-
1 inofficiosus
ĭnoffĭcĭōsus, a, um qui manque au devoir, qui manque d'égards. - inofficiosus Dei, Tert.: qui manque à ses devoirs envers Dieu. - inofficiosus in aliquem, Cic.: peu serviable pour qqn.* * *ĭnoffĭcĭōsus, a, um qui manque au devoir, qui manque d'égards. - inofficiosus Dei, Tert.: qui manque à ses devoirs envers Dieu. - inofficiosus in aliquem, Cic.: peu serviable pour qqn.* * *Inofficiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Qui ne fait point son debvoir, ou Qui fait contre son debvoir.\Inofficiosum testamentum. Paulus. Testament qui est faict contre le debvoir de la consanguinité et merites d'aucun, Quand le testateur obmet sans raison ceulx à qui ses biens debvoyent aller. -
2 inofficiosus
inofficiosus inofficiosus, a, um недолжный -
3 inofficiosus
in-officiōsus, a, um, I) pflichtwidrig, a) v. Personen = seine Pflicht aus den Augen lassend, privignus, Apul.: mit Genet. od. Dat. gegen wen? humana gens inofficiosa dei, Tert.: si libertus inofficiosus patrono sit, Ulp. dig. – b) übtr., v. Vornahmen usw., pflichtwidrig, unpflichtmäßig = den Pflichten der Liebe gegen die nächsten Verwandten nicht entsprechend, lieblos, testamentum, ein pfl. od. liebl. T. (in dem die nächsten Verwandten des Erblassers [Kinder, Eltern, Geschwister] unverdienterweise nicht gehörig [d.h. nicht mit dem Pflichtteil] bedacht werden), Cic. u.a.: ebenso voluntas patris, Cod. Iust.: donatio, dos, durch die ein zum Pflichtteil Berechtigter beim Tode des Schenkers in seinen Rechten verletzt wird, Cod. Iust.: actiones, Cod. Iust. – II) rücksichtslos, in alqm, Cic. ad Att. 13, 27, 1.
-
4 inofficiosus
in-officiōsus, a, um, I) pflichtwidrig, a) v. Personen = seine Pflicht aus den Augen lassend, privignus, Apul.: mit Genet. od. Dat. gegen wen? humana gens inofficiosa dei, Tert.: si libertus inofficiosus patrono sit, Ulp. dig. – b) übtr., v. Vornahmen usw., pflichtwidrig, unpflichtmäßig = den Pflichten der Liebe gegen die nächsten Verwandten nicht entsprechend, lieblos, testamentum, ein pfl. od. liebl. T. (in dem die nächsten Verwandten des Erblassers [Kinder, Eltern, Geschwister] unverdienterweise nicht gehörig [d.h. nicht mit dem Pflichtteil] bedacht werden), Cic. u.a.: ebenso voluntas patris, Cod. Iust.: donatio, dos, durch die ein zum Pflichtteil Berechtigter beim Tode des Schenkers in seinen Rechten verletzt wird, Cod. Iust.: actiones, Cod. Iust. – II) rücksichtslos, in alqm, Cic. ad Att. 13, 27, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inofficiosus
-
5 inofficiosus
I.In gen.A.Not observant of his duty, undutiful:B.humana gens inofficiosa dei,
Tert. Apol. 40:libertus inofficiosus patrono,
Dig. 37, 14, 1.—Contrary to one ' s duty:II.testamentum, i. e. one in which nothing is left to one's nearest relatives, children, etc.,
Cic. Verr. 1, 42, 107; cf. Dig. 5, 2.— -
6 inofficiosus
in-officiōsus, a, um1) не исполняющий своего долга (почтительности) (i. alicui Dig и alicujus Ter)inofficiosum testamentum C, CJ, Dig — завещание, составленное в ущерб законным наследникам3) нелюбезный, неучтивый ( in aliquem C) -
7 inofficiosus
1)не исполняющий своих обязанностей, libertus inoffic. patrono (1. 1 D. 37, 14. cf. 1. 25 D. 2, 4). 2) противный долгу, поступающий противу обязанности своей (по отнош. к своим родственникам): inoffic. (жестокое) testamentum назыв. завещание, в котором завещатель ближайших наследников лишал наследства без законных причин, не оставляя даже законной доли; завещание признавалось недействительным и наследство распределялось вопреки ему (tit. J. 2, 18. D. 5, 2. C. 3, 28);inofficiosi s. de inofficioso querela (1. 8 pr. § 3 seq. 1. 11. 12 § 2. 1. 15 § 1. 1. 21. 24. 25 § 1. 1. 31 § 1 D. cit.), accusatio (1. 6 § 2. 1. 17 pr. 1. 27 pr. 1. 29 § 2. 1. 31 pr. 1. 32 eod), actio (1. 12 § 3. 1. 15 § 2 eod. 1. 20 pr. D. 37, 4. 1. 34 C. cit. 1. 8 § 1 eod.);
inoff. donatio, dos, установление дарений или приданого со стороны завещателя, вследствие чего имущество последнего истощалось или уменьшалось до того, что наследники с правом на законную долю или не получали ничего, или не получали всей свой доли; в тех случаях наследники имели иски, наз. querelae inofficiosae donationis et dotis, по которым могли требовать уничтожения актов дарения и приданого (tit. C. 3, 29 и 30).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > inofficiosus
-
8 inofficiosus
inofficiosa, inofficiosum ADJundutiful, disobliging -
9 inofficiositas
ĭnoffĭcĭōsĭtas, ātis, f. [inofficiosus], disobligingness, Salv. Ep. 3: Ruricius, Ep. 2, 15.
См. также в других словарях:
inoficioso — (Del lat. inofficiosus.) ► adjetivo 1 DERECHO Se aplica a los actos de última voluntad que no respetan los derechos de herencia forzosa: ■ testamento inoficioso; donación inoficiosa. 2 América Que es ocioso, innecesario o inútil. * * * inoficioso … Enciclopedia Universal
inofficieux — ⇒INOFFICIEUX, IEUSE, adj. DR. Testament inofficieux, donation inofficieuse. Testament, donation qui se fait sans cause précisée par le testateur, au détriment des droits des héritiers légitimes (d apr. BARR. Suppl. 1967). REM. Inofficiosité,… … Encyclopédie Universelle
Inofficious — In of*fi cious, a. [L. inofficiosus: cf. F. inofficieux. See {In } not, and {Officious}.] 1. Indifferent to obligation or duty. [Obs.] [1913 Webster] Thou drown st thyself in inofficious sleep. B. Jonson. [1913 Webster] 2. Not officious; not… … The Collaborative International Dictionary of English
inofficious — inofficiousness, inofficiosity /in euh fish ee os i tee/, n. /in euh fish euhs/, adj. Law. being inconsistent with moral duty and natural affection. [1595 1605; < L inofficiosus. See IN 3, OFFICIOUS] * * * … Universalium
inofficiosité — [inɔfisjozite] n. f. ÉTYM. 1611; bas lat. inofficiositas, du lat. class. inofficiosus. → Inofficieux. ❖ ♦ Dr. Vieilli. Caractère inofficieux. (1718). || Action d inofficiosité, intentée contre un acte inofficieux … Encyclopédie Universelle
inofficieux — inofficieux, euse (i no fi si eû, eû z ) adj. Terme de jurisprudence. Ne se dit guère que des testaments et des donations. Testament inofficieux, celui où l héritier légitime est déshérité sans cause par le testateur. Donation inofficieuse,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
inofficiosité — (i no fi si ô zi té) s. f. Terme de jurisprudence. Qualité d un acte inofficieux. Action d inofficiosité, action intentée contre un testament inofficieux, une donation inofficieuse, etc. Querelle d inofficiosité, plainte de testament… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
inofficious — in·of·fi·cious /ˌi nə fi shəs/ adj [Latin inofficiosus (of a will) ignoring the testator s duty to his relatives, from in not + officiosus kind, dutiful, from officium service, kindness, duty]: of or relating to a disposition of property that has … Law dictionary
inofficious — /ɪnəˈfɪʃəs/ (say inuh fishuhs) adjective Law not in accordance with moral duty: an inofficious testament or will (one disposing of property contrary to the dictates of natural affection or to just expectations). {Latin inofficiōsus. See in 3,… …
debvoir — I. Le Debvoir, Ce que chascun doibt faire selon droit et raison, Officium. Le debvoir qu un homme doibt à l autre, Humanitas. Le debvoir qu on doibt envers Dieu premierement, et apres envers ses pere et mere, enfans et autres prochains, Pietas.… … Thresor de la langue françoyse
inoficioso — inoficioso, sa (Del lat. inofficiōsus). adj. Der. Dicho de un acto de última voluntad, de una dote o de una donación: Que lesiona los derechos de herencia forzosa … Diccionario de la lengua española