-
1 indigeo
indĭgĕo, ēre, indĭgŭi [indu + egeo] - intr. avec gén. ou qqf. abl.: [st2]1 [-] manquer de, être dépourvu de, être privé. [st2]2 [-] avoir besoin de. [st2]3 [-] être dans le besoin. - indigentes, subst.: ceux qui sont dans le besoin, les pauvres. - indigere pecuniae (pecuniā): avoir besoin d'argent. - indigere aliis, Cic.: avoir besoin des autres. - indigere consilii, Cic.: avoir besoin de conseil. - indigere nihil, Varr.: n'avoir besoin de rien. - au passif impers. praesidio earum (avium) indigetur, Plin.: on a besoin de leur secours.* * *indĭgĕo, ēre, indĭgŭi [indu + egeo] - intr. avec gén. ou qqf. abl.: [st2]1 [-] manquer de, être dépourvu de, être privé. [st2]2 [-] avoir besoin de. [st2]3 [-] être dans le besoin. - indigentes, subst.: ceux qui sont dans le besoin, les pauvres. - indigere pecuniae (pecuniā): avoir besoin d'argent. - indigere aliis, Cic.: avoir besoin des autres. - indigere consilii, Cic.: avoir besoin de conseil. - indigere nihil, Varr.: n'avoir besoin de rien. - au passif impers. praesidio earum (avium) indigetur, Plin.: on a besoin de leur secours.* * *Indigeo, indiges, pen. corr. indigui, indigere, Ex in et egeo compositum, d interposito euphoniae causa: et nunc genitiuo, nunc ablatiuo iungitur. Avoir faulte et disette ou indigence de quelque chose.\Quasi tu huius indigeas patris. Terent. Comme si tu avois à faire de, etc.\Quid enim erat Africanus indigens mei? Cic. Qu'avoit il à faire ou besoing de moy? -
2 indigeo
I.Lit., with abl.:II.bona existimatione,
Cic. Rosc. Com. 15, 44:pecunia,
Nep. Ages. 7:medicina,
id. Att. 21:iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui,
Caes. B. C. 4, 35:cibo,
Suet. Galb. 7:constantia inter dubia,
Tac. H. 3, 73:pecunia,
Val. Max. 7, 2, ext. 9.—In gen.A. (α).With gen. (class.):(β).ingenii et virtutis,
Cic. Fam. 6, 4, 2:indigeo tui consilii,
id. Att. 12, 35, 2:alterius,
id. Lael. 14, 51.—With abl., Cic. Fam. 12, 11, 2; Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Cic. ad Q. Fr. 1, 3, 2.— Pass.:(γ).cum praesidio earum (avium) indigetur,
Plin. 10, 27, 39, § 75:fruges indigebant tecto,
Col. 12 praef. §3: pax et quies bonis artibus indigent,
Tac. H. 4, 1; 4, 51; Suet. Aug. 29. —With acc. (ante-class.):(δ).nihil,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.—With inf.:B.hoc plane indigeo discere,
Gell. 4, 1, 6.—To long for, desire; with gen. (class.):(α).non auri, non argenti, non ceterarum rerum indigere,
Cic. Sull. 8, 25.—Hence, indĭgens, entis, P. a., in want of, needing any thingWith gen.:(β).quid enim? Africanus indigens mei? minime hercle: at ne ego quidem illius,
Cic. Lael. 9, 30:alienarum opum,
Nep. Reg. 3: praesidii, Auct. B. Hisp. 17.—With abl. (post-Aug.):B.cotes oleo indigentes,
Plin. 36, 22, 47, § 164:disceptatio multā curā indigens,
Gell. 14, 2, 13.—Subst.: indĭgens, ntis, comm., a needy or indigent person:indigentibus benigne facere,
Cic. Off. 2, 15, 52; id. Fin. 2, 35, 118. -
3 indigeo
indigeo indigeo, gui, -, ere лишённым быть, не иметь -
4 indigeō
indigeō uī,—, ēre [indu+egeo], to need, want, stand in need of, demand, require: bonā existimatione: pecuniā, N.: rebus, quae ad oppugnationem sunt usui, Cs.: huius patris, T.: bellum indiget celeritatis: quorum indiget usus, V.—To long for, desire: auri: tui consili.* * *indigere, indigui, - Vneed, lack, require (w/GEN or ABL) -
5 indigeo
ind-igeo, guī, ēre (indu [= in] u. egeo), I) an etw. Mangel haben (es mangelt jmdm. an etw.), einer Sache bedürfen, bedürftig sein, α) m. Genet., porti, Turpil. fr.: omnium rerum, Plaut.: armorum, Nep.: Ggstz., quarum et abundemus rerum et quarum indigeamus, Lucil. 308. – β) m. Abl.: iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui, Caes.: quibus rebus indiguerunt, adiuvit, Nep.: cum praecipue Lacedaemonii indigerent pecuniā, Nep.: Passiv unpers., si vero indigetur hoc genere, Pallad. 8, 4, 1. – γ) m. allg. Acc.: nihil ind., Varro LL. 5, 92: ne quid ex his indigeat architectus, Vitr. 1, 1, 14. – δ) Partiz. indigēns absol., ita utrumque (corpus et animus) per se indigens (mangelhaft, unzureichend) alterum alterius auxilio eget, Sall. Cat. 1, 7: Superl. m. Genet., aquarum indigentissimae (an W. großen Mangel habende) terrae, Iul. Val. 3, 1. – subst., indigēns, entis, m., der Dürftige, Bedürftige, indigens et mendicus, Vulg. deut. 15, 4: gew. Plur., Cic. de off. 2, 52 u. de fin. 2, 118. Eutr. 7, 19. – II) einer Sache bedürfen, etw. nötig haben, brauchen, nicht entbehren können, a) v. leb. Wesen, α) m. Genet.: mei, illius, Cic.: minime alterius, Cic.: huius patris, Ter.: argenti, Lucil. fr.: non auri, non argenti, Cic.: pecuniae (Ggstz. habere pecuniam), Cic.: opis eius, Nep.: tui consilii, Cic.: indigens somni, schlaftrunken, Suet.: anser indigens ciborum, Colum. – β) m. Abl.: aliis, Cic.: cibo, Suet.: longinquis auxiliis, Liv.: ope virtutum alienarum, Plin. pan.: ferri auxilio non ind., Iustin.: non ind. clementiā ullius, Plin. ep.: annis triginta medicinā non ind., Nep.: cohortatione non ind., Cic.: monitione, Suet. – γ) m. Infin., ich habe nötig, es verlangt mich, sed hoc plane indigeo discere, quid sit ›penus‹, Gell. 4, 1, 6: multum eis arbitrer profutura, si non indigeant libris posthac Hieronymi coërceri, Sulp. Sev. dial. 1, 21, 5. – b) v. Lebl.: α) m. Genet.: aliquid (eorum), quorum indiget usus, eins der notwendigsten Wirtschaftsgeräte, Verg.: totius corporis et ipsius linguae motus et exercitationes non tam artis indigent quam laboris, Cic.: hoc bellum indiget celeritatis, Cic. – β) m. Abl.: oleo utraeque (cotes) indigentes, Plin.: aula indiget oleo, Gell.: a quo, quod indigent potu, poma dicta esse possunt, Varro: est enim disputatio illa multā et anxiā curā et circumspicientiā indigens, Gell.: cum plurimis amicitiis fortuna principum indigeat, Plin. pan. – / Depon. Nbf. indigērī, Itala (Verc.) Ioann. 16, 30.
-
6 indigeo
ind-igeo, guī, ēre (indu [= in] u. egeo), I) an etw. Mangel haben (es mangelt jmdm. an etw.), einer Sache bedürfen, bedürftig sein, α) m. Genet., porti, Turpil. fr.: omnium rerum, Plaut.: armorum, Nep.: Ggstz., quarum et abundemus rerum et quarum indigeamus, Lucil. 308. – β) m. Abl.: iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui, Caes.: quibus rebus indiguerunt, adiuvit, Nep.: cum praecipue Lacedaemonii indigerent pecuniā, Nep.: Passiv unpers., si vero indigetur hoc genere, Pallad. 8, 4, 1. – γ) m. allg. Acc.: nihil ind., Varro LL. 5, 92: ne quid ex his indigeat architectus, Vitr. 1, 1, 14. – δ) Partiz. indigēns absol., ita utrumque (corpus et animus) per se indigens (mangelhaft, unzureichend) alterum alterius auxilio eget, Sall. Cat. 1, 7: Superl. m. Genet., aquarum indigentissimae (an W. großen Mangel habende) terrae, Iul. Val. 3, 1. – subst., indigēns, entis, m., der Dürftige, Bedürftige, indigens et mendicus, Vulg. deut. 15, 4: gew. Plur., Cic. de off. 2, 52 u. de fin. 2, 118. Eutr. 7, 19. – II) einer Sache bedürfen, etw. nötig haben, brauchen, nicht entbehren können, a) v. leb. Wesen, α) m. Genet.: mei, illius, Cic.: minime alterius, Cic.: huius patris, Ter.: argenti, Lucil. fr.: non auri, non argenti, Cic.: pecuniae (Ggstz. habere pecuniam), Cic.: opis eius, Nep.: tui consilii, Cic.: indigens somni, schlaftrunken, Suet.:————anser indigens ciborum, Colum. – β) m. Abl.: aliis, Cic.: cibo, Suet.: longinquis auxiliis, Liv.: ope virtutum alienarum, Plin. pan.: ferri auxilio non ind., Iustin.: non ind. clementiā ullius, Plin. ep.: annis triginta medicinā non ind., Nep.: cohortatione non ind., Cic.: monitione, Suet. – γ) m. Infin., ich habe nötig, es verlangt mich, sed hoc plane indigeo discere, quid sit ›penus‹, Gell. 4, 1, 6: multum eis arbitrer profutura, si non indigeant libris posthac Hieronymi coërceri, Sulp. Sev. dial. 1, 21, 5. – b) v. Lebl.: α) m. Genet.: aliquid (eorum), quorum indiget usus, eins der notwendigsten Wirtschaftsgeräte, Verg.: totius corporis et ipsius linguae motus et exercitationes non tam artis indigent quam laboris, Cic.: hoc bellum indiget celeritatis, Cic. – β) m. Abl.: oleo utraeque (cotes) indigentes, Plin.: aula indiget oleo, Gell.: a quo, quod indigent potu, poma dicta esse possunt, Varro: est enim disputatio illa multā et anxiā curā et circumspicientiā indigens, Gell.: cum plurimis amicitiis fortuna principum indigeat, Plin. pan. – ⇒ Depon. Nbf. indigērī, Itala (Verc.) Ioann. 16, 30. -
7 indigeo
guī, —, ēre [ indu = in + egeo ]1) не иметь, быть лишённым (i. alicujus rei Pl etc.; редко aliquam rem Vr, Vtr)2) нуждаться, испытывать недостаток (i. alicujus rei Pl, Nep etc. или aliquā re Cs, Nep etc.)i. somni Su — сильно хотеть спать -
8 indigeo
to require, need, stand in need of. -
9 indigeo
, gui, -, ereнуждаться -
10 indigeo
, indigui, -, indigere 2нуждаться, не иметь, быть лишённым чего-либо -
11 indigens
indĭgens, entis part. prés. de indigeo. [st2]1 [-] qui manque de. [st2]2 [-] qui a besoin. - indigentes, ium: les pauvres. - multā curā indigens, Gell.: qui demande beaucoup de soin.* * *indĭgens, entis part. prés. de indigeo. [st2]1 [-] qui manque de. [st2]2 [-] qui a besoin. - indigentes, ium: les pauvres. - multā curā indigens, Gell.: qui demande beaucoup de soin.* * *Indigens, pe. corr. Participium: vt Benigne facere indigentibus. Cic. Faire du bien aux indigents, A ceulx qui en ont besoing, aux necessiteux. -
12 indigus
indigus, a, um [indigeo] [st1]1 [-] qui a besoin, qui manque. - avec abl. Lucr. 5, 223. - avec gén. Virg. G. 2, 428 ; Plin. 8, 143 ; Tac. H. 3, 22. [st1]2 [-] désireux de. - Luc. 9, 254.* * *indigus, a, um [indigeo] [st1]1 [-] qui a besoin, qui manque. - avec abl. Lucr. 5, 223. - avec gén. Virg. G. 2, 428 ; Plin. 8, 143 ; Tac. H. 3, 22. [st1]2 [-] désireux de. - Luc. 9, 254.* * *Indigus, pen. cor. Adiect. Plin. Indigent, Souffreteux, Diseteux, Necessiteux.\Nihil indigus ensis. Sil. N'ayant que faire d'espee.\Haud opis indiga nostrae. Virgil. Qui n'ha que faire de nostre aide. -
13 indigens
indigēns, entis m. [ indigeo ]нуждающийся, бедняк C, Eutr, Vlg -
14 indigentia
1) недостаток, нужда (inopia atque i. C)2) отсутствие или недостаток, нехватка (panum Vlg; boni Ambr)3) недовольство, неудовлетворённость (i. libido inexplebilis, sc. est C) -
15 indiges
I etis adj. [ indu = in + gigno ]туземный, местный, отечественный (dii indigĕtes V, L)II Indiges, etis m.Индигет, древнеримский национальный бог или герой V, Tib etc.III indiges, is m. [ indigeo ]неимущий, бедный, бедняк Pac ap. C -
16 indigus
a, um [ indigeo ]1) нуждающийся (alicujus rei V, PM, T etc., реже aliquā re Lcr)i. opis V — нуждающийся в помощи2) жаждущий ( alicujus rei Lcn) -
17 perindigeo
per-indigeo, —, —, ēreкрайне нуждаться Tert -
18 indigentia
indigentia, ae, f. (indigeo), I) das Bedürfen, das Bedürfnis, a) übh.: Cic. de amic. 27 u. 51 100. Sen. ep. 101, 8. Chalcid. Tim. 287: verb. inopia atque ind., Cic. de amic. 29: Plur., naturales indigentiae, Chalcid. Tim. 204. – b) als Fehler = die Ungenügsamkeit, Cic. Tusc. 4, 16 u. 21. – II) das Nicht-Haben, das Ermangeln, der Mangel, panum (an Br.), Vulg. Amos 4, 6: cibi, Heges. 5, 21 in.: quid est malitia nisi boni indigentia? Ambros. de Isaac 7. § 60: Plur., non est expletio ista indigentiarum, Augustin. serm. 345, 5.
-
19 indiges [2]
2. ind-iges, is (indigeo), bedürftig, Pacuv. tr. 328 ( bei Cic. de or. 2, 193).
-
20 indigus
indigus, a, um (indigeo), I) bedürftig, m. Genet., Verg., Tac. u.a., u. m. Abl., Lucr. 5, 223: absol., Ov. ex Pont. 4, 3, 44 M. (nach Riese unechter Vers): pauper et indigus (dürftig), Stat. silv. 3, 1, 102. – II) übtr., nach etw. begierig, servitii, Lucan. 9, 254.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Prière des chevaliers de l'ordre de Malte — Article principal : Ordre de Malte. La Prière des chevaliers de l’Ordre de Malte est l’oraison quotidienne que prononcent les membres de l’Ordre de Malte à partir de leur entrée dans l’ordre. Elle impose aux membres de pratiquer la charité… … Wikipédia en Français
Древние (Звездные врата) — Древние (англ. Ancients) Вид Древние (люди) Родной мир Неизвестно (возможно Селестис в галактике Орай), затем Земля … Википедия
ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ — (ացայ) NBH 1 0254 Chronological Sequence: Unknown date, 6c չ. ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ ԱՆՔԱՏԻՄ ἁπορέω, δέομαι egeo, indigeo, destitutus sum, ad angustias redigor Ցականիլ. կարօտանալ. կարօտիլ. չքաւորիլ. *Մրջիւն ʼի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՔԱՏԻՄ — (եցայ) NBH 1 0254 Chronological Sequence: Unknown date, 6c ձ. ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ ԱՆՔԱՏԻՄ ἁπορέω, δέομαι egeo, indigeo, destitutus sum, ad angustias redigor Ցականիլ. կարօտանալ. կարօտիլ. չքաւորիլ. *Մրջիւն ʼի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿԱՐՕՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 1077 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 12c չ. ἑνδέομαι egeo, indigeo ἁπορέω, ἑκλείπω deficio եւն. որ եւ ԿԱՐՕՏԻՄ, եւ ԿԱՐՕՏ եմ. Պէտս ունել. ետիլ. նուազիլ. կարօտութիւն քաշել. *որ տայ աղքատաց, ոչ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿԱՐՕՏԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1077 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c ձ. ԿԱՐՕՏԻՄ ἑνδέομαι, ἑπιδέομαι, ἁπορέω egeo, indigeo, deficio. որ եւ ԿԱՐՕՏԱՆԱԼ. Կարօտ լնել կամ գտանիլ. կարիս եւ պէտս ունել. եւ Չքաւորիլ. նուազիլ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԵՏՆԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0356 Chronological Sequence: Unknown date ձ. ὐστερέω, ὐστερίζω posterior sum, deficio, indigeo, careo ἑσχατίζω moror, tardo. Յետին լինել. մնալ որպէս յետին. անագանիլ. վերջանալ. կասիլ. պակասիլ. նուազիլ. կարօտիլ. զրկիլ. տկար կամ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՉՔԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0581 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c ձ. ἁπορέω, ομαι inopiam patior, indigeo, deficio. Չքաւոր լինել. աղքատանալ. ցականիլ. կարօտիլ. եւ Տկարանալ. չկարել. յետնիլ. վերջանալ. *Չքաւորեալ եղբայր քո… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱԿԱՍ — (ի, ից.) NBH 2 0584 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c ա. ἑλάττων, ἑλάσσων, ον minor, minus. եւ բայիւ ὐστερέω, στερέω deficio, indigeo λείπω linquo (որպէս թէ՝ Կասեալ իւիք, յետնեալ, ընդհատ.)… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱԿԱՍԵՄ — (եցի.) NBH 2 0584 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c չ. ՊԱԿԱՍԵՄ կամ ՊԱԿԱՍԻՄ. ἑκλείπω, παρεκλείπω , ἑπιλείπομαι deficio ἑλαττόομαι, ελασσοῦμαι minuor, diminuor ὐστερέω indigeo եւ այլն. որ եւ ՊԱԿԱՍ ԵՄ, ես, է. Պակաս… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՏԵՐՋԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0745 Chronological Sequence: Early classical չ. ՍՏԵՐՋԱՆԱՄ կամ ՍՏԵՐՋԻՄ. στερέομαι privor, orbor ὐστερέω deficio, indigeo ἁτεκνόομαι liberis orbor. Ստերջ լինել. վերջանալ կամ յետնիլ ի ծննդոց. անծննդական գտտնիլ. եւ Անզաւակիլ. *Ոչխարք քո … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
