Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

inofficiosus

  • 1 inofficiosus

    ĭnoffĭcĭōsus, a, um qui manque au devoir, qui manque d'égards.    - inofficiosus Dei, Tert.: qui manque à ses devoirs envers Dieu.    - inofficiosus in aliquem, Cic.: peu serviable pour qqn.
    * * *
    ĭnoffĭcĭōsus, a, um qui manque au devoir, qui manque d'égards.    - inofficiosus Dei, Tert.: qui manque à ses devoirs envers Dieu.    - inofficiosus in aliquem, Cic.: peu serviable pour qqn.
    * * *
        Inofficiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Qui ne fait point son debvoir, ou Qui fait contre son debvoir.
    \
        Inofficiosum testamentum. Paulus. Testament qui est faict contre le debvoir de la consanguinité et merites d'aucun, Quand le testateur obmet sans raison ceulx à qui ses biens debvoyent aller.

    Dictionarium latinogallicum > inofficiosus

  • 2 inofficiosus

    inofficiosus inofficiosus, a, um недолжный

    Латинско-русский словарь > inofficiosus

  • 3 inofficiosus

    in-officiōsus, a, um, I) pflichtwidrig, a) v. Personen = seine Pflicht aus den Augen lassend, privignus, Apul.: mit Genet. od. Dat. gegen wen? humana gens inofficiosa dei, Tert.: si libertus inofficiosus patrono sit, Ulp. dig. – b) übtr., v. Vornahmen usw., pflichtwidrig, unpflichtmäßig = den Pflichten der Liebe gegen die nächsten Verwandten nicht entsprechend, lieblos, testamentum, ein pfl. od. liebl. T. (in dem die nächsten Verwandten des Erblassers [Kinder, Eltern, Geschwister] unverdienterweise nicht gehörig [d.h. nicht mit dem Pflichtteil] bedacht werden), Cic. u.a.: ebenso voluntas patris, Cod. Iust.: donatio, dos, durch die ein zum Pflichtteil Berechtigter beim Tode des Schenkers in seinen Rechten verletzt wird, Cod. Iust.: actiones, Cod. Iust. – II) rücksichtslos, in alqm, Cic. ad Att. 13, 27, 1.

    lateinisch-deutsches > inofficiosus

  • 4 inofficiosus

    in-officiōsus, a, um, I) pflichtwidrig, a) v. Personen = seine Pflicht aus den Augen lassend, privignus, Apul.: mit Genet. od. Dat. gegen wen? humana gens inofficiosa dei, Tert.: si libertus inofficiosus patrono sit, Ulp. dig. – b) übtr., v. Vornahmen usw., pflichtwidrig, unpflichtmäßig = den Pflichten der Liebe gegen die nächsten Verwandten nicht entsprechend, lieblos, testamentum, ein pfl. od. liebl. T. (in dem die nächsten Verwandten des Erblassers [Kinder, Eltern, Geschwister] unverdienterweise nicht gehörig [d.h. nicht mit dem Pflichtteil] bedacht werden), Cic. u.a.: ebenso voluntas patris, Cod. Iust.: donatio, dos, durch die ein zum Pflichtteil Berechtigter beim Tode des Schenkers in seinen Rechten verletzt wird, Cod. Iust.: actiones, Cod. Iust. – II) rücksichtslos, in alqm, Cic. ad Att. 13, 27, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inofficiosus

  • 5 inofficiosus

    ĭn-offĭcĭōsus, a, um, adj., undutiful, inofficious.
    I.
    In gen.
    A.
    Not observant of his duty, undutiful:

    humana gens inofficiosa dei,

    Tert. Apol. 40:

    libertus inofficiosus patrono,

    Dig. 37, 14, 1.—
    B.
    Contrary to one ' s duty:

    testamentum, i. e. one in which nothing is left to one's nearest relatives, children, etc.,

    Cic. Verr. 1, 42, 107; cf. Dig. 5, 2.—
    II.
    In partic., not obliging, disobliging:

    in aliquem,

    Cic. Att. 13, 27, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inofficiosus

  • 6 inofficiosus

    in-officiōsus, a, um
    inofficiosum testamentum C, CJ, Dig — завещание, составленное в ущерб законным наследникам
    3) нелюбезный, неучтивый ( in aliquem C)

    Латинско-русский словарь > inofficiosus

  • 7 inofficiosus

    1)не исполняющий своих обязанностей, libertus inoffic. patrono (1. 1 D. 37, 14. cf. 1. 25 D. 2, 4). 2) противный долгу, поступающий противу обязанности своей (по отнош. к своим родственникам): inoffic. (жестокое) testamentum назыв. завещание, в котором завещатель ближайших наследников лишал наследства без законных причин, не оставляя даже законной доли; завещание признавалось недействительным и наследство распределялось вопреки ему (tit. J. 2, 18. D. 5, 2. C. 3, 28);

    inofficiosi s. de inofficioso querela (1. 8 pr. § 3 seq. 1. 11. 12 § 2. 1. 15 § 1. 1. 21. 24. 25 § 1. 1. 31 § 1 D. cit.), accusatio (1. 6 § 2. 1. 17 pr. 1. 27 pr. 1. 29 § 2. 1. 31 pr. 1. 32 eod), actio (1. 12 § 3. 1. 15 § 2 eod. 1. 20 pr. D. 37, 4. 1. 34 C. cit. 1. 8 § 1 eod.);

    inoff. donatio, dos, установление дарений или приданого со стороны завещателя, вследствие чего имущество последнего истощалось или уменьшалось до того, что наследники с правом на законную долю или не получали ничего, или не получали всей свой доли; в тех случаях наследники имели иски, наз. querelae inofficiosae donationis et dotis, по которым могли требовать уничтожения актов дарения и приданого (tit. C. 3, 29 и 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inofficiosus

  • 8 inofficiosus

    inofficiosa, inofficiosum ADJ
    undutiful, disobliging

    Latin-English dictionary > inofficiosus

  • 9 inofficiositas

    ĭnoffĭcĭōsĭtas, ātis, f. [inofficiosus], disobligingness, Salv. Ep. 3: Ruricius, Ep. 2, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > inofficiositas

См. также в других словарях:

  • inoficioso — (Del lat. inofficiosus.) ► adjetivo 1 DERECHO Se aplica a los actos de última voluntad que no respetan los derechos de herencia forzosa: ■ testamento inoficioso; donación inoficiosa. 2 América Que es ocioso, innecesario o inútil. * * * inoficioso …   Enciclopedia Universal

  • inofficieux — ⇒INOFFICIEUX, IEUSE, adj. DR. Testament inofficieux, donation inofficieuse. Testament, donation qui se fait sans cause précisée par le testateur, au détriment des droits des héritiers légitimes (d apr. BARR. Suppl. 1967). REM. Inofficiosité,… …   Encyclopédie Universelle

  • Inofficious — In of*fi cious, a. [L. inofficiosus: cf. F. inofficieux. See {In } not, and {Officious}.] 1. Indifferent to obligation or duty. [Obs.] [1913 Webster] Thou drown st thyself in inofficious sleep. B. Jonson. [1913 Webster] 2. Not officious; not… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inofficious — inofficiousness, inofficiosity /in euh fish ee os i tee/, n. /in euh fish euhs/, adj. Law. being inconsistent with moral duty and natural affection. [1595 1605; < L inofficiosus. See IN 3, OFFICIOUS] * * * …   Universalium

  • inofficiosité — [inɔfisjozite] n. f. ÉTYM. 1611; bas lat. inofficiositas, du lat. class. inofficiosus. → Inofficieux. ❖ ♦ Dr. Vieilli. Caractère inofficieux. (1718). || Action d inofficiosité, intentée contre un acte inofficieux …   Encyclopédie Universelle

  • inofficieux — inofficieux, euse (i no fi si eû, eû z ) adj. Terme de jurisprudence. Ne se dit guère que des testaments et des donations. Testament inofficieux, celui où l héritier légitime est déshérité sans cause par le testateur.    Donation inofficieuse,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • inofficiosité — (i no fi si ô zi té) s. f. Terme de jurisprudence. Qualité d un acte inofficieux.    Action d inofficiosité, action intentée contre un testament inofficieux, une donation inofficieuse, etc.    Querelle d inofficiosité, plainte de testament… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • inofficious — in·of·fi·cious /ˌi nə fi shəs/ adj [Latin inofficiosus (of a will) ignoring the testator s duty to his relatives, from in not + officiosus kind, dutiful, from officium service, kindness, duty]: of or relating to a disposition of property that has …   Law dictionary

  • inofficious — /ɪnəˈfɪʃəs/ (say inuh fishuhs) adjective Law not in accordance with moral duty: an inofficious testament or will (one disposing of property contrary to the dictates of natural affection or to just expectations). {Latin inofficiōsus. See in 3,… …  

  • debvoir — I. Le Debvoir, Ce que chascun doibt faire selon droit et raison, Officium. Le debvoir qu un homme doibt à l autre, Humanitas. Le debvoir qu on doibt envers Dieu premierement, et apres envers ses pere et mere, enfans et autres prochains, Pietas.… …   Thresor de la langue françoyse

  • inoficioso — inoficioso, sa (Del lat. inofficiōsus). adj. Der. Dicho de un acto de última voluntad, de una dote o de una donación: Que lesiona los derechos de herencia forzosa …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»