Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

indigeo

  • 1 indigeo

    indĭgĕo, ŭi, ēre, v. n. [indu-egeo], to need, want, to stand in need or want of any thing (class.).
    I.
    Lit., with abl.:

    bona existimatione,

    Cic. Rosc. Com. 15, 44:

    pecunia,

    Nep. Ages. 7:

    medicina,

    id. Att. 21:

    iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui,

    Caes. B. C. 4, 35:

    cibo,

    Suet. Galb. 7:

    constantia inter dubia,

    Tac. H. 3, 73:

    pecunia,

    Val. Max. 7, 2, ext. 9.—
    II.
    In gen.
    A. (α).
    With gen. (class.):

    ingenii et virtutis,

    Cic. Fam. 6, 4, 2:

    indigeo tui consilii,

    id. Att. 12, 35, 2:

    alterius,

    id. Lael. 14, 51.—
    (β).
    With abl., Cic. Fam. 12, 11, 2; Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Cic. ad Q. Fr. 1, 3, 2.— Pass.:

    cum praesidio earum (avium) indigetur,

    Plin. 10, 27, 39, § 75:

    fruges indigebant tecto,

    Col. 12 praef. §

    3: pax et quies bonis artibus indigent,

    Tac. H. 4, 1; 4, 51; Suet. Aug. 29. —
    (γ).
    With acc. (ante-class.):

    nihil,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.—
    (δ).
    With inf.:

    hoc plane indigeo discere,

    Gell. 4, 1, 6.—
    B.
    To long for, desire; with gen. (class.):

    non auri, non argenti, non ceterarum rerum indigere,

    Cic. Sull. 8, 25.—Hence, indĭgens, entis, P. a., in want of, needing any thing
    (α).
    With gen.:

    quid enim? Africanus indigens mei? minime hercle: at ne ego quidem illius,

    Cic. Lael. 9, 30:

    alienarum opum,

    Nep. Reg. 3: praesidii, Auct. B. Hisp. 17.—
    (β).
    With abl. (post-Aug.):

    cotes oleo indigentes,

    Plin. 36, 22, 47, § 164:

    disceptatio multā curā indigens,

    Gell. 14, 2, 13.—
    B.
    Subst.: indĭgens, ntis, comm., a needy or indigent person:

    indigentibus benigne facere,

    Cic. Off. 2, 15, 52; id. Fin. 2, 35, 118.

    Lewis & Short latin dictionary > indigeo

  • 2 indigeō

        indigeō uī,—, ēre    [indu+egeo], to need, want, stand in need of, demand, require: bonā existimatione: pecuniā, N.: rebus, quae ad oppugnationem sunt usui, Cs.: huius patris, T.: bellum indiget celeritatis: quorum indiget usus, V.—To long for, desire: auri: tui consili.
    * * *
    indigere, indigui, - V
    need, lack, require (w/GEN or ABL)

    Latin-English dictionary > indigeō

  • 3 indigeo

    to require, need, stand in need of.

    Latin-English dictionary of medieval > indigeo

  • 4 indigēns

        indigēns ntis, adj.    [P. of indigeo], in want of, needing: mei: alienarum opum, N.—Plur. as subst: indigentibus benigne facere, the poor.
    * * *
    (gen.), indigentis ADJ
    needy, indigent

    Latin-English dictionary > indigēns

  • 5 egeo

    ĕgĕo, ŭi, 2 ( part. fut. egitura, Tert. adv. Marc. 4, 24), v. n. [cf. Gr. achên, poor; root ach-, anch, in achos, anchô, etc.; Lat. angustus, [p. 633] angina], to be needy (for syn. cf.: indigeo, careo, vaco).
    I.
    Prop.
    a.
    Absol. (so usually in Plaut. and Ter.), to be needy, to be in want, to be poor:

    me in divitiis esse agrumque habere, egere illam autem,

    Plaut. Trin. 3, 2, 57; cf. id. Most. 1, 3, 73; id. Truc. 2, 1, 12; 4, 2, 32; id. Trin. 2, 2, 49; id. Capt. 3, 4, 49; Ter. Heaut. 5, 2, 11; Cic. Rosc. Com. 8 (opp. locupletem esse); Hor. S. 2, 2, 103 (opp. dives); id. Ep. 1, 2, 56; 2, 1, 228 et saep.— Pass. impers.:

    amatur atque egetur acriter,

    Plaut. Ps. 1, 3, 39.—
    b.
    To need, want, lack, to be in need of, with the thing needed.
    (α).
    In the abl.:

    earum rerum, quibus egeremus, invectio,

    Cic. Off. 2, 3 fin.; cf. id. Rep. 2, 5; id. Fam. 10, 16, 2:

    omnibus necessariis rebus,

    Caes. B. C. 3, 32, 4:

    copiis,

    Cic. Off. 1, 16 fin.:

    oculis ad cernendum,

    id. N. D. 2, 57, 143:

    bibliothecis Graecis,

    id. Tusc. 2, 2, 6; cf. id. Div. 2, 2, 5:

    medicină,

    id. Lael. 3:

    nullo,

    id. ib. 9, 30:

    consilio, opera nostra,

    id. ib. 14 fin.:

    auxilio,

    id. Fam. 2, 17, 16:

    sapiens eget nulla re: egere enim necessitatis est,

    Sen. Ep. 9 med. (cf. I. a. supra).—Of inanimate subjects:

    opus eget exercitatione non parva,

    Cic. Lael. 5, 17; cf. Quint. 1, 6, 38; 1, 8, 4; 1, 10, 7 et saep.—
    (β).
    In the gen. (in Cic. dub., v. the foll.):

    si pudoris egeas,

    Plaut. Am. 2, 2, 187:

    tui, admonitricis,

    id. Truc. 2, 6, 20; cf. id. Mil. 4, 2, 42; Hor. Ep. 1, 18, 67:

    auxilii,

    Caes. B. G. 6, 11, 4: medicinae (al. medicina; cf.

    the preced.),

    Cic. Fam. 9, 3 fin.:

    medici, curatoris,

    Hor. Ep. 1, 1, 102; cf.

    custodis,

    id. S. 1, 4, 118:

    aeris (opp. locuples mancipiis),

    id. Ep. 1, 6, 39:

    nullius,

    id. ib. 1, 17, 22:

    nutricis,

    Ov. Tr. 6, 135:

    alienae facundiae,

    Tac. A. 13, 3 al. —Of inanimate subjects:

    nec prosum quicquam nostrae rationis egere,

    Lucr. 3, 44; Quint. 5, 14, 5; 2, 16, 13; 3, 8, 63 al.—
    (γ).
    In the acc.:

    nec quicquam eges,

    Plaut. Men. 1, 2, 12; cf. the foll.—
    (δ).
    Supplied by inf. pass.:

    clariores quam ut indicari egeant, Athenae,

    Mel. 2, 3, 4; cf. id. 2, 4, 1.
    II.
    Sometimes transf.
    A.
    (For the usual careo.) To be without, to be destitute of, not to have:

    C. Macer auctoritate semper eguit,

    Cic. Brut. 67, 238:

    donis tuis, somne,

    Stat. S. 5, 4, 2.—Of inanimate subjects:

    res proprio nomine,

    Lucr. 3, 134. —
    * B.
    To do without, to bear the want of: si quid est, quod utar, utor; si non est, egeo, Cato ap. Gell. 13, 23, 1.—
    C.
    Like the Gr. deomai (cf. also the Engl. to want), to desire, wish for:

    tui amans abeuntis egeo,

    Plaut. As. 3, 3, 1:

    plausoris,

    Hor. A. P. 154:

    tantuli,

    id. S. 1, 1, 59; cf. in the abl.:

    pane,

    id. Ep. 1, 10, 11.—Hence, ĕgens, entis, P. a., needy, necessitous, in want, very poor (class.; cf.:

    egenus, indigens, indigus, inops, pauper, mendicus): quocirca (amici) et absentes assunt egentes abundant,

    Cic. Lael. 7; Plaut. Pers. 1, 1, 1; 2, 3, 4; id. Stich. 2, 2, 7; Ter. Ad. 3, 3, 30; id. Phorm. 2, 3, 10; Cic. Clu. 59, 163; id. Fl. 15, 35 et saep.; cf.

    opp. locuples,

    Caes. B. C. 3, 59, 2; Dig. 22, 5, 3;

    opp. abundans,

    Cic. Par. 6, 1, 43:

    delectus egentium ac perditorum,

    Caes. B. G. 7, 4, 2; cf. Sall. C. 31, 1; 18, 4.— Comp.:

    nihil rege egentius,

    Cic. Att. 6, 1, 4.— Sup.:

    egestates tot egentissimorum hominum,

    Cic. Att. 9, 7, 5; id. Sest. 52, 111; id. Rosc. Am. 8 fin.;

    opp. locuples,

    Liv. 1, 47.— Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > egeo

  • 6 indigens

    indĭgens, entis.
    I.
    P. a., from indigeo.—
    II.
    Vid. Indigetes fin.

    Lewis & Short latin dictionary > indigens

  • 7 indigentia

    indĭgentĭa, ae, f. [indigeo].
    I.
    Need, want, indigence (rare;

    mostly Ciceron.): a natura mihi videtur potius, quam ab indigentia orta amicitia,

    Cic. Lael. 8, 27:

    quid est malitia nisi indigentia boni?

    Ambros. de Isaac. 7, § 60. —
    II.
    Insatiableness, insatiable desire (Ciceron.):

    indigentia est libido inexplebilis,

    Cic. Tusc. 4, 9, 21:

    indigentia, desiderium,

    id. ib. 4, 7, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > indigentia

  • 8 Indiges

    1.
    Indĭgĕs, ĕtis, m., v. Indigetes.
    2.
    indĭges, is, adj. [indigeo], needy, indigent: i. q. indigens: quem aetate exacta, indigem liberum lacerasti, Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193 (Fragm. Trag. v. 328 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > Indiges

  • 9 indiges

    1.
    Indĭgĕs, ĕtis, m., v. Indigetes.
    2.
    indĭges, is, adj. [indigeo], needy, indigent: i. q. indigens: quem aetate exacta, indigem liberum lacerasti, Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193 (Fragm. Trag. v. 328 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > indiges

  • 10 indigus

    indĭgus, a, um, adj. [indigeo], needing, in want ( poet. and post-Aug.).
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    nostrae opis,

    Verg. G. 2, 428; so,

    externae opis,

    Tac. H. 3, 48:

    stipendiorum,

    Plin. 8, 40, 61, § 143:

    rectoris,

    Tac. H. 3, 22 (but Lucr. 1, 61, is glossem.).—
    (β).
    With abl.:

    auxilio,

    Lucr. 5, 223. —
    (γ).
    Absol.:

    pauper et indigus,

    Stat. Silv. 3, 1, 102.—
    II.
    In partic., desirous of something; with gen.:

    servitii,

    Luc. 9, 254.

    Lewis & Short latin dictionary > indigus

  • 11 perindigeo

    pĕr-indĭgĕo, ēre, v. n., to need very much, to be in great need (eccl. Lat.), Tert. adv. Gnost. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > perindigeo

См. также в других словарях:

  • Prière des chevaliers de l'ordre de Malte — Article principal : Ordre de Malte. La Prière des chevaliers de l’Ordre de Malte est l’oraison quotidienne que prononcent les membres de l’Ordre de Malte à partir de leur entrée dans l’ordre. Elle impose aux membres de pratiquer la charité… …   Wikipédia en Français

  • Древние (Звездные врата) — Древние (англ. Ancients) Вид Древние (люди) Родной мир Неизвестно (возможно Селестис в галактике Орай), затем Земля …   Википедия

  • ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ — (ացայ) NBH 1 0254 Chronological Sequence: Unknown date, 6c չ. ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ ԱՆՔԱՏԻՄ ἁπορέω, δέομαι egeo, indigeo, destitutus sum, ad angustias redigor Ցականիլ. կարօտանալ. կարօտիլ. չքաւորիլ. *Մրջիւն ʼի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՆՔԱՏԻՄ — (եցայ) NBH 1 0254 Chronological Sequence: Unknown date, 6c ձ. ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ ԱՆՔԱՏԻՄ ἁπορέω, δέομαι egeo, indigeo, destitutus sum, ad angustias redigor Ցականիլ. կարօտանալ. կարօտիլ. չքաւորիլ. *Մրջիւն ʼի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՐՕՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 1077 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 12c չ. ἑνδέομαι egeo, indigeo ἁπορέω, ἑκλείπω deficio եւն. որ եւ ԿԱՐՕՏԻՄ, եւ ԿԱՐՕՏ եմ. Պէտս ունել. ետիլ. նուազիլ. կարօտութիւն քաշել. *որ տայ աղքատաց, ոչ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՐՕՏԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1077 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 11c, 12c ձ. ԿԱՐՕՏԻՄ ἑνδέομαι, ἑπιδέομαι, ἁπορέω egeo, indigeo, deficio. որ եւ ԿԱՐՕՏԱՆԱԼ. Կարօտ լնել կամ գտանիլ. կարիս եւ պէտս ունել. եւ Չքաւորիլ. նուազիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԵՏՆԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0356 Chronological Sequence: Unknown date ձ. ὐστερέω, ὐστερίζω posterior sum, deficio, indigeo, careo ἑσχατίζω moror, tardo. Յետին լինել. մնալ որպէս յետին. անագանիլ. վերջանալ. կասիլ. պակասիլ. նուազիլ. կարօտիլ. զրկիլ. տկար կամ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՉՔԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0581 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c ձ. ἁπορέω, ομαι inopiam patior, indigeo, deficio. Չքաւոր լինել. աղքատանալ. ցականիլ. կարօտիլ. եւ Տկարանալ. չկարել. յետնիլ. վերջանալ. *Չքաւորեալ եղբայր քո… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱԿԱՍ — (ի, ից.) NBH 2 0584 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c ա. ἑλάττων, ἑλάσσων, ον minor, minus. եւ բայիւ ὐστερέω, στερέω deficio, indigeo λείπω linquo (որպէս թէ՝ Կասեալ իւիք, յետնեալ, ընդհատ.)… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱԿԱՍԵՄ — (եցի.) NBH 2 0584 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c չ. ՊԱԿԱՍԵՄ կամ ՊԱԿԱՍԻՄ. ἑκλείπω, παρεκλείπω , ἑπιλείπομαι deficio ἑλαττόομαι, ελασσοῦμαι minuor, diminuor ὐστερέω indigeo եւ այլն. որ եւ ՊԱԿԱՍ ԵՄ, ես, է. Պակաս… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍՏԵՐՋԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0745 Chronological Sequence: Early classical չ. ՍՏԵՐՋԱՆԱՄ կամ ՍՏԵՐՋԻՄ. στερέομαι privor, orbor ὐστερέω deficio, indigeo ἁτεκνόομαι liberis orbor. Ստերջ լինել. վերջանալ կամ յետնիլ ի ծննդոց. անծննդական գտտնիլ. եւ Անզաւակիլ. *Ոչխարք քո …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»