Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

incitātiō

  • 1 incitatio

    incitātio, ōnis, f. (incito), das Antreiben, Anregen, I) aktiv (übtr.) = das Erregen, Anfeuern, die Aufregung, animi iudicis, Cic. de or. 2, 183: languentis populi, Cic. de or. 2, 35. – II) passiv = das Angetriebensein, die rasche Bewegung, A) eig.: sol tantā fertur incitatione, ut etc., wird mit solcher Gewalt vorwärts getrieben, daß usw., Cic. Acad. 2, 82. – B) übtr., a) v. der Rede, vis atque inc. orationis, Gewalt u. Schwung, Cic. de or. 1, 161. – b) v. Geiste, der innere Trieb, -Drang, mentis inc. et permotio divina, Cic. de div. 1, 89: quaedam animi inc., Caes. b. c. 3, 92, 3: inc. eius, Amm. 14, 1, 10.

    lateinisch-deutsches > incitatio

  • 2 incitatio

    incitātio, ōnis, f. (incito), das Antreiben, Anregen, I) aktiv (übtr.) = das Erregen, Anfeuern, die Aufregung, animi iudicis, Cic. de or. 2, 183: languentis populi, Cic. de or. 2, 35. – II) passiv = das Angetriebensein, die rasche Bewegung, A) eig.: sol tantā fertur incitatione, ut etc., wird mit solcher Gewalt vorwärts getrieben, daß usw., Cic. Acad. 2, 82. – B) übtr., a) v. der Rede, vis atque inc. orationis, Gewalt u. Schwung, Cic. de or. 1, 161. – b) v. Geiste, der innere Trieb, -Drang, mentis inc. et permotio divina, Cic. de div. 1, 89: quaedam animi inc., Caes. b. c. 3, 92, 3: inc. eius, Amm. 14, 1, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incitatio

  • 3 moderatio

    moderātio, ōnis, f. (moderor), das Mäßigen, I) objekt. – das Zügeln, In-Schranken-Halten, A) eig.: eiusdem (oratoris) est languentis populi incitatio et effrenati moderatio, Cic.: cupiditatum, Cornif. rhet. – insbes. = die Einschränkung, rei familiaris, Cic. – B) übtr.: a) die Leitung von usw., Herrschaft über usw., mundi moderatio in homines nulla est, si etc., Cic.: oculorum est quaedam magna m., der Ausdruck, den man den Augen zu geben weiß, Cic. – b) die harmonische Abmessung, pronuntiatio est ex rerum et verborum dignitate vocis ac corporis m., Cic. – II) subjekt. = das Maßhalten in jedem Tun u. Lassen, A) eig.: 1) in phys. Hinsicht: a) die Mäßigung, Behutsamkeit, habita eadem moderatio, quae hic quoque necessaria est, Cels.: moderatio in cibo quoque adhibenda est, Cels. – b) das rechte Maß, die gemäßigte Beschaffenheit, Milde, der Hitze u. dgl., moderatione et temperatione sublatā, Cic.: temperatio lunae caelique moderatio, Cic. – 2) in geistiger u. moral. Hinsicht, a) das gehörige Maß, die rechte Mitte, die Bescheidenheit im Ausdruck (im Ggstz zur Übertreibung), quare adhibebitur a me certa ratio moderatioque dicendi, Cic.: de huius hominis felicitate hāc utar moderatione dicendi, mich bescheiden äußern, Cic. – b) das Maßhalten im Benehmen, die Mäßigung, Selbstbeherrschung, Fassung, Gewalt über sich, Überwindung, besonders von Siegern, Herrschern usw. = Schonung, Milde, Gerechtigkeit u. dgl. (Ggstz superbia), Cic. u.a.: animi, Cic.: verb. moderatio animi tui et aequitas, Cic.: continentia et moderatio (Ggstz. superbia ac lascivia), Curt.: moderatio clementiaque regis, Curt.: temperantia et moderatio naturae tuae, das Gehaltene u. Gemäßigte (Taktvolle) deines Wesens, Cic.: tranquilla moderatio imperii, Liv.: melior moderatio et nonnumquam etiam patientia, Quint.: alia patris adversus filium, tutoris adversus pupillum, mariti adversus uxorem moderatio est, Quint. – B) übtr., die harmonische Einrichtung, die Messung, Modulation, astrictus certā quādam numerorum moderatione et pedum, Cic.: m. vocis, Artikulation, Cic.

    lateinisch-deutsches > moderatio

  • 4 moderatio

    moderātio, ōnis, f. (moderor), das Mäßigen, I) objekt. – das Zügeln, In-Schranken-Halten, A) eig.: eiusdem (oratoris) est languentis populi incitatio et effrenati moderatio, Cic.: cupiditatum, Cornif. rhet. – insbes. = die Einschränkung, rei familiaris, Cic. – B) übtr.: a) die Leitung von usw., Herrschaft über usw., mundi moderatio in homines nulla est, si etc., Cic.: oculorum est quaedam magna m., der Ausdruck, den man den Augen zu geben weiß, Cic. – b) die harmonische Abmessung, pronuntiatio est ex rerum et verborum dignitate vocis ac corporis m., Cic. – II) subjekt. = das Maßhalten in jedem Tun u. Lassen, A) eig.: 1) in phys. Hinsicht: a) die Mäßigung, Behutsamkeit, habita eadem moderatio, quae hic quoque necessaria est, Cels.: moderatio in cibo quoque adhibenda est, Cels. – b) das rechte Maß, die gemäßigte Beschaffenheit, Milde, der Hitze u. dgl., moderatione et temperatione sublatā, Cic.: temperatio lunae caelique moderatio, Cic. – 2) in geistiger u. moral. Hinsicht, a) das gehörige Maß, die rechte Mitte, die Bescheidenheit im Ausdruck (im Ggstz zur Übertreibung), quare adhibebitur a me certa ratio moderatioque dicendi, Cic.: de huius hominis felicitate hāc utar moderatione dicendi, mich bescheiden äußern, Cic. – b) das Maßhalten im Benehmen, die Mäßigung, Selbstbeherrschung, Fassung, Gewalt
    ————
    über sich, Überwindung, besonders von Siegern, Herrschern usw. = Schonung, Milde, Gerechtigkeit u. dgl. (Ggstz superbia), Cic. u.a.: animi, Cic.: verb. moderatio animi tui et aequitas, Cic.: continentia et moderatio (Ggstz. superbia ac lascivia), Curt.: moderatio clementiaque regis, Curt.: temperantia et moderatio naturae tuae, das Gehaltene u. Gemäßigte (Taktvolle) deines Wesens, Cic.: tranquilla moderatio imperii, Liv.: melior moderatio et nonnumquam etiam patientia, Quint.: alia patris adversus filium, tutoris adversus pupillum, mariti adversus uxorem moderatio est, Quint. – B) übtr., die harmonische Einrichtung, die Messung, Modulation, astrictus certā quādam numerorum moderatione et pedum, Cic.: m. vocis, Artikulation, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > moderatio

См. также в других словарях:

  • incitation — [ ɛ̃sitasjɔ̃ ] n. f. • 1360; lat. incitatio ♦ Action d inciter; ce qui incite. ⇒ conseil, encouragement, exhortation, instigation. Incitation au travail. Incitation à la consommation. Incitation à la révolte, à la violence. ⇒ excitation,… …   Encyclopédie Universelle

  • incitaţie — INCITÁŢIE, incitaţii, s.f. (livr.) Incitare. – Din fr. incitation, lat. incitatio. Trimis de valeriu, 27.07.2006. Sursa: DEX 98  INCITÁŢIE s. v. aţâţare, incitare, instigare, instigaţie, întărâtare, provocare, stârnire, tulburare. Trimis de… …   Dicționar Român

  • Irritabilität — (v. lat., Reizbarkeit), die Fähigkeit des Körpers, für die nothwendig zum Leben erforderliche Wechselwirkung mit der Außenwelt u. deren Einflüssen empfänglich zu sein u. durch sie zur besonderen Thätigkeit bestimmt zu werden. Im engeren Sinne… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Incitation — In ci*ta tion, n. [L. incitatio: cf. F. incitation.] [1913 Webster] 1. The act of inciting or moving to action. [1913 Webster] 2. That which incites to action; that which rouses or prompts; incitement; motive; incentive. [1913 Webster] The… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Erregungstheorie — Erregungstheorie, nennt man gewöhnlich das von John Brown (s.d. Art.) aufgestellte System der Heilkunde. Nach ihm hat der lebende Organismus als Eigenthümlichkeit nur die Erregbarkeit (incitabilitas), d.h. die Fähigkeit, durch äußere Reize… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Vaterländischer Künstlerverein — El Vals de Diabelli, tema de las variaciones. El Vaterländischer Künstlerverein fue un proyecto musical colaborativo formado por ochenta y tres variaciones para piano sobre un tema original de Anton Diabelli. Dichas variaciones corrieron a cargo… …   Wikipedia Español

  • Karl Friedrich Stäudlin — (* 25. Juli 1761 in Stuttgart; † 5. Juli 1826 in Göttingen) war ein deutscher evangelischer Theologe. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • incitación — ► sustantivo femenino 1 Acción y resultado de inducir o estimular a una persona a hacer una cosa. SINÓNIMO incitamiento FRASEOLOGÍA incitación al delito DERECHO Provocación a contravenir la ley. * * * incitación («a») f. Acción y efecto de… …   Enciclopedia Universal

  • инцитација — (лат. incitatio) наговарање, наведување, подбуцнување, поттикнување, дразнење …   Macedonian dictionary

  • ԶԱՅՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0711 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c գ. ԶԱՅՐՈՒԹԻՒՆ ԶԱՅՐՈՒԿՔ ԶԱՅՐՈՒՄՆ ԶԱՅՐՈՒՑ. παροξυσμός , το παροξυντικόν incitatio, irritatio, exacerbatio, et accessio morbi Զայրացումն. զայրոյթ. զայրացուկք.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԱՅՐՈՒՄՆ — (րման.) NBH 1 0711 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c գ. ԶԱՅՐՈՒԹԻՒՆ ԶԱՅՐՈՒԿՔ ԶԱՅՐՈՒՄՆ ԶԱՅՐՈՒՑ. παροξυσμός , το παροξυντικόν incitatio, irritatio, exacerbatio, et accessio morbi Զայրացումն. զայրոյթ. զայրացուկք …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»