusion with intimate, v. t. See {Interior}.] [1913 Webster] 1. Innermost; inward; internal; deep seated;… … The Collaborative International Dictionary of English
Intimate — In ti*mate, v. t. [imp. & p. p. {Intimated}; p. pr. & vb. n. {Intimating}.] [L. intimatus, p. p. of intimare to put, bring, drive, or press into, to announce, make known, from intimus the inmost. See {Intimate}, a.] [1913 Webster] 1. To announce; … The Collaborative International Dictionary of English
intimate — [adj1] friendly, devoted affectionate, bosom, buddy buddy*, cherished, chummy*, close, clubby*, comfy, confidential, cozy, dear, dearest, faithful, fast, fond, loving, mellow, mix, near, nearest, next, nice, regular, roommate, snug, warm; concept … New thesaurus
intimate — Ⅰ. intimate [1] ► ADJECTIVE 1) closely acquainted; familiar. 2) private and personal. 3) euphemistic having a sexual relationship. 4) involving very close connection: an intimate involvement. 5) (of knowledge) detailed. 6) … English terms dictionary
intimate# — intimate vb *suggest, imply, hint, insinuate Analogous words: indicate, betoken, attest, bespeak: allude, advert, *refer Contrasted words: *express, voice, utter, vent, air: declare, *assert, affirm, aver, avouch, profess: *suppress, repress:… … New Dictionary of Synonyms
Intimate — In ti*mate, n. An intimate friend or associate; a confidant. Gov. of the Tongue. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
intimate — I adjective allied, associated with, brotherly, close, closely acquainted, closely associated, confidential, confiding, coniunctus, consociated, faithful, familiar, familiaris, federate, fraternal, friendly, guarded, inmost, innermost, intimus,… … Law dictionary
intimate — in|ti|mate1 [ˈıntımıt] adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(restaurant/meal/place)¦ 2¦(friends)¦ 3 intimate knowledge of something 4¦(private)¦ 5¦(sex)¦ 6 intimate link/connection etc ▬▬▬▬▬▬▬ [Date: 1600 1700; Origin: intime intimate (1600 1700), from Latin intimus;… … Dictionary of contemporary English
intimate — intimates, intimating, intimated (The adjective and noun are pronounced [[t]ɪ̱ntɪmət[/t]]. The verb is pronounced [[t]ɪ̱ntɪmeɪt[/t]].) 1) ADJ GRADED: usu ADJ n If you have an intimate friendship with someone, you know them very well and like them … English dictionary