Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

interclūdo

  • 1 intercludo

    interclūdo, ĕre, clūsi, clūsum [inter + claudo] - tr. - [st1]1 [-] couper, barrer.    - intercludere fugam, Caes. BG 7, 11, 8: couper la fuite.    - intercludere iter, Cic. Att. 8, 11 d, 2: couper le chemin.    - intercludere voluptatis aditus Cic. Fin. 2, 118, fermer les voies d'accès au plaisir. --- cf. Cic. R. Post. 3. [st1]2 [-] cerner, envelopper.    - intercludere aliquem: cerner, envelopper qqn.    - cf. Caes. BG. 4, 12, 5 ; C. 3, 69 ; Cic. Fam. 14, 14, 1 ; Caec. 84 ; Leg. 2, 75.    - intercludere alicui iter, Cic. Att. 8, 11 d, 4: couper le chemin à qqn.    - intercludere alicui omnes aditus ad aliquem, Cic. Amer. 110: fermer à qqn tout accès auprès de qqn.    - intercludere aliquem aliqua re: séparer qqn de qqch.    - intercludere frumento aliquem, Caes. BG. 1, 48, 2: couper à qqn les approvisionnements de blé.    - omni interclusus itinere, Caes. BC. 2, 20, 7: tous les chemins lui étant coupés.    - cf. BG. 1, 23, 3 ; 3, 23, 6 ; 7, 44, 4 ; BC. 1, 72, 1; Cic. Att. 7, 9, 2.    - legiones a praesidio atque impedimentis interclusae, Caes. BG. 7, 59, 5: les légions séparées de leurs réserves et de leurs bagages.    - cf. BG. 7, 1, 6; BC. 1, 43, 2; 3, 41, 3; Cic. Fam. 3, 1, 4 ; Liv. 1, 27, 10 ; 30, 70, 5 ; 26, 40, 4. [st1]4 [-] empêcher.    - intercludor dolore quominus scribam, Cic. Att. 8, 8, 2: la douleur m'empêche d'écrire. [st1]5 [-] couvrir, protéger.    - intercludere peltā, Stat. S. 5, 1, 131: couvrir d'un bouclier.
    * * *
    interclūdo, ĕre, clūsi, clūsum [inter + claudo] - tr. - [st1]1 [-] couper, barrer.    - intercludere fugam, Caes. BG 7, 11, 8: couper la fuite.    - intercludere iter, Cic. Att. 8, 11 d, 2: couper le chemin.    - intercludere voluptatis aditus Cic. Fin. 2, 118, fermer les voies d'accès au plaisir. --- cf. Cic. R. Post. 3. [st1]2 [-] cerner, envelopper.    - intercludere aliquem: cerner, envelopper qqn.    - cf. Caes. BG. 4, 12, 5 ; C. 3, 69 ; Cic. Fam. 14, 14, 1 ; Caec. 84 ; Leg. 2, 75.    - intercludere alicui iter, Cic. Att. 8, 11 d, 4: couper le chemin à qqn.    - intercludere alicui omnes aditus ad aliquem, Cic. Amer. 110: fermer à qqn tout accès auprès de qqn.    - intercludere aliquem aliqua re: séparer qqn de qqch.    - intercludere frumento aliquem, Caes. BG. 1, 48, 2: couper à qqn les approvisionnements de blé.    - omni interclusus itinere, Caes. BC. 2, 20, 7: tous les chemins lui étant coupés.    - cf. BG. 1, 23, 3 ; 3, 23, 6 ; 7, 44, 4 ; BC. 1, 72, 1; Cic. Att. 7, 9, 2.    - legiones a praesidio atque impedimentis interclusae, Caes. BG. 7, 59, 5: les légions séparées de leurs réserves et de leurs bagages.    - cf. BG. 7, 1, 6; BC. 1, 43, 2; 3, 41, 3; Cic. Fam. 3, 1, 4 ; Liv. 1, 27, 10 ; 30, 70, 5 ; 26, 40, 4. [st1]4 [-] empêcher.    - intercludor dolore quominus scribam, Cic. Att. 8, 8, 2: la douleur m'empêche d'écrire. [st1]5 [-] couvrir, protéger.    - intercludere peltā, Stat. S. 5, 1, 131: couvrir d'un bouclier.
    * * *
        Intercludo, intercludis, interclusi, interclusum, pen. prod. intercludere, Ab inter et cludo compositum, n interiecta litera, euphoniae causa. Varro. Clorre, Bouscher, Estoupper et couper les passages et chemins.
    \
        Ita vt in quibusdam sit interclusa anima. Varro. Aucuns en sont mors, esteincts et suffoquez.
    \
        Metuo ne iam intercludamini, vt quum velitis exire, non liceat. Cic. Que vous soyez encloz ou enfermez des ennemis.
    \
        Intercludere. Virgil. Empescher.
    \
        Aditus ad aliquem intercludere. Cic. Fermer les chemins, Clorre les passages.
    \
        Aduentum inimicorum intercludere corporibus suis. Estre soymesme en la guerre, et mettre son corps au devant pour garder que les ennemis n'entrent.
    \
        Commeatum inimicis intercludere. Plaut. Garder les passages qu'ils n'ayent des vivres, Couper les vivres aux ennemis.
    \
        Intercludi re frumentaria. Caesar. Estre enclos des ennemis tellement qu'on ne puisse avoir des bleds.
    \
        Fugam intercludere. Cic. Fermer les chemins, et garder que lon ne puisse fuir.
    \
        Libertatem intercludere. Cic. Empescher.
    \
        Dolore intercludi. Cic. Estre empesché par la douleur qu'on sent.

    Dictionarium latinogallicum > intercludo

  • 2 intercludo

    intercludo intercludo, clusi, clusum, ere запирать

    Латинско-русский словарь > intercludo

  • 3 intercludo

    intercludo intercludo, clusi, clusum, ere преграждать, препятствовать

    Латинско-русский словарь > intercludo

  • 4 interclūdō

        interclūdō ūsī, ūsus, ere    [inter+claudo], to shut out, shut off, cut off, hinder, stop, block up, intercept: virtus voluptatis aditūs intercludat necesse est: interclusis itineribus, Cs.: illos ponti Interclusit hiemps, V.: viam, L.: cum Pontum cervicibus interclusum suis sustinerent: multitudinis fugam, Cs.: hisce omnīs aditūs: his reditu interclusis, Cs.: interclusus itinere Caesar, Cs.— To shut off, cut off, stop, hinder, prevent: commeatūs hostibus, L.: spiritum, Cu.: dolor intercludit vocem: aestu anima interclusa, stifled, L.—With person. obj., to cut off, separate, divide, shut off, intercept: ne viros interclusos opprimeret hostis, L.: Pompeium ab eo, Cs.: interclusi ab suis, L.: tribunos a plebe, L.: hostem Hibero, Cs.: commeatibus nostros, Cs.: ille reliquis copiis intercludendus.—To shut in, blockade, hem in: ne iam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat: veriti, ne angustiis intercluderentur, Cs.—To hinder, prevent: intercludor dolore, quo minus, etc.
    * * *
    intercludere, interclusi, interclusus V
    cut off; blockade; hinder, block up

    Latin-English dictionary > interclūdō

  • 5 intercludo

    inter-clūdo, clūsī, clūsum, ere [ claudo ]
    2) заграждать, преграждать, перерезывать (i. viam L; aditum C); отрезывать (aliquem ab exercitu, re frumentariā, commeatu Cs)
    3) мешать, препятствовать

    Латинско-русский словарь > intercludo

  • 6 intercludo

    inter-clūdo, clūsī, clūsum, ere (inter u. cludo, claudo), absperren, abschneiden, I) etw. jmdm. versperren, abschneiden, verhindern, benehmen, commeatum inimicis, Plaut.: suos commeatus, Liv.: iter, Cic.: omnia itinera, Caes.: viam, Liv.: aditus (in Ciliciam) parvis praesidiis, Cic.: alci exitum, Liv.: alci fugam, Cic.: vocem, Cic. u. Iustin.: animam (Atem), Varro, Liv. u.a.: u. so spiritum (Atem), Liv. u.a.: spiritum et vocem, Liv. – bildl., omnes seditionum vias, Cic.: aditum alci ad causam, Cic.: defensio interclusa respirat, Cic. – II) jmd. absperren, A) = jmd. von etw. abschneiden, alqm ab exercitu, Caes.: alqm ab oppido, a suis, Liv.: alqm commeatu, re frumentariā, Caes.: alqm itinere, Caes. – bildl., itaque intercludor dolore (werde verhindert), quo minus ad te plura scribam, Cic. ad Att. 8, 8, 2. – B) jmd. durch etw. absperren, a) = einschließen, alqm in iis insidiis, quas etc., Cic.: angustiis intercludi, Caes.: Caesarem duobus exercitibus et locorum angustiis facile intercludi posse, Caes. – b) = decken, bedecken, Amazoniā latus peltā, Stat. silv. 5, 1, 131.

    lateinisch-deutsches > intercludo

  • 7 intercludo

    inter-clūdo, clūsī, clūsum, ere (inter u. cludo, claudo), absperren, abschneiden, I) etw. jmdm. versperren, abschneiden, verhindern, benehmen, commeatum inimicis, Plaut.: suos commeatus, Liv.: iter, Cic.: omnia itinera, Caes.: viam, Liv.: aditus (in Ciliciam) parvis praesidiis, Cic.: alci exitum, Liv.: alci fugam, Cic.: vocem, Cic. u. Iustin.: animam (Atem), Varro, Liv. u.a.: u. so spiritum (Atem), Liv. u.a.: spiritum et vocem, Liv. – bildl., omnes seditionum vias, Cic.: aditum alci ad causam, Cic.: defensio interclusa respirat, Cic. – II) jmd. absperren, A) = jmd. von etw. abschneiden, alqm ab exercitu, Caes.: alqm ab oppido, a suis, Liv.: alqm commeatu, re frumentariā, Caes.: alqm itinere, Caes. – bildl., itaque intercludor dolore (werde verhindert), quo minus ad te plura scribam, Cic. ad Att. 8, 8, 2. – B) jmd. durch etw. absperren, a) = einschließen, alqm in iis insidiis, quas etc., Cic.: angustiis intercludi, Caes.: Caesarem duobus exercitibus et locorum angustiis facile intercludi posse, Caes. – b) = decken, bedecken, Amazoniā latus peltā, Stat. silv. 5, 1, 131.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercludo

  • 8 intercludo

    inter-clūdo, ūsi, ūsum, 3, v. a. [claudo], to shut out, shut off.
    I.
    Lit.
    A. 1.
    Of one's way, passage, entrance, retreat, etc.; constr. (syn. intersaepio).
    (α).
    With acc. of thing and dat. of person:

    hisce omnis aditus ad Sullam,

    Cic. Rosc. Am. 38, 110:

    sibi reditum,

    Just. 2, 5, 10; cf.

    also: intercludit aditum veritati,

    Aug. de Mendac. 11.—

    Esp. freq. in milit. lang.: iter inimicis,

    Plaut. Mil. 2, 2, 68:

    exitum Romano,

    Liv. 22, 13, 5:

    aditum Romanis,

    id. 22, 22, 10.—
    (β).
    With gen. of person (very rare):

    multitudinis fugam,

    Caes. B. G. 7, 11, 8.—
    (γ).
    Pass., with abl. of thing:

    his superatis aut reditu interclusis,

    Caes. B. G. 4, 30, 2:

    omni exitu interclusi,

    id. ib. 7, 44, 4:

    interclusus itinere Caesar,

    id. ib. 7, 59, 1; id. B. C. 2, 20, 1; 7: ne reditu intercluderentur, Auct. B. Alex. 20, 5; but with abl. of manner, etc.:

    via inculta atque interclusa frondibus et virgultis,

    Cic. Cael. 18:

    cum Byzantii totum Pontum aegre repulsum, et cervicibus interclusum suis, sustinerent,

    id. Prov. Cons. 4.—
    (δ).
    With acc. alone:

    bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est,

    Cic. Fin. 2, 35, 118; cf.:

    omnīs vias seditionum,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    ut fugam intercludat,

    id. Att. 7, 20, 1:

    iter,

    id. ib. 8, 11, D. 4:

    fugam,

    Caes. B. G. 7, 11:

    illos aspera ponti Interclusit hiemps,

    Verg. A. 2, 111:

    cervis objectis, ut viam intercluderet,

    Liv. 44, 11, 4:

    exitum ad opem ferendam,

    id. 22, 13, 5.—
    2.
    In gen., to shut off, cut off, stop, hinder, prevent:

    commeatus hostibus,

    Liv. 26, 39, 10; 44, 6, 12:

    ob interclusos commeatus,

    Suet. Aug. 16:

    spiritum,

    Curt. 7, 5, 15; 3, 6, 14:

    vocem,

    Just. 11, 8, 4; cf.:

    consuli admiratio intercluserat vocem,

    Liv. 2, 2, 8.—
    B.
    To cut off, separate one from any thing.
    1.
    From a place.
    (α).
    With acc., ab, and abl. (so most usu.):

    adversarios ab oppido,

    Caes. B. C. 1, 43, 2:

    Pompeium ab eo (Dyrrachio),

    id. ib. 3, 41, 3: ipsum ab reliquo exercitu, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: so,

    ab exercitu,

    Caes. B. G. 7, 1, 6:

    a praesidio,

    id. ib. 1, 59, 5:

    intercludi ab oppido,

    Liv. 1, 27, 10:

    interclusi ab suis,

    id. 3, 70, 5:

    a patria,

    id. 5, 42, 5:

    ab acie,

    id. 4, 41, 4:

    tribunos a plebe,

    id. 25, 4, 4 et saep.; Auct. B. Alex. 27, 4; Flor. 4, 2, 26. —
    (β).
    With acc. and abl. alone (rare):

    hostem Hibero intercludere, et frumento prohibere (cf. 2. infra),

    Caes. B. C. 1, 67, 3.—
    2.
    From aid, supplies, relief, etc.; with abl.:

    re frumentaria intercludi,

    Caes. B. G. 1, 23, 3:

    frumento commeatuque Caesarem,

    id. ib. 1, 48, 2: commeatibus nostros. id. ib. 3, 23, 6; id. B. C. 1, 61, 2; 1, 72, 1:

    ille commeatu et reliquis copiis intercludendus,

    Cic. Att. 7, 9, 2:

    hostem commeatibus,

    Flor. 3, 19, 11:

    hostes commeatibus in urbe inclusos intercludunt,

    Just. 4, 4, 5.— Absol.:

    ne tot fortissimos viros interclusos opprimeret hostis,

    Liv. 4, 39, 3; cf.:

    interclusi equites,

    id. ib. § 2.—
    C.
    To shut in, blockade:

    metuo, ne jam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat,

    Cic. Fam. 14, 14, 1:

    libertatem suis praesidiis interclusam tenere,

    id. Leg. 2, 28, 75:

    veriti, ne angustiis intercluderentur,

    Caes. B. C. 3, 69:

    aliquem in insidiis,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    animam,

    to stop the breath, to stifle, Liv. 23, 7:

    Amazoniā latus peltā,

    to cover, Stat. S. 5, 1, 131. —
    II.
    Trop., to hinder, prevent; with quominus:

    intercludor dolore, quominus ad te plura scribam,

    Cic. Att. 8, 8, 2. [p. 979]

    Lewis & Short latin dictionary > intercludo

  • 9 interclusio

    interclūsio, ōnis f. [ intercludo ]
    1) преграждение, задержка
    2) ритор. вводное предложение O

    Латинско-русский словарь > interclusio

  • 10 interclusio

    interclūsio, ōnis, f. (intercludo), I) die Absperrung, animae, das gänzliche Ausgehen, Cic. de or. 3, 181: destruere interclusionem, Augustin. de peccat. merit. et remiss. 1. § 69. – II) die Parenthese, Quint. 9, 3, 23.

    lateinisch-deutsches > interclusio

  • 11 interclusio

    interclūsio, ōnis, f. (intercludo), I) die Absperrung, animae, das gänzliche Ausgehen, Cic. de or. 3, 181: destruere interclusionem, Augustin. de peccat. merit. et remiss. 1. § 69. – II) die Parenthese, Quint. 9, 3, 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interclusio

  • 12 interclūsiō

        interclūsiō ōnis, f    [intercludo], a stopping, entire suspension: animae (in speaking).

    Latin-English dictionary > interclūsiō

  • 13 interclūsus

        interclūsus    P. of intercludo.

    Latin-English dictionary > interclūsus

  • 14 interclusio

    interclūsĭo, ōnis, f. [intercludo], a stopping or shutting up.
    I.
    Animae, a want of breath, Cic. de Or. 3, 46, 179.—
    II.
    A parenthesis, Quint. 9, 3, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > interclusio

  • 15 interclusus

    interclūsus, Part. of intercludo.

    Lewis & Short latin dictionary > interclusus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»