Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

inquīsītus

  • 1 inquīsītus

        inquīsītus    P. of inquiro.

    Latin-English dictionary > inquīsītus

  • 2 inquisitus

    1.
    inquīsītus, a, um, v. inquiro fin.
    2.
    inquīsītus, a, um, adj. [2. in-quaero], not searched or inquired into (Plautin.):

    res,

    Plaut. Am. 2, 2, 217:

    quaestio,

    id. ib. 4, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > inquisitus

  • 3 inquīrō

        inquīrō sīvī (-sīsse, -sīssent, L.), sītus, ere    [<*> in + quaero], to seek after, search for: corpus funeris causā inquisitum, L.—To search into, examine, investigate, scrutinize: honestas, quam natura maxime inquirit: omnia ordine, L.: vitia tua, H.: rem inquisitam ad consulem detulit, after investigating it, L.: inquire in ea quae, etc.: patrios in annos, how long the father will live, O.: obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri, Ta.: quid sit furere, H.: Cui placeas, O.: in eum quid <*>gat inquiritur, etc.—In law, to make an investigation, seek grounds of accusation: diem inquirendi postulare: de rebus capitalibus, Cu.: inquisitum missi de iis, quorum, etc., L.
    * * *
    inquirere, inquisivi, inquisitus V
    examine, investigate, scrutinize; seek grounds for accusation; search, seek

    Latin-English dictionary > inquīrō

  • 4 inquaesitus

    in-quaesītus, a, um, adj., i. q. inquisitus, sought for, Tert. adv. Marc. 5, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > inquaesitus

  • 5 inquiro

    inquīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [in-quaero], to seek after, search for, inquire into any thing (cf. anquirere).
    I.
    Lit.:

    vera illa honestas, quam natura maxime inquirit,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    omnia ordine,

    Liv. 22, 7, 11:

    sedes,

    Just. 3, 4:

    inquire in ea quae memoriae sunt prodita,

    Cic. Leg. 1, 1, 4:

    de opere,

    Quint. 3, 11, 21:

    verborum originem,

    id. 1, 6, 28:

    aliquibus inquirenda quaedam mandare,

    id. 10, 1, 128:

    vitia (alicujus),

    Hor. S. 1, 3, 28:

    quid sit furere,

    id. ib. 2, 3, 41.—
    II.
    Trop.
    A.
    Jurid., to search for grounds of accusation against one:

    cum ego diem inquirendi in Siciliam perexiguam postulavissem,

    Cic. Verr. 1, 2, 6:

    in competitores,

    id. Mur. 21:

    de rebus capitalibus,

    Curt. 6, 8, 17:

    inquisitum missi de iis, quorum, etc.,

    Liv. 40, 20, 3.—
    B.
    To search, pry, examine, or inquire into any thing:

    si quis habet causam celebritatis, in eum quid agat inquiritur, etc.,

    Cic. de Off. 2, 13, 44:

    nimium inquirens in se, atque ipse sese observans,

    Cic. Brut. 82, 283:

    filius ante diem patrios inquirit in annos,

    to inquire how long his father will live, Ov. M. 1, 148:

    totum in orbem,

    id. ib. 12, 63:

    obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri,

    Tac. G. 34.— Hence, inquīsītus, a, um, P. a., searched into or for:

    res,

    Liv. 10, 40, 10:

    corpus magna cum cura inquisitum,

    searched for, id. 22, 7, 5:

    istanc rem inquisitam certumst non amittere,

    not to neglect inquiry, Plaut. Am. 2, 2, 217.— Hence, adv.: inquīsītē, with investigation, thoroughly, Gell. 1, 3, 9; comp., id. 1, 3, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > inquiro

  • 6 inquisite

    inquīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [in-quaero], to seek after, search for, inquire into any thing (cf. anquirere).
    I.
    Lit.:

    vera illa honestas, quam natura maxime inquirit,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    omnia ordine,

    Liv. 22, 7, 11:

    sedes,

    Just. 3, 4:

    inquire in ea quae memoriae sunt prodita,

    Cic. Leg. 1, 1, 4:

    de opere,

    Quint. 3, 11, 21:

    verborum originem,

    id. 1, 6, 28:

    aliquibus inquirenda quaedam mandare,

    id. 10, 1, 128:

    vitia (alicujus),

    Hor. S. 1, 3, 28:

    quid sit furere,

    id. ib. 2, 3, 41.—
    II.
    Trop.
    A.
    Jurid., to search for grounds of accusation against one:

    cum ego diem inquirendi in Siciliam perexiguam postulavissem,

    Cic. Verr. 1, 2, 6:

    in competitores,

    id. Mur. 21:

    de rebus capitalibus,

    Curt. 6, 8, 17:

    inquisitum missi de iis, quorum, etc.,

    Liv. 40, 20, 3.—
    B.
    To search, pry, examine, or inquire into any thing:

    si quis habet causam celebritatis, in eum quid agat inquiritur, etc.,

    Cic. de Off. 2, 13, 44:

    nimium inquirens in se, atque ipse sese observans,

    Cic. Brut. 82, 283:

    filius ante diem patrios inquirit in annos,

    to inquire how long his father will live, Ov. M. 1, 148:

    totum in orbem,

    id. ib. 12, 63:

    obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri,

    Tac. G. 34.— Hence, inquīsītus, a, um, P. a., searched into or for:

    res,

    Liv. 10, 40, 10:

    corpus magna cum cura inquisitum,

    searched for, id. 22, 7, 5:

    istanc rem inquisitam certumst non amittere,

    not to neglect inquiry, Plaut. Am. 2, 2, 217.— Hence, adv.: inquīsītē, with investigation, thoroughly, Gell. 1, 3, 9; comp., id. 1, 3, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > inquisite

См. также в других словарях:

  • Coroner's inquest — Inquest In quest, n. [OE. enqueste, OF. enqueste, F. enqu[^e]te, LL. inquesta, for inquisita, fr. L. inquisitus, p. p. of inquirere. See {Inquire}.] 1. Inquiry; quest; search. [R.] Spenser. [1913 Webster] The laborious and vexatious inquest that… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Inquest — In quest, n. [OE. enqueste, OF. enqueste, F. enqu[^e]te, LL. inquesta, for inquisita, fr. L. inquisitus, p. p. of inquirere. See {Inquire}.] 1. Inquiry; quest; search. [R.] Spenser. [1913 Webster] The laborious and vexatious inquest that the soul …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Inquest of office — Inquest In quest, n. [OE. enqueste, OF. enqueste, F. enqu[^e]te, LL. inquesta, for inquisita, fr. L. inquisitus, p. p. of inquirere. See {Inquire}.] 1. Inquiry; quest; search. [R.] Spenser. [1913 Webster] The laborious and vexatious inquest that… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Acanthoscelides — Acanthoscelides …   Wikipédia en Français

  • HAGA seu HEGIN — HAGA, seu HEGIN dictus apud vert. Germanos est aliquot provincialium districtus, certo pagorum ae vicorum numero constans, quem et Circulum vocabant; quae vox hodiequeve eadem notione obtinet, vide quae de Circulis X. Germanici Imp. (German.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • инквизит — (лат. inquisitus) прав. обвинет, оној против кого се води истрага …   Macedonian dictionary

  • inquisire — in·qui·sì·re v.tr. e intr. 1. v.tr. CO indagare, studiare accuratamente, minuziosamente: inquisire l operato di qcn. | TS dir. sottoporre a un inchiesta Sinonimi: investigare. 2. v.intr. (avere) CO indagare accuratamente su qcn. o su qcs., spec.… …   Dizionario italiano

  • inquisire — {{hw}}{{inquisire}}{{/hw}}A v. tr.  (io inquisisco , tu inquisisci ) Fare oggetto di accurate indagini. B v. intr.  ( aus. avere ) Indagare in modo accurato: inquisire su qlco. ETIMOLOGIA: da inquisitus, part. pass. di inquirere ‘ricercare,… …   Enciclopedia di italiano

  • inquisire — /inkwi zire/ [retroformazione del part. pass. inquisito, dal lat. inquisitus, part. pass. di inquirĕre fare indagini ] (io inquisisco, tu inquisisci, ecc.). ■ v. tr. (giur.) [sottoporre a un indagine, a un inchiesta: i. una persona, l operato di… …   Enciclopedia Italiana

  • Inquisit — In|qui|sit der; en, en <aus lat. inquisitus, Part. Perf. von inquirere, vgl. ↑inquirieren> (veraltet) Angeklagter …   Das große Fremdwörterbuch

  • Inquisition — »katholische Ketzergerichte des Mittelalters; strenge Untersuchung, Verhör«: Das Fremdwort wurde bereits im Mittelalter aus lat. inquisitio »Untersuchung« entlehnt. Dies ist eine Bildung zu inquisitus, dem Part. Perf. von lat. inquirere… …   Das Herkunftswörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»