-
1 decrepitus
infirm, decrepit -
2 fessus
fessus adj. [2 FA-], wearied, tired, fatigued, exhausted, worn out, weak, feeble, infirm: opere castrorum, S.: fessum inediā recreare: militiā cohortes, H.: caede, V.: annis, O.: vomere tauri, H.: Rubos fessi pervenimus, H.: fessi rerum, V.: ab undis, V.— Exhausted, worn out, enfeebled, feeble: volnere corpus, L.: Corporis artūs, sick, H.: vox loquendo, O.: naves, V.: res, misfortunes, V.* * *fessa, fessum ADJtired, wearied, fatigued, exhausted; worn out, weak, feeble, infirm, sick -
3 mancus
mancus adj. [3 MAN-], maimed, infirm, crippled, lame-handed: mancus et membris omnibus captus: mancorum ac debilium dux, L.: iratā Pallade mancus erit, O.—Fig., infirm, defective, imperfect: virtus: fortuna, H.: Talibus officiis prope mancus, H.* * *manca, mancum ADJmaimed, crippled; powerless -
4 infirmus
Iinfirma -um, infirmior -or -us, infirmissimus -a -um ADJfragile/frail/feeble; unwell/sick/infirm; weak (military); mild/irresolute; powerless/ineffectual; unsound/untrustworthyIIpatient, one who is sick/infirm -
5 mancus
mancus, a, um, adj. [Sanscr. man-āk, little; cf. Germ. mangeln], maimed, infirm (class.).I.Lit., in a limb or member, esp. in the hand:II.sciendum, scaevam non esse morbosum, praeterquam si, imbecillitate dextrae, validius sinistra utatur: sed hunc non scaevam, sed mancum esse dicimus,
Dig. 21, 1, 12:mancus et membris omnibus captus ac debilis,
Cic. Rab. Perd. 7, 21:ad mandata claudus, caecus, mutus, mancus, debilis,
Plaut. Merc. 3, 3, 45:mancorum ac debilium dux,
Liv. 7, 13; Ov. F. 3, 825:tamquam mancus et exstinctae corpus non utile dextrae,
Juv. 3, 48.—Trop., infirm, defective, imperfect (rare but class.):virtus,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ac debilis praetura,
id. Mil. 9, 25:contemplatio naturae,
id. Off. 1, 43, 153:fortuna,
Hor. S. 2, 7, 88.—With abl.:talibus officiis prope mancus,
Hor. Ep. 2, 2, 21.—In neutr adverb.: error mancum claudicat, Prud. steph. 2, 23. -
6 valetudinarium
I.Adj.:II.pecus (opp. sanum),
Varr. R. R. 2, 1, 15:fenerator,
Sen. Ira, 3, 33, 2.—Substt.A.vălētūdĭnā-rĭus, ii, m., one in infirm health, an invalid, valetudinarian:B.ebrioso vina mittere aut valetudinario medicamenta,
Sen. Ben. 1, 11, 6; Dig. 49, 16, 12, § 2; 27, 1, 41. —vălētūdĭnārĭum, ii, n.1.A sick-room, hospital, infirmary, Cels. praef.; Sen. Ep. 27, 1; id. Ira, 1, 16, 3; 2, 16, 4; id. Q. N. 1, praef. 5 fin.; Tac. Or. 21; Col. 11, 1, 18; 12, 3, 8.—2.A military lazar - house or hospital, Veg. Mil. 2, 10; 3, 2; Dig. 50, 6, 6. -
7 valetudinarius
I.Adj.:II.pecus (opp. sanum),
Varr. R. R. 2, 1, 15:fenerator,
Sen. Ira, 3, 33, 2.—Substt.A.vălētūdĭnā-rĭus, ii, m., one in infirm health, an invalid, valetudinarian:B.ebrioso vina mittere aut valetudinario medicamenta,
Sen. Ben. 1, 11, 6; Dig. 49, 16, 12, § 2; 27, 1, 41. —vălētūdĭnārĭum, ii, n.1.A sick-room, hospital, infirmary, Cels. praef.; Sen. Ep. 27, 1; id. Ira, 1, 16, 3; 2, 16, 4; id. Q. N. 1, praef. 5 fin.; Tac. Or. 21; Col. 11, 1, 18; 12, 3, 8.—2.A military lazar - house or hospital, Veg. Mil. 2, 10; 3, 2; Dig. 50, 6, 6. -
8 infirmare
обессиливать, сделать недействительным;infirm. testamentum (1. 19 D. 5, 2. 1. 43 § 2 D. 28, 6. 1. 15 D. 28, 7);
legatum, fideicomm. (1. 108 § 9 D. 30, 1. 18 D. 32);
donationem (1. 11 D. 5, 2. 1. 11 § 10 D. 24, 1. 1. 66 § 1 D. 35, 2);
obligationem (1. 61 pr. D. 23, 3);
sententiam (1. 1 § 1 D. 2, 12. 1. 112 D. 50, 17. 1. 4 § 5 D. 2, 11. 1. 29 § 1 D. 39, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > infirmare
-
9 adfectus (aff-)
adfectus (aff-) adj. [P. of adficio], furnished, supplied, endowed, provided, gifted: audaciā, T.: virtutibus. — Praegn., affected, impaired, weakened, infirm: animi, discouraged, L.: gravi morbo: ita adfectus, ut si ad gravem valetudinem, etc. — Fig., disordered, embarrassed, impaired: opem rebus adfectis orare, L.: res familiaris, L. —In time, far advanced, near an end: bellum adfectum, et paene confectum.—Disposed, constituted, inclined, affected, minded: quonam modo te offendam adfectam, in what mood, T.: sic adfecti, ut, etc.: eodem modo erga amicos. — Fig., disposed, fit, adapted: ad suum munus fungendum. -
10 aeger
aeger gra, grum, adj., unwell, ill, sick, diseased, suffering, feeble: uxor, T.: homines morbo: aegro corpore esse: volneribus, N.: pedibus, S.: anhelitus, shortness of breath, V.: sues, V.: seges, V. —As subst, a sick person: aegro adhibere medicinam: non aegris facultas quietis datur, Cs.— Troubled, dejected, distempered, agitated: animus, S.: aegris animis legati, i. e. dissatisfied, L.: mortales, i. e. miseri, V.: animus avaritiā, S.: curis, V.: aeger animi, despondent, L. — Of the state, weak, frail, feeble: rei p. pars: aegri aliquid in re p., L. — Causing pain, unfortunate: amor, V.: luctus, O.* * *Iaegra -um, aegrior -or -us, aegerrimus -a -um ADJsick/ill, infirm; unsound, injured; painful, grievous; corrupt; sad/sorrowfulIIsick person, invalid, patient -
11 dēbilis
dēbilis e, adj. with comp. [de + habilis], lame, disabled, crippled, infirm, debilitated, feeble, frail, weak: senex: membris omnibus: Ille umero, Iu.: equi, L.: Membra metu, T.: ferrum, V.—Fig., disabled, weak, helpless, feeble: parte animi: duo corpora esse rei p., unum debile: praetura: ingenio debilior, Ta.* * *debile, debilior -or -us, debilissimus -a -um ADJweak/feeble/frail; crippled/disabled; wanting/deprived (competence); ineffective -
12 dēcrepitus
dēcrepitus adj., very old, decrepit: Eunuchus, T.: anus, T.: decrepitā (aetate) mori.* * *decrepita, decrepitum ADJworn out (with age), feeble, decrepit; infirm; very old (L+S); (noiseless) -
13 īn-fīrmus
īn-fīrmus adj. with comp. and sup, not strong, weak, feeble, infirm: vires: corpus annis, S.: classis: oves, H.: ex gravi morbo, ill: infirmi ad resistendum, Cs.—Fig., weak, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded: animus, Cs.: sum paulo infirmior, H.: quorum concursu terrentur infirmiores, Cs.—Of no weight, weak, trivial, inconclusive, invalid: nuptiae, T.: ad probandum res: cautiones: infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi, L.: de causis condemnatus infirmissimis. -
14 in-validus
in-validus adj., not strong, infirm, impotent, weak, feeble: ad munera corporis senectā, L.: volnere, Ta.: senes, V.: quidquid tecum invalidum, V.: corpus, O.—Weak, inadequate, unsuitable: stationes pro castris, L.: ignes, low, Ta. -
15 infirmis
infirmis, infirme ADJweak/fragile/frail/feeble; unwell/sick/infirm -
16 invalidus
invalida, invalidum ADJinfirm, weak feeble ineffectual -
17 consenesco
to grow old, weak, feeble, infirm -
18 aeger
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
19 aegrum
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
20 clinicus
clīnĭcus, i, m., = klinikos [klinê, the bed].I.A physician who attends patients sick in bed, Mart. 9, 97; cf.II.MEDICVS,
Inscr. Orell. 2983:deus,
Prud. Apoth. 205.—A patient confined to his bed, Hier. Ep. 105, n. 5.—III. IV.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
infirm — INFÍRM, Ă, infirmi, e, adj., s.m. şi f. (Persoană) care are o infirmitate; schilod, neputincios, invalid, beteag. – Din fr. infirme, lat. infirmus. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Infirm ≠ valid, întreg, teafăr Trimis de siveco, 03 … Dicționar Român
Infirm — In*firm ([i^]n*f[ e]rm ), a. [L. infirmus: cf. F. infirme. See {In } not, and {Firm}, a.] 1. Not firm or sound; weak; feeble; as, an infirm body; an infirm constitution. [1913 Webster] A poor, infirm, weak, and despised old man. Shak. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
infirm — I (irresolute) adjective changeable, easily led, faint hearted, faltering, fickle, inconstant, indecisive insecure, pliable, precarious, undecided, undetermined, unreliable, unresolved, unstable, unsteady, untrustworthy, vacillating, wavering II… … Law dictionary
infirm — [in fʉrm′] adj. [ME < L infirmus] 1. not firm or strong physically; weak; feeble, as from old age 2. not firm in mind or purpose; not resolute; vacillating 3. not stable, firm, or sound; frail; shaky, as a structure 4. not secure or valid [an… … English World dictionary
Infirm — In*firm , v. t. [L. infirmare : cf. F. infirmer.] To weaken; to enfeeble. [Obs.] Sir W. Raleigh. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Infirm — (v. lat.), schwach, kraftlos. Infirmiren, schwächen, entkräften, ungiltig machen. Infirmativ, schwächend, ungiltig machend. Daher Infirmität, 1) Schwäche, Unvermögen, Gebrechen; 2) Infirmitäten, Beinkleider u. Vorrichtungen, wodurch Geistliche u … Pierer's Universal-Lexikon
Infirm — Infirm, lat. deutsch, schwach, krank; infirmarium, Krankenhaus od. Krankenstube; i.iren, entkräften; ungiltig machen; i.ativ, ungiltig machend; I.ität, Schwäche, Krankheit … Herders Conversations-Lexikon
infirm — (adj.) late 14c., weak, unsound (of things), from L. infirmus weak, frail, feeble (figuratively superstitious, pusillanimous, inconstant ), from in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + firmus (see FIRM (Cf. firm) (adj.)). Of persons, not… … Etymology dictionary
infirm — feeble, decrepit, *weak, frail, fragile Analogous words: debilitated, disabled, crippled (see WEAKEN) Antonyms: hale Contrasted words: *strong, sturdy, stalwart, stout: *healthy, robust, sound … New Dictionary of Synonyms
infirm — [adj] sick, weak ailing, anemic, anile, debilitated, decrepit, delicate, enfeebled, failing, faint, faltering, feeble, flimsy, fragile, frail, halting, ill, insecure, irresolute, laid low*, lame, sensile, shaky, unsound, unstable, unsubstantial,… … New thesaurus
infirm — ► ADJECTIVE ▪ physically weak. ORIGIN Latin infirmus, from in not + firmus firm … English terms dictionary