-
1 intendentura
WOJSK commissariat* * *f.1. (= dział gospodarczy) intendancy, ordnance.2. wojsk. (= kwatermistrzostwo) commissariat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > intendentura
-
2 intendentura
intendentura [intɛndɛntura] fmil Intendantur f -
3 intendentura
сущ.• руководство• управление* * *♀ интендантство ň* * *жинтенда́нтство n -
4 intendentura
intendance -
5 intendentura
[інтендентура]n -
6 intendentura
ж інтендантство -
7 интендантство
-
8 руководство
сущ.• administracja• adres• dogląd• dyrekcja• gospodarowanie• intendentura• kierowanie• kierownictwo• kierunek• panowanie• podręcznik• porada• poradnik• prowadnica• prowadnik• prowadzenie• przewodnictwo• przewodnik• przewodzenie• przodownictwo• reżyseria• rządzenie• szefostwo• władza• włodarstwo• zachowanie• zarząd• zarządzanie• zarządzenie• zwierzchnictwo* * *kierownictwo, kompendium, podręcznik, poradnik, przewodnictwo, ( książka) przewodnik, szefostwo -
9 управление
сущ.• administracja• administrowanie• adres• biurko• biuro• biurowiec• dogląd• dyrekcja• dyrektoriat• dyspozycja• dział• eksploatacja• gabinet• gospodarowanie• gubernia• intendentura• kancelaria• kierowanie• kierownictwo• kierunek• komisja• obowiązek• oficyna• panowanie• podanie• podawanie• prezydium• prowadzenie• przewodnictwo• przodownictwo• rada• rekcja• reżyseria• rząd• rządzenie• sekretarzyk• skłonność• służba• urząd• urzędowanie• ustrój• użytkowanie• władza• włodarstwo• zarząd• zarządzanie• zarządzenie* * *administracja, kierownictwo, rekcja, składnia rządu грам., sterownica ав., urząd, zarząd -
10 інтендантство
intendanctwoс. -
11 intendance
1. intendentura2. kierowanie3. zarządzanie -
12 Intendanz
Intendanz [ɪntɛn'danʦ̑] <-, -en> f
См. также в других словарях:
intendentura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. intendenturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dział gospodarczy instytucji, jednostki organizacyjnej itp., zajmujący się jej zaopatrywaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Intendentura … Langenscheidt Polski wyjaśnień
intendentura — ż IV, CMs. intendenturaurze; lm D. intendenturaur 1. «dział gospodarczy jednostki organizacyjnej, instytucji itp.; grupa służb zaopatrywania i obsługi wojsk w kwatermistrzostwie» Intendentura wojskowa. Funkcjonariusz, oficer, urzędnik… … Słownik języka polskiego