-
1 sēditiō
sēditiō ōnis, f [2 sed+1 I-], a going aside, going apart, insurrectionary separation, dissension, civil discord, insurrection, mutiny, sedition: seditioni interesse, L.: seditione factā, Cs.: seditio inter belli pacisque auctores orta, L.: seditionem ac discordiam concitare: Seditione, dolis peccatur, H.: seditionibus tribuniciis res p. agitabatur, S.: seditiones ornare: Paene occupata seditionibus urbs, H.—Person., an attendant of Fama, O.— Dissension, discord, strife, quarrel: Filiam ut darem in seditionem, T.: crescit favore Turbida seditio, donec, etc., O.: si ad externum bellum domestica seditio adiciatur, L.— An insurrection, the rebels, seditious men: seditione ita stupente, L.— Fig., of things, dissension, disagreement, discord: intestina corporis, L.: iracundiam seditionem quandam ducebat.* * *sedition, riot, strife,rebellion -
2 servile
I.Lit. (syn. famularis):II.tumultus,
the servile war, insurrection of the slaves, Caes. B. G. 1, 40:imperium,
like that of masters over slaves, Sall. H. 1, 9 Dietsch:bellum,
Flor. 3, 19, 2; Cic. Imp. Pomp. 10, 28:terror,
dread of the slaves, of a servile insurrection, Liv. 3, 16: manus, a band of slaves (with latrones), Hor. Epod. 4, 19:capita,
Liv. 27, 16:caput,
Dig. 4, 5, 3:de uxoribus in servilem modum quaestionem habent,
like slaves, Caes. B. G. 6, 19; cf. Hor. S. 1, 8, 32:inscriptio (i. e. triumphi de servis),
Flor. 3, 19, 8:operae (i. e. servis dignae),
id. 2, 18, 10:nil servile habet,
Hor. S. 2, 7, 111:servilia fingere,
Tac. A. 16, 2:caedi discentes, deforme atque servile est,
Quint. 1, 3, 14; cf.verbera,
Just. 1, 5, 2:causa,
Dig. 4, 5, 3, § 1:adfinitates,
ib. 23, 2, 14, § 3:cognationes,
ib. 23, 2, 14, § 3:condicio,
ib. 48, 20, 1:necessitas,
ib. 3, 8, 19, § 2.—Trop.:a.serviles nuptiae (opp. liberales),
Plaut. Cas. prol. 68 and 73:schema,
id. Am. prol. 117:vestis,
Cic. Pis, 38, 92:color,
id. ib. 38, 1:indoles,
Liv. 1, 5:gestus (with humilis),
Quint. 11, 3, 83:vernilitas,
id. 1, 11, 2: litterae, i. e. the lower branches of learning (writing, reading, arithmetic, etc.;opp. liberales, the higher branches),
Sen. Tranq. 9:jugum,
Cic. Phil. 1, 2, 6:munus,
id. Sull. 19, 55.—Hence, adv., like a slave, slavishly, servilely. *servīle:b.gemens,
Claud. B. Gild. 364.—servīlĭter (class.):serviliter ficti dominum consalutamus,
Petr. 117, 6:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; so Tac. H. 1, 36:saevire,
Flor. 1, 23, 1.— Comp. and sup. of the adj. and adv. do not occur. -
3 servilis
I.Lit. (syn. famularis):II.tumultus,
the servile war, insurrection of the slaves, Caes. B. G. 1, 40:imperium,
like that of masters over slaves, Sall. H. 1, 9 Dietsch:bellum,
Flor. 3, 19, 2; Cic. Imp. Pomp. 10, 28:terror,
dread of the slaves, of a servile insurrection, Liv. 3, 16: manus, a band of slaves (with latrones), Hor. Epod. 4, 19:capita,
Liv. 27, 16:caput,
Dig. 4, 5, 3:de uxoribus in servilem modum quaestionem habent,
like slaves, Caes. B. G. 6, 19; cf. Hor. S. 1, 8, 32:inscriptio (i. e. triumphi de servis),
Flor. 3, 19, 8:operae (i. e. servis dignae),
id. 2, 18, 10:nil servile habet,
Hor. S. 2, 7, 111:servilia fingere,
Tac. A. 16, 2:caedi discentes, deforme atque servile est,
Quint. 1, 3, 14; cf.verbera,
Just. 1, 5, 2:causa,
Dig. 4, 5, 3, § 1:adfinitates,
ib. 23, 2, 14, § 3:cognationes,
ib. 23, 2, 14, § 3:condicio,
ib. 48, 20, 1:necessitas,
ib. 3, 8, 19, § 2.—Trop.:a.serviles nuptiae (opp. liberales),
Plaut. Cas. prol. 68 and 73:schema,
id. Am. prol. 117:vestis,
Cic. Pis, 38, 92:color,
id. ib. 38, 1:indoles,
Liv. 1, 5:gestus (with humilis),
Quint. 11, 3, 83:vernilitas,
id. 1, 11, 2: litterae, i. e. the lower branches of learning (writing, reading, arithmetic, etc.;opp. liberales, the higher branches),
Sen. Tranq. 9:jugum,
Cic. Phil. 1, 2, 6:munus,
id. Sull. 19, 55.—Hence, adv., like a slave, slavishly, servilely. *servīle:b.gemens,
Claud. B. Gild. 364.—servīlĭter (class.):serviliter ficti dominum consalutamus,
Petr. 117, 6:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; so Tac. H. 1, 36:saevire,
Flor. 1, 23, 1.— Comp. and sup. of the adj. and adv. do not occur. -
4 serviliter
I.Lit. (syn. famularis):II.tumultus,
the servile war, insurrection of the slaves, Caes. B. G. 1, 40:imperium,
like that of masters over slaves, Sall. H. 1, 9 Dietsch:bellum,
Flor. 3, 19, 2; Cic. Imp. Pomp. 10, 28:terror,
dread of the slaves, of a servile insurrection, Liv. 3, 16: manus, a band of slaves (with latrones), Hor. Epod. 4, 19:capita,
Liv. 27, 16:caput,
Dig. 4, 5, 3:de uxoribus in servilem modum quaestionem habent,
like slaves, Caes. B. G. 6, 19; cf. Hor. S. 1, 8, 32:inscriptio (i. e. triumphi de servis),
Flor. 3, 19, 8:operae (i. e. servis dignae),
id. 2, 18, 10:nil servile habet,
Hor. S. 2, 7, 111:servilia fingere,
Tac. A. 16, 2:caedi discentes, deforme atque servile est,
Quint. 1, 3, 14; cf.verbera,
Just. 1, 5, 2:causa,
Dig. 4, 5, 3, § 1:adfinitates,
ib. 23, 2, 14, § 3:cognationes,
ib. 23, 2, 14, § 3:condicio,
ib. 48, 20, 1:necessitas,
ib. 3, 8, 19, § 2.—Trop.:a.serviles nuptiae (opp. liberales),
Plaut. Cas. prol. 68 and 73:schema,
id. Am. prol. 117:vestis,
Cic. Pis, 38, 92:color,
id. ib. 38, 1:indoles,
Liv. 1, 5:gestus (with humilis),
Quint. 11, 3, 83:vernilitas,
id. 1, 11, 2: litterae, i. e. the lower branches of learning (writing, reading, arithmetic, etc.;opp. liberales, the higher branches),
Sen. Tranq. 9:jugum,
Cic. Phil. 1, 2, 6:munus,
id. Sull. 19, 55.—Hence, adv., like a slave, slavishly, servilely. *servīle:b.gemens,
Claud. B. Gild. 364.—servīlĭter (class.):serviliter ficti dominum consalutamus,
Petr. 117, 6:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; so Tac. H. 1, 36:saevire,
Flor. 1, 23, 1.— Comp. and sup. of the adj. and adv. do not occur. -
5 mōtus
mōtus ūs, m [1 MV-], a moving, motion: caeli signorumque motūs: motūs astrorum ignoro, Iu.: futuri, departure, V.: crebri terrae, i. e. earthquakes, Cu.— Artistic movement, gesticulation, dancing: corporis: haud indecoros motūs more Tusco dabant, gesticulated, L.: Ionici, dances, H.: Cereri dare motūs, dance, V.: palaestrici, of wrestlers: celeri motu et difficili uti, gestures (of orators): instabilem motum habere, Cs.—Fig., a movement, change: motūs fortunae, Cs.— An impulse, emotion, affection, passion, agitation, disturbance, inspiration: motūs animorum duplices sunt: dulcem motum adferre sensibus, sensation: divino concita motu, O.— A political movement, sudden rising, tumult, commotion: in Apuliā motus erat, S.: repentini Galliae motūs, Cs.: Catilinae: servilis, insurrection, L.: in re p., change: civicus, H.* * *movement, motion; riot, commotion, disturbance; gesture; emotion -
6 sēcessiō
sēcessiō ōnis, f [1 CAD-], a going aside, withdrawal, retirement: subscriptorum: milites secessionem faciunt, Cs.: secessione factā, having withdrawn, L.— A political withdrawal, insurrection, schism, secession: ultima rabies secessio ab suis habebatur, L.: secessio, non bellum: populi, Cs.: per secessionem armati Aventinum occupavere, S.* * *revolt, secession -
7 servīlis
servīlis e, adj. [servus], of a slave, slavish, servile: a cervicibus iugum servile deicere: servilem in modum cruciati: servilibus peritura modis, H.: in servilem modum, like slaves, Cs.: terror, dread of a servile insurrection, L.: manus, a band of slaves (with latrones), H.: Nil servile habet, H.: color: munus: indoles, L.: animus, Ta.* * *servilis, servile ADJservile, of slaves -
8 tumultus
tumultus ūs (gen. tumultī, T., S.), m [1 TV-], an uproar, bustle, commotion, disturbance, disorder, tumult, panic: magno cum tumultu castris egressi, Cs.: sine tumultu evadere, L.: arx inter tumultum capta est, L.: num qui tumultus?: turbae ac tumultūs concitatores, L.: alteri apud alteros formidinem simul et tumultum facere, S.: tumultus magis quam proelium fuit, Cu.: novos moveat fortuna tumultūs, H.—Of the forces of nature, an uproar, disturbance, storm, tempest: tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu, H.: corpus tumultūs Non tulit aetherios, O.: (me) per Aegaeos tumultūs Aura feret, H.—In the body, a rumbling: stomacho tumultum Lenta feret pituita, H.— A national peril, social disturbance, general alarm, civil war, insurrection, rebellion: censeo tumultum decerni, a state of civil war: tumultūs Gallici causā, L.: factum nuper in Italiā, servili tumultu, Cs.: Hic rem Romanam, magno turbante tumultu, Sistet, V.—Fig., of the mind, agitation, disquietude, tumult: Mentis, H.* * *commotion, confusion, uproar; rebellion, uprising, disturbance -
9 seditio
dissension, quarrel, insurrection, mutiny, rising. -
10 Athenio
Athēnĭo, ōnis, m., a slave, leader in a slave - insurrection in Sicily, A. U. C. 652, Cic. Verr. 2, 3, 26, and 2, 3, 54.—Applied contemptuously to Sex. Clodius, Cic. Att. 3. 12, 2. -
11 Bato
Bato, ōnis, m., a leader of insurrection in Dalmatia, Ov. P. 2, 1, 46; cf.:maxima duobus Batonibus ducibus auctoritas erat,
Vell. 2, 110, 4; 2, 114, 4. -
12 insurrectio
insurrectĭo, ōnis, f. [insurgo], a rising up, insurrection: insurrectio, epanastasis, Gloss. Philox. -
13 motus
1.mōtus, a, um, Part. and P. a., v. moveo fin. B.2.mōtus, ūs, m. [moveo], a moving, motion (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.orbes, qui versantur contrario motu,
Cic. Rep. 6, 17, 17:deus motum dedit caelo,
id. Univ. 6:natura omnia ciens et agitans motibus et mutationibus suis,
id. N. D. 3, 11, 27:motus astrorum ignoro,
Juv. 3, 42.— Poet.:futuri,
departure, Verg. A. 4, 297:sub Aurorae primos excedere motus,
Luc. 4, 734:crebri terrae,
i. e. earthquakes, Curt. 4, 4, 20; 8, 11, 2.—In partic., artistic movement, gesticulation, dancing:C.haud indecoros motus more Tusco dabant,
gesticulated, Liv. 7, 2:Ionici,
dances, Hor. C. 3, 6, 21:Cereri dare motūs,
to perform dances, dance, Verg. G 1, 350:palaestrici,
the motions of wrestlers, Cic. Off. 1, 36, 130. —Of the gestures of an orator, Cic. Brut. 30, 116.—Of military movements, evolutions:ut ad motūs concursūsque essent leviores,
Nep. Iph. 1, 4.—Transf., a stage in the growth of a plant:II.tres esse motūs in vite, seu potius in surculo, naturales: unum quo germinet: alterum quo floreat: tertium quo maturescat,
Col. 4, 28, 2.—Trop.A.In gen., of the mind or heart, a movement, operation, impulse, emotion, affection, passion, agitation, disturbance (syn.:B.affectus, perturbatio): cum semper agitetur animus, nec principium motus habeat,
Cic. Sen. 21, 78:motūs animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitūs,
id. Off. 1, 36, 130:motūs animi nimii, i. e. perturbationes,
id. ib. 1, 38, 136:mentis meae,
id. Att. 3, 8, 4:animi motus et virtutis gloriam esse sempiternam,
id. Sest. 68, 143:tres quae dulcem motum afferunt sensibus,
sensation, id. Fin. 2, 3, 10: Manto, divino concita motu, impulse, inspiration, Ov. M. 6, 158.—In partic.1.A political movement, sudden rising, tumult, commotion.(α).In a good sense: Italiae magnificentissimus ille motus, Cic. pro Dom. 56, 142.—(β).Rebellion, sedition:2.omnes Catilinae motūs conatūsque prohibere,
Cic. Cat. 2, 12, 26:motum afferre rei publicae,
id. ib. 2, 2, 4:populi,
id. de Or. 2, 48, 199:servilis,
a rising of the slaves, insurrection, Liv. 39, 29:motum in re publicā non tantum impendere video, quantum tu aut vides, aut ad me consolandum affers,
a change, alteration, Cic. Att. 3, 8, 3.—In rhet., a trope (= immutatio verborum, Cic.), Quint. 9, 1, 2; cf. id. 8, 5, 35.—3.A motive (post-Aug.):audisti consilii mei motūs,
Plin. Ep. 3, 4, 9. -
14 rebello
rĕ-bello, āvi, ātum, 1, v. n., to wage war again (said of the conquered), to make an insurrection, to revolt, rebel (mostly postAug.; not in Cic. or Cæs.; syn.: descisco).I.Lit.:II.Volsci rebellarunt,
Liv. 2, 42; 4, 31; 40, 35;8, 14, 5: crebrius,
Suet. Aug. 21; Quint. 8, 5, 16 (but very dub. ap. Hirt. B. G. 8, 44, 1).— Poet.:tauro mutatus membra rebello,
renew the combat, Ov. M. 9, 81; so id. ib. 13, 619.—Trop.:credunt rebellare quae curaverint vitia,
to break out again, Plin. 25, 13, 109, § 174: rebellat saepe umor, offers resistance (to writing), id. 13, 12, 25, § 81; cf.:Pudor rebellat,
resists, Sen. Agam. 138:ille divus callidi monstri cinis in nos rebellat,
i. e. the sphinx, id. Oedip. 106. -
15 seditio
sēdĭtĭo, ōnis, f. [sed, i. e. sine (v. h. v.), and itio; thus, orig., a going aside, going apart; hence],I.Lit., an insurrectionary separation (political or military); dissension, civil discord, insurrection, mutiny, sedition (very freq. and class.;II.syn.: secessio, defectus): ea dissensio civium, quod seorsum eunt alii ad alios, seditio dicitur,
Cic. Rep. 6, 1, 3 (ap. Serv. Verg. A. 1, 149, and Non. 25, 6):duobus tribunis plebis per seditionem creatis,
id. ib. 2, 34, 59; cf. Liv. 2, 31 fin. sq.:si qui in seditione non alterius utrius partis fuisset,
Cic. Att. 10, 1, 2; cf. Gell. 2, 12, 1:ne qua seditio oriretur,
Caes. B. G. 7, 28 fin.; Sall. C. 34, 2:seditione factā,
Caes. B. C. 1, 87, 3:seditionem inter Poenos et Siculos milites esse factam,
Cic. Div. 1, 24, 50; cf.:seditio inter belli pacisque auctores orta,
Liv. 2, 16:seditionem ac discordiam concitare,
Cic. Mur. 39, 83:commovere,
id. Att. 2, 1, 8:movere,
Vell. 2, 68, 2:coeptare,
Tac. A. 1, 38; 1, 45; 2, 81 et saep.:componere,
id. H. 4, 14:magno in populo cum saepe coörta est Seditio, etc.,
Verg. A. 1, 149; Hor. Ep. 1, 2, 15:seditione potens,
Verg. A. 11, 340.— Plur.:cum hominem seditiosum defenderet, non dubitavit seditiones ipsas ornare,
Cic. de Or. 2, 28, 124; 2, 48, 199; Sall. J. 37, 1; Liv. 4, 2; 5, 3; Quint. 2, 16, 2; Hor. C. 3, 3, 29; 3, 6, 13; Tac. A. 4, 68 et saep.—Seditio, personified as one of the attendants of Fama, Ov. M. 12, 61.—Transf., in gen., dissension, discord, strife, quarrel (very rare; mostly poet.; in Cic. only as a transl. of the Greek stasis):B.Amphitruo uxori turbas conciet...tum meus pater Eam seditionem in tranquillum conferet,
Plaut. Am. 1, 2, 16:ut homini adulescentulo Filiam darem in seditionem atque in incertas nuptias,
Ter. And. 5, 1, 11 Ruhnk.:cui studeat, deus omnis habet, crescitque favore Turbida seditio, donec Juppiter, etc.,
Ov. M. 9, 426; so,domestica (opp. fraterna concordia),
Liv. 45, 19:pantomimorum,
Suet. Ner. 26:non illaudata (with magno certatur amore),
Claud. in Rufin. 2, 226.—Of inanimate and abstract things:seditio maris,
uproar, turbulence, Stat. Th. 9, 142:pelagi,
Manil. 2, 90:siderum,
id. 2, 196:flammasque rebelles Seditione tori (Eteoclis et Polynicis),
Stat. Th. 1, 36:intestina corporis,
Liv. 2, 32, 12.—Comically:seditionem facit lien, occupat praecordia,
rebels, and takes possession of my stomach, Plaut. Merc. 1, 14:Archytas iracundiam, videlicet dissidentem a ratione, seditionem quandam animi vere ducebat, et eam consilio sedari volebat,
Cic. Rep. 1, 38, 60. -
16 tumultus
tŭmultus, ūs ( gen. tumulti, Enn., Att., Afran., Turp., and Pompon. ap. Non. 489, 29 sq.; Plaut. Cas. 3, 5, 22; id. Poen. 1, 1, 79; Ter. And. 2, 2, 28; id. Hec. 3, 2, 21; Sall. C. 59, 5), m. [Sanscr. tumalas, tumulas, disturbing; cf. tumeo], an uproar, bustle, violent commotion, disturbance, tumult (freq. and class.; cf.: turba, perturbatio).I.Lit.A.In gen.: quid hoc hic clamoris, quid hoc hic tumulti est? Enn. ap. Non. 489, 29 (Trag. v. 204 Vahl.):2.quis sonitu ac tumultu tanto nomine nominat me atque pulsat aedes?
Plaut. Bacch. 5, 2, 1:magno cum strepitu ac tumultu castris egressi,
Caes. B. G. 2, 11;so with strepitus,
id. ib. 6, 7; Liv. 25, 23, 17:cum omnia terrore ac tumultu streperent,
id. 25, 25, 9:arx inter tumultum capta est,
id. 28, 19, 18:numquae trepidatio? numqui tumultus?
Cic. Dejot. 7, 20;so with trepidatio,
Liv. 25, 13, 10:urbi, sine vestro motu ac sine ullo tumultu, satis esset praesidii,
Cic. Cat. 2, 12, 26:turbae ac tumultūs concitatores,
Liv. 25, 4, 10:repentino tumultu perterriti,
Caes. B. G. 7, 47:tumultu armorum et cantuum truces,
Tac. A. 4, 47:verborum,
id. H. 1, 85:Acheron rapitur tumultu ingenti,
Sen. Herc. Fur. 714:urbis,
Tib. 2, 3, 43.— Plur.:inque repentinos convivia versa tumultus,
Ov. M. 5, 5:ille caecos instare tumultus Saepe monet,
Verg. G. 1, 464:canunt ignes subitosque tumultus,
Manil. 1, 894:novos moveat F ortuna tumultus,
Hor. S. 2, 2, 126.—Of thunder, storm, etc.:3.tremendo Juppiter ipse ruens tumultu,
i. e. the roar of thunder, Hor. C. 1, 16, 12; cf. Ov. M. 3, 308:vides, quanto trepidet tumultu Pronus Orion,
storm, tempest, Hor. C. 3, 27, 17:(me) per Aegaeos tumultus Aura feret,
id. ib. 3, 29, 63:pelagi caelique,
Luc. 5, 592:maris,
Sen. Herc. Fur. 1091.—Of the body: stomacho tumultum Lenta feret pituita, i. e. a rumbling of the bowels, Hor. S. 2, 2, 75; Sen. Thyest. 999.—B.In partic.1.In milit. lang., a sudden or impending war, civil war, insurrection, tumult, sedition, rebellion: potest enim esse bellum ut tumultus non sit, tumultus esse sine bello non potest. Quid est enim aliud tumultus nisi perturbatio tanta, ut major timor oriatur? unde etiam nomen ductum est tumultus. Itaque majores nostri tumultum Italicum, quod erat domesticus;2.tumultum Gallicum, quod erat Italiae finitimus, praeterea nullum nominabant. Gravius autem tumultum esse quam bellum hinc intellegi licet, quod bello vacationes valent, tumultu non valent,
Cic. Phil. 8, 1, 2 sq.:censeo tumultum decerni,
that a state of civil war be proclaimed, id. ib. 5, 12, 31:Bojorum gentem ad rebellionem spectare: ob eas res tumultum esse decrevit senatus,
Liv. 34, 56, 11; and:tumultūs Gallici causā,
id. 7, 9, 6:factum nuper in Italiā, servili tumultu,
Caes. B. G. 1, 40:sedato tandem Istrico tumultu,
Liv. 41, 6, 1:in Sardiniā magnum tumultum esse cognitum est,
id. 41, 6, 5:hostilis,
Tac. A. 4, 29:remedium tumultūs fuit alius tumultus,
id. H. 2, 68:repentino tumultu excitae,
Just. 2, 4, 22; Flor. 3, 19, 2:tumultus magis quam proelium fuit,
Curt. 6, 5, 12.—Excitement, anxiety:II.supremo die exquirens, an jam de se tumultus foris esset,
Suet. Aug. 99:alteri apud alteros formidinem simul et tumultum facere,
Sall. J. 53, 7; cf.:cui lapis externus curae est, urbisque tumultus,
Tib. 2, 3, 43.—Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Disturbance, disquietude, agitation, tumult of the mind or feelings:B.tumultus Mentis,
Hor. C. 2, 16, 10; Luc. 7, 183:pulsata tumultu pectora, Petr. poët. 123: sceleris tumultus,
Hor. S. 2, 3, 208.—
См. также в других словарях:
insurrection — [ ɛ̃syrɛksjɔ̃ ] n. f. • 1361; bas lat. insurrectio, de insurgere → s insurger 1 ♦ Action de s insurger; soulèvement qui vise à renverser (le pouvoir établi). ⇒ émeute, mutinerie, rébellion, résistance (active), révolte, révolution, sédition,… … Encyclopédie Universelle
Insurrection — In sur*rec tion, n. [L. insurrectio, fr. insurgere, insurrectum: cf. F. insurrection. See {Insurgent}.] [1913 Webster] 1. A rising against civil or political authority, or the established government; open and active opposition to the execution of … The Collaborative International Dictionary of English
insurrection — in·sur·rec·tion /ˌin sə rek shən/ n: the act or an instance of revolting esp. violently against civil or political authority or against an established government; also: the crime of inciting or engaging in such revolt whoever incites, sets on… … Law dictionary
insurrection — (n.) early 15c., from M.Fr. insurrection, from L.L. insurrectionem (nom. insurrectio) a rising up, noun of action from pp. stem of insurgere to rise up (see INSURGENT (Cf. insurgent)) … Etymology dictionary
insurrection — INSURRECTION: Le plus saint des devoirs (Blanqui) … Dictionnaire des idées reçues
insurrection — uprising, revolt, mutiny, *rebellion, revolution, putsch, coup … New Dictionary of Synonyms
insurrection — [n] rebellion coup, disorder, insurgence, insurgency, mutiny, revolt, revolution, riot, rising, sedition, uprising; concepts 86,320 Ant. compliance, obedience, subordination … New thesaurus
insurrection — ► NOUN ▪ a violent uprising against authority. DERIVATIVES insurrectionary adjective insurrectionist noun & adjective. ORIGIN Latin, from insurgere rise up … English terms dictionary
insurrection — [in΄sə rek′shən] n. [LME < MFr < LL insurrectio < pp. of L insurgere: see INSURGENT] a rising up against established authority; rebellion; revolt insurrectional adj. insurrectionary n., adj. pl. insurrectionaries insurrectionist n … English World dictionary
Insurrection — Ne doit pas être confondu avec Insurrection (revue). Une insurrection est un soulèvement armé ou une révolte contre le pouvoir en place. Les personnes agissant durant une insurrection sont des insurgés. La Déclaration des droits de l’homme… … Wikipédia en Français
Insurrection — BIERCE (Ambrose Gwinnett) Bio express : Écrivain américain (1842 1914) «Insurrection : révolution qui a échoué. Tentative infructueuse pour substituer le désordre à un mauvais gouvernement.» Source : Dictionnaire du diable… … Dictionnaire des citations politiques