-
21 consenesco
con-sĕnesco, nŭi, 3, v. inch., to grow old together, to grow or become old or gray (class. in prose and poetry).I.Lit.:II.(Baucis et Philemon) illā consenuere casā,
Ov. M. 8, 634: socerorum in armis, * Hor. C. 3, 5, 8; cf.:in patriā meā,
Ov. Tr. 4, 8, 12:alieno in agro (exercitus),
Liv. 9, 19, 6:in exilio,
id. 35, 34, 7:in ultimo terrarum orbis angulo,
Vell. 2, 102, 3:circa Casilinum Cumasque,
Liv. 30, 20, 9:Smyrnae,
Suet. Gram. 6.—Meton.A.In Quint., to grow old or gray in an occupation, to follow it too long:B.in commentariis rhetorum,
Quint. 3, 8, 67 in quā umbrā, id. 10, 5, 17; and:in unā ejus specie,
id. 12, 11, 16.—In a more general sense (causa pro effectu), to become weak, infirm, powerless, to waste away, fall into disuse, decay, fade, lose force, etc.1.With living subjects:b.prae maerore atque aegritudine,
Plaut. Stich. 1, 3, 63; cf. id. Capt. 1, 2, 25:in manibus alicujus et gremio maerore et lacrimis,
Cic. Clu. 5, 13; Liv. 35, 34, 7:(columbae) si inclusae consenescunt,
Varr. R. R. 3, 7, 6; so id. ib. 3, 9, 14:veturno,
Col. 7, 5, 3.—Trop., to lose consideration or respect: omnes illius partis auctores ac socios nullo adversario consenescere. Cic. Att. 2, 23, 2.—2.With inanimate subjects: ova consenescunt, Varr R. R. 3, 9, 8; cf.:vinea soli vitio consenuit,
Col. 4, 22, 8:veru in manibus,
Plaut. Rud. 5, 2, 15; cf.:consenuit haec tabula carie,
Plin. 35, 10, 36, § 91: haut ulla carina Consenuit, not one has grown old, i. e. all have perished, Prop. 3, 7 (4, 6), 36: (nobis) viget aetas, animus valet; contra illis annis atque divitiis omnia consenuerunt, Sall. C. 20, 10 Kritz and Fabri:quamvis consenuerint vires atque defecerint,
Cic. Sen. 9, 29;with vires,
Liv. 6, 23, 7:animum quoque patris consenuisse in adfecto corpore,
id. 9, 3, 8: noster amicus Magnus, cujus cognomen unā cum Crassi Divitis cognomine consenescit. Cic. Att. 2, 13, 2:veteres leges aut. ipsā suā vetustate consenuisse aut novis legibus esse sublatas,
id. de Or. 1, 58, 247;so of laws,
Liv. 3, 31, 7:invidia,
Cic. Clu. 2, 5:rabies et impetus,
Flor. 3, 3, 5:oratio dimetiendis pedibus,
Quint. 9, 4, 112. -
22 debilis
dēbĭlis (old shortened form debil, v. Ritschl, Opusc. Phil. 2, 331), e, adj. [de-habilis; cf. Dig. 49, 16, 4, § 12: lit. unmanageable, wanting in flexibility or activity; hence], lame, disabled, crippled, infirm, debilitated, feeble, frail, weak, etc. For syn. cf.: imbecillus, infirmus, invalidus (freq. and class.).I.Lit.a.Of personal subjects:b.debiles fieri,
Cato R. R. 157, 10:si gladium imbecillo seni aut debili dederis,
Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Phil. 8, 10, 31; Phaedr. 4, 2, 10:confectus senectute, mancus et membris omnibus captus ac debilis,
Cic. Rab. Perd. 7, 21; cf.: debilis manu, pede, coxa, Maecen. ap. Sen. Ep. 101, 11; ille humero, hic lumbis, hic coxa debilis, * Juv. 10, 227:plurimis stipendiis debilis miles,
Plin. 7, 28, 29, § 104:integris debiles implicabantur,
Curt. 4, 16, 11:amissis remis atque ordine debilis uno Sergestus,
Verg. A. 5, 271:claudi ac debiles equi,
Liv. 21, 40.—Of inanimate subjects: membra metu, * Ter. Ad. 4, 4, 3; Sen. Contr. 5, 33; cf.II.debile fit corpus,
Lucr. 4, 952; 5, 830:manus,
Ov. M. 12, 106: crus, * Suet. Vesp. 7:ferrum,
Verg. A. 12, 50:pennae,
Ov. R. Am. 198:jugum,
id. Pont. 3, 1, 68:umbra,
id. Tr. 3, 4, 20.— Poet.:iter,
i.e. of a wounded man, Stat. Th. 12, 144.Trop., disabled, weak, in mind, character, authority, etc.a.Of personal subjects:b.eos qui restitissent infirmos sine illo (sc. Catilina) ac debiles fore putabam,
Cic. Cat. 3, 2:qui hac parte animi (sc. memoria) tam debilis esset, ut, etc.,
id. Brut. 61, 219:ingenio debilior,
Tac. H. 4, 62; cf.: sine animo anima est debilis, Att. ap. Non. 426, 48 (v. 296 Ribbeck).—Of inanimate subjects:duo corpora esse reipublicae, unum debile, infirmo capite: alterum firmum sine capite,
Cic. Mur. 25, 51:manca ac debilis praetura,
id. Mil. 9, 25; id. Tusc. 2, 5, 13:manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis,
Quint. 11, 3, 85: inscitia, * Pers. 5, 99.— Comp. v. supra.— Sup. appears not to occur.—* Adv., dēbĭlĭter, infirmly, lamely, feebly: lacrimis lingua debiliter stupet, Pac. ap. Non. 98, 18 (v. 355 Ribbeck). -
23 fessus
fessus, a, um, P. a. [cf. Sanscr. hā-, gahāmi, relinquo; Gr. chiros, chêra, chôris; Lat. ad-fatim, fatigo], wearied, tired, fatigued; worn out, weak, feeble, infirm (class.; esp. freq. in poets; syn.: fatigatus, defessus, lassus, languidus).I.Prop., of living beings:(β).Romani quamquam itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant, tamen, etc.,
Sall. J. 53, 5:de via fessus,
Cic. Ac. 1, 1, 1:fessum inedia fluctibusque recreare,
id. Planc. 10, 26:Veientes bello fessi,
id. Div. 1, 44, 100:militiā fessae cohortes,
Hor. C. 3, 4, 38:plorando fessus sum,
Cic. Att. 15, 9, 1:satiate videndi,
Lucr. 2, 1038:curāque viāque,
Ov. M. 11, 274:somno,
Tib. 1, 3, 88:malis,
Ov. M. 9, 293:aetate,
Verg. A. 2, 596; cf.annis,
Ov. M. 9, 440:valetudinibus,
Tac. H. 3, 2:fessi vomere tauri,
Hor. C. 3, 13, 11:elephanti fessi aegritudine,
Plin. 8, 1, 1, § 3:exercito corpore fessus,
Sall. J. 71, 1; 70, 2:cum tibi librum Sollicito damus aut fesso,
Hor. Ep. 2, 1, 221:inde Rubos fessi pervenimus,
id. S. 1, 5, 94; so,viator,
id. ib. 1, 5, 17:pastor,
id. C. 3, 29, 22:Graii (sc. bello),
id. ib. 2, 4, 11:boves,
id. Epod. 2, 63.—With gen. ( poet.):II.fessi rerum,
exhausted with events, misfortunes, Verg. A. 1, 178:fessus bellique viaeque,
Stat. Th. 3, 395:trepidi rerum fessique salutis,
despairing of safety, Sil. 2, 234.—With acc.:agmina fessa gradum,
Sil. 4, 40.—Transf., of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):alter fessum vulnere, fessum cursu trahens corpus,
Liv. 1, 25, 11; cf. Hor. C. 2, 7, 18; Lucr. 4, 848:(Phoebus) qui salutari levat arte fessos Corporis artus,
i. e. sick, diseased, Hor. Carm. Sec. 63:vox fessa loquendo,
Ov. Tr. 3, 3, 85:fessa aetas,
i. e. the weakness of age, Tac. A. 14, 33:fessa aetate Galbae,
id. H. 1, 12:domus aetatis spatio ne fessa vetusto Obruat,
worn out, decayed, Lucr. 3, 774; cf. id. 5, 308:cardines fessi et turbati,
Plin. 36, 15, 24, § 120:(amnes) In mare deducunt fessas erroribus undas,
Ov. M. 1, 582:naves,
Verg. A. 1, 168; 5, 29:puppes,
Ov. M. 6, 519; Tib. 2, 5, 46:carinae,
Ov. M. 11, 393; id. A. A. 3, 748:vela,
Prop. 3 (4), 21, 19: fessa dies, spent, i. e. drawing to a close, Stat. S. 2, 2, 48:fessae res,
critical, precarious, Plin. 2, 7, 5, § 18;also,
misfortunes, calamities, Verg. A. 3, 145:rebus succurite fessis,
id. ib. 11, 335:deligendum esse qui fessis rebus succurreret,
Tac. A. 15, 50. -
24 infirma
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
25 infirmus
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
26 invalidus
I.Lit.:II.Camillus, jam ad munera corporis senectā invalidus,
Liv. 6, 8:milites,
id. 23, 16:paucos graves aetate aut invalidos inveniunt,
id. 10, 34 fin.:ad ingrediendum,
Gell. 20, 1, 11:corpus laborum impatiens invalidumque,
Ov. Tr. 5, 2, 4:manus,
Luc. 5, 275:quidquid tecum invalidum metuensque pericli est,
Verg. A. 5, 716:pueri,
Val. Fl. 5, 24;(with inermis),
Tac. A. 1, 46:corpus,
Ov. H. 21, 297:artus,
id. ib. 21, 245.— Comp.:invalidiores Parthi,
Just. 41, 6, 3.— Sup.:invalidissimum urso caput,
Plin. 8, 36, 54, § 130.—Transf., weak, inefficient, inadequate, unsuitable:stationes pro castris,
Liv. 41, 2:invalida moenia adversum irrumpentes,
Tac. A. 12, 16:invalidae ad hoc monstrum sugillandum litterae,
Val. Max. 5, 3, 4:defensionis praesidia,
id. 8, 1, 3:venenum,
Claud. Cons. Mall. Theod. 170:causa,
Luc. 7, 67:argumentum,
Dig. 48, 18, 1:ignes,
low, Tac. A. 1, 65:fama,
inadequate, depreciating, Amm. 16, 10, 17.— Adv.: invălĭdē, weakly, feebly, Arn. 7, 250. -
27 obnoxius
ob-noxĭus, a, um, adj.I.Lit.A.Subject, liable to punishment, obnoxious to punishment, punishable: obnoxius poenae obligatus ob delictum, Paul. ex Fest. p. 191 Müll.:B. 1.ego tibi me obnoxium esse fateor culpae compotem,
Plaut. Truc. 4, 3, 61; Dig. 48, 15, 1:ego lege Aquiliā obnoxius sum,
ib. 11, 3, 14.—With dat.:2.animus neque delicto neque lubidini obnoxius,
not addicted to vice or to sensual pleasures, Sall. C. 52, 21:communi culpae,
Ov. A. A. 1, 395:facto,
Tib. 3, 4, 15.—With gen.:II.obnoxios criminum, digno supplicio subjectos, sepulturae tradi non vetamus,
for, on account of, Cod. Just. 3, 44, 11.—Transf., in gen.A.Subject, submissive, obedient, complying:B.dum illos obnoxios fidosque sibi faceret,
Sall. C. 14, 6:obnoxium atque subjectum esse alicui,
Liv. 7, 30, 2; 6, 28, 7; 23, 12, 9; 37, 53, 4; 42, 46, 3; Flor. 4, 4, 2. —Obliged, under obligation, beholden, indebted, responsible, answerable:C.uxori obnoxius sum,
Ter. Hec. 3, 1, 22:totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse,
Liv. 35, 31:fratris radiis obnoxia Luna,
Verg. G. 1, 396:facies nullis obnoxia gemmis,
not indebted to any jewels, Prop. 1, 2, 21:tantum in eo obnoxius est, si quid ipse dolo fecerit,
Gai. Inst. 3, 207.—Exposed to a person, humbled before one:D.ne obnoxius filio sim et servo,
Plaut. Bacch. 5, 2, 80.—Submissive, abject, servile, slavish, mean-spirited, timid, cowardly, etc.:2.non quibus ego essem obnoxius,
Plaut. Mil. 3, 1, 150:summissaeque manus, faciesque obnoxia mansit,
Ov. M. 5, 235:si aut superbus, aut obnoxius videar,
Liv. 23, 12:pax,
servile, dishonorable, id. 9, 10.—Subject, liable, exposed, obnoxious to any thing; with dat., ad, or in and acc.(α).With dat.:(β).infidis consiliis obnoxius,
Tac. H. 3, 55:insidiis,
id. A. 14, 40:infelici fecunditate fortunae,
exposed, id. ib. 2, 75:aemulationi, odio, privatis affectionibus,
id. ib. 3, 58:morbo,
Plin. 17, 24, 37, § 221:contumeliis,
Suet. Tib. 63:bello,
Ov. P. 1, 8, 73:plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii,
Sall. C. 48, 5:urbs artis itineribus (sc. incendiis),
Tac. A. 15, 38.—With ad: terra solida ad tales casus obnoxia, exposed to such accidents (viz. earthquakes), Plin. 2, 82, 84, § 197.—(γ). 3.In gen., exposed or liable to injury, danger, or misfortune, weak, infirm, frail:b.in hoc obnoxio domicilio animus liber habitat,
Sen. Ep. 65, 21:supplex et obnoxius,
Cic. ad Brut. 1, 17, 6:corpora,
sickly, weakly, Plin. 31, 6, 32, § 60:flos,
which soon falls off, soon suffers injury, frail, delicate, id. 14, 2, 4, § 27.—Obnoxium est, it is hazardous, dangerous, Tac. Or. 10.— Comp.:A. B.obnoxior (al. noxior),
Sen. Clem. 1, 13.—Hence, adv.: obnoxĭē (only in Plaut. and Liv.).Submissively, slavishly, timidly:sententias dicere,
Liv. 3, 39, 1. -
28 typicalis
- 1
- 2
См. также в других словарях:
infirm — INFÍRM, Ă, infirmi, e, adj., s.m. şi f. (Persoană) care are o infirmitate; schilod, neputincios, invalid, beteag. – Din fr. infirme, lat. infirmus. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Infirm ≠ valid, întreg, teafăr Trimis de siveco, 03 … Dicționar Român
Infirm — In*firm ([i^]n*f[ e]rm ), a. [L. infirmus: cf. F. infirme. See {In } not, and {Firm}, a.] 1. Not firm or sound; weak; feeble; as, an infirm body; an infirm constitution. [1913 Webster] A poor, infirm, weak, and despised old man. Shak. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
infirm — I (irresolute) adjective changeable, easily led, faint hearted, faltering, fickle, inconstant, indecisive insecure, pliable, precarious, undecided, undetermined, unreliable, unresolved, unstable, unsteady, untrustworthy, vacillating, wavering II… … Law dictionary
infirm — [in fʉrm′] adj. [ME < L infirmus] 1. not firm or strong physically; weak; feeble, as from old age 2. not firm in mind or purpose; not resolute; vacillating 3. not stable, firm, or sound; frail; shaky, as a structure 4. not secure or valid [an… … English World dictionary
Infirm — In*firm , v. t. [L. infirmare : cf. F. infirmer.] To weaken; to enfeeble. [Obs.] Sir W. Raleigh. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Infirm — (v. lat.), schwach, kraftlos. Infirmiren, schwächen, entkräften, ungiltig machen. Infirmativ, schwächend, ungiltig machend. Daher Infirmität, 1) Schwäche, Unvermögen, Gebrechen; 2) Infirmitäten, Beinkleider u. Vorrichtungen, wodurch Geistliche u … Pierer's Universal-Lexikon
Infirm — Infirm, lat. deutsch, schwach, krank; infirmarium, Krankenhaus od. Krankenstube; i.iren, entkräften; ungiltig machen; i.ativ, ungiltig machend; I.ität, Schwäche, Krankheit … Herders Conversations-Lexikon
infirm — (adj.) late 14c., weak, unsound (of things), from L. infirmus weak, frail, feeble (figuratively superstitious, pusillanimous, inconstant ), from in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + firmus (see FIRM (Cf. firm) (adj.)). Of persons, not… … Etymology dictionary
infirm — feeble, decrepit, *weak, frail, fragile Analogous words: debilitated, disabled, crippled (see WEAKEN) Antonyms: hale Contrasted words: *strong, sturdy, stalwart, stout: *healthy, robust, sound … New Dictionary of Synonyms
infirm — [adj] sick, weak ailing, anemic, anile, debilitated, decrepit, delicate, enfeebled, failing, faint, faltering, feeble, flimsy, fragile, frail, halting, ill, insecure, irresolute, laid low*, lame, sensile, shaky, unsound, unstable, unsubstantial,… … New thesaurus
infirm — ► ADJECTIVE ▪ physically weak. ORIGIN Latin infirmus, from in not + firmus firm … English terms dictionary