Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

incantations

  • 21 infernus

    infernus, a, um, adj. [infer], lower, that which lies beneath (mostly poet. and postAug.).
    I.
    In gen.: hic sese infernis de partibus erigit Hydra, from beneath, Cic. poët. N. D. 2, 44, 114:

    superi infernique Di,

    Liv. 24, 38, 8:

    stagna,

    id. 8, 24, 3:

    auster,

    Plin. 2, 47, 48, § 128:

    mare,

    the Tuscan Sea, Luc. 2, 400.—
    II.
    In partic., underground, belonging to the Lower Regions, infernal:

    rex,

    Pluto, Verg. A. 6, 106:

    Juno,

    Proserpine, id. ib. 6, 138:

    sedes,

    id. ib. 8, 244:

    tenebrae,

    id. ib. 7, 325:

    infernas umbras carminibus elicere,

    to raise the dead by magical incantations, Tac. A. 2, 28:

    palus,

    the Styx, Ov. F. 2, 610: ratis, Charon ' s boat, Prop. 3, 5, 14 (4, 4, 14 Müll. infernas rates): rota, Ixion ' s wheel, id. 1, 9, 20: sorores, the Furies, Claud. ap. Ruf. 1, 27:

    aspectus,

    Tac. G. 43.—
    B.
    Substt.
    1.
    infernum, i, n., the depths of the earth: ex inferno audiri, Jul. Obseq. 105 al.—
    2.
    infernus, i, m., hell (eccl. Lat.), Ambros. in Psa. 48, §§ 22, 24; Vulg. Job, 17, 13; id. Psa. 9, 18. —
    3.
    inferni, ōrum, m., the shades below:

    Theseus infernis, superis testatur Achilles,

    Prop. 2, 1, 37; 2, 28, 49.—
    4.
    inferna, ōrum, n.
    a.
    The lower parts of the body, the abdomen, Plin. 25, 5, 21, § 51.—
    b.
    The infernal regions, Tac. H. 5, 5; Sol. 43, 2; Sen. Herc. Fur. 428.—In eccl. Lat. = infernus, hell, Lact. 6, 3, 11; Vulg. Job, 21, 13. —Hence, adv.: infernĕ, below, beneath (a favorite word of Lucr.), Lucr. 6, 597 (opp. superne); id. 6, 764; 187.

    Lewis & Short latin dictionary > infernus

  • 22 Marsi

    Marsi, ōrum, m.
    I.
    A people in Latium, on the Lacus Fucinus, celebrated as wizards and snake-charmers; in the Social War the most zealous enemies of the Romans, Plin. 7, 2, 2, § 15; 3, 12, 17, § 106; Caes. B. C. 1, 15; Liv. 8, 6; 9, 41 sq.; 26, 11; Flor. 3, 18, § 6; § 13 et saep.— Sing. collect., Cic. Div. 2, 33, 70.—
    B.
    Hence,
    1.
    Marsus, a, um, adj., of or belonging to the Marsi, Marsian: augur, Auct. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. ib. 2, 33, 70: manus, Enn. ap. Charis. p. 251 P. (Ann. v. 280 Vahl.):

    ager,

    Luc. 9, 790:

    montes,

    Verg. A. 7, 758; Col. 6, 5, 3:

    nives,

    Stat. S. 1, 5, 26:

    aper,

    Hor. C. 1, 1, 28: cellae (for the wine;

    v. Marsicus),

    Mart. 14, 116:

    centuriones,

    Caes. B. C. 2, 27:

    nenia,

    incantations, Hor. Epod. 17, 29; Ov. A. A. 2, 102:

    duellum,

    Hor. C. 3, 14, 18:

    senex,

    Juv. 14, 180.—
    2.
    Marsĭcus, a, um, adj., Marsian, Marsic:

    bellum,

    Cic. Agr. 2, 33, 90; id. Div. 1, 44, 99; 2, 27, 59:

    pubes,

    Sil. 8, 496:

    vinum,

    Mart. 13, 121.—
    II.
    A people of Germany, between the Rhine, Lippe, and Ems, Tac. G. 2; id. A. 1, 50; 56; 2, 25; id. H. 3, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > Marsi

  • 23 Marsicus

    Marsi, ōrum, m.
    I.
    A people in Latium, on the Lacus Fucinus, celebrated as wizards and snake-charmers; in the Social War the most zealous enemies of the Romans, Plin. 7, 2, 2, § 15; 3, 12, 17, § 106; Caes. B. C. 1, 15; Liv. 8, 6; 9, 41 sq.; 26, 11; Flor. 3, 18, § 6; § 13 et saep.— Sing. collect., Cic. Div. 2, 33, 70.—
    B.
    Hence,
    1.
    Marsus, a, um, adj., of or belonging to the Marsi, Marsian: augur, Auct. ap. Cic. Div. 1, 58, 132; Cic. ib. 2, 33, 70: manus, Enn. ap. Charis. p. 251 P. (Ann. v. 280 Vahl.):

    ager,

    Luc. 9, 790:

    montes,

    Verg. A. 7, 758; Col. 6, 5, 3:

    nives,

    Stat. S. 1, 5, 26:

    aper,

    Hor. C. 1, 1, 28: cellae (for the wine;

    v. Marsicus),

    Mart. 14, 116:

    centuriones,

    Caes. B. C. 2, 27:

    nenia,

    incantations, Hor. Epod. 17, 29; Ov. A. A. 2, 102:

    duellum,

    Hor. C. 3, 14, 18:

    senex,

    Juv. 14, 180.—
    2.
    Marsĭcus, a, um, adj., Marsian, Marsic:

    bellum,

    Cic. Agr. 2, 33, 90; id. Div. 1, 44, 99; 2, 27, 59:

    pubes,

    Sil. 8, 496:

    vinum,

    Mart. 13, 121.—
    II.
    A people of Germany, between the Rhine, Lippe, and Ems, Tac. G. 2; id. A. 1, 50; 56; 2, 25; id. H. 3, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > Marsicus

  • 24 pellicio

    pellĭcĭo or perlĭcĭo, lexi, lectum, 3 (collat. form pellĭcĕo, ēre, Charis. p. 217 P.; Diom. p. 364 ib., prob. on account of the perf. pellicuit, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 877 ib.), v. a. [per-lacio], to allure, entice, inveigle, decoy, coax, wheedle, etc.
    I.
    Lit. (class.): pellexit, in fraudem induxit, Paul. ex Fest. p. 207 Müll.; Plaut. Men. 2, 2, 68:

    is senem per epistolas Pellexit,

    Ter. Phorm. 1, 2, 18:

    mulierem imbecilli consilii pellexit ad se,

    Cic. Fl. 30, 72:

    animum adulescentis,

    id. Clu. 5, 13:

    populum in servitutem,

    Liv. 4, 15 fin.:

    qui Chaucos ad deditionem pellicerent,

    Tac. A. 11, 19:

    militem donis, populum annonā, cunctos dulcedine otii pellexit,

    id. ib. 1, 2:

    Florus pellicere alam equitum, ut, etc.,

    id. ib. 3, 42:

    animas instabiles,

    Vulg. 2 Pet. 2, 14.— Poet.:

    nec poterat quemquam placidi pellacia ponti Subdola pellicere in fraudem ridentibus undis,

    Lucr. 5, 1005; 6, 1001.—
    B.
    Transf.: alienam segetem (alienas fruges, etc.), to draw away the fruits of another's land to one's own by incantations and magical arts, Serv. Verg. E. 8, 99; Plin. 18, 6, 8, § 41.—
    II.
    Trop.:

    meā quidem sententiā multo majorem partem sententiarum sale tuo et lepore et politissimis facetiis pellexisti,

    have brought over to your side, Cic. de Or. 1, 57, 243.

    Lewis & Short latin dictionary > pellicio

  • 25 vox

    vox, vōcis, f. [voco], a voice, sound, tone, cry, call.
    I.
    Lit.:

    omnes voces hominis, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae, etc.,

    Cic. de Or. 3, 57, 216:

    exsurge praeco... Exerce vocem,

    Plaut. Poen. prol. 13:

    set comprimunda vox mihi atque oratio'st,

    i. e. I must hold my peace, id. Ps. 1, 4, 16:

    humana,

    id. Bacch. 5, 2, 22:

    ulceribus vocis via saepta coïbat,

    Lucr. 6, 1148; cf.:

    quarum (faucium) vitio et frangitur et obscuratur et exasperatur et scinditur vox,

    Quint. 11, 3, 20:

    mira est quaedam natura vocis,

    Cic. Or. 17, 57:

    cum (eloquentia) constet e voce atque motu,

    id. ib. 17, 55:

    vox inflexa ad miserabilem sonum,

    id. de Or. 2, 46, 193:

    inclinata ululantique voce canere,

    id. ib. 8, 27:

    legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,

    id. Sen. 5, 14; so,

    magnā,

    Hor. S. 1, 7, 31: 1, 9, 76: summa id. ib. 1, 3, 8: sedata et depressa. Auct. Her. S, 12, 21:

    tremebunda,

    id. ib. 3, 14, 25:

    theatrum ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:

    vocem late nemora alta remittunt,

    echo, Verg. A. 12, 929:

    ut nostrorum militum vocibus nonnihil carperetur,

    cries, shouts, Caes. B. G. 3, 17; cf.:

    enimvero voce'st opus: Nausistrata, exi,

    I must exert my voice, must call out, Ter. Phorm. 5, 7, 92.— Of inanimate things ( poet.):

    ad sonitum vocis (i. e. remorum) vestigia torsit,

    Verg. A. 3, 669:

    fractae voces (maris),

    id. ib. 3, 556; cf. Serv. ad Verg. A. 7, 519; Lucr. 4, 524 sqq.—
    II.
    Transf.
    A.
    That which is uttered by the voice, i. e. a word, saying, speech, sentence, proverb, maxim (syn.: vocabulum, verbum); sing.:

    dico, Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,

    Cic. Fin. 2, 2, 6:

    illa Platonis vera et tibi certe non inaudita vox,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    hanc sententiam significare videtur Laconis illa vox,

    id. Tusc. 1, 46, 111; so, noêma, quā voce omnis intellectus accipi potest, Quint. 8, 5, 12:

    is verbi sensus, vis ea vocis erat,

    Ov. F. 5, 484:

    vocem pro aliquo mittere,

    Cic. Sest. 19, 42; id. Fl. 3, 6:

    vocem exprimere,

    id. Att. 2, 21, 5; Caes. B. G. 1, 32; cf.:

    vox populi Romani majestate indigna,

    id. ib. 7, 17, 3:

    quod est positum in voce simplice,

    Quint. 1, 9, 4:

    nescit vox missa reverti,

    Hor. A. P. 390:

    constitue, nihil esse opis in hac voce: civis Romanus sum,

    Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168; id. Lael. 15, 59; Caes. B. C. 1, 7; Plin. Ep. 4, 17, 9:

    ego cum Graecos facerem... Versiculos, vetuit tali me voce Quirinus: In silvam non ligna feras, etc.,

    Hor. S. 1, 10, 32:

    siderā excantata voce Thessalā,

    incantation, id. Epod. 5, 45:

    consulum voci atque imperio non oboedire,

    command, Cic. Rab. Perd. 8, 23; Val. Max. 2, 2, 4:

    unā voce,

    unanimously, Cic. de Or. 1, 11, 46.— Plur.:

    cum illius nefarii gladiatoris voces percrebuissent,

    Cic. Mur. 25, 50:

    non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt,

    sayings, id. Tusc. 5, 10, 31:

    ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum, etc.,

    Caes. B. G. 1, 39:

    voces per vinum, somnum. etc.... emissae,

    Quint. 5, 7, 36:

    victus Veneris Vocibus,

    Hor. C. 4, 6, 22:

    contumeliosae,

    abusive expressions, abuse, Caes. B. C. 1, 69:

    sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

    sayings, maxims, doctrines, Hor. Ep. 1, 1, 34; cf.:

    populum falsis Dedocet uti Vocibus,

    id. C. 2, 2, 21:

    deripere lunam vocibus,

    with charms, incantations, id. Epod. 17, 78; so,

    sacrae,

    id. ib. 17, 6:

    Marsae,

    id. ib. 5, 76.—
    B.
    Speech, language, in gen., = sermo ( poet. and in post-Aug. prose):

    cultus hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius),

    Hor. C. 1, 10, 3:

    Graiā scierit sive Latinā Voce loqui,

    Ov. Tr. 3, 12, 40:

    cum civem ex voce cognovisset,

    Just. 11, 15.—
    C.
    Accent, tone:

    ipsa natura... in omni verbo posuit acutam vocem,

    Cic. Or. 18, 58; cf.:

    rustica vox et agrestis quosdam delectat,

    pronunciation, accent, id. de Or. 3, 11, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > vox

См. также в других словарях:

  • Incantations — Studioalbum von Mike Oldfield Veröffentlichung 1978 Label Virgin Records Format …   Deutsch Wikipedia

  • Incantations — Студийный альбом Майка Олдфилда Дата выпуска 24 ноября 1978 года Жанр Прогрессив рок, нью эйдж, этническая музыка Длительность 72:44 …   Википедия

  • Incantations — est un album composé et principalement interprété par Mike Oldfield. C est son quatrième album, et le premier à proposer une œuvre divisée en plus de deux parties. Le 33 tours était un double album, tandis que le CD a pu inclure l œuvre entière… …   Wikipédia en Français

  • Incantations (album) — Infobox Album | Name = Incantations Type = studio Artist = Mike Oldfield Released = start date|1978|11|24|df=yes Recorded = December 1977 September 1978 at Througham Genre = Progressive rock Length = 72:44 Label = Virgin Producer = Mike Oldfield… …   Wikipedia

  • incantations — in·can·ta·tion || ‚ɪnkæn teɪʃn n. words chanted in a magic spell or ritual; magic spell, magic ritual …   English contemporary dictionary

  • Merseburg Incantations — The Merseburg Incantations (Merseburger Domstiftsbibliothek, Codex 136, f. 85r, 10th Cy.) The Merseburg Incantations (German: die Merseburger Zaubersprüche) are two medieval magic spells, charms or incantations, written in Old High German. They… …   Wikipedia

  • Pandemonic Incantations — Студийный альбом …   Википедия

  • Pandemonic Incantations — Saltar a navegación, búsqueda Pandemonic Incantations Álbum de Behemoth Publicación 1998 Grabación Agosto Septiembre 1997 Selani Studio …   Wikipedia Español

  • Pandemonic Incantations — Infobox Album | Name = Pandemonic Incantations Type = studio Artist = Behemoth Released = 1998 Recorded = August September 1997 Genre = Blackened death metal Length = 37:30 Label = Solistitium Records Producer = Self produced Reviews = Last album …   Wikipedia

  • Divine incantations scripture — The oldest known book that details the coming apocalypse was also produced in this period under the name Taishang dongyuan shenzhou jing, or The Divine Incantations Scripture. [DeBary Bloom, Sources of Chinese Tradition , v.1, (1999), p. 406.]… …   Wikipedia

  • Divine Incantations Scripture — Part of a series on Eschatology …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»