Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

infitiatio

  • 1 infitiatio

    īnfitiātio, ōnis, f. (infitior), das In-Abrede-Stellen, das Leugnen, als gerichtl. t. t., a) einer Tatsache: negatio infitiatioque facti, Cic.: inf. beneficii, Sen.: infitiatione uti, Quint.: minus scisse quid actum sit pertinaci infitiatione contendere, Amm.: nostrae fere causae infitiatione (durch Leugnen des Verbrechens) defenduntur, Cic. – b) das Ableugnen des als Darlehn od. zum Aufheben erhaltenen Geldes usw., infitiando depositum nemo facit furtum; nec enim furtum est ipsa infitiatio (verst. depositi), ICt.: Plur., furta, fraudes, infitiationes (Veruntreuungen), Sen. de ira 2, 9, 4.

    lateinisch-deutsches > infitiatio

  • 2 infitiatio

    īnfitiātio, ōnis, f. (infitior), das In-Abrede-Stellen, das Leugnen, als gerichtl. t. t., a) einer Tatsache: negatio infitiatioque facti, Cic.: inf. beneficii, Sen.: infitiatione uti, Quint.: minus scisse quid actum sit pertinaci infitiatione contendere, Amm.: nostrae fere causae infitiatione (durch Leugnen des Verbrechens) defenduntur, Cic. – b) das Ableugnen des als Darlehn od. zum Aufheben erhaltenen Geldes usw., infitiando depositum nemo facit furtum; nec enim furtum est ipsa infitiatio (verst. depositi), ICt.: Plur., furta, fraudes, infitiationes (Veruntreuungen), Sen. de ira 2, 9, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infitiatio

  • 3 infitiatio

    infitiātio, ōnis f. [ infitior ]
    1) запирательство, отрицание, непризнание ( facti C)
    2) отказ от уплаты долга, присвоение чужих денег Sen, Dig

    Латинско-русский словарь > infitiatio

  • 4 īnfitiātiō

        īnfitiātiō ōnis, f    [infitior], a denial.
    * * *

    Latin-English dictionary > īnfitiātiō

  • 5 infitiatio

    infĭtĭātĭo ( infĭc-), ōnis,f. [infitior], a denial.
    I.
    In gen.:

    causam infitiatione defendere,

    Cic. de Or. 2, 25, 105:

    ipsam negationem infitiationemque,

    id. Part. 29, 102. —
    II.
    In partic., a denying or disowning of a debt, Sen. de Ira, 2, 9, 1:

    circumscriptiones, furta, fraudes, infitiationes,

    Dig. 47, 2, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > infitiatio

  • 6 inficiatio

    infĭtĭātĭo ( infĭc-), ōnis,f. [infitior], a denial.
    I.
    In gen.:

    causam infitiatione defendere,

    Cic. de Or. 2, 25, 105:

    ipsam negationem infitiationemque,

    id. Part. 29, 102. —
    II.
    In partic., a denying or disowning of a debt, Sen. de Ira, 2, 9, 1:

    circumscriptiones, furta, fraudes, infitiationes,

    Dig. 47, 2, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > inficiatio

  • 7 ahleugnen

    ahleugnen, negare, verstärkt denegare (verneinen). – pernegare (standhaft-, wiederholt leugnen). – infitiari (eine Tatsache geradezu und schlechterdings in Abrede stellen, z. B. eine Geldschuld). – dissimulare (Ggstz. fateri). – eidlich a., abiurare. Ableugnen, das, infitiatio (bes. einer Geldschuld). – Ableugner, infitiator (bes. einer Geldschuld). – Ableugnung, die, s. Ableugnen, das.

    deutsch-lateinisches > ahleugnen

  • 8 hartnäckig

    hartnäckig, pertinax (fest aushaltend, z.B. certamen, infitiatio; v. Pers., fest bei seiner Meinung bleibend). – pervicax (beharrlich in dem Bestreben, etwas durchzusetzen). – obstinatus (fest u. beharrlich, im guten Sinne; z.B. animus: u. obstinatum silentium obtinere). – offirmatus (steif u. fest, im üblen Sinne, z.B. voluntas). – eine h. Krankheit, morbus tenax, pertinax, perseverans; morbus longinquus (eine langwierige). – Adv.pertinaciter; pervicaciter; obstinato animo; offirmatā voluntate. Hartnäckigkeit, pertinacia; pervicacia; obstinatio; animus obstinatus; voluntas offirmatior.

    deutsch-lateinisches > hartnäckig

  • 9 leugnen

    leugnen, negare (übh. verneinen). – abnuere (durch Winken eine Zumutung von sich ablehnen). – infitiari (in bezug auf etw. sich aufs Leugnen legen, eine Tatsache, eine Geldschuld [nomen] etc. in Abrede stellen). – eidlich l., abiurare. – durchaus, gänzlich l., denegare: standhaft l., pernegare. – ich leugne nicht, ich will nicht l., daß etc., non nego, non abnuo, haud abnuerim mit folg. Akk. u. Infin.: ich kann nicht l., daß etc., negare non possum, quin etc. Leugnen, das, infitiatio (bes. einer Geldschuld). – sich alles L. u. alle Verteidigung unmöglich machen, nullam sibi neque infitiandi rationem neque defendendi facultatem relinquere. Leugner, qui negat. – infitiator (bes. einer Geldschuld). – Leugnerin, quae negat od. infitiatur.

    deutsch-lateinisches > leugnen

  • 10 DENYING

    [N]
    NEGATIO (-ONIS) (F)
    NEGANTIA (-AE) (F)
    INFITIATIO (-ONIS) (F)
    ABNUTIVUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > DENYING

См. также в других словарях:

  • infitiatio — index negation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • In re dubia magis infitiatio quam affirmatio intelligenda — In a doubtful matter, the negative rather than the affirmative is to be understood …   Ballentine's law dictionary

  • construction — con·struc·tion /kən strək shən/ n: the act or result of construing, interpreting, or explaining meaning or effect (as of a statute or contract) the construction placed upon an agreement J. D. Calamari and J. M. Perillo Merriam Webster’s… …   Law dictionary

  • negation — I noun abjuration, abnegation, abolishment, abolition, abrogation, annulment, cancellation, cassation, confutation, contradiction, contravention, declination, declinature, defiance, denial, disaffirmation, disagreement, disapprobation,… …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»