-
1 ingruens
ingrŭens, Part., from ingruo. -
2 ingruo
in-gruo, gruī, ere (in u. *gruo, verwandt mit ruo), mit Heftigkeit hereinbrechen, hereinstürzen, a) v. Menschen u. Tieren, Plaut. u. Plin.: ingruit Italis, Verg.: ingruente in Italiam Annibale, Tac. – b) übtr., v. Lebl., hereinbrechen, ankommen, befallen, nec ubique tarde (spät), nec celeriter aestas ingruit, Colum.: morbi ingruunt in remiges, Liv., od. gentibus, Plin.: periculum, bellum ingruit, Liv. u. Verg.: ingruens bellum, Tac.: ingruentia tela, Tac.: ingruentia mala, Tac.: ingruebat nox, Tac.: ab cuniculo (Mine) ingruens periculum, Liv.
-
3 ingruo
in-gruo, gruī, ere (in u. *gruo, verwandt mit ruo), mit Heftigkeit hereinbrechen, hereinstürzen, a) v. Menschen u. Tieren, Plaut. u. Plin.: ingruit Italis, Verg.: ingruente in Italiam Annibale, Tac. – b) übtr., v. Lebl., hereinbrechen, ankommen, befallen, nec ubique tarde (spät), nec celeriter aestas ingruit, Colum.: morbi ingruunt in remiges, Liv., od. gentibus, Plin.: periculum, bellum ingruit, Liv. u. Verg.: ingruens bellum, Tac.: ingruentia tela, Tac.: ingruentia mala, Tac.: ingruebat nox, Tac.: ab cuniculo (Mine) ingruens periculum, Liv. -
4 ingruo
in-gruo, uī, —, ere [одного корня с ruo ]1) врываться, вторгаться ( si hostis ingrueret T); бросаться, нападать (i. Italis V)2) внезапно возникать, вспыхивать (morbus ingruit L, PM); неожиданно появляться или быстро наступать ( aestas ingruens Col); разражаться (bellum ingruit V, T) -
5 ingruo
ingrŭo, ĕre, grŭi [in + ruo avec g épenthétique] - intr. - se précipiter sur, fondre sur, survenir, attaquer. - ingruere alicui (in aliquem): se précipiter sur qqn. - ingruit Aeneas Italis, Virg. En. 12, 628: Enée attaque les Italiens. - si bellum ingrueret, Virg. En. 8, 535: si la guerre survenait. --- cf. Tac. An. 1, 48. - si damnatio ingruit, Tac. An. 4, 35: s'il survient une condamnation.* * *ingrŭo, ĕre, grŭi [in + ruo avec g épenthétique] - intr. - se précipiter sur, fondre sur, survenir, attaquer. - ingruere alicui (in aliquem): se précipiter sur qqn. - ingruit Aeneas Italis, Virg. En. 12, 628: Enée attaque les Italiens. - si bellum ingrueret, Virg. En. 8, 535: si la guerre survenait. --- cf. Tac. An. 1, 48. - si damnatio ingruit, Tac. An. 4, 35: s'il survient une condamnation.* * *Ingruo, ingruis, ingrui, pen. corr. ingruere. Virgil. Assaillir impetueusement, et de toute sa puissance.\Ingruente aestate. Colum. L'esté approchant.\Ingruit frigus. Col. La froidure est venue, Le froid nous assault.\Aliam in partem terror ingens ingruerat. Liuius. Une grande frayeur avoit accueilli et assailli l'autre costé.\Ingruens periculum. Liu. Un danger prochain, imminent.\Vitibus ingruit vmbra. Virgil. L'ombre se jecte sur les vignes.\In agrestes ingruerant morbi. Liuius. Maladies les avoyent assailliz. -
6 ingruō
ingruō uī, —, ere [GAL-], to break in, come violently, assault in force, fall upon: fert Ingruere hostīs, V.: Italis, V.: si bellum ingrueret, V.: ferreus ingruit imber, V.: ingruere morbi in remiges coeperunt, L.: ab cuniculo ingruens periculum, L.* * *ingruere, ingrui, - Vadvance threateningly; make an onslaught on; break in, come violently, force
См. также в других словарях:
danger — Danger, Semble que ce soit un mot composé, quasi Damnum gerens. Casus, Discrimen, Flamma, Incommoditas, Periculum, Noxa. Un danger prochain, Periculum ingruens. Pareil danger, Similitudo periculi. Danger de mort, Periculum capitale. Danger de la… … Thresor de la langue françoyse