Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mysteries

  • 1 mysterium

    mystērĭum, ii, n., = mustêrion, a secret service, secret rites, secret worship of a deity, divine mystery (class.; cf. arcanum).
    I.
    Lit., of the mysteries of Ceres, otherwise called sacra Eleusinia, Cic. N. D. 2, 24, 62; id. Leg. 2, 14, 35:

    mysteria Attica,

    Tert. Apol. 39:

    mysteria Cereris initiorum enuntiare,

    Just. 5, 1, 1:

    mysteria facere,

    to celebrate the sacred mysteries, Nep. Alcib. 3, 6.—Also, the festival on which these mysteries were celebrated: in quem diem Romana incidant mysteria, the festival of the goddess Bona Dea, Cic. Att. 6, 1, 26; 5, 21, 14 sq.—
    II.
    Transf., in gen., a secret thing, secret, mystery:

    rhetorum mysteria,

    Cic. Tusc. 4, 25, 55; id. de Or. 1, 47, 206:

    epistolae nostrae tantum habent mysteriorum,

    id. Att. 4, 18, 1:

    accipe congestas, mysteria frivolas nugas,

    Aus. Ep. 4, 67.—
    III.
    (Eccl. Lat.)
    A.
    Something transcending mere human intelligence:

    mysterium evangelii,

    Vulg. Eph. 6, 19:

    mysterium sicut evangelizaverat per prophetas,

    id. Apoc. 10, 7:

    mysteria regni caelorum,

    id. Matt. 13, 11.—
    2.
    Of Antichrist, Vulg. Apoc. 17, 5:

    mysterium iniquitatis,

    id. 2 Thess. 2, 7. —
    B.
    The Lord's supper:

    mysterium celebrat,

    Ambros. in 1 Cor. 11, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > mysterium

  • 2 mystēs

        mystēs ae, m, μύστησ, a priest of the mysteries, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > mystēs

  • 3 initio

    ĭnĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [initium].
    I.
    To begin, originate (only late Lat.): ver tunc initiatur, Firm. 2, 12: brassicam seremus vel irriguo loco, vel pluviā initiante madefacto, when the rainy season begins (which begins again after the dog-days), Pall. 7, 4:

    ex his initiata sunt cetera,

    Tert. adv. Val. 15:

    initiatum jurgium,

    Cod. Just. 3, 6, 3 al. —
    II.
    To initiate, consecrate, or admit to secret religious rites.
    A.
    Of the sacred mysteries of Ceres:

    initienturque eo ritu Cereri, quo Romae initiantur,

    Cic. Leg. 2, 15, 37; cf. id. ib. 2, 9, 21; Liv. 31, 14, 7; Just. 11, 7.—Of other mysteries:

    initiari Bacchis,

    Liv. 39, 14, 8; 39, 9, 4:

    magicis cernis aliquem,

    Plin. 30, 2, 6, § 17; Varr. ap. Non. 108, 21.—
    B.
    In gen., to initiate into, consecrate to any thing (rare):

    neque enim est sanctius sacris iisdem quam studiis initiari,

    Quint. 1, 2, 20:

    litteris,

    Plin. Ep. 5, 15, 8; Symm. Ep. 4, 20.—
    C.
    To baptize (eccl. Lat.), Tert. Monog. 8, de Joh. Bapt.

    Lewis & Short latin dictionary > initio

  • 4 initium

    ĭnĭtĭum, ĭi, n. [ineo], a going in, en trance.
    I.
    A beginning, commencement (syn.: principium, exordium).
    A.
    Lit.:

    bonis initiis orsus tribunatus, tristes exitus habuit consulatus,

    id. Brut. 34, 128:

    initio accusationis,

    id. de Or. 1, 26, 121:

    initium capere,

    Caes. B. G. 1, 1:

    dicendi initium sumere,

    Cic. Leg. 2, 1, 1:

    facere initium confligendi,

    id. Phil. 14, 14, 36:

    caedis initium ab aliquo facere,

    id. ib. 5, 7, 20:

    male ponere initia,

    id. Att. 10, 18, 2:

    ducere ab aliqua re,

    id. ib. 9, 9, 2:

    ab initio res quem ad modum facta sint, exponemus,

    Cic. Rosc. Am. 5, 14: ab ultimo initio [p. 956] repetere, Auct. Her. 1, 9, 14:

    seditionem ab altiore initio repetam,

    Tac. H. 2, 27:

    quia initio caedis orto difficilis modus,

    id. ib. 1, 39.— Pleon.: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, Liv. praef. § 12; cf.:

    prima initia incohare,

    id. 3, 54, 9:

    primum initium certaminis,

    id. 6, 12, 10. — The abl. sing. is used adverbially, in the beginning, at first:

    quemadmodum senatus initio censuit,

    Cic. Fam. 1, 7, 4:

    redeo ad illud quod initio scripsi,

    id. ib. 1, 7, 5; Nep. Thras. 1, 5; id. Tim. 3, 1; id. Alc. 5, 3; Curt. 3, 8, 17 al.; cf. Zumpt, Gram. § 475. —
    B.
    Transf.
    1.
    Constituent parts, elements:

    inde est indagatio nata initiorum, et tamquam seminum, unde essent omnia orta, generata, concreta,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69: illa initia, et, ut e Graeco vertam, elementa dicuntur ( = stoicheia), id. Ac. 1, 7, 26;

    so of death: Augustus in sua resolutus initia,

    Vell. 2, 123, 3. —
    2.
    First principles, elements cf a science:

    illa initia mathematicorum, quibus non concessis digitum progredi non possunt,

    Cic. Ac. 2, 36, 116.—
    3.
    Beginning, origin:

    quomodo initium nobis rerum omnium ortus noster adferat, sic exitum mors, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 38, 91:

    natus obscurissimis initiis,

    Vell. 2, 761; cf.: pauca ab initio causisque talium facinorum non absurda, which relate to the origin, etc., Tac. H. 4, 48.—
    4.
    Auspices, because with them everything was begun; hence, the beginning of a reign:

    novis initiis et ominibus opus est,

    i. e. of a new king, Curt. 5, 9, 4.—
    II.
    Secret sacred rites, sacred mysteries, to which only the initiated were admitted:

    initia vocantur potissimum ea, quae Cereri fiunt sacra,

    Varr. R. R. 3, 1, 5:

    initia Cereris,

    Liv. 31, 47, 2; cf.

    39, 8, 5: nihil melius illis mysteriis, quibus ex agresti immanique vita exculti ad humanitatem et mitigati sumus, initiaque ut appellantur, ita re vera principia vitae cognovimus,

    Cic. Leg. 2, 14, 36; Just. 2, 6:

    initia Samothracum,

    Curt. 8, 1, 12:

    initiis pacis, foedus cum feritur,

    Varr. R. R. 2, 4, 9.—
    B.
    Things ( musical instruments) used in celebrating these mysteries:

    Typanum, tubam, Cybele, tua, mater, initia,

    Cat. 63, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > initium

  • 5 Orgia

    I.
    Lit., Verg. A. 4, 303; Ov. M. 11, 93; Verg. G. 4, 521.—
    B.
    Transf., in gen., secret frantic revels, orgies, Juv. 2, 91; Stat. S. 5, 5, 4.—
    II.
    Trop.:

    Itala per Graios Orgia ferre choros,

    the mysteries of love in the Latin tongue, Prop. 4, 1, 4:

    naturae,

    secrets, mysteries, Col. 10, 217.

    Lewis & Short latin dictionary > Orgia

  • 6 arcānus

        arcānus adj.    [arca], secret, trusty, silent: nox, O.—Hidden, close, secret, private, concealed: consilia, H.: Littera, O.: sensūs, V.: sacra, mysteries, H.—Poet., of Ceres, H. — As subst n., a secret, mystery: nox arcanis fidissima, O.: arcani Fides prodiga, H.: si quid arcani fuerit, L.: prodere, Iu.: fatorum arcana, V.: Iovis, secret decrees, H.
    * * *
    I
    arcana, arcanum ADJ
    secret, private, hidden; intimate, personal; confidential; mysterious, esoteric
    II
    confidant, trustworthy friend, keeper of secrets

    Latin-English dictionary > arcānus

  • 7 fax

        fax facis, f    [1 FAC-], a torch, firebrand, flambeau, link: faces de muro eminus iaciebant, Cs.: faces undique ex agris conlectae, L.: ambulare cum facibus, H.: faces iam accensas ad urbis incendium exstinxi: ardens: faces ferro inspicare, V.: dilapsa in cineres fax, H.: arcana, i. e. carried in the Eleusinian mysteries, Iu.— A nuptial-torch (carried in the wedding procession): novas incide faces, tibi ducitur uxor, V.: face nuptiali digna, i. e. of marriage, H.: nuptiales: maritae, O.— A funeral-torch (with which the pyre was kindled): Funereas rapuere faces, V.—As an attribute of Cupid, the torch of love, O., Tb., Pr.—As an attribute of the Furies, the torch of wrath: madefacta sanguine, O.—Of the heavenly bodies, a light, orb: Phoebi fax, C. poët.— A fiery meteor, fire-ball, shooling-star, comet: visae nocturno tempore faces: Stella facem ducens, i. e. a torch-like train, V.: stellae, a comet, L.: faces visae ardere sub astris, meteors, O.—Fig., a torch, light: facem praeferre pudendis, i. e. make deeds of shame conspicuous, Iu.: studii mei, guide, O.: adulescentulo ad libidinem facem praeferre.— A torch, fire, flame, incitement, stimulus, cause of ruin, destruction: corporis facibus inflammari ad cupiditates: me torret face mutuā Calais, flame of love, H.: dicendi faces, flaming eloquence: subicere faces invidiae alicuius: inde faces ardent (a dote), Iu.: Antonius incendiorum, instigator: belli, L.
    * * *
    torch, firebrand, fire; flame of love; torment

    Latin-English dictionary > fax

  • 8 initium

        initium ī, n    [1 in + 1 I-], a going in, entrance: Remorum, i. e. of the country, Cs.—Fig., a beginning, commencement: Narrationis, T.: annorum, Cs.: bonis initiis orsus tribunatus, tristīs exitus habuit consulatus: belli, S.: dicendi initium sumere: initium fugae factum a Dumnorige, was the first to flee, Cs.: caedis initium facere a me: quod ab initio petivi: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, L.— Abl sing. abverb., in the beginning, at first: tametsi initio laetus, tamen postquam, etc., at first, S.: initio locum tenere, Cs.: dixi initio, iudices.— Plur, constituent parts, elements: initia, et tamquam semina, unde essent omnia orta.—First principles, elements: illa initia mathematicorum: operum initia tradere, Cs.— Auspices: novis initiis et ominibus opus est, i. e. a new reign, Cu.—Secret sacred rites, sacred mysteries: initia Cereris, L.: mysteria initiaque ut appellantur: tua, mater, initia, i. e. instruments used in celebrating the rites, Ct.
    * * *
    beginning, commencement; entrance

    Latin-English dictionary > initium

  • 9 mystagōgus

        mystagōgus ī, m, μυστογωγόσ, a guide to mysteries, verger, valet de place.
    * * *

    Latin-English dictionary > mystagōgus

  • 10 mysticus

        mysticus adj., μυστικόσ, of secret rites, mystic, mystical: vannus Iacchi, V.
    * * *
    mystica, mysticum ADJ
    of/belonging to sacred mysteries; mysterious

    Latin-English dictionary > mysticus

  • 11 orgia

        orgia ōrum, n, ὄργια, the orgies, nocturnal festival of Bacchus: nocturni Bacchi, V.—Secret frantic revels, orgies, Iu.: Itala, the mysteries of love in the Latin tongue, Pr.

    Latin-English dictionary > orgia

  • 12 sēcrētum

        sēcrētum ī, n    [P. n. of secerno], a hidden thing, mystery, secret: aperto maris sui secreto, Ta.: litterarum secreta ignorant, Ta.: sua ne secreta viderent, mysteries, O.: illud, quod solā reverentiā vident, that mysterious being, Ta.— A hidden place, hiding-place, retirement, solitude, retreat: secreto suo satiatus, Ta.: Seductus in secretum est, Ph.: in secreto tempus terere, in solitude, L.: se a volgo in secreta removere, H.: horrendae procul secreta Sibyllae petit, V.
    * * *
    secret, mystic rite, haunt

    Latin-English dictionary > sēcrētum

  • 13 adopertum

    religious secrets (pl.), mysteries

    Latin-English dictionary > adopertum

  • 14 coracicum

    Latin-English dictionary > coracicum

  • 15 mysta

    Latin-English dictionary > mysta

  • 16 orgium

    secret rites (of Bacchus) (pl.), mysteries; orgies

    Latin-English dictionary > orgium

  • 17 orgia

    a festival of mysteries, orgy

    Latin-English dictionary of medieval > orgia

  • 18 Arcani

    1.
    arcānus, a, um, adj. [v. arceo], orig., shut up, closed; hence, trop.,
    I.
    That keeps a secret, trusty:

    dixisti arcano satis,

    Plaut. Trin. 2, 4, 155:

    petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,

    Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—
    II.
    Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):

    at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    consilia,

    Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:

    secretae et arcanae opes,

    Plin. Pan. 34, 3:

    fontis arcani aqua,

    Tac. A. 2, 54:

    libidines,

    Suet. Tib. 43 al.:

    littera celatos arcana fatebitur ignes,

    Ov. M. 9, 516:

    sensus,

    Verg. A. 4, 422 al. —

    Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,

    Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;

    and of secret, mysterious usages: sacra,

    Ov. M. 10, 436:

    arcana cum fiunt sacra,

    Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:

    qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,

    Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.
    A.
    In gen.:

    nox arcanis fidissima,

    Ov. M. 7, 192:

    arcani Fides prodiga,

    Hor. C. 1, 18, 16:

    si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,

    Liv. 23, 22, 9:

    arcana regum,

    Curt. 4, 6, 5:

    revelare arcana,

    Vulg. Prov. 11, 13:

    denudare arcana amici,

    ib. Eccli. 27, 17.—
    B.
    Spec., a sacred secret, a mystery:

    fatorum arcana,

    Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:

    Pythagorae arcana,

    Hor. Epod. 15, 21; cf.:

    Jovis arcana,

    the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:

    deorum arcanum proferre,

    Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:

    violabunt arcanum meum,

    my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:

    arcano tibi ego hoc dico,

    Plaut. Trin. 2, 4, 117:

    hunc (librum) lege arcano convivis tuis,

    Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):

    arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,

    Caes. B. C. 1, 19.—
    * Comp.:

    arcanius judicare aliquid de aliquā re,

    Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.
    2.
    Arcānus, a, um, adj. [Arcae], of or pertaining to Arcœ hence, subst.
    A.
    Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—
    B.
    Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Arcani

  • 19 arcanum

    1.
    arcānus, a, um, adj. [v. arceo], orig., shut up, closed; hence, trop.,
    I.
    That keeps a secret, trusty:

    dixisti arcano satis,

    Plaut. Trin. 2, 4, 155:

    petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,

    Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—
    II.
    Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):

    at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    consilia,

    Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:

    secretae et arcanae opes,

    Plin. Pan. 34, 3:

    fontis arcani aqua,

    Tac. A. 2, 54:

    libidines,

    Suet. Tib. 43 al.:

    littera celatos arcana fatebitur ignes,

    Ov. M. 9, 516:

    sensus,

    Verg. A. 4, 422 al. —

    Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,

    Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;

    and of secret, mysterious usages: sacra,

    Ov. M. 10, 436:

    arcana cum fiunt sacra,

    Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:

    qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,

    Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.
    A.
    In gen.:

    nox arcanis fidissima,

    Ov. M. 7, 192:

    arcani Fides prodiga,

    Hor. C. 1, 18, 16:

    si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,

    Liv. 23, 22, 9:

    arcana regum,

    Curt. 4, 6, 5:

    revelare arcana,

    Vulg. Prov. 11, 13:

    denudare arcana amici,

    ib. Eccli. 27, 17.—
    B.
    Spec., a sacred secret, a mystery:

    fatorum arcana,

    Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:

    Pythagorae arcana,

    Hor. Epod. 15, 21; cf.:

    Jovis arcana,

    the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:

    deorum arcanum proferre,

    Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:

    violabunt arcanum meum,

    my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:

    arcano tibi ego hoc dico,

    Plaut. Trin. 2, 4, 117:

    hunc (librum) lege arcano convivis tuis,

    Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):

    arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,

    Caes. B. C. 1, 19.—
    * Comp.:

    arcanius judicare aliquid de aliquā re,

    Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.
    2.
    Arcānus, a, um, adj. [Arcae], of or pertaining to Arcœ hence, subst.
    A.
    Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—
    B.
    Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > arcanum

  • 20 Arcanus

    1.
    arcānus, a, um, adj. [v. arceo], orig., shut up, closed; hence, trop.,
    I.
    That keeps a secret, trusty:

    dixisti arcano satis,

    Plaut. Trin. 2, 4, 155:

    petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,

    Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—
    II.
    Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):

    at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    consilia,

    Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:

    secretae et arcanae opes,

    Plin. Pan. 34, 3:

    fontis arcani aqua,

    Tac. A. 2, 54:

    libidines,

    Suet. Tib. 43 al.:

    littera celatos arcana fatebitur ignes,

    Ov. M. 9, 516:

    sensus,

    Verg. A. 4, 422 al. —

    Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,

    Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;

    and of secret, mysterious usages: sacra,

    Ov. M. 10, 436:

    arcana cum fiunt sacra,

    Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:

    qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,

    Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.
    A.
    In gen.:

    nox arcanis fidissima,

    Ov. M. 7, 192:

    arcani Fides prodiga,

    Hor. C. 1, 18, 16:

    si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,

    Liv. 23, 22, 9:

    arcana regum,

    Curt. 4, 6, 5:

    revelare arcana,

    Vulg. Prov. 11, 13:

    denudare arcana amici,

    ib. Eccli. 27, 17.—
    B.
    Spec., a sacred secret, a mystery:

    fatorum arcana,

    Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:

    Pythagorae arcana,

    Hor. Epod. 15, 21; cf.:

    Jovis arcana,

    the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:

    deorum arcanum proferre,

    Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:

    violabunt arcanum meum,

    my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:

    arcano tibi ego hoc dico,

    Plaut. Trin. 2, 4, 117:

    hunc (librum) lege arcano convivis tuis,

    Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):

    arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,

    Caes. B. C. 1, 19.—
    * Comp.:

    arcanius judicare aliquid de aliquā re,

    Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.
    2.
    Arcānus, a, um, adj. [Arcae], of or pertaining to Arcœ hence, subst.
    A.
    Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—
    B.
    Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Arcanus

См. также в других словарях:

  • Mysteries — may refer to: Sacred mysteries in ancient esoteric religions Mysteries (album), a 1975 jazz album Mysteries (novel), an 1892 psychological novel The Mysteries, a 1977 English play cycle See also Mystery (disambiguation) …   Wikipedia

  • Mysteries — Album par Keith Jarrett Sortie 1975 Enregistrement décembre 1975 Durée 42:41 Genre Jazz Producteur Esmond Edwards …   Wikipédia en Français

  • Mysteries — Mystery Mys ter*y (m[i^]s t[ e]r*[y^]), n.; pl. {Mysteries} (m[i^]s t[ e]r*[i^]z). [L. mysterium, Gr. mysth rion, fr. my sths one initiated in mysteries; cf. myei^n to initiate into the mysteries, fr. my ein to shut the eyes. Cf. {Mute}, a.] 1. A …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Mysteries — Mystery Mys ter*y, n.; pl. {Mysteries}. [OE. mistere, OF. mestier, F. m[ e]tier, L. ministerium. See {Ministry}.] 1. A trade; a handicraft; hence, any business with which one is usually occupied. [1913 Webster] Fie upon him, he will discredit our …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Mysteries of a Barbershop — Karl Valentin as the Barber. Directed by Erich Engel …   Wikipedia

  • Mysteries and Scandals — Also known as Mysteries Scandals Genre Infotainment Created by Michael Danahy Directed by Joel K. Rodgers Liz Flynn Presented by …   Wikipedia

  • Mysteries: The Impulse Years 1975-1976 — is a 4CD collection of the Keith Jarrett albums Mysteries, Shades, Byablue and Bop Be. The set was released in 1996 by Universal Music Group. Previously unreleased alternate takes are present on each disc. The music was performed by Jarrett and… …   Wikipedia

  • Mysteries (album) — Mysteries Studio album by Keith Jarrett Released 1975 Recorded June, 1975 …   Wikipedia

  • Mysteries of the Church — Presented by Carolyn Morrison Country of origin …   Wikipedia

  • Mysteries of Lisbon — American poster Directed by Raúl Ruiz Produced by …   Wikipedia

  • Mysteries of Chinatown — Format Crime Drama Starring Marvin Miller Country of origin  United States …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»