-
1 curiositas
curiosĭtās, ātis, f. soin à rechercher; curiosité, indiscrétion, désir de savoir.* * *curiosĭtās, ātis, f. soin à rechercher; curiosité, indiscrétion, désir de savoir.* * *Curiositas, pen. corr. Denominatiuum. Cic. Curiosité. -
2 intemperantia
intempĕrantĭa, ae, f. [st2]1 [-] Col. Sen. intempérie (de l'air). [st2]2 [-] défaut de modération, défaut de retenue, manque de mesure, excès. [st2]3 [-] intempérance, incontinence. [st2]4 [-] licence, indiscipline. [st2]5 [-] indiscrétion. - intemperantia civitatis multos destinandi, Tac. H. 2: le besoin immodéré qu'avait la cité de désigner beaucoup de candidats. - provectus est intemperantia linguae in maledicta Romanorum, Liv. 35: sans mesurer ses propos, il se mit à injurier les Romains. - intemperantia libidinum, Cic.: passions effrénées. - intemperantia vini, Liv.: la consommation immodérée du vin. - intemperantia Pausaniae, Nep.: la conduite arrogante de Pausanias.* * *intempĕrantĭa, ae, f. [st2]1 [-] Col. Sen. intempérie (de l'air). [st2]2 [-] défaut de modération, défaut de retenue, manque de mesure, excès. [st2]3 [-] intempérance, incontinence. [st2]4 [-] licence, indiscipline. [st2]5 [-] indiscrétion. - intemperantia civitatis multos destinandi, Tac. H. 2: le besoin immodéré qu'avait la cité de désigner beaucoup de candidats. - provectus est intemperantia linguae in maledicta Romanorum, Liv. 35: sans mesurer ses propos, il se mit à injurier les Romains. - intemperantia libidinum, Cic.: passions effrénées. - intemperantia vini, Liv.: la consommation immodérée du vin. - intemperantia Pausaniae, Nep.: la conduite arrogante de Pausanias.* * *Intemperantia, intemperantiae. Cic. Quand une personne ne se peult moderer et gouverner ou attremper, ne contenter ou donter ses appetits et affections, Quand la personne est asservagie à ses voluptez, Faulte d'attrempance, Intemperance, Excez.\Intemperantia caeli. Columel. Disposition de l'air, ou du ciel, Intemperature. -
3 perlucidus
pellūcĭdus (perlūcĭdus), a, um [st2]1 [-] transparent, diaphane. [st2]2 [-] qui brille à travers, qui porte un vêtement transparent. [st2]3 [-] très clair, très lumineux. - perlucidior vitro, Hor. O. 1, 18, 16: [l'indiscrétion] plus transparente que le cristal. - perlucidus homo, Sen.: homme qui porte un vêtement transparent. - perlucida stella, Cic. Div. 1, 130: étoile qui projette au loin son éclat.* * *pellūcĭdus (perlūcĭdus), a, um [st2]1 [-] transparent, diaphane. [st2]2 [-] qui brille à travers, qui porte un vêtement transparent. [st2]3 [-] très clair, très lumineux. - perlucidior vitro, Hor. O. 1, 18, 16: [l'indiscrétion] plus transparente que le cristal. - perlucidus homo, Sen.: homme qui porte un vêtement transparent. - perlucida stella, Cic. Div. 1, 130: étoile qui projette au loin son éclat.* * *Perlucidus, pen. corr. Adiectiuum. Colum. Fort cler et luisant, comme eaue, ou voarre au travers duquel on voit, Transparent, Diaphane. -
4 proditio
[st1]1 [-] prōdĭtĭo, ōnis, f. [prodo]: - [abcl][b]a - révélation, dénonciation, indiscrétion. - [abcl]b - trahison, perfidie. - [abcl]c - Fest. ajournement, remise.[/b] - per proditionem: par trahison. - alicui proditionem agere, Tac.: être d'intelligence avec qqn pour trahir. [st1]2 [-] prōdĭtĭo, ōnis, f. [prodeo]: Macr. apparition, approche.* * *[st1]1 [-] prōdĭtĭo, ōnis, f. [prodo]: - [abcl][b]a - révélation, dénonciation, indiscrétion. - [abcl]b - trahison, perfidie. - [abcl]c - Fest. ajournement, remise.[/b] - per proditionem: par trahison. - alicui proditionem agere, Tac.: être d'intelligence avec qqn pour trahir. [st1]2 [-] prōdĭtĭo, ōnis, f. [prodeo]: Macr. apparition, approche.* * *Proditio, Aliud verbale. Liu. Trahison, Prodition.\Arcanorum proditio. Plin. Revelement, Decelement.\Falsa sub proditione aliquem neci demittere. Virg. Le tuer traictreusement, En trahison. -
5 indiscretio
indiscrētio, ōnis, f., die Unbilligkeit, Rücksichtslosigkeit (franz. indiscrétion), Hieron. in Didym. de spir. scto 36 u.a. Eccl.
-
6 temeritas
temerĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] hasard, événement fortuit. [st2]2 [-] irréflexion, étourderie, légèreté, imprudence, témérité, audace.* * *temerĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] hasard, événement fortuit. [st2]2 [-] irréflexion, étourderie, légèreté, imprudence, témérité, audace.* * *Temeritas, pen. corr. temeritatis, cui opponitur Sapientia. Cic. Sotie, Inconsideration, Legiereté, Indiscretion, Temerité. -
7 indiscretio
indiscrētio, ōnis, f., die Unbilligkeit, Rücksichtslosigkeit (franz. indiscrétion), Hieron. in Didym. de spir. scto 36 u.a. Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indiscretio
-
8 iuvenor
iuvenor —, —, ārī, dep. [iuvenis], to act with youthful indiscretion, wanton: teneris versibus, H. -
9 temeritās
temeritās ātis, f [temere], hap, chance, accident: in quibus nulla temeritas, sed ordo apparet: fortunae.— Rashness, heedlessness, thoughtlessness, haste, indiscretion, foolhardiness, temerity: perditorum: temeritatem militum reprehendit, Cs.: temeritas est florentis aetatis: non offert se ille istis temeritatibus, rash acts.* * *rashness; temerity -
10 peccadillum
peccadillo, minor indiscretion -
11 peccatulum
peccadillo, minor indiscretion -
12 indiscretio
in-discrētĭo, ōnis, f., lack of discernment, indiscretion, Hier. in Didym. de Spir. S. 36. -
13 juvenor
jŭvĕnor, 1, v. dep. [juvenis], to act with youthful indiscretion, to wanton:aut nimium teneris juvenentur versibus umquam,
Hor. A. P. 246; cf.: juvenor, neôterizô, Gloss. Philox. -
14 temeritas
tĕmĕrĭtas, ātis, f [temere].I.Hap. chance, accident (so rare but class., cf.:II.fortuna. casus): in quibus nulla temeritas, sed ordo apparet,
Cic. N. D. 2, 32, 82 quid enim sors est? Idem propemodum, quod micare, quod talos jacere, quod tesseras quibus in rebus temeritas et casus, non ratio nec consilium valet, id. Div 2, 41, 85 fortunam in temeritatem declinando corrumpebant, Sall. Fragm. ap. Non. 385, 5, cf. (Pacuvius) ait, verius esse temeritate quam fortuna res regi, Auct. Her. 2, 23, 36:illa superiora caduca et incerta posita non tam in consiliis nostris quam in fortunae temeritate,
Cic. Lael. 6, 20.—Rashness, heedlessness, thoughtlessness, hastiness, want of consideration, indiscretion, foolhardiness, temerity; a rash, inconsiderate, or unfounded opinion (the predom. signif. of the word, syn.:inconsiderantia, audacia): omnis actio vacare debet temeritate et neglegentia,
Cic. Off. 1, 29, 101. multi faciunt multa temeritate quādam, sine judicio vel modo, id. ib. 1, 15, 49: numquam temeritas cum sapientiā miscetur. id. Marcell. 2, 7;duci ad judicandum impetu et temeritate,
id. Planc. 4, 9:temeritatem cupiditatemque militum reprehendit,
Caes. B. G. 7, 52: inpellit alios avaritia, alios iracundia et temeritas, id. ib, 7, 42; Sall. J. 7, 5;temeritas est florentis aetatis, prudentia senescentis,
Cic. Sen. 6, 20;so opp prudentia,
Hirt. B. G. 8, 8; (with ignorantia) Cic. Ac. 1, 11, 42; (with inscitia) Liv 6, 30, 6; 42, 49, 5; (with inscientia) id. 22, 25, 12.—In plur., rash, inconsiderate acts, Cic. Sest. 28, 61; cf. Quint. 9, 4, 97
См. также в других словарях:
indiscrétion — [ ɛ̃diskresjɔ̃ ] n. f. • v. 1200; bas lat. indiscretio 1 ♦ Vx Manque de discernement, de mesure. 2 ♦ (1569) Mod. Manque de discrétion, de réserve, de retenue dans les relations sociales. Il poussait l indiscrétion jusqu à lire mon courrier. ⇒… … Encyclopédie Universelle
indiscretion — Indiscretion. s. f. Manque de discretion. Il a beaucoup d indiscretion. son indiscretion le perdra. l indiscretion est un grand defaut. Il se prend quelquefois pour l action indiscrete. C est la seule indiscretion qu il ait faite en sa vie. qui l … Dictionnaire de l'Académie française
Indiscretion — In dis*cre tion, n. [Pref. in not + discretion: cf. F. indiscr[ e]tion.] [1913 Webster] 1. The quality or state of being indiscreet; lack of discretion; imprudence. [1913 Webster] 2. An indiscreet act; indiscreet behavior. [1913 Webster] Past… … The Collaborative International Dictionary of English
indiscretion — [in΄di skresh′ən] n. [ME indiscrecyone < OFr indiscrétion < LL indiscretio] 1. lack of discretion, or good judgment; imprudence 2. an indiscreet act or remark … English World dictionary
indiscretion — I noun blunder, carelessness, error, ill judgment, impoliticness, imprudence, impudentia, incaution, incautiousness, incircumspection, injudiciousness, lack of circumspection, lack of consideration, lack of judgment, misconduct, misjudgment,… … Law dictionary
indiscretion — (n.) mid 14c., want of discretion, from O.Fr. indiscrécion foolishness, imprudence (12c.), from L.L. indiscretionem (nom. indiscretio) lack of discernment, from in (see IN (Cf. in ) (1)) + discretionem (see DISCRETION (Cf. discretion)). Meaning… … Etymology dictionary
indiscretion — [n] mistake bumble, crudeness, dropping the ball*, dumb move*, error, excitability, faux pas, folly, foolishness, fool mistake*, foul up, gaffe, gaucherie, goof*, hastiness, imprudence, indiscreetness, ingenuousness, lapse, miscue, misjudgment,… … New thesaurus
indiscretion — ► NOUN 1) indiscreet behaviour. 2) an indiscreet act or remark … English terms dictionary
indiscrétion — (in di skré sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. 1° Manque de discrétion, de retenue. • L indiscrétion est un si fâcheux vice, RÉGNIER Sat. VIII. • Mais ne serait ce point une indiscrétion de vous demander quelle peut être votre affaire… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
INDISCRÉTION — s. f. Manque de discrétion. Il a beaucoup d indiscrétion. Son indiscrétion le perdra. L indiscrétion est un grand défaut. Son indiscrétion fait qu il ne mérite aucune confiance. Il y a de l indiscrétion dans son fait. Y aurait il de l… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
INDISCRÉTION — n. f. Manque de discrétion. Il a beaucoup d’indiscrétion. Son indiscrétion le perdra. Son indiscrétion fait qu’il ne mérite aucune confiance. Y aurait il de l’indiscrétion à vous demander si vous allez sortir. Il se prend quelquefois pour Action… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)